IA:เล่ม 3 บทที่ 18 หลอกล่อ (ตอนที่ 2)
“ ฉันถามเกี่ยวกับแจกัน”
“ นั่นไม่ได้อยู่ในขอบเขตการคำนวณของผม แต่ผมใส่มันลงในปัจจัยตัวแปร แม้ว่าจะไม่ได้วางแผนเอาไว้ แต่ก็เป็นไปได้ที่จะจัดการกับมัน”
ฮงหลาง ส่ายหัว “ฉันไม่เข้าใจ.”
ชินยี่ ยักไหล่ “ จริงๆแล้วผมก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเอง ผมแค่พยายามใช้วิธีการต่อสู้การคิดและการเคลื่อนไหวที่หลากหลาย เมื่อผมเหยียบเข่าของคุณ ผมจะวิเคราะห์สิ่งที่คุณทำได้อย่างรวดเร็ว ผมไม่แน่ใจว่าแจกันจะล้มลง แต่นั่นไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือผมอยู่ในสถานที่ที่ถูกต้องในเวลาที่เหมาะสมหรือเปล่า”
“ ทำไมคุณถึงทำให้มันซับซ้อน”
ชินยี่ อธิบายเกี่ยวกับระยะเวลาการกระตุ้น
“ คุณหมายความว่า คุณสามารถปลุกพรสวรรค์โดยกำเนิดได้แล้วอย่างนั้นเหรอ?” จินกวง ก็อยากรู้อยากเห็นมาก
ชินยี่ กล่าวว่า“ เพียงเข้าสู่ช่วงเวลาการกระตุ้น คุณสามารถบอกได้ว่าการปลุกอย่างเป็นทางการนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิง พรสวรรค์โดยกำเนิดเป็นความสามารถเพียงอย่างเดียวที่แตกต่างสำหรับคนอื่น พรสวรรค์โดยธรรมชาติของแต่ละคนนั้นมีความแตกต่างกัน และเป็นผลของมัน มันสามารถเรียกได้ว่าเป็นรางวัลที่ไม่ยุติธรรมที่สุดใน เมืองกระหายเลือด”
“ ในที่สุดแล้วพรสวรรค์ของคุณคืออะไร” เหวินโหรว ถาม
“ ฉันไม่รู้ ” ชินยี่ ตอบอย่างช่วยไม่ได้
ก่อนที่การปลุกอย่างเป็นทางการของพรสวรรค์โดยกำเนิดนั้น ชินยี่ เองก็ไม่รู้ว่าพรสวรรค์โดยกำเนิดนั้นคืออะไร เขาสามารถทดลองเพื่อดูว่าเขาเก่งแค่ไหน คนอื่นอาจเก่งในเรื่องต่าง ๆ มากมายเช่น ชินยี่ เก่งในการทำอาหารและมีความสนใจในการทำอาหารอยู่เสมอ แต่เขาไม่ต้องการให้ เมืองกระหายเลือด ระบุว่าพรสวรรค์ของเขาคือการทำอาหารและทำให้เขามีพรสวรรค์โดยกำเนิด นั่นจะเลวร้ายมากจริงๆ
ดังนั้นแม้ว่าพรสวรรค์โดยกำเนิดใช้สำหรับการพัฒนาความเชี่ยวชาญของบุคคล แต่ก็ควรได้รับการปฏิบัติด้วยความระมัดระวัง
ทุกคนพูดติดตลกซักพักหนึ่งแล้ว ชินยี่ ก็ให้ เจ้าอ้วน พาเด็ก ๆ ไป เจ้าอ้วน อาจไม่มีทักษะอื่น ๆ แต่เขาเก่งในการดูแลเด็ก ยิ่งกว่านั้นเขาทำงานหนัก
เมื่อเด็กชายเข้ามา ชินยี่ ถือแผนที่อิเล็กทรอนิกส์ไว้อย่างระมัดระวัง ไม่ไกลจาก เหวินโหรว ซึ่งกำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอยู่
ชินยี่ แตะจุดด้วยนิ้วของเขา อาคารที่คล้ายกันนั้นปรากฏเป็นรูปสามมิติที่ขยายใหญ่ขึ้น
เด็กชายตัวเล็กไม่เคยเห็นเทคโนโลยีดังกล่าว ดวงตาของเขาเปิดเผยความประหลาดใจที่ยิ่งใหญ่ของเขา
“นั่งลง” ชินยี่ ไม่เงยหน้าขึ้น เขายกนิ้วขึ้นชี้ไปที่โซฟาตรงข้ามกับเขาและพูดอย่างเย็นชา
เด็กชายยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับเขยื้อน
ชินยี่ เงยหน้าขึ้นมองเขาและพูดว่า“ มันไม่ใช่คำขอ”
เด็กชายนั่งลงอย่างไม่เต็มใจอย่างชัดเจน
ชินยี่ ยังคงสังเกตแผนที่
“นายชื่ออะไร?”
“ เจอรี่ แลคสิโอ,” เจ้าอ้วน ตอบอย่างรวดเร็ว
ชินยี่ พูดอย่างใจเย็น
“ ผมไม่ได้ถามคุณ”
เจ้าอ้วน เงียบลงทันที
ชินยี่ ถามอีกครั้งว่า“ นายชื่ออะไร”
เด็กชายตัวเล็ก ๆ ไม่เต็มใจที่จะตอบ “ เจอรี่ แลคสิโอ …คุณปีศาจ!”
ชินยี่ หัวเราะ “ เหล่าเฮา เด็กน้อยผู้นี้เก่งกว่าคุณเสียอีก”
เจ้าอ้วน ยิ้มและสัมผัสที่หลังศีรษะของเขา
“ ดังนั้น… เจอรี่ แลคสิโอ นายช่วยเล่าเรื่องการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์กลายพันธุ์ได้ไหม เนื่องจากความซุกซนของนาย ทำให้ฉันสูญเสียการหามนุษย์กลายพันธุ์ไปและนายต้องชดเชย”
เด็กชายตัวเล็กยิ้มกว้าง “ ฉันไม่รู้…ถึงแม้ว่าฉันจะรู้ ฉันก็จะไม่บอกคุณ”
“ ฉันคิดว่านายรู้ ฉันแนะนำให้นายพูดมันออกมา แม้ว่าฉันจะไม่ต้องการทำอะไรเด็ก แต่ถ้านายบังคับให้ฉันทำจริงๆ … ”
“ ทำสิ่งที่คุณต้องการจะทำ! ฉันไม่กลัวคุณ!” เด็กชายตัวเล็กตะโกน
ในขณะนั้นการแสดงออกที่ดื้อรั้นของเด็กชายตัวเล็กปรากฏต่อ ชินยี่ ว่าเป็นภาพถ่ายที่มีชีวิต ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นวัยเด็กของตัวเอง
ชินยี่ จ้องมองเขาซักครู่แล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะ
ชินยี่ ส่ายหัวไปทางด้านข้างของ เหวินโหรว
“ เดาสิว่าฉันคิดอะไรอยู่”
“ อะไร?” เหวินโหรว ถาม
“ ผมคิดถึงนายพลชาวเยอรมันในภารกิจสุดท้ายของเรา เขาพูดในสิ่งเดียวกันกับที่ผมพูดเมื่อผมขู่เด็ก ทันใดนั้นผมก็รู้สึกว่าผมจะเป็นเหมือนนาซีขู่เด็กและบังคับให้เขาขายรูปแบบของเขาออกไปเพื่อทรยศเพื่อนร่วมชาติของเขา ผมเป็นเหมือนเจ้าหน้าที่ของ SS ที่มองหาชาวยิวทุกที่…”
“ นั่นไม่ใช่ความผิดของคุณเราไม่มีทางอื่น”
“ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมสามารถทำสิ่งเดียวกับที่พวกเขาทำ” ชินยี่ มองกลับไปที่เด็ก
“ คุณมีวิธีอื่นไหม”
“ ไม่ ผมไม่สามารถทำสิ่งนั้นกับเด็กได้” ชินยี่ ตอบ
“ เราต้องยกเลิกความคิดในการรับข้อมูลจากเด็กคนนี้”
คำตอบนั้นทำให้ เหวินโหรว และ เจ้าอ้วน ถอนหายใจในเวลาเดียวกัน เด็กชายตัวเล็กด้านชา ในขณะนั้นเขารู้สึกว่าเขาเป็นวีรบุรุษตัวน้อยที่เพิ่งเอาชนะราชาปีศาจและเงยหน้าขึ้นสูง
ทุกคนดูเหมือนหดหู่เล็กน้อย สำหรับเด็กชายตัวเล็ก ๆ ดูเหมือนว่าไม่มีใครสนใจเขา
ไม่ได้เด็กน้อยใช้งาน ดังนั้นเขาจึงศึกษาแผนที่บนโต๊ะ
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นแผนที่ไฮเทคดังกล่าว แต่ละจุดสามารถฉายเป็นภาพสามมิติได้ มันทำให้เขาอยากรู้อยากเห็นมาก
เขาสัมผัสสิ่งปลูกสร้างจากนั้นอีกอาคารหนึ่ง
“ แผนที่นี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? มันน่าทึ่งมาก!” เด็กชายอุทาน
“ เทคโนโลยีในอนาคต แต่มันไม่สามารถนำมาใช้เพื่อช่วยให้เราค้นหาคนที่คุณต้องการค้นหาได้” ชินยี่ ถอนหายใจกลับไปด้านข้างของเด็กชายและเล่นเกมซูมภาพกับเขา
นิ้วของเขาตกลงบนห้างสรรพสินค้าที่ถนน 198 ภาพสามมิติของห้างสรรพสินค้าปรากฏขึ้นทันทีรวมถึงประตูหน้าต่างและพื้น
ชินยี่ ชี้ไปที่อาคารและกล่าวว่า“ เรารู้ว่าพวกมนุษย์กลายพันธุ์อยู่ในอาคารบนถนนสายที่ 198 แต่ไม่รู้ว่าที่ใด บางทีในอาคารนี้ หรือในที่อื่น ๆ ถนนสายที่ 198 มีห้างสรรพสินค้ามากมาย “
“ คุณจะไม่มีวันพบพวกเขา” เด็กชายตอบเสียงดัง
“ ไม่จำเป็น” ชินยี่ เพียงชี้ไปที่ตึกแล้วก็ถอยกลับมาวางนิ้วที่สี่แยกถนน 198th“มนุษย์กลายพันธุ์ต้องการซ่อนตัวเอง ดังนั้นฐานของพวกเขาจะต้องตรงตามเงื่อนไขพื้นฐานที่สุด หนึ่งมันจะต้องเป็นสถานที่หลบซ่อนดังนั้นพื้นที่จะต้องมีขนาดใหญ่พอ และผู้คนรอบตัวต้องเอื้อต่อการรักษาความลับ สองพวกเขาจะต้องมีเส้นทางหลบหนีดังนั้นจึงต้องมีวิธีที่จะไปถึงถนน พวกเขาไม่สามารถซ่อนตัวอยู่กลางถนน ถ้าเป็นเช่นนั้นกองกำลังของรัฐบาลสหรัฐฯจะต้องปิดกั้นปลายถนนทั้งสองฝั่ง ถ้าไม่มีมนุษย์กลายพันธุ์ที่มีความสามารถพิเศษในการหลบหนีคนส่วนใหญ่จะถูกขังอยู่ในนั้น สาม คนต้องกิน มนุษย์กลายพันธุ์นั้นก็ไม่มีข้อยกเว้น หากคุณสามารถเลือกสถานที่ใกล้เคียงห้างสรรพสินค้าหรือซุปเปอร์มาร์เก็ตคุณสามารถแก้ปัญหาที่ไม่จำเป็นจำนวนมากได้
ใบหน้าของเด็กชายเปลี่ยนไปเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าทุกสิ่งที่ ชินยี่ เพิ่งพูดถูกต้อง
แต่ช่วงเวลาต่อมาความนิ่งของเขาก็กลับมาอย่างรวดเร็ว “ ใน ลานตะวันออก มีซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่สามแห่ง ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่สี่แห่ง ที่จอดรถขนาดใหญ่สองแห่ง มีงานแสดงสินค้าทางการเงิน และจัตุรัสขนาดใหญ่มีร้านค้าเล็ก ๆ นับไม่ถ้วน ถ้าคุณต้องมองแบบนั้น ฉันคิดว่าคุณึงต้องการที่จะอยู่กับฉันหลายปี”
“ ถูกต้องแล้ว ฉันยังต้องการที่อยู่ที่แน่นอน”
“ ฉันจะไม่มีทางบอกคุณ” เด็กชายพูดอย่างมีชัยชนะ
เขาย้ายไปที่อาคารทางด้านตะวันออกของถนนในปี 198 และกำลังบิน
ชินยี่ นั่งนิ่ง ๆ ดูที่นิ้วมือของเด็ก ๆ เต้นรำบนแผนที่
ครู่ต่อมาทันใดนั้นเขาก็พูดว่า“ ลานตะวันออก นอกเหนือจากซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่สามแห่ง ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่สี่แห่ง และที่จอดรถขนาดใหญ่สองแห่ง แล้วยังมีงานก่อสร้างขนาดใหญ่ที่โดดเด่นมากซึ่งคุณยังไม่ได้กล่าวถึง”
เด็กชายลังเล นิ้วของ ชินยี่ ตกลงบนจุดหนึ่งบนแผนที่
ภาพอาคารขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นทันทีต่อหน้าเด็กชาย
โบสถ์คาทอลิกอิซาเบล
ทันใดนั้นใบหน้าของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ก็บึ้งบูด เขาดู ชินยี่
ชินยี่ พูดเบา ๆ ว่า“ คุณเพิ่งพูดถึงสถานที่หลายแห่งยกเว้นสิ่งนี้คุณไม่ได้พูดถึง ฉันจงใจล่อให้คุณไปสัมผัสลานตะวันออก ฉากสถาปัตยกรรมเหล่านั้นอาคารทุกหลังของคุณล้วน แต่มีสิ่งเดียวที่คุณไม่ได้สัมผัส ทำไมกันนะ?”
ร่างกายของเด็กชายสั่นเทา
“ พวกเขาอยู่ที่นั่นไง” ชินยี่ ยืนขึ้นแล้วหันไปหา เหวินโหรว “ พรุ่งนี้เริ่มโจมตีคริสตจักร”
“สารเลว! คุณโกหกฉัน!” เด็กชายตะโกนด้วยความโกรธ
ชินยี่ กลับไปที่ห้องของเขา
—————————————–
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
