Genius Doctor Black Belly Miss 1530 ไม่ง่ายอย่างนั้น (3)

ตอนที่ 1530  ไม่ง่ายอย่างนั้น (3)

“เผ่าจ้าววิญญาณ?”  ชายคนนั้นถามต่อ

จวินอู๋เสียพยักหน้าให้เขา

ใบหน้าเข้มงวดของชายคนนั้นแสดงความงงงวยให้เห็นอย่างที่หาได้ยาก

“เจ้าเป็นคนแรกจากเผ่าจ้าววิญญาณที่สำนักธาราเมฆรับเข้ามา  เราไม่มีการประเมินที่เหมาะกับเจ้า”  ชายคนนั้นกล่าวพลางมองจวินอู๋เสีย

การประเมิน?

จวินอู๋เสียคิดย้อนกลับไปถึงพวกผู้เยาว์ที่แบ่งกลุ่มกันตามเผ่าและถ้ำมืดที่พวกเขาต้องเข้าไป  สถานที่พวกนั้นคือบททดสอบที่ใช้ประเมินพวกเขางั้นหรือ?

สิ่งที่เกิดขึ้นในสำนักธาราเมฆเป็นความลับสำหรับผู้คนข้างนอก  และแม้แต่คนที่มาจากสำนักธาราเมฆ  พวกเขาไม่เคยพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นภายในกำแพงของสำนักธาราเมฆ  จวินอู๋เสียเคยอยู่ที่สำนักหงส์เพลิงและสำนักวายุประจิมมาก่อน  แต่เห็นได้ชัดว่าสำนักธาราเมฆไม่เหมือนกับสำนักทั้งสองแห่งนี้

อย่างน้อยในสำนักทั้งสองแห่งนั้น  จวินอู๋เสียก็ไม่เคยได้ยินว่าคนที่เพิ่งเข้าสำนักจะต้องถูกทดสอบเพื่อประเมินทั้งๆที่ทุกคนยังคงงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่

“แต่ข้าได้ยินว่าวิชาเสริมวิญญาณของเจ้าต้องใช้พลังจากวิญญาณของเจ้าใช่ไหม?”  ชายคนนั้นถามพลางมองจวินอู๋เสีย

“ใช่”  จวินอู๋เสียตอบ

“งั้นเราก็มีสถานที่ที่น่าจะเหมาะกับเจ้า”  ชายคนนั้นพูดแล้วหันหลังเดินไปอีกทางทันที  ส่วนจวินอู๋เสียก็เดินตามหลังเขาไป

ชายคนนั้นไม่ได้ยัดจวินอู๋เสียเข้าไปในถ้ำเก่าๆที่ไหน  แต่กลับพานางไปที่หน้าประตูใหญ่แห่งหนึ่ง  ประตูใหญ่นั้นดูค่อนข้างเก่าและทรุดโทรมเหมือนไม่ได้เปิดมานาน  ทั้งสองด้านของประตูนั้นมีชายสองคนจากสำนักธาราเมฆยืนอยู่  เมื่อพวกเขาเห็นชายคนนั้นเดินมาหาพวกเขา  พวกเขาก็พยักหน้าให้กันและชายคนนั้นก็หันไปเปิดประตูที่ดูทรุดโทรมนั่น

หลังประตูคือความมืดมิดและมองไม่เห็นอะไร  กลิ่นเหม็นอับที่ถูกปิดผนึกไว้นานเกินไปลอยออกมาจากช่องที่เปิดจากภายใน

“จริงๆแล้วสถานที่นี้ถูกเตรียมไว้สำหรับร่างวิญญาณ  หลังจากเข้าไป  เจ้าแค่ต้องทำงานหนึ่งอย่างให้เสร็จ  จึงจะถือว่าผ่าน”  ชายคนนั้นพูดอย่างจริงจังขณะมองไปที่จวินอู๋เสีย  “มีของมากมายกระจัดกระจายอยู่บนพื้นข้างใน  สิ่งที่เจ้าต้องทำคือนำพวกมันกลับไปวางที่ชั้น  แค่นั้นแหละ  เสร็จแล้วก็เคาะประตู  แล้วสองคนนี้จะตรวจสอบว่าเจ้าทำงานเสร็จเรียบร้อยรึเปล่า  ถ้าไม่สามารถทำงานให้เสร็จได้  เจ้าจะต้องอยู่ข้างใน  หลังจากทำเสร็จแล้วเท่านั้น  เจ้าถึงจะมีห้องพักที่เป็นของเจ้าในสำนักธาราเมฆ”

เก็บของหรือ?  ภารกิจนี้ฟังดูเรียบง่ายมาก  แต่จวินอู๋เสียก็ไม่ได้มองข้ามรายละเอียดปลีกย่อยในคำพูดของชายคนนั้น

เตรียมไว้สำหรับร่างวิญญาณ  เป็นสถานที่แบบไหนกันนะ?

ท่าทางจะไม่ได้ง่ายอย่างที่พูดแน่นอน

จวินอู๋เสียไม่ได้พูดอะไร  เพียงแค่ชำเลืองมองชายคนนั้นก่อนจะเดินตรงไปที่ประตูใหญ่และเดินเข้าไปข้างใน  ชายสองคนปิดประตูตามหลังนางทันที

“ครูเทียนเจ๋อ  หรือว่าเด็กคนนี้ก็คือ……จวินอู๋?”  หลังจากปิดประตู  ชายสองคนที่ยืนเฝ้าอยู่นอกประตูอดมองไปที่ชายที่พาจวินอู๋เสียมาที่นี่ไม่ได้  เทียนเจ๋อ

เทียนเจ๋อพยักหน้าเล็กน้อย

ชายคนหนึ่งพูดด้วยท่าทางงุนงง  “เห็นว่ามาจากเผ่าจ้าววิญญาณใช่ไหม?  พามาที่นี่จะไม่เป็นไรจริงๆหรือ?  ที่นี่คือ……”

เทียนเจ๋อส่ายหัวและพูดว่า  “เป็นความคิดของนายท่าน”

เมื่อได้ยินคำว่า  “นายท่าน”  สีหน้าของชายสองคนก็แสดงให้เห็นถึงความสับสน  แต่พวกเขาก็ไม่กล้าถามอะไรอีก  ได้แต่ชำเลืองมองกันไปมา

“เจ้าสองคนยืนเฝ้าอยู่ที่นี่  ถ้ามีปัญหาอะไรก็มาหาข้า  ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ปล่อยเขาไว้นั่นแหละ”  เทียนเจ๋อบอกผู้คุมทั้งสอง

“ได้!”

เทียนเจ๋อพยักหน้าอย่างพอใจ  และเดินจากไปด้วยใบหน้าเคร่งขรึม  แต่ทว่า……

หลังจากหันหลังไป  ใบหน้าของเทียนเจ๋อก็ดูไม่ค่อยมั่นใจนัก

[มันจะไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหม?]