Strongest Abandoned Son บุรุษผู้ถูกทอดทิ้ง 480

บทที่ 480 : หญิงชราผ้าคลุมดำ

 

เมื่อชายทั้งสองเข้าไปในหลุมฝังศพ หญิงเย็นชาก็ตามพวกเขาไปเช่นกัน เย่โม่คิดว่ามันแปลกที่สัมผัสจิตวิญญาณของเขาไม่สามารถทะลุผ่านประตูสุสานได้ เย่โม่มองไปที่ประตูแล้วเห็นว่ามันถูกปิดอย่างแน่นหนา ด้วยสัมผัสจิตวิญญาณของเขาในปัจจุบัน เขาสามารถเจาะได้ 20-30 เมตรสู่โลกที่แน่นหนา หากพื้นดินเป็นทราย เขาสามารถเจาะทะลุได้เกือบ 100 เมตร ประตูนี้อาจทำจากหินแกรนิตและมีความหนากว่าประตูของนิกายเก้าจันทรา เย่โม่จึงตามพวกเขาไปด้วย

 

เอ๋อหยาและกังฮูคล่องแคล่วมาก พวกเขาโยนไก่เข้าไปในรูอย่างรวดเร็วและหลังจากนั้นไม่นาน เอ๋อหยาก็พยักหน้า “ไม่เป็นไร เราเข้าไปได้”

 

เอ๋อหยาหยิบตัวเป่าลมขึ้นที่ปากทางเข้าหลุมแล้วนำไฟฉายมารวมกับกังฮู เมื่อทั้งสองมาถึงตรงหน้าทั้งสองศพ พวกเขาโค้งคำนับและพูดว่า “สองเชียนเปย เราถูกบังคับให้มีชีวิต ดังนั้นเราจึงต้องยืมหลุมโจมตีของเชียนเปย หลังจากที่เราวั่นเปยออกไปแล้ว เราจะฝังคุณทั้งสองไว้”

 

กังฮูคำนับก่อนถามว่า “เราจะใช้เท้าสัตว์ไหม?”

 

เอ๋อหยาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่จำเป็น”

 

เย่โม่สังเกตเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไม่กลัวเลย และจ้องมองชายสองคนข้างหน้า โดยไม่เต็มใจแม้แต่ก้าวเดียว

 

ทั้งสองเพียงขุดเบาๆ เล็กน้อย ก่อนที่ชั้นดินบางส่วนจะถูกลบออกแสดงประตูสีเขียว เอ๋อหยาขุดหลุมเล็กๆ ที่หน้าประตูแล้วใส่ท่อระเบิดอีกอันก่อนที่จะปิดผนึก

 

แม้ว่าเย่โม่จะรู้ว่านักล่าขุมทรัพย์วีธีเป่าประตู ซึ่งจะไม่ทำให้โลกล่มสลาย แต่เย่โม่ก็ยังถอยห่างออกไป หากสถานที่แห่งนี้พังทลาย เขาก็จะออกไปได้ เขาไม่ต้องการถูกฝังอยู่ใต้พื้นดิน

 

โชคดีที่ทักษะของเอ๋อหยาดีมาก ดังนั้นจึงมีช่องขนาดใหญ่อยู่ที่ประตู

 

เอ๋อหยาถือเครื่องเป่าลมแล้วโยนเข้าไปด้านใน หลังจากนั้นไม่นานเอ๋อหยาก็เห็นว่าไก่ไม่เป็นไร และปิดพัดลม ขณะที่เขาเดินเข้าไปกับกังฮูอย่างระมัดระวัง

 

ผู้หญิงคนนั้นมาถึงที่ประตู แต่เธอไม่ได้เข้าไปข้างในและเฝ้าดูเอ๋อหยาอย่างระมัดระวัง

 

เย่โม่ส่งจิตวิญญาณของเขาเข้าไปและค้นพบว่านี่เป็นเหมือนห้องหินมากกว่าหลุมฝังศพ ตรงกลางเป็นโลงศพและมีรูปพระจันทร์เสี้ยวสีดำสลักอยู่บนผนัง

 

เอ๋อหยาสแกนห้องและดูเหมือนจะผิดหวัง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้พบสิ่งที่เขาคาดหวังเอาไว้

 

“ฮูจือ จุดเทียนที่มุมตะวันออกเฉียงใต้จากนั้นมาช่วยฉัน” เอ๋อหยาพูดก่อนที่เขาจะดึงกีบลาสีดำออกมาแล้วเดินเข้าไปใกล้โลงศพ เขาวางนิ้วของเขาบนฝาและเคาะมันพยายามยืนยันว่าวัสดุที่ทำขึ้นมาจากอะไร

 

ในเวลานี้ กังฮูเพิ่งจุดเทียนให้เสร็จก่อนที่จะมาอีกครั้ง “เอ๋อหยา ฉันรู้สึกเหมือนว่ามีลมปราณหยินเล็กน้อยข้างนอกนะ”

 

“อืมม หยุดพูดสิ่งที่ไร้ประโยชน์แล้วมาช่วยกันสักทีเถอะ” เอ๋อหยาพูดอย่างสบายๆ

 

แม้ว่าเย่โม่จะไม่เข้าไป แต่สัมผัสจิตวิญญาณของเขาก็สามารถสแกนชายชราในร่างที่เน่าเสียอายุ 50 ได้ ชายชราสวมเสื้อผ้าราคาแพงมาก แม้หลังจากหลายปีที่ผ่านมานี้ มันก็ยังมีบางเส้นสีทองนอนอยู่รอบๆ สิ่งประดิษฐ์ปลาหยินหยางวางอยู่ที่เท้าของชายชรา นอกจากนี้ชายชรายังมีเครื่องประดับหยกสองชิ้น แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเย่โม่คือใบหยก

 

กังฮูใช้ทิ่มและชะแลงเพื่อยกฝาโลง ขณะที่เอ๋อหยาดูแลแสงสว่างด้วยไฟฉายของเขา ขณะที่เย่โม่เห็นการเคลื่อนไหวของคนแก่อย่างชัดเจน

 

อย่างไรก็ตาม กังฮูไม่ได้สังเกตเลย สิ่งเดียวที่เขาเห็นคือเครื่องประดับหยกสองชิ้นและจานลายคราม 2-3 แผ่น เห็นได้ชัดว่าการควบคุมตัวเองของกังฮูนั้นแย่กว่าของเอ๋อหยา และเขาก็ตะโกนทันที “เอ๋อหยา มีเครื่องลายครามดอกไม้สีน้ำเงินและเครื่องประดับหยก! มันเป็นเนื้อซอมบี้ -“

 

“เนื้อซอมบี้ ชิบหายละ!” ใบหน้าของเอ๋อหยาดูแย่และเขายัดกีบลาสีดำที่ปากของชายชราโดยไม่ลังเล

 

สัมผัสจิตวิญญาณของเย่โม่พุ่งขึ้นมา มือหยุดเคลื่อนไหวทันทีหลังจากที่กีบลาสีดำวางอยู่ในปาก เย่โม่ รู้สึกว่ามันค่อนข้างน่าสนใจ ดูเหมือนว่าเอ๋อหยาจะหายใจได้ง่ายเพียงเล็กน้อย “ฮูจือ เก็บของเราแล้วออกไปให้ไวเลย นี่ไม่ใช่สถานที่ที่ดีแล้วละ”

 

เย่โม่เห็นร่างที่ไม่มีตัวตนขึ้นจากโลงศพด้วยสัมผัสจิตวิญญาณของเขา

 

ผี? เย่โม่ไม่ได้คาดหวังว่าผีจะสามารถอยู่ที่นี่ได้ แต่เขารู้ว่าตั้งแต่ห้องหินเปิดแล้ว มันก็จะไม่มีที่อยู่และจะกระจายไปในไม่ช้า

 

สิ่งที่น่าประหลาดใจมากสำหรับเย่โม่ก็คือผีนี้ดูเหมือนจะมีสติ เพราะมันบินถัดจากเทียนที่กังฮูจุดขึ้น จากนั้นก็มีลมไฟและแสงเทียนก็เริ่มสั่นคลอน

 

เมื่อสัมผัสจิตวิญญาณของเย่โม่กำลังจะตรวจสอบว่าผีกำลังวางแผนจะทำอะไร การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปทันที ลมที่เยือกเย็นดุร้ายที่พัดเข้ามาจากรูที่ทั้งสองขุดขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่คุ้นเคยกับเย่โม่มาก เขาคิดทันทีว่านี่จะเป็นลมเยือกเย็นที่โจมตีเขาเมื่อคืนนี้

 

ผีนับครั้งไม่ถ้วนแข็งแกร่งกว่าร่างที่ไม่มีตัวตนในตอนนี้ และดูเหมือนจะมีความเกลียดชังและความไม่พอใจมากขึ้น

 

เมื่อเทียบกับหลุมฝังศพนี้แล้ว เย่โม่ก็ใส่ใจในสิ่งที่ทำร้ายเขาเมื่อคืนนี้ เขาไม่เสียเวลาสักครู่ก่อนที่จะบินออกจากหลุมนี้และโยนบอลไฟ 2-3 ลูกที่ผีนั้น ซึ่งมันแสดงตัวออกมา

 

ด้วยเสียงกรีดร้อง ผีกลายเป็นโพรงมากขึ้น ดูเหมือนจะไม่ได้คาดหวังว่าใครบางคนจะสามารถเห็นและฆ่ามันได้ง่ายๆ ทันใดนั้นมันก็ตกลงสู่พื้นดินและเริ่มหนีผ่านพื้นดินไป

 

ผีที่รู้เทคนิคการเคลื่อนไหวของโลก! ไม่น่าแปลกใจที่เย่โม่จะไม่สามารถพบร่องรอยของมันในคืนก่อนได้ แต่เมื่อเขาพบมันตอนนี้ เขาจะไม่ปล่อยมันไป เขาขว้างบอลไฟอีก 2-3 ลูกทันที

 

หลังจากโห่ร้องออกมา ผีก็หายไป

 

ก่อนที่เย่โม่จะมีเวลาตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้น มันก็มีลมที่รุนแรงไหลผ่านเข้าหาหัวของเขา มีคนพยายามจับเขาด้วยความประหลาดใจ แต่เย่โม่ไม่จำเป็นต้องใช้ดาบบินของเขาและเพียงส่งหมัดออกไป

 

ตุบ – คนที่คลุมด้วยเสื้อคลุมสีดำถูกฟาดด้วยหมัดของเย่โม่ และกระแทกกับหินก้อนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลออกไปก่อนจะพ่นเลือดดำออกมา 1 คำ

 

เย่โม่ยกมือขึ้นและดาบบินปรากฏขึ้น แต่เขาไม่ได้โจมตีต่อและสังเกตด้วยจิตวิญญาณของเขา

 

ผู้โจมตีของเขาเป็นหญิงชราที่เต็มไปด้วยลมปราณแห่งความตาย ด้วยเล็บที่มีความยาว 1 นิ้ว อาวุธที่เธอโจมตีเย่โม่คือแท่งไม้สีดำที่มีกลิ่นเหม็นออกมาจากมัน

 

คนอื่นจะคิดว่าหญิงชราคนนี้เป็นปีศาจ แต่เย่โม่รู้ว่าเธอเป็นเพียงมนุษย์

 

“นายเป็นใคร ฉันไม่ได้ยุ่งกับนายที่เทือกเขานี่เลย แล้วทำไมนายถึงฆ่าสัตว์เลี้ยงของฉัน?” เสียงของหญิงชรามีชีวิตชีวามากถ้าใครได้ยินเสียงของเธอจะคิดว่าเธอเป็นแค่เด็กสาววัยรุ่น

 

‘สัตว์เลี้ยง?’ เย่โม่ถามอย่างเย็นชาทันที “คุณมาจากนิกายเก้าจันทราด้วยเหรอ?”

 

“ฉัน ‘ยัง’ มาจากนิกายเก้าจันทรา ฉันเป็นเพียงคนเดียวในนิกายเก้าจันทรา! ผู้หญิงเลวนั่นเอาเวลานิกายเก้าจันทราของฉันไป เพียงเพราะเธอแข็งแกร่งกว่าฉันเล็กน้อย แต่ฉันจะเอามันคืนในสักวัน!” ผู้หญิงคนนั้นพยายามพูดอย่างดุเดือด แต่เสียงที่มีชีวิตชีวาของเธอไม่ได้ทำให้เสียงของเธอดูน่าเกรงมากนัก

 

เย่โม่พูดไม่ออก ทำไมผีเหล่านี้ถึงได้ตามนิกายเก้าจันทรา? จากคำพูดของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะสูญเสียการต่อสู้เรื่องอำนาจกับประมุข และตอนนี้กำลังอยู่ที่นี่

 

วิธีการฝึกเต๋าที่ดีเช่นนี้ถูกลดระดับลงเป็นวิธีการฝึกตนเพื่อเก็บรักษาผี เย่โม่ไม่เข้าใจจริงๆ

 

เมื่อมองดูหญิงชราคนนี้ เย่โม่ก็พูดอย่างชัดเจนว่า “คุณไม่ได้ยุ่งกับฉันหรอ? คุณกล้าพูดไหมว่าไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของคุณที่ทำร้ายฉันเมื่อคืนนี้นะ?”

 

…

 

หญิงชราพูดไม่ออก เธอตั้งใจจะฆ่าเย่โม่เมื่อวานนี้เพราะเธอรู้สึกว่าวิญญาณของเขาแข็งแกร่งมาก ดังนั้นจึงต้องมีประโยชน์อย่างมากต่อสัตว์เลี้ยงของเธอ เธอไม่ได้คาดหวังว่าเย่โม่จะแข็งแกร่งขนาดนี้ แข็งแกร่งกว่าผู้จอมยุทธ์ใดๆ ที่เธอรู้จัก หญิงชราแน่ใจว่าถ้าเธอเข้ามาในโลกภายนอกจะไม่มีใครเทียบกับเธอได้ นอกจากศิษย์พี่ของเธอ แต่ตอนนี้เธอได้พบกับเย่โม่แล้ว และตระหนักว่ายังมีใครบางคนที่แข็งแกร่งกว่า

Favorite