True Martial World พิภพเทพยุทธ์ 1095

“ทำไม เจ้าไม่ชอบเสี่ยวซวงหรือ? เจ้าอย่าได้เข้าใจผิดไป สำนักกระบี่สระใสของข้าไม่ได้จะให้เจ้าเป็นฝ่ายแต่งเข้า เมื่อแต่งงานกับเสี่ยวซวงแล้วเจ้าจะพานางไปด้วยก็ได้ แต่อย่างไรเสี่ยวซวงก็เป็นเจ้าสำนักรุ่นต่อไปของสำนักกระบี่สระใส กลับมาเยี่ยมสำนักบ่อยๆ ก็พอ ข้าให้เวลาเจ้าคิดสักหนึ่งชั่วยามดีไหม? การแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ สมควรคิดให้รอบคอบ”

เจี้ยนปู๋อี้พูดอย่าง ‘จริงใจอดทน’

หนึ่งชั่วยาม?

อี้อวิ๋นหัวเราะร้องไห้ไม่ออก รองประมุขวังวิถีเจ็ดดาราที่อยู่ด้านนอกก็ให้เวลาหนึ่งชั่วยามเช่นกัน ตอนนี้เจี้ยนปู๋อี้ยังมาให้เวลาหนึ่งชั่วยามเหมือนกันอีก นี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือ?

อี้อวิ๋นรู้สึกว่าเจี้ยนปู๋อี้ก็คือจิ้งจองเฒ่าดั้งเดิมที่แท้จริง แท้จริงแล้วเขาไม่ได้ข่มขู่อี้อวิ๋นและไม่อยากข่มขู่ แต่เขาพูดเช่นนี้ก็เพื่อเตือนสติว่า…สำนักกระบี่สระใสกำลังเผชิญกับวังวิถีเจ็ดดาราที่ให้เวลาตัดสินใจเพียงหนึ่งชั่วยาม

พูดตามตรงแล้วเงื่อนไขที่เจี้ยนปู๋อี้เสนอก็ไม่ใช่เงื่อนไขด้วยซ้ำ มันคือการมอบประโยชน์ให้อี้อวิ๋นชัดๆ มอบสาวงามน่ารักบริสุทธิ์ให้เป็นภรรยา ทั้งยังไม่มีข้อผูกมัดใดๆ หากเป็นผู้ชายปกติคงตอบตกลงไปแล้ว

อี้อวิ๋นเองก็ไม่ใช่พระใช่เจ้าที่ไม่สนใจผู้หญิง เขาย่อมไม่ต่อต้านสิ่งที่เจี้ยนปู๋อี้พูดมา

ตอนนี้หลินซินถงเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ยังไม่รู้ อี้อวิ๋นยังไม่เจอเบาะแสเกี่ยวกับหลินซินถงแม้แต่นิดเดียว เขาจะมีใจคิดหาหญิงอื่นในสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร

อี้อวิ๋นพูดว่า “มีเรื่องที่ท่านผู้อาวุโสไม่รู้ ตอนที่ข้าน้อยมาถึงสิบสองยอดสวรรค์เป็นครั้งแรกก็ได้พลัดพรากกับภรรยา ตอนนี้นางเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ยังไม่รู้ แต่ข้าน้อยเชื่อว่านางยังมีชีวิตอยู่ คงกำลังตามหาข้าน้อยอยู่เช่นกัน หากตอนนี้ข้ามีภรรยาอีกคนก็คงผิดต่อนางยิ่งนัก”

อี้อวิ๋นพูดอย่างสมเหตุสมผล เจี้ยนปู๋อี้ได้ยินแล้วก็ตกใจ แม้เขาจะวางแผนไว้ในใจแต่ก็ไม่ใช่คนไร้เหตุผล หากยังกดดันอี้อวิ๋นในสถานการณ์เช่นนี้อีกก็คงไม่ถูกนัก

“อีกอย่าง ข้าคิดว่าศิษย์น้องเสี่ยวซวงใสซื่อบริสุทธิ์ เป็นเด็กสาวที่ขาวสะอาดเหมือนกระดาษ นางคงยังไม่รู้ว่าอะไรคือความชอบพอ ไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงของการเป็นคู่ฝึกยุทธ์…”

เจี้ยนเสี่ยวซวงไม่พอใจเมื่ออี้อวิ๋นพูดถึงตรงนี้ นางกัดฟันจ้องอี้อวิ๋นเขม็งเหมือนลูกแมวที่โมโห

“เอ่อ…” อี้อวิ๋นลูบจมูกอย่างกระอักกระอ่วน ไม่รู้ว่าควรพูดอย่างไรต่อ

เจี้ยนเสี่ยวซวงพูดอย่างไม่พอใจว่า “เจ้าก็แค่แต่งงานมาครั้งหนึ่งไม่ใช่หรือ พูดอย่างกับว่าอายุมากกว่าข้าอย่างไรอย่างนั้น เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าเข้าใจไม่เข้าใจอะไร อีกอย่าง ข้าก็ทำการสาบานไว้แล้ว”

เจี้ยนเสี่ยวซวงพูดประโยคสุดท้ายด้วยเสียงแผ่วเบา นางสาบานไว้ว่าคนที่ชักและกระตุ้นกระบี่บรรพชนสระใสสำเร็จก็คือสามีนาง ไม่เช่นนั้นก็จะไม่แต่งงานตลอดชีวิต การสาบานของจอมยุทธ์เกี่ยวข้องกับหัวใจกระบี่ของตัวเอง สาบานหรือถอนคำอย่างส่งเดชไม่ได้เด็ดขาด

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ศิษย์พี่ ข้าว่าเราล้มเลิกเรื่องนี้ดีกว่า”

เจี้ยนอู๋เฟิงพูดแทรกเข้ามา เดิมทีเขาก็รู้สึกว่าเรื่องที่เจี้ยนปู๋อี้ทำไม่ค่อยมีเกียรตินัก แต่การล้มเลิกก็เหมือนจะทำร้ายศิษย์เขาเอง เขารู้นิสัยเจี้ยนเสี่ยวซวงดี นางไม่ได้จะไม่แต่งงานตลอดชีวิตจริงๆ หรอกใช่ไหม

“หากเป็นไปได้ ให้ข้ารับเป็นเสี่ยวซวงเป็นน้องสาวแทนได้หรือไม่?”

อี้อวิ๋นเอ่ยปากพูด เขารู้ว่าหากเขาปฏิเสธก็ย่อมไม่มีปัญหาอะไร แต่อย่างไรเจี้ยนเสี่ยวซวงก็เป็นเด็กสาว หากเขาปฏิเสธเสียงแข็งก็คงทำให้นางอับอาย

เจี้ยนเสี่ยวซวงหน้าแดงเล็กน้อย นางยังไม่ทันพูดอะไรก็ถูกเจี้ยนปู๋อี้ตอบตกลงไปแล้ว

“เป็นน้องสาวก็ดี น้องสาวก็ดี ฮ่าฮ่าฮ่า”

เจี้ยนปู๋อี้ไม่สนหรอกว่าจะเป็นคู่รักหรือน้องสาว ขอเพียงมีความสัมพันธ์ต่อกันก็พอ เขารู้สึกว่าอี้อวิ๋นเป็นคนรัษาคำพูด หากเขาเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งที่สุดของสิบสองยอดสวรรค์ในอนาคต เช่นนั้นเจ้าสำนักกระบี่สระใสที่เป็นน้องสาวของเขาจะไม่รักษาความรุ่งโรจน์เป็นร้อยล้านปีได้อย่างง่ายดายหรือ?

อีกอย่าง เดิมทีระหว่างน้องสาวบุญธรรมดากับคนรักก็มีแค่หน้าต่างกระดาษบางๆ กั้นอยู่ อาจจะเป็นรูเมื่อไรก็ได้!

เจี้ยนปู๋อี้คิดสิ่งเหล่านี้ในใจแล้วจึงตอบตกลงทันที

ใบหน้ารูปไข่ของเจี้ยนเสี่ยวซวงยังคงแดงก่ำ เจี้ยนปู๋อี้ตอบตกลงแทนนางไปแล้ว แม้นางจะเคยสาบานแต่ก็ไม่อาจพูดอะไรได้อีก

“เช่นนั้นข้าจะเรียกเจ้าว่าพี่อี้” เจี้ยนเสี่ยวซวงกัดฟันพูด

อี้อวิ๋นยิ้มบางๆ เจี้ยนเสี่ยวซวงใสซื่อบริสุทธิ์เหมือนหิมะและตรงไปตรงมามาก เขาเองก็ยินดีที่ได้มีน้องสาวเช่นนี้

เจี้ยนปู๋อี้ยิ้มจนหน้าบาน “เช่นนี้ก็เยี่ยมไปเลย เยี่ยมไปเลย”

แต่ในตอนนี้เองที่รอยยิ้มเขาชะงักลงเล็กน้อย จากนั้นก็หันมาพูดกับอี้อวิ๋นว่า “ในเมื่ออี้อวิ๋นเป็นพี่ชายของเสี่ยวซวงแล้ว เช่นนั้นเจ้าก็ออกมาด้วยกันเถอะ”

อี้อวิ๋นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แค่น่าจะเกี่ยวข้องกับวังวิถีเจ็ดดารา

เมื่อออกจากห้องกระบี่ฟ้า อี้อวิ๋นก็เห็นเจี้ยนเฟิงหงและศิษย์สำนักกระบี่สระใสหลายคนรออยู่ด้านหน้า

เมื่อเห็นพวกเจี้ยนปู๋อี้กับเจี้ยนอู๋เฟิงออกมา เจี้ยนเฟิงหงก็รีบเดินเข้ามาพูดว่า “ท่านอาจารย์ ท่านเจ้าสำนัก ไม่ทราบว่ามีการวางแผนรับมือวังวิถีเจ็ดดาราอย่างไรขอรับ?”

เวลาหนึ่งชั่วยามผ่านไปอย่างรวดเร็ว เจี้ยนเฟิงหงและศิษย์หลายคนจิตใจร้อนรนมาก อันตรายที่จะถูกทำลายสำนักใช่สิ่งที่ทุกคนจะรับมืออย่างสงบที่ไหนกัน? ยิ่งไปกว่านั้น คนที่นำภัยนี้มาก็เป็นอี้อวิ๋นที่เป็นคนนอก

เจี้ยนเฟิงหงมองไปที่อี้อวิ๋นแวบหนึ่งเมื่อคิดถึงตรงนี้

อี้อวิ๋นมีพรสวรรค์เลิศล้ำ เขาไปมีเรื่องกับวังวิถีเจ็ดดารา การเติบโตของเขาจึงต้องยากลำบากแน่นอน

เจี้ยนปู๋อี้มองศิษย์ของตัวเองแล้วกวาดตามองศิษย์คนอื่นๆ จากนั้นก็พูดเสียงทุ้มว่า “สำนักกระบี่สระใสของเรามีนิสัยเหมือนกระบี่ เราซื่อตรงและไม่ยอมประจบสอพลอผู้ใด วังวิถีเจ็ดดาราใช้พลังมากดดัน มีหรือที่เราจะยอมศิโรราบ?”

“และตอนนี้อี้อวิ๋นก็เป็นพี่บุญธรรมของเสี่ยวซวง เท่ากับเป็นศิษย์สำนักกระบี่สระใสของเราด้วย สำนักเราจะไม่ทอดทิ้งศิษย์คนใด มีความแค้นก็ร่วมกันล้าง มีความลำบากก็ร่วมกันต้าน จะยอมส่งตัวอี้อวิ๋นในวันนี้ได้อย่างไร?”

เจี้ยนเฟิงหงตกใจและรีบมองไปทางเจี้ยนเสี่ยวซวง

เจี้ยนเสี่ยวซวงเป็นน้องบุญธรรมของอี้อวิ๋น?

เจี้ยนเฟิงหงรู้ว่านี่คงเป็นความต้องการของเจี้ยนปู๋อี้ เจี้ยนอู๋เฟิงและเจี้ยนเสี่ยวซวง เกรงว่าฐานะน้องบุญธรรมนี้คงไม่ได้เรียบง่ายธรรมดา

อี้อวิ๋นมีพรสวรรค์ด้านวิถีกระบี่ที่เลิศล้ำจนเขาไม่อาจเทียบเคียง เจี้ยนเฟิงหงรู้สึกขมขื่นในใจเมื่อคิดถึงตรงนี้

เจี้ยนปู๋อี้กวาดตามองบรรดาศิษย์ ศิษย์หลายคนต่างนิ่งเงียบ

อี้อวิ๋นเป็นพี่บุญธรรมของเจี้ยนเสี่ยวซวง ย่อมไม่อาจแยกจากสำนักกระบี่สระใส สำนักพวกเขาจะทำเรื่องไร้สัจจะอย่างการขายพรรคพวกตัวเองได้อย่างไร?

“ค่ายกลของสำนักกระบี่สระใสไม่ได้ทำลายง่ายขนาดนั้น หากวังวิถีเจ็ดดาราคิดจะทำลายสำนักเราก็ต้องจ่ายราคาแสนสาหัส!” เจี้ยนอู๋เฟิงพูดเสีนยงขรึม

กลยุทธ์เดียวที่พวกเขามีในตอนนี้คือปิดตายสำนัก!

ในตอนนี้เองที่เจี้ยนอู๋เฟิงเงยหน้าขึ้นฟ้าอย่างฉับพลัน

เขาขยับความคิดและส่งลำแสงกระบี่ออกไป จากนั้นก็เปิดค่ายกลสะท้อนภาพออก

บนท้องฟ้ามีเงาร่างของพวกหลิ่วหรูอี้จากวังวิถีเจ็ดดาราปรากฏขึ้นทันที ตอนนี้ครบกำหนดเวลาหนึ่งชั่วยามแล้ว

หลิ่วหรูอี้มีรอยยิ้มเย็นยะเยือก นางหมุนเวียนปราณไปที่จุดตันเถียนและพูดเสียงดังว่า “ดูท่าสำนักกระบี่สระใสของพวกเจ้าคงมีความปรารถนาที่จะตายสินะ ได้ เช่นนั้นข้าจะสนองให้เอง!”