บ่วงมาร 21

ตอนที่ 21

เดนนิสหัวเราะอย่างพึงพอใจ นาริกาสวยเหลือเกิน ยิ่งมองก็ยิ่งงดงาม นี่เขาควรจะขอบใจมาร์คอสดีไหมนะที่ทำให้เขาได้เป็นเจ้าของผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงที่สามารถทำให้สมองของเขาหยุดคิดเรื่องงาน แล้วหันมาใส่ใจกับเซ็กซ์ร้อนๆ บนเตียงแทน

“บอกแล้วไงว่าวันนี้ทั้งวัน…”

“ไม่ค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย… เราไม่ควร”

“ห้ามเถียง ห้ามคิดจะต่อต้านด้วย ทำตามใจฉันอย่างเดียวเท่านั้น” คนตัวโตพูดโกรธๆ ขณะยกร่างของหล่อนขึ้นมานั่งซ้อนตัก นาริกาหน้าแดงก่ำ เมื่อเนินนางได้สัมผัสกับความอลังการที่ยังไม่ยอมสงบของเขาอย่างถนัดถนี่ พยายามจะถอยหนี แต่เขาไม่ยอมปล่อย แถมยังพูดให้หล่อนได้อายเสียอีก

“คราวนี้ฉันจะให้เธอโยก…”

“โยก…?” สาวน้อยเบิกตากว้างคล้ายกับไม่เข้าใจ

เดนนิสหัวเราะเบาๆ ด้วยความเอ็นดู “ขี่ม้าไง… ฉันนอน เธอก็ขย่มอยู่บนร่างของฉัน…”

พอเข้าใจได้อย่างถ่องแท้แล้ว สาวน้อยก็แก้มแดงก่ำ พยายามจะปฏิเสธ แต่พ่อคนตัวโตไม่มีท่าทีจะยินยอมสักนิด มือใหญ่ตรึงสะโพกงามเอาไว้แน่น จากนั้นก็ดึงเข้ามาหาเป็นจังหวะ ส่วนตัวเองก็ส่ายสะโพกรอด้วยลีลาขั้นปรมาจารย์ ทำเอาสาวน้อยไร้ประสบการณ์อย่างนาริกาอ่อนระทวยขึ้นมาอีกครั้ง

“แบบนี้ไง… ชอบไหม…”

“ชอบ… ชอบค่ะ…”

นาริกาแหงนหน้าไปด้านหลัง สูดปากอิ่มแรงๆ ด้วยความปรารถนาที่กลับมาแล่นพล่านอยู่ในกระแสเลือดซ้ำอีกหน ก็หล่อนจะไปต้านทานนักรักแสนช่ำชองอย่างเดนนิสได้ยังไงกันล่ะ เขาเก่ง เขาฉกาจ แล้วเขาก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับร่างกายของผู้หญิง

และแน่นอนว่าตอนนี้หล่อนกำลังจะลงแดงตายอยู่แล้ว หากเขาไม่ยอมให้หล่อนได้ควบขี่เขาเสียที

“เดนนิส… ได้โปรด ริก้าจะขี่คุณ”

คนตัวโตหัวเราะเบาๆ พยายามจะยื้อตัวเองเอาไว้ให้ได้นานที่สุด “เราจะสนุกกันอย่างนี้ทุกวัน ทุกคืนและทุกเวลา จนกว่าเราจะเบื่อกัน…”

ตอนนี้สมองของหล่อนตายดับไปอีกหนหนึ่งแล้ว หล่อนไม่สนใจ ไม่ใส่ใจหรอกว่าเดนนิสพูดอะไร ทำอะไรอีก ที่สนตอนนี้ก็คือ หล่อนต้องการตัวเขา ต้องการเดนนิสทั้งตัว

“เดนนิสคะ… เดี๋ยวนี้ค่ะ”

มือบางผลักแผงอกกว้างแรงๆ จนคนตัวโตหงายลงบนที่นอน จากนั้นก็จัดการครอบครองความอลังการแข็งชันด้วยความร้อนรินของตัวเอง เดนนิสร้องลั่นทีเดียวเมื่อถูกโอบรัดด้วยเนื้อนุ่มร้อนผ่าวของนาริกาอีกครั้ง มือใหญ่จับเอวคอดเล็กเอาไว้แน่น

“ส่ายช้าๆ ทูนหัว… ช้าๆ หน่อย…”

เขาย้ำชัดๆ ด้วยเสียงแหบพร่า แต่แม่สาวน้อยหาได้ให้ความร่วมมือไม่ เพราะหล่อนส่ายสะบัดด้วยลีลาจ๊อกกี้สาวสุดพลิ้วบนลำกายของเขาด้วยความร้อนแรง มือบางวางที่หน้าอกของเขา ขณะที่สะโพกส่ายวนและสอดเสียบลงมาหาเป็นจังหวะ

เขาจะต้องตายแน่… จะต้องถึงจุดสิ้นสุดในเร็วๆ นี้แน่ หากนาริกายังไม่หยุดร้อนแรงแบบนี้

“ริก้า…ช้าหน่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะแย่…”

ไม่เป็นผลอะไรเลย เพราะแม่สาวน้อยคนงามยังคงโยกย้ายไม่ยอมหยุด และในที่สุดกล้ามเนื้อของเขาก็กระตุกเกร็งไปทั้งร่าง ความอดทนสิ้นสุดลงในระยะเวลาเพียงไม่กี่นาทีเพียงเท่านั้น ไม่น่าเชื่อ แต่นาริกาทำให้เขากลับกลายไปเป็นหนุ่มวัยกระทงที่พึ่งหัดริรักได้อีกครั้ง

“ทูนหัว… เธอทำให้ฉันคลั่ง…”

ชายหนุ่มพึมพำออกมาแผ่วเบา ก่อนจะพลิกกายสาวให้กลับลงไปนอนอยู่ใต้ร่าง “ฉันขอโทษที่ไปไว แต่เชื่อเถอะว่าฉันจะไถ่โทษกับเธอตลอดทั้งวัน…”

นาริกาไม่ทันได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใดออกมา เมื่อปากร้อนผ่าวของเดนนิสก้มลงมามอบจุมพิตเร่าร้อนให้อย่างหนักหน่วง ชายหนุ่มเริ่มต้นเซ็กซ์ร้อนๆ อีกครั้ง ผลักดันให้สาวน้อยร้องครวญครางไม่หยุด ปาก มือ ลิ้น และทุกส่วนของกายหนุ่มทำงานสอดประสานกันอย่างมีประสิทธิภาพ และเมื่อเขาสอดแทรกเข้ามาอีกครั้งและอีกครั้ง โลกทั้งใบของหญิงสาวก็แตกระเบิดรุนแรง ความอิ่มเอมเอ่อล้นท่วมหัวใจ

ขอให้เป็นเดนนิส… แค่เป็นเขาเท่านั้น หล่อนก็ยอมสิ้น…

“เดนนิส… ริก้ารักคุณ…”

และวันนี้ตลอดทั้งวันเดนนิสไม่ยอมปล่อยให้หล่อนได้ก้าวลงจากเตียงเลยแม้แต่นาทีเดียว พ่อคนตัวโตแสดงความตะกละตะกลามกับร่างกายของหล่อนอย่างไม่คิดปิดบัง แต่หล่อนก็ชอบไม่ใช่หรือ… ที่เขาชื่นชม รักใคร่ และหลงใหลกายสาวของตัวเอง เพราะอย่างน้อยๆ มันก็ยังคงแสดงให้เขาเห็น.. เดนนิส โอซิล ยังต้องการหล่อนอยู่ แม้จะแค่ชั่วครู่ชั่วยามก็ยังดี

กำปั้นทรงพลังของเดนนิสกระแทกเข้ากับผนังห้องน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ความเกลียดชังตัวเองเพิ่มมากขึ้นอย่างรุนแรง เมื่อร่างกายและหัวใจทำท่าจะตกเป็นทาสของแม่ผู้หญิงจอมหลอกลวงอย่างนาริกาเอาง่ายๆ เพียงแค่ได้ยินคำว่ารักจากปากของเจ้าหล่อนเท่านั้น

เขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าผู้หญิงที่พึ่งนอนร้องครวญครางใต้ร่างของเขามาตลอดทั้งวันจะรู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ เจ้าหล่อนก็แค่… ติดใจเซ็กซ์ของเขา ใช่… นี่แหละสิ่งที่ทำให้นาริกาพูดคำนั้นออกมา ความรักเหรอ? มันมีอยู่จริงในโลกนี้ที่ไหนกันล่ะ

กรามแกร่งขบกันแน่นด้วยความเดือดดาล ดวงตาคมกริบลุกโชนไปด้วยเพลิงกัลป์ เขาจะไม่มีวันยอมให้ผู้หญิงคนไหนมาปั่นหัวได้ง่ายๆ แม้แต่แม่ผู้หญิงที่ทำให้เขาร้องครางตลอดเวลาอย่างนาริกาก็ไม่มีทาง ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ความรู้สึกทั้งหลายทั้งมวลที่ทำให้เขาหลุดหลง มันก็แค่ตัณหาราคะทางกายที่ต้องการปลดปล่อยเท่านั้น เซ็กซ์ก็แค่เรื่องไร้สาระไม่มีความน่าสำคัญเลยในชีวิต

หนุ่มหล่อพยายามตะโกนบอกตัวเองอย่างนั้น แต่จนแล้วจนรอดสมองมันก็ไม่ยอมรับฟัง เพราะร่างกายยังคงโหยหา ยังคงหิวกระหาย ยังอยากจะกลับไปที่เตียง แล้วดื่มกินกายสาวงดงามของนาริกาอีกครั้ง

ก็แม่เจ้าประคุณสวยนี่… ทั้งสวย ทั้งหวาน แถมยังแน่นหนั่นเกินคาด

ระยำ! นี่เขาต้องถูกเจ้าหล่อนเป่ามนต์ดำใส่อย่างแน่นอน ถึงได้ลุ่มหลง หายใจเข้าหายใจออกเป็นหล่อนไปซะหมด แถมแค่ได้รู้ว่าเป็นชายคนแรกเท่านั้น เขาถึงกับยอมลางานเพื่อมากกเจ้าหล่อนถึงสามวันเต็มๆ มันมากเกินไปสำหรับผู้หญิงคนหนึ่งที่จะได้รับ

แต่เขาก็ทำมันลงไปแล้ว…

เจ้าหล่อนทำให้ตารางชีวิตของเขาพังพินาศ ในสมองที่เคยคิดแต่เรื่องงาน มันกลับมีภาพระทดระทวยของเจ้าหล่อนมาแทนที่ ทุกอย่างมันผิดพลาดไปหมด… แต่เขาก็ไม่มีทางเลือก ตอนนี้ไม่ว่าเขาจะต่อยกำแพงอีกกี่ร้อยกี่พันครั้ง ภาพในหัวสมองก็ยังเป็นภาพนาริกาไม่เปลี่ยนแปลง

“โธ่เว๊ย!”

ในที่สุดหนุ่มหล่อลากไส้ก็ยุติการระบายอารมณ์กับผนังห้องน้ำ หันมายืนให้น้ำเย็นๆ จากฝักบัวไหลรดแทน หวังไว้ลึกๆ ภายในใจว่า สายน้ำเย็นยะเยือกคงจะทำให้ความรุ่มร้อนที่มันกัดกินไปทั่วทุกตารางนิ้วของกายหนุ่มให้ลดระดับลงได้บ้าง

แต่… มันกลับไม่ใช่อย่างที่คิด เพราะไม่ว่าน้ำจะเย็นแค่ไหน มันก็ไม่สามารถทำให้ร่างกายของเขาหยุดโหยหา หิวกระหายแม่เมียสาวได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว เลือดหนุ่มในกายยังคงร้อนระอุประดุจไฟกัลป์

ชายหนุ่มกัดฟันกรอด เอื้อมมือไปปิดน้ำ ก่อนจะก้าวยาวๆ ออกไปจากห้องน้ำด้วยโทสะแรงกล้า สมองพยายามขัดขืน แต่ร่างกายไม่ยอมทำตาม มันพร้อมจะกระโจนเข้าใส่ร่างของหญิงสาวที่กำลังนอนหมดแรงอยู่บนเตียงอย่างหน้ามืดตามัวเลยทีเดียว

“เดนนิส…”

“ฉันต้องการเธอ…”

ผ้าห่มถูกตลบออกไปด้านข้าง เผยความงดงามอวบอิ่มที่มองเท่าไหร่ก็ไม่เคยเบื่อหน่ายแก่สายตา หัวใจเต้นแรงระรัวอีกครั้ง ยิ่งได้พิศมองดวงหน้าสวยหวานที่ตอนนี้แดงจัดเจ้าความปรารถนาที่แน่นอยู่ในอกก็แทบจะทะลักออกมาทางปาก

ให้ตายเถอะ… ไม่ว่าจะกี่ครั้งต่อวัน กี่ครั้งต่อคืน แต่ไอ้จำนวนครั้งเหล่านั้นมันกลับไม่ได้ทำให้เขาหยุดต้องการผู้หญิงคนนี้ได้เลย เขาต้องการนาริกามากขึ้นเรื่อยๆ เซ็กซ์กับเจ้าหล่อนมันดีขึ้นทุกครั้ง ยอดเยี่ยมขึ้นทุกครั้ง และวิเศษขึ้นทุกครั้ง

เขาโหยหา ต้องการ อยากดื่มกินเนื้อสาวในทุกลมหายใจเข้าออก เขาต้องกำลังบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่ยอมปล่อยให้ผู้หญิงน่ารังเกียจคนหนึ่งมาควบคุมสมอง ควบคุมร่างกายของตัวเอง และมันทำท่าจะลามเข้าไปถึงเนื้อหัวใจในอีกไม่ช้านี้อีกด้วย

“อีกครั้ง…”

นาริกายิ้มหวานให้กับสามี แม้ตอนนี้ใบหน้าของเขาจะบึ้งตึง แต่หัวใจรักที่มอบให้ทำให้หล่อนเลือกที่จะตวัดมือรอบกายกำยำเอาไว้ รั้งเขาเข้ามาหาด้วยความยินยอมพร้อมใจ

“ริก้ารอคุณอยู่ค่ะ…”

Options

not work with dark mode
Reset