บ่วงมาร 20

ตอนที่ 20

ปากของเขาทาบประกบลงมาดูดกลืนสำนึกผิดชอบชั่วดีของหล่อนจนหมดสิ้น เหลือไว้แต่ความปรารถนารุนแรงที่เกิดจากการปลุกปั่นแสนช่ำชองของเขา มือเล็กบางยกขึ้นตวัดรอบรัดลำคอแกร่งเอาไว้ ดึงรั้งให้เขาแนบชิดลงมา หล่อนจูบตอบด้วยอารมณ์ร้อนแรงไม่ต่างจากเขาเลยแม้แต่นิดเดียว ลิ้นเล็กสอดแทรกผ่านกำแพงฟันขาวสะอาดเข้าไปหยอกเย้ากับลิ้นใหญ่ด้วยกิริยาไม่มั่นใจนัก แต่พอได้ยินเสียงคำรามของผู้ชายบนร่าง กำลังใจก้อนใหญ่ก็วิ่งเข้าใส่ สาวน้อยเกี่ยวรัดลิ้นของสามีเอาไว้แน่น รัดรึงแน่นหนา ไฟพิศวาสลามเลียแผดเผาจนไม่สามารถนอนนิ่งเฉยอยู่ได้อีกต่อไป สะโพกงามไหวระริกยิ่งกว่าใบไม้ต้องลม

“ได้โปรด… เดนนิส… ได้โปรด”

นาริกาครางสะอื้นเป็นชื่อของคนตัวโตครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พ่อเจ้าประคุณก็ยังเนิบนาบเชื่องช้าไม่ทันใจเช่นเดิม เขายังคงพรมจูบไปตามลำคอ วกขึ้นไปหยอกเย้ากับใบหูเล็กหอมกรุ่น ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาดูดเม้มเนื้อนุ่มที่ซอกคอระหงแทน

“เดนนิสคะ… ริก้าไม่ไหวแล้ว…”

“ใจเย็นสิทูนหัว… รออีกนิด”

รออีกนิดหรือ หล่อนรอไหว รอได้ที่ไหนกันล่ะ ตอนนี้ร่างกายของหล่อนกำลังร้อนฉ่า เลือดในกายเดือดพล่านอย่างรุนแรง ช่องท้องปวดร้าวจนแทบจะทนไม่ไหว หล่อนต้องการเขา ต้องการเดนนิสทั้งตัว

“ไม่ไหว… ริก้ารอไม่ไหว”

สาวน้อยส่ายหน้ากับที่นอนจนเส้นผมยุ่งเหยิง แล้วก็ร้องครางลั่นเมื่อพ่อเจ้าประคุณตวัดลิ้นแกร่งลงบนปลายถันสีกุหลาบของตนเองอย่างเร่าร้อน หนักหน่วง มือใหญ่บีบเฟ้นอย่างเมามันจนเต้างามๆ แทบจะบี้แบนคามือใหญ่ แต่มันยังไม่พอสำหรับหล่อน…

“ตอบสนองดีเหลือเกิน… ริก้า…”

เขาดูดปลายถันของหล่อนแรงขึ้นอีก ดึงขึ้นสูงแล้วปล่อยลงแรงๆ จากนั้นก็ตามลงมางาบงับก้อนเนื้อนวลเข้าไปในอุ้งปากร้อนๆ เกือบทั้งเต้า เขาสลับสับเปลี่ยนจนปทุมถันอวบสล้างทั้งสองข้างชอกช้ำทัดเทียมกัน จึงเลื่อนใบหน้าหล่อระเบิดเทิดเถิงพรมจูบต่ำลงมายังหน้าท้องแบนเรียบไร้ไขมัน ลิ้นใหญ่ช่ำชองหยุดให้ความสนใจกับสะดือน่ารักอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าต่ำลงไปกว่านั้น…

“อ๊ะ… เดนนิส…”

อุทานด้วยความเสียวซ่านที่สุดในชีวิต เมื่อต้นขาอวบถูกมือใหญ่ร้อนผ่าวผลักให้แยกออกจากกัน ก่อนที่ใบหน้าหล่อลากไส้จะก้มลงไปหา และสาวน้อยก็ร้องครางด้วยความรัญจวนเมื่อลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดลงมาที่ซอกขาในระยะกระชั้นชิด กายสาวร้อนผ่าวจนแทบจะหลอมละลาย

“สวยเหลือเกิน… ริก้า… สวยมาก”

“เดนนิสขา… ได้โปรด ริก้าต้องการคุณ…”

พ่อคนที่ใหญ่ไปซะทุกสัดส่วนไม่ตอบ ไม่พูดอะไรออกมาอีก นอกจากใช้นิ้วแกร่งเปิดเปลือยกลีบสาวที่ชื้นฉ่ำรอคอยให้หล่อนให้แยกออกจากกันช้าๆ สาวน้อยครางไม่หยุด กายสาวส่ายสะบัดไปมา ยกกายสาวขึ้นหานิ้วยาวที่เริ่มต้นโจมตีเนื้อในสีระเรื่อของหล่อนอย่างหนักหน่วงด้วยความเต็มอกเต็มใจ ทุกสัมผัสดุดัน แต่ซาบซ่านยิ่งนัก นิ้วยาวใหญ่ที่เคยสะกิดหนักๆ บนเกสรรักแสนไวต่อความรู้สึกสอดแทรกลงสู่แอ่งรักที่แสนคับแน่น สาวน้อยร้องอุทานเบาๆ ด้วยความรัญจวน เดนนิสระบายยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อเห็นนาริกาพ่ายแพ้ต่อแรงสวาทของเขาอย่างราบคาบ

“ชอบไหม ริก้า…”

สาวน้อยไม่ได้ตอบ ร้องครางอย่างเดียว ยิ่งเขาสอดนิ้วลึกเข้าไป แล้วถอนดึงออกมาจนหมด ก่อนจะดำดิ่งลงไปหาใหม่อีกครั้ง หล่อนก็แทบจะหยุดหายใจกับความรู้สึกที่แสนวิเศษนั้น ได้แต่ดิ้นพลาดๆ อย่างเดียว ใบหน้างามแดงก่ำด้วยแรงปรารถนา ปากอิ่มบวมช้ำครางไม่หยุด

“เดนนิส… ได้โปรด…”

ชายหนุ่มระบายยิ้มบางๆ เขาดึงนิ้วออกจากร่องรักที่โอบรัดนิ้วใหญ่ของเขาไว้อย่างแน่นหนา จากนั้นจึงก้มลงไปใช้ลิ้นกับหญิงสาว

“อ๊ะ… เดนนิส…”

ร่างสาวเกร็งยะเยือกเมื่อลิ้นใหญ่สีแดงสดตวัดไล้เลียไปบนกลีบเนื้อสาวอย่างหนักหน่วง ทุกจังหวะ ทุกแรงสัมผัสเต็มไปด้วยความดิบเถื่อนที่ไร้ที่ติ มันวิเศษนัก น่าหลงใหลเหลือเกิน สะโพกงามแอ่นหยัดขึ้นหาอย่างสุดจะทนได้อีก ขยับเป็นจังหวะต่อเนื่อง

และนั่นก็ทำให้คนที่กำลังดื่มกินน้ำหวานจากกายสาวร้องครางลั่น การควบคุมตัวเองสะบั้นลงในทันที เมื่อกล้ามเนื้อภายในกายหญิงบีบรัดนิ้วใหญ่ของเขาเป็นจังหวะ รัดแน่นจนเขาแทบขาดใจ

“ฉันจะไม่ไหวแล้ว…”

เขาผละออกห่างเพื่อจัดการให้ตัวเองพร้อมพรักที่จะทำให้หล่อนมีความสุข เพียงชั่วอึดใจพ่อคนตัวโตก็กลับขึ้นมาหาบนเตียงอีกครั้งด้วยความปรารถนาแรงกล้า เขาจับต้นขาอวบแยกออกจากกัน กลีบเนื้อสาวสีแดงสดปรากฏอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าปอดซ้ำอีกครั้ง

“เธอสวยเหลือเกิน ริก้าจ๋า…” เขาจับท่อนกายใหญ่โตที่ทั้งแข็งชันทั้งร้อนผ่าวมาดุนดันที่ร่องรักของหล่อน กายสาวกรีดร้องด้วยความรอคอย

“ได้โปรด… เดนนิส… ได้โปรด”

“เธอกำลังจะได้มัน…”

และหล่อนก็ได้มันจริงๆ เมื่อพ่อเจ้าประคุณมอบความเป็นสามีให้อย่างป่าเถื่อน เขาโจนทะยานเข้าใส่ด้วยความต้องการล้นเปี่ยม สาวน้อยแอ่นกายขึ้นรับความสุขนั้นด้วยความเต็มอกเต็มใจ

“โอ้… เดนนิส”

นาริการ้องครางไม่หยุด เมื่อสามีตัวโตขับเคลื่อนแรงรักเข้าใส่อย่างดุดัน เขาชำแรกแทรกเข้ามาหาอย่างหนักหน่วง จากนั้นก็ถอยถอนออกไปจนเกือบหมดตัว ก่อนจะดันเข้ามาใหม่ซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นจังหวะต่อเนื่อง

“ทูนหัว… แน่นเหลือเกิน… แน่นมาก”

เขาครางชิดปากของหล่อน ขณะกายหนุ่มชุ่มเหงื่อขยับโยกเข้าใส่ร่างของหล่อนไม่หยุด ทุกแรงรัก แรงสัมผัสเต็มไปด้วยความเถื่อนทมิฬ แต่กระนั้นมันก็แสนหวานและน่าหลงใหลยิ่งนัก

นาริกาสวย หวานไปทั้งเนื้อทั้งตัว เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแม่เมียจำเป็น เมียที่ถูกบังคับให้แต่งงานด้วยจะตอบแทนเขาด้วยเสน่หาที่แสนน่าหลงใหลปานนี้ ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาคลั่ง เขาแทบบ้าแค่อยู่ห่างจากหล่อนไม่ถึงชั่วโมง แล้วเขาก็คงไม่มีทางที่จะเบื่อหล่อนในเร็วๆ นี้แน่

ก็แม่เจ้าประคุณทั้งน่ารัก น่าใคร่ แถมยังตอบสนองเก่งเป็นบ้าแบบนี้

เดนนิสกวาดมองกายสาวของภรรยาด้วยความชื่นชม เจ้าหล่อนน่ารักเหลือเกิน แล้วเขาก็คงไม่ใจแข็งพอที่จะไม่แตะต้องเจ้าหล่อนอีก ในเมื่อนาริกาทำให้เขาสุขสมรุนแรงถึงเพียงนี้

“ริก้า… โอ้…”

หนุ่มหล่อร้องลั่นเมื่อถูกความหวานร้อนรินของภรรยารัดแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก เขากระแทกกระทั้นเข้าใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงครวญครางของสาวน้อยยิ่งทำให้เขาไปไกลเกินว่าจะควบคุมตัวเองได้อีก และในที่สุดเขาก็ต้องเข้าสู่สภาวะจนตอก

“ริก้า… ทูนหัว…”

จังหวะรักที่หนักแน่น ล้ำลึกของเดนนิสแปรเปลี่ยนเป็นกระชั้น รุนแรง และเร็วระรัวขึ้นมาในทันที เมื่อทุกอย่างใกล้ถึงการสิ้นสุด นาริกาเองก็กำลังมีสภาพไม่ต่างกัน หล่อนส่ายสะบัด ยกสะโพกอวบขึ้นหาไม่หยุด มือบางจิกเล็บลงบนหัวไหล่ทรงพลังอย่างลืมตัวเมื่อแรงสุขสมพุ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง กายสาวเกร็งกระตุกรุนแรง ร้องลั่นด้วยความเสียวซ่านเกินจะทานทน ในที่สุดบางอย่างก็ระเบิดอย่างรุนแรงในกายของหล่อน สะเก็ดของมันปลิวกระจายอาบไล้ไปทั่วกายสาว ผลักดันให้หญิงสาวโบยบินเข้าสู่ดินแดนแสนมหัศจรรย์ในทันที

“เดนนิส… เดนนิส…”

หญิงสาวสะอื้นไห้เป็นชื่อของชายหนุ่มที่กำลังกระแทกกระทั้นเข้าใส่ร่างของตัวเองด้วยลีลาดุดัน กายสาวบิดสะท้านด้วยความรู้สึกซาบซ่าน เขาไม่ยอมหยุด บทรักของเขาแรงขึ้นอย่างน่าตกใจ เขากระแทก ถาโถมเข้าใส่ตีตราความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในทุกจังหวะ

“ทูนหัว… ฉันไม่ไหวแล้ว”

และแล้วสิ่งที่รอคอยก็มาถึงจุดสิ้นสุดเสียที เมื่อเสียงคำรามกึกก้องของเดนนิสดังลั่นอยู่เหนือศีรษะ ร่างกายใหญ่โตสมบูรณ์แบบของเขากระตุกแรงๆ อยู่หลายครั้ง ก่อนที่หล่อนจะรู้สึกได้ถึงสายพันธุ์รักร้อนผ่าวที่ทะลักทลายพุ่งเข้าใส่ภายในร่างสาวอย่างรุนแรง

เดนนิสสุขสมอย่างแรงกล้าเลยทีเดียว… หล่อนรู้สึกได้

นาริกานอนยิ้มบางๆ กับความรู้สึกอิ่มเอมที่ได้รับจากสามีตัวโต ที่ตอนนี้เขากำลังนอนหายใจหอบกระชั้นอยู่บนหน้าอกของหล่อน มือบางยกขึ้นลูบศีรษะของเขาแผ่วเบา

“ชอบไหมริก้า…”

เขาเงยหน้าขึ้นถาม ความหิวกระหายใจดวงตาคมกริบยังไม่จางหาย หญิงสาวแก้มแดงระเรื่อ พยายามจะหลบตาแต่ก็ทำไม่สำเร็จเมื่อสามีตัวโตใช้นิ้วแกร่งตรึงปลายคางมันเอาไว้

“ชอบไหม…” เขาถามซ้ำอีกครั้ง เมื่อถอนกายออกห่าง

“เอ่อ…”

“แก้มแดงเชียว ยังอายอยู่อีกหรือทูนหัว…”

ริมฝีปากหยักสวยแย้มยิ้ม ขณะจับร่างอรชรให้ลุกขึ้นนั่งเผชิญหน้ากับตนเอง ความอวบอิ่ม งดงามของกายสาวทำให้ลมหายใจหนุ่มกระตุกซ้ำแล้วซ้ำอีก

“ปล่อยริก้าเถอะค่ะ”

Options

not work with dark mode
Reset