Genius Doctor Black Belly Miss 1448

ตอนที่ 1448  บิดเบือนข้อเท็จจริง (4)

พวกผู้ลี้ภัยที่เมื่อครู่บอกเจ้าเมืองว่าเกิดอะไรขึ้นนั้น  ใบหน้าของพวกเขาซีดขาว แววตาตกตะลึงทันที

“โอ้?”  จวินอู๋เสียเลิกคิ้วเล็กน้อย  นางมองเจ้าเมืองที่ไม่เก็บอาการแล้ว  และพูดหน้าตาเฉยว่า  “ไม่มีเรื่องแบบนั้นสักหน่อย  ถ้าเจ้าเมืองไม่เชื่อก็ค้นที่นี่ได้ทุกตารางนิ้ว  ถ้าเจอศพที่นี่  ก็จับข้าข้อหาฆ่าคนตายได้เลย”

“ทหาร!  ค้นให้ทั่ว!  เอาให้ละเอียดทุกซอกทุกมุม!  ห้ามพลาดแม้แต่จุดเดียว!”  เจ้าเมืองกัดฟันกรอดพลางจ้องมองไปที่จวินอู๋เสีย  ด้วยคำสั่งนั้น  พวกทหารที่เจ้าเมืองนำมาก็พุ่งออกไป

พวกผู้ลี้ภัยยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน  ต่างปิดปากเงียบด้วยความกลัว  พวกที่พูดมากอยู่เมื่อครู่ก็พากันหน้าซีด  พวกเขากัดฟันแน่น  ขาสั่น  ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด  ไม่คิดเลยว่าความซื่อของพวกเขาจะทำความเดือดร้อนให้กับผู้มีพระคุณได้มากขนาดนี้  สิ่งที่พวกเขาคาดไม่ถึงยิ่งกว่าก็คือ  เจ้าเมืองที่ “ใจดี” คนนั้นจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนอย่างกระทันหันแบบนี้  กลับคำพูดของตัวเองได้อย่างหน้าตาเฉย!

ภาพลักษณ์ที่ใจดีมีคุณธรรมของเจ้าเมืองแตกเป็นเสี่ยงๆในชั่วพริบตา  ข้อกล่าวหาที่โยนใส่จวินอู๋เสียถูกคุณชายจวินโต้กลับอย่างรวดเร็วและไม่สามารถหักล้างได้  แล้วเจ้าเมืองยังยัดข้อหาฆาตกรรมใส่จวินอู๋เสียอีก

คงมีเพียงคนงี่เง่าปัญญาอ่อนเท่านั้นแหละที่จะมองไม่ออกว่าเจ้าเมืองกำลังพยายามจับผิดจวินอู๋เสียอยู่

สายตาของผู้ลี้ภัยที่มองไปยังเจ้าเมืองบ่งบอกความรู้สึกของพวกเขาในตอนนั้นอย่างเต็มที่  ดวงตาทุกคู่ที่มองดูเจ้าเมืองไม่ได้เต็มไปด้วยความเคารพและสำนึกบุญคุณอีกต่อไป

แต่เจ้าเมืองไม่ได้สนใจเรื่องนั้นอีกแล้ว  ในสายตาของเขา  ผู้ลี้ภัยพวกนี้มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่วัน  พวกเขาต้องตายไม่ช้าก็เร็ว  พอคนกลุ่มนี้ตายหมด  ในสายตาของผู้ลี้ภัยที่เข้าเมืองมาหลังจากกลุ่มนี้  เขาก็ยังเป็นเจ้าเมืองที่ “ใจดี” เหมือนเดิม

เจ้าเมืองตั้งใจจะจับจวินอู๋เสียเข้าคุกให้ได้  และเมื่อเขายัดข้อหาฆาตกรรมให้เด็กหนุ่มได้  เขาก็จะมีข้ออ้างที่ดีมากในการยึดหอพักที่สวยงามทั้งหมดนี้

แต่หลังจากทหารทำการค้นหาอยู่ 2 ชั่วโมงเต็ม  ได้ตรวจสอบทุกซอกทุกมุมทั่วทั้งหอพักจากบนลงล่างอย่างละเอียด  พวกเขาก็ไม่สามารถหาร่องรอยของศพได้แม้แต่น้อย  พวกเขาไม่พบกระทั่งรอยเลือดแม้แต่หยดเดียว

ผลลัพธ์ที่ออกมาทำให้เจ้าเมืองถึงกับมึนงงในทันที

พวกของหลิวเอ้อร์เพิ่งจะถูกจวินอู๋เสียฆ่าตายวันนี้  จากที่พวกผู้ลี้ภัยบอกเขา  พวกหลิวเอ้อร์ตายอย่างน่าอนาถ  เลือดสาดกระจายเต็มพื้น  ผ่านไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง  ต่อให้จวินอู๋เสียเตรียมพร้อมไว้  ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะลบร่องรอยการตายทั้งหมดออกไปได้อย่างสมบูรณ์

“พวกเจ้าไปหาอีกครั้ง!  ครั้งนี้ขุดดินที่นี่ให้หมดทุกตารางนิ้ว!”  เจ้าเมืองกัดฟันและจ้องมองไปที่จวินอู๋เสียอย่างมุ่งร้าย  ใบหน้าของจวินอู๋เสียยังคงเย็นชาไม่ยินดียินร้ายเหมือนเดิม  ความนิ่งสงบแบบนั้นทำให้เจ้าเมืองยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก

แต่ถึงแม้ทหารจะขุดดินลงไปถึงสามฟุต  มันก็ยังไม่เกิดผลใดๆ  เจ้าเมืองบังคับให้ตัวเองอยู่ที่ทางเหนือของเมืองจนกระทั่งดวงจันทร์เริ่มทอแสง  แต่เขาก็ยังไม่สามารถหาหลักฐานที่ต้องการได้

เจ้าเมืองที่ไม่ได้อะไรก็แทบจะกระชากคอเสื้อจวินอู๋เสียเข้ามาถามว่าศพพวกนั้นซ่อนอยู่ที่ไหน!

“พอใจรึยัง?”  จวินอู๋เสียกอดอก  มองอย่างสงบนิ่งไม่สะทกสะท้านไปที่เจ้าเมืองที่ปากเริ่มกระตุก  ดวงตาใสกระจ่างของนางทอประกายเยียบเย็น

เจ้าเมืองแอบกัดฟันแน่น  แต่ก็ไม่มีโอกาสให้เขาโวยวายอาละวาด  ได้แต่จ้องมองจวินอู๋เสียอย่างดุร้าย  ก่อนจะหันหลังจากไป

ไม่ใช่แค่เจ้าเมืองที่รู้สึกว่ามันแปลก  แต่ผู้ลี้ภัยทุกคนที่ได้เห็นกับตาตัวเองว่าพวกของหลิวเอ้อร์ถูกฆ่าตาย  ก็พากันงงไปหมด  ไม่ว่าจะคิดยังไง  พวกเขาก็ไม่เข้าใจว่าจวินอู๋เสียลบร่องรอยหลักฐานทั้งหมดไปตั้งแต่เมื่อไรและทำได้ยังไง