หมอร้ายคลั่งรัก 3

เขาไม่ใช่คนร้ายเขาไม่ใช่คนผิด แต่เขาคือคนที่ช่วยฉันไว้ต่างหาก และที่ฉันต้องเสียสิ่งที่รักษามา 20 กว่าปี ฉันก็ยินดีเต็มใจเป็นคนขอร้องเขาให้ช่วยเอง แล้วจะมีสิทธิ์โวยวายได้อีกหรอนอกจากจะออกไปจากที่นี่เงียบๆ น่ะดีที่สุดแล้ว โลกคงไม่แคบเหวี่ยงให้เรากลับมาเจอกันอีกครั้งแน่นอน

แอ๊ดดด

“คิดจะไปเงียบๆ แบบนี้เลยหรือไง”

อยู่ดีๆ เสียงผู้ชายที่คิดว่าหลับอยู่ก็พูดขึ้นมาหลังจากฉันออกมาจากห้องน้ำแต่งตัวชุดเดิมออกมาเรียบร้อยแล้วและกำลังจะออกไปจากที่นี่

“เออ ขอโทษที่ทำให้ตื่น ขอบคุณที่ช่วยนะคะ” ฉันคิดว่าฉันผิดเองที่วิ่งไปตัดหน้ารถเขาแต่ก็โชคดีที่เขาช่วยออกมาจากผู้ชายกลุ่มนั้นได้ ถึงแม้จะต้องเสียตัวแต่ฉันก็เต็มใจเสียให้กับเขามากกว่าพวกผู้ชายพวกนั้น

“หึ เด็กใจแตกสินะ” ห๊ะ เขาว่าอะไรนะ ฉันหันไปมองหน้าเขา หน้าเขานิ่งมาก นิ่งจนไม่รู้เลยว่าเขาคิดอะไรอยู่

จากที่เคยมองว่าเขาดี ฉันคิดผิดหมดเขาคืออสูรร้ายที่ตามหลอกหลอนชีวิตฉันมาตลอด 6 เดือน เดือนหนึ่งเขาจะเรียกฉันไปหาแค่ 1-2 ครั้ง แล้วก็จะให้เงินไว้จำนวนมากทุกครั้งอิงชาก็ไม่มีศักดิ์ศรีมากขนาดที่จะไม่ใช้เงินของเขา ไหนๆ ก็เสียตัวให้เขาไปแล้ว แต่ละครั้งฉันก็สะบักสะบอมกลับมาทุกทีไหนจะคลิปบ้าๆ นั่นอีก ก็สมควรแล้วที่ฉันจะได้ แต่ฉันก็ยังไม่ได้ใช้นะฉันเก็บไว้ใช้ในยามฉุกเฉินจริงๆ

หลังจากวันนั้นฉันใช้ชีวิตปกติทุกอย่างยังไปทำงานที่ร้านอาหารเหมือนเดิมแต่ไม่ไปทำที่ผับแล้ว มีครั้งหนึ่งฉันไปเที่ยวผับกับเพื่อน พอถึงห้องปุ๊บเขาตามฉันให้ไปหาเขาทันที เขารู้ว่าฉันไปไหนทำอะไรวันนั้นเขาบอกแค่ลงโทษเบาๆ แต่ฉันกลับลุกแทบไม่ได้ กว่าจะพาตัวเองกลับห้องได้แทบแย่หลังจากนั้นก็เป็นไข้ไปอีกหลายวัน เขาบอกว่าครั้งนี้แค่เตือน ครั้งต่อไปจะไม่มีการเตือนจะเห็นคลิปตัวเองอยู่ในโลกโซเชียลทันที

ปัจจุบัน

“อิง อิง อิงชา อิเอ๋อ!” ฉันสะดุ้งสุดตัวจะเรียกเสียงดังทำไมคะเพื่อนอยู่กันแค่นี้เอง แล้วนี่ในห้องเรียนนะคะคุณเพื่อน

“โอ้ยจะเรียกดังทำไมเดี๋ยวอาจารย์ก็ด่าเอาหรอก” ฉันอุตส่าห์นั่งหลังเสาร์มุมอับลับสายตาอาจารย์แล้วนะเพราะวันนี้อิงชาคนนี้ไม่ได้ตั้งใจมาเรียนแต่ตั้งใจมานอนล้วนๆ เลยค่ะ ใครๆ ก็รู้ว่าวิชาอาจารย์ประภาศรีใครอย่าทำให้แกอารมณ์เสียเด็ดขาดเพราะแกจะด่าๆ บ่นๆ ได้ไม่มีพักเลยพักฉันนี่โดนกันมาแล้ว 3 ชม.เต็มๆ ห้ามทุกคนขยับไปไหน ทุกคนมีสิทธิ์แค่นั่งหายใจนิ่งๆ แล้วตั้งใจฟังแกเท่านั้น

“คุณเอ๋ออิงชาขาพวกกูเนี่ยเรียกคุณมึงสิบกว่ารอบแล้วย่ะ” พีต้าสาวมั่นประจำกลุ่มพูดขึ้น แต่ทำไมต้องทำหน้าเอือมระอาใส่ฉันด้วยอะ

“อ้าวยังจะนั่งเอ๋ออีกไปๆ กินข้าวกูหิว” เสืออดีตเดือนคณะหนึ่งในสมาชิกกลุ่มฉันพูดพร้อมดึงแขนฉันข้างหนึ่งพีต้าก็ดึงอีกข้าง แล้วสรุปอิงชาต้องไปทางซ้ายหรือขวากันแน่เนี่ย พวกมึงจะดึงพร้อมกันทำไมเนี่ยได้แต่หันซ้ายที ขวาทีกูงงค่ะพวกมึงตัดกูแบ่งครึ่งเลยมั้ย