Genius Doctor Black Belly Miss 1531 ห้องประหลาด (1)

ตอนที่ 1531  ห้องประหลาด (1)

จวินอู๋เสียเข้าไปในห้อง  พอประตูปิดลง  ห้องที่มืดสนิทในตอนแรกก็สว่างขึ้นทันทีด้วยลูกไฟหลายลูก

ที่มุมห้องทั้งสี่มีตะเกียงน้ำมันห้อยลงมา  แสงไฟกระพริบวูบไหว  ไม่รู้ว่ามันสว่างขึ้นได้อย่างไร  แต่แสงไฟก็ค่อยๆส่องสว่างให้เห็นทุกอย่างภายในห้อง

ห้องนั้นมีขนาดไม่ใหญ่นัก  บนผนัง 3 ด้านมีชั้นไม้ตั้งเรียงเป็นแถว  ด้านบนของชั้นวางทุกชั้นเต็มไปด้วยฝุ่นหนา  บนชั้นว่างเปล่า

จวินอู๋เสียมองไปที่พื้น  บนพื้นไม้มีลูกแก้วคริสตัลขนาดประมาณฝ่ามือกระจัดกระจายอยู่  อาจเป็นเพราะไม่มีใครมาที่นี่มาก่อน  แต่จะเห็นได้ว่าลูกแก้วคริสตัลก็ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นเช่นกัน

จากสิ่งที่ตาเห็น  ลูกแก้วคริสตัลที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นมีอยู่หลายสิบอันโดยไม่มีรูปแบบที่อ่านได้และวางอยู่ทั่วไปหมด

“เหมียว”  เจ้าแมวดำปรากฏตัวบนไหล่ของจวินอู๋เสีย  มันแกว่งหางและมองลูกแก้วคริสตัลบนพื้น  จากนั้นก็กระพริบตาและกระโจนลงจากไหล่ของจวินอู๋เสียไปที่ข้างลูกแก้วแล้วดมอย่างระมัดระวัง

“บอกไม่ได้เลยว่าของพวกนี้คืออะไร”  เจ้าแมวดำหันมามองจวินอู๋เสีย

“ก็ทำๆไปเถอะ”  จวินอู๋เสียพูดอย่างเฉยเมย  สำนักธาราเมฆมีวิธีการของตัวเอง  จวินอู๋เสียเคยอยู่ในสำนักมา 2 แห่ง  และนางยอมรับเยี่ยนปู้กุยเป็นอาจารย์ของนางที่สำนักหงส์เพลิง  แม้ว่าเยี่ยนปู้กุยจะไม่ได้สอนอะไรนางมากนัก  แต่เขาก็ให้น้ำพุสวรรค์นางมาเพื่อใช้ปลูกบัวหิมะจักรพรรดิ  ตอนที่นางอยู่ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  นางได้รวบรวมสมุนไพรมาปรุงยาให้กับเยี่ยนปู้กุยซึ่งจะช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดในร่างกายของเขาได้

และในสำนักวายุประจิม  นอกจากจะได้เรียนรู้วิชารักษาวิญญาณจากกู้หลีเชิงแล้ว  ก็ไม่มีอย่างอื่นให้เรียนอีก

ไม่รู้ทำไม  นางรู้สึกว่าการเดินทางมาที่สำนักธาราเมฆครั้งนี้อาจทำให้นางได้รับประโยชน์มากมาย

ทันทีที่พูดอย่างนั้น  จวินอู๋เสียก็ก้มลงเพื่อจะหยิบลูกแก้วคริสตัลที่ข้างเท้าของนาง  แต่เหตุการณ์ประหลาดก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตานาง!

นิ้วเรียวยาวของนางผ่านทะลุลูกแก้วคริสตัลที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่น  นิ้วของนางไม่รู้สึกถึงสัมผัสอะไรเลย!

เกิดอะไรขึ้น?

สายตาของจวินอู๋เสียฉายแววประหลาดใจ  นางพยายามจะสัมผัสลูกแก้วอีกครั้ง  แต่ผลลัพธ์ก็ยังคงเหมือนเดิม

มือของนางผ่านกลางลูกแก้วไปอีกครั้งเหมือนมันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา

ก็เห็นอยู่ชัดๆว่าลูกแก้วคริสตัลอยู่ตรงนั้น!  ทำไมนางถึงแตะมันไม่ได้?  ความสงสัยผุดขึ้นมาในใจของจวินอู๋เสีย

หรือว่ามันจะเป็นภาพลวงตา?

เจ้าแมวดำมองปรากฏการณ์แปลกๆที่จวินอู๋เสียเจอ  แล้วก็อดไม่ได้ที่จะยื่นเท้าไปแตะลูกแก้วคริสตัลที่อยู่ตรงหน้า

อุ้งเท้าของเจ้าแมวดำผลักมันเล็กน้อย  แล้วลูกแก้วก็กลิ้งไปข้างหน้าทันที

ดวงตาของแมวดำจ้องมองด้วยความประหลาดใจ

“เอ๋???”

มันแตะได้!

เจ้าแมวดำยกอุ้งเท้าของตัวเองขึ้นมองอย่างเหลือเชื่อ  ร่องรอยฝุ่นยังติดอยู่ที่ขนบนอุ้งเท้าของมัน  เห็นได้ชัดว่ามันติดมาตอนที่สัมผัสกับลูกแก้วคริสตัลเมื่อกี้!

“ข้า……ข้าแตะได้??”  เจ้าแมวดำรู้สึกเหลือเชื่อ  มันมองฝุ่นบนอุ้งเท้าตัวเองแล้วหันไปมองจวินอู๋เสีย

เกิดอะไรขึ้น?  จวินอู๋เสียไม่สามารถสัมผัสลูกแก้วได้  แต่เจ้าแมวดำกลับสัมผัสมันได้อย่างง่ายดาย?

“ข้า……ลองอันนี้ดูอีกทีนะ”  เจ้าแมวดำมองจวินอู๋เสียด้วยสีหน้าเลิกลั่กสับสน  มันแกว่งหางไปรอบๆและเดินไปที่ลูกแก้วตรงเท้าของจวินอู๋เสีย  แล้วใช้อุ้งเท้าขยับมันเล็กน้อย

‘กลุกๆ……’

ลูกแก้วคริสตัลกลิ้งไปบนพื้นไม้  เกิดเสียงดังออกมาอย่างชัดเจน

“………..”  เจ้าแมวดำตกตะลึง

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ลูกแก้ว!