Genius Doctor Black Belly Miss 1261

ตอนที่ 1261  คำขอความช่วยเหลือจากแคว้นต่างๆ (3)

จวินอู๋เสียไม่พูดอะไรกับพวกเขาอีก  และเดินจากไปเงียบๆ

ในใจของพวกผู้ครองแคว้นทั้งดีใจและเสียใจ

ดีใจที่แคว้นจิ้วล่มสลายไปแล้ว  จะไม่มีใครขังพวกเขาเอาไว้ในบ้านอีกต่อไปแล้ว

และเสียใจที่ภัยพิบัติของพวกเขายังไม่จบสิ้น  พวกเขาต้องรีบกลับไปที่แคว้นของตัวเองทันทีเพื่อทำให้สถานการณ์มั่นคง!

จวินอู๋เสียและเพื่อนๆของนางกลับไปที่โรงแรม  เมืองหลวงแคว้นจิ้วยังคงสงบสุข  ประชาชนยังไม่รู้ว่าจักรพรรดิของพวกเขาได้ยกดินแดนที่พวกเขาเหยียบอยู่นี้ให้แคว้นอื่นไปแล้ว  และยังไม่รู้ว่าในโลกนี้จะไม่มีชื่อแคว้นจิ้วอีกต่อไป

“อีกสักพักข้าจะนำราชโองการ 2 ฉบับนี้ไปประกาศให้โลกรู้”  เฟยเหยียนพูดขณะที่ถือราชโองการ 2 ฉบับนั้นไว้ในมือ  ใบหน้าแจ่มใสร่าเริง

แผนที่หนังมนุษย์ของแคว้นจิ้ว  เย่ฉาไปเอามาจากห้องทรงอักษรของจักรพรรดิแคว้นจิ้วและส่งมอบให้ฮัวเหยาเอาไปเก็บไว้แล้ว  จากแผนที่เต็ม 8 ชิ้นส่วนที่พวกเขาต้องค้นหา  ตอนนี้เหลือเพียง 2 ส่วนสุดท้ายแล้ว

จวินอู๋เสียพยักหน้า  ถึงจะทำลายแคว้นจิ้วไปแล้ว  แต่นางก็ไม่รู้สึกดีใจเลยแม้แต่น้อย  นางเดินไปที่ข้างเตียงและมองจักรพรรดิน้อยที่นอนอยู่บนนั้น

พิษร้ายของโลหิตแดงถูกแก้แล้ว  แต่โลหิตแดงยังคงอยู่ในร่างของจักรพรรดิน้อย  ไม่สามารถกำจัดให้หมดได้  เขานอนนิ่งอยู่บนเตียง  ไม่ขยับเขยื้อนหรือพูดอะไรเลยสักคำ  ผมของเขาสีแดงจนแสบตา  ดวงตาสีแดงจ้องมองไปที่เพดานอย่างเงียบๆ  และจ้องนิ่งอยู่อย่างนั้น  ไม่เคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ้น

ท่านแบะแบะและกระต่ายโลหิตโผล่มาข้างๆเตียง  พวกมันนอนติดกับจักรพรรดิน้อย  แต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองจากเขา

แม้ว่าจะช่วยชีวิตของจักรพรรดิเอาไว้ได้ก็จริง  แต่ความเสียหายที่โลหิตแดงทำไว้กับวิญญาณของเขานั้นไม่สามารถซ่อมแซมได้  ตอนนี้เขาเหมือนกับตุ๊กตาที่ไร้จิตวิญญาณ  ไม่มีความสามารถในการคิด  และไม่มีความรู้สึกอีกต่อไป

สำหรับจวินอู๋เสีย  การอยู่ในสภาพเช่นนี้ก็เหมือนคนที่สมองตายและกลายเป็นผักในชาติก่อนของนาง

จวินอู๋เสียมองใบหน้าเล็กๆของจักรพรรดิน้อยและดึงจี้หยกออกมาจากเสื้อของนาง  จี้หยกนั้นจักรพรรดิน้อยให้นางมาตอนที่พวกเขาแยกทางกันครั้งสุดท้าย  นางเอาด้ายสีเงินคล้องจี้เอาไว้ก่อนจะเอาไปสวมที่คอของจักรพรรดิน้อย

ราชครูเหอมองดูอยู่เงียบๆ  และทำได้แค่ซ่อนความเศร้าเอาไว้ในใจของเขา

“ข้าอยากพาเขาไปที่แคว้นฉี”  จู่ๆจวินอู๋เสียก็พูดขึ้น

ราชครูเหอตกใจเล็กน้อย

“เรื่องที่แคว้นเฉียวได้รับดินแดนของแคว้นจิ้ว  เจ้าจัดการได้ตามสบาย  ข้าอยากพาเขาไปที่แคว้นฉี  ที่นั่นอาจจะมีหนทางช่วยเหลือเขา”  จวินอู๋เสียนึกถึงหยกกล่อมวิญญาณขึ้นมา  หยกกล่อมวิญญาณสามารถช่วยพ่อของนางที่ตายในสงครามได้  ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ว่ามันอาจจะช่วยจักรพรรดิน้อยได้เช่นกัน

หยกกล่อมวิญญาณเป็นสิ่งของจากโลกวิญญาณ  ในโลกวิญญาณนั้นมีแต่ร่างวิญญาณทั้งหมด  ดังนั้นหยกกล่อมวิญญาณอาจจะช่วยจักรพรรดิน้อยในทางใดทางหนึ่งได้

หยกกล่อมวิญญาณถูกแบ่งออกเป็น 2 ชิ้น  หนึ่งอยู่บนร่างของจวินกู่  อีกหนึ่งจวินชิงเป็นคนเก็บไว้

“พะย่ะค่ะ”  ราชครูเหอตอบตกลง  เขาเช็ดน้ำตาเงียบๆ  ถ้าจะมีใครที่เขาไว้ใจในโลกนี้ล่ะก็  ก็คงมีเพียงจวินเสียเท่านั้น

ราชครูเหอพักอยู่ที่นั่นอีกพักหนึ่ง  แล้วก็จากไป  เฉียวฉู่กับคนอื่นๆยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวเพื่อกระจายข่าวการล่มสลายของแคว้นจิ้ว

“เย่ฉา”

“คุณหนูมีคำสั่งอะไรขอรับ?”  เย่ฉาตอบ

“ข้าจะพาเขากลับไปที่แคว้นฉีพรุ่งนี้  เจ้าอยู่ที่นี่  พอฆ่าผู้อาวุโสหวงได้แล้ว  เอาหัวเขาไปหาข้าที่แคว้นฉี”  จวินอู๋เสียสั่งพลางหรี่ตา  นางจะไม่ปล่อยให้ผู้อาวุโสหวงรอดไปได้แน่จากสิ่งที่เขาทำทั้งหมด

ดูเหมือนเย่ฉาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง  แต่เมื่อเห็นใบหน้าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งของจวินอู๋เสีย  เขาก็กลืนคำพูดกลับเข้าไปอย่างรวดเร็ว

“ขอรับ!  ข้าน้อยรับคำสั่งคุณหนู”