Genius Doctor Black Belly Miss 1428

ตอนที่ 1428  เอาแต่ใจ (2)

จวินอู๋เสียเพิ่งกลับเข้ามานั่งในห้อง  จวินอู๋เหยาก็เดินเข้ามาโดยไม่สนใจจะเคาะประตู

“พบอะไรบ้างไหม?”  จวินอู๋เหยานั่งลงที่โต๊ะและหันไปมองจวินอู๋เสียที่ยืนอยู่ข้างเตียง  กำลังปลดกระดุมเสื้อเตรียมจะเปลี่ยนเสื้อผ้า

จวินอู๋เสียตัวแข็งทื่อทันที  คนคนนั้นนั่งดูอย่างสบายใจ  ท่าทางไม่สนใจไยดีเหมือนตัวเองมีสิทธิ์นั่งตรงนั้น

แต่……

นางอยากเปลี่ยนเสื้อผ้า!

จวินอู๋เสียรู้สึกเหม็นตัวเองเต็มที  นางอยากแช่ตัวในอ่างน้ำอุ่นๆ  และเปลี่ยนไปใส่เสื้อผ้าสะอาดๆ……แต่ใครบางคนก็ไม่ให้นางทำ!

ส่วนตัวน่ะ!  รู้จักไหม!?  สายตาของจวินอู๋เสียแสดงออกอย่างชัดเจนว่าจวินอู๋เหยาทำไม่เหมาะสม  และกำลังบอกเป็นนัยให้เขาออกไป  แต่จวินอู๋เหยาที่ถูกทิ้งไว้ในโรงแรมตลอดทั้งวันก็ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น  เขารินน้ำให้ตัวเอง  แล้วนั่งไขว่ห้างอย่างสง่างามอยู่ตรงนั้น  ดูท่าทางจะตั้งใจชื่นชม “ภาพที่สวยงาม” ตรงหน้า

จวินอู๋เสียทำหน้าเย็นชาขณะติดกระดุมกลับเข้าที่และนั่งลงตรงข้ามจวินอู๋เหยา  ก่อนจะคว้าถ้วยชาที่จวินอู๋เหยาเพิ่งรินมาเทลงคอของตัวเอง

จวินอู๋เหยามองนางขำๆ  แต่ไม่พูดอะไร

จวินอู๋เสียดื่มเสร็จก็เล่าให้จวินอู๋เหยาฟังว่าวันนี้นางเจออะไรบ้าง

“ไผ่ขาว……นั่นคือสมุนไพรที่พบได้ในอาณาจักรกลางเท่านั้น  ไม่มีในอาณาจักรล่าง  แต่พบเห็นได้ทั่วไปในอาณาจักรกลาง”  จวินอู๋เหยาเอามือเท้าคางมองจวินอู๋เสียที่ทำหน้าเคร่งเครียดจริงจัง

“ข้าไม่คิดว่าลั่วซีเป็นคนของสิบสองวิหาร  ดูสภาพแล้วเขาน่าจะเป็นตัวเบี้ยของสิบสองวิหารเหมือนคนอื่นๆ  และถูกพวกนั้นใช้เป็นเครื่องมือ  ผู้บงการตัวจริงยังคงซ่อนตัวอยู่ในเงามืด  ข้ามองไปรอบๆระหว่างทางกลับ  แต่ก็ไม่เจออะไรเป็นพิเศษ  ถ้าคนพวกนั้นไม่ได้อยู่ในเมืองชิงเฟิง  ก็ต้องซ่อนตัวอยู่ลึกมาก  คงไม่เจอตัวง่ายๆ”  จวินอู๋เสียครุ่นคิดมาตลอดทาง  นางแน่ใจว่าพวกคนพิษต้องเชื่อมโยงกับเมืองชิงเฟิงในทางใดทางหนึ่งแน่

“งั้นเสี่ยวเสียเอ๋อร์จะไล่หนูพวกนั้นออกจากรูยังไงล่ะ?”  จวินอู๋เหยาถามยิ้มๆ

จวินอู๋เสียก็ไม่ได้คิดจะปกปิดอะไร

“พวกนั้นต้องการให้ผู้ลี้ภัยเข้ามาในเมือง  แม้ว่าข้าจะยังไม่แน่ใจว่ามีเหตุผลอะไร  แต่สิ่งที่ศัตรูต้องการก็คือสิ่งที่ข้าอยากทำลาย  ถ้าแผนของพวกมันพัง  พวกหนูก็จะร้อนใจและออกจากรูมาเอง”

การซื้อบ้านเป็นแค่จุดเริ่มต้น  นางจะค่อยๆบดขยี้แผนการของพวกคนร้ายที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดหลังเมืองชิงเฟิง  และบังคับให้ผู้บงการเผยตัวออกมา!

เมื่อศัตรูแสดงตัวออกมา  นั่นก็จะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการโจมตี

ตอนที่จวินอู๋เสียจัดการกับสิบสองวิหารในอดีต  ส่วนใหญ่นางดำเนินการอย่างลับๆกับศัตรูที่เห็นได้อย่างชัดเจน  ในขณะที่นางซ่อนตัวอยู่ในเงามืด  แต่ครั้งนี้นางจะเปลี่ยนวิธีเล่นเกม

นางจะทำลายวิกฤตลงต่อหน้าคนของสิบสองวิหาร  พวกนั้นจะทนไม่ไหวจนต้องกระโจนออกมาอย่างแน่นอน!

“แล้วข้าก็แค่รอดูงั้นหรือ?”  จวินอู๋เหยาหัวเราะเบาๆ

“ใช่  แค่รอดู”  จวินอู๋เสียเลิกคิ้วเล็กน้อย  ดวงตาเย็นชาของนางฉายแววมั่นใจและมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว

คฤหาสน์หลังใหญ่จำนวนมากในเมืองชิงเฟิงถูกขายในคราวเดียว  และทั้งหมดรวมอยู่ในพื้นที่เดียวกัน  มันจึงดึงดูดความสนใจของผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นอย่างรวดเร็ว  สิ่งที่ทำให้คนพวกนั้นยิ่งงุนงงมากขึ้นไปอีกก็คือ  ก่อนที่จะมีใครย้ายเข้ามาในคฤหาสน์ใหม่เอี่ยมพวกนั้น  ก็มีชายร่างกำยำกลุ่มหนึ่งเข้ามาทุบทำลายจนราบ  และเริ่มสร้างหอพักหลายชั้นขึ้นมาใหม่ทันที

ทันใดนั้น  ทุกคนในเมืองชิงเฟิงก็เริ่มสงสัยอย่างมากเกี่ยวกับคนบ้าที่เอาใจแต่สุดๆ ที่รื้อทำลายคฤหาสน์ใหม่ๆจนเหี้ยนเพื่อสร้างใหม่!

ชายร่างกำยำกลุ่มใหญ่รวมตัวกันทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน  เพื่อสร้างบ้านที่พวกเขาเพิ่งพังลงไปขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว!