ผ่านเข้ารอบสุดท้ายและรับฟังรายระเอียดเกี่ยวกับกฎจากฝ่ายจัดงาน
เพื่อริบเงินรางวัลกรณีที่แพ้เพราะทำผิดกฎ การแข่งขันรอบจริงจึงได้เพิ่มกฎว่าจะได้รับเงินรางวัลทั้งหมดทีเดียวก็ต่อเมื่อกำหนดผู้แพ้ชนะทั้งหมดในการประลองแล้วเท่านั้น
ตรงนี้ ไม่ว่าผู้สละสิทธิ์จะอยู่นอกหรือในที่จัดงานประลอง ตามธรรมเนียมปกติก็สามารถถอนเงินรางวัลตามส่วนที่ชนะได้ทุกเมื่อ
แต่ทัวร์นาเมนต์นี้ อาจเรียกได้ว่าความรุ่งโรจน์ของการประลอง ถ้ามีผู้สละสิทธิ์โผล่มาเรื่อยๆการแข่งขันรอบสุดท้ายก็จะหมดสนุกเอา ดังนั้นผู้ที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายได้แล้วนั้นจะไม่ได้รับอนุญาตให้ถอนตัวก่อนการแข่งขัน
ก็สมควรแล้ว สิ่งที่ถูกห้ามอย่างเคร่งครัดมีแค่การถอนตัวก่อนการประลองเท่านั้น การกระทำที่ตั้งใจให้ตัวเองออกนอกสนามหรือการประกาศยอมแพ้โดยสมัครใจไม่ได้ถูกห้ามอย่างเคร่งครัด ดังนั้นในความเป็นจริงจึงได้เตรียมมาตรการเยียวยาที่คล้ายคลึงกันไว้แล้ว
เอาล่ะ มีเวลาว่างพอก่อนจะถึงการประลองรอบต่อไป ฉันเลยมาดูการประลองของผู้เข้าแข่งขันคนอื่นแต่ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่เด็กน้อยไร้ประสบการณ์
ที่น่าสนใจก็มีอยู่ไม่กี่คนรวมถึงฟรายกับแซคด้วย ที่เกินความคาดหมายก็คือ ศึกระหว่างแซคกับริคุ แน่นอนระหว่างแซคกับริคุมีความต่างชั้นกันราวฟ้ากับเหวในฐานะนักสู้ เป็นการต่อสู้ที่ราวกับเด็กเจอกับผู้ใหญ่อย่างแท้จริง ทีแรกก็นึกว่าริคุจะยอมแพ้ทันทีซะอีก แต่ถึงแม้ทั่วทั้งร่างจะเต็มไปด้วยบาดแผล หมอนั่นก็ยังต่อต้านเรื่อยๆจนกระทั่งหมดสติล้มพับไป
บางทีริคุ อาจจะยังหลงเหลือศักดิ์ศรีในฐานะนักสู้อยู่ก็ได้ เอาเถอะ ริคุยังเด็ก ไม่ว่าจะล้มเหลวหรือเติบโตในฐานะนักสู้ ทั้งหมดล้วนขึ้นอยู่กับตัวหมอนั่น
เอาเป็นว่า อีกสองรอบฉันก็จะเจอกับแซค ต่อสู่ตัดสินกันทาบทามให้มาเป็นองครักษ์ของโรส จากนั้นก็ถอนตัวจากการประลอง
ปัจจุบัน ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าไปสนามประลองเพื่อแข่งทัวร์นาเมนต์รอบชิงชนะเลิศ รอบแรก
แม้แต่ตอนนี้ก็ยังได้ยินเสียงซุบซิบนินทาจากคนรอบข้าง เอาแต่ประเมินค่าคนอื่นแบบนี้ไม่เบื่อรึไง
ทันทีหลังจากจบการประลองรอบคัดเลือกกับรอบรอง พวกริคุนำโดยครูผู้ช่วยชิกะกล่าวหาว่าฉันโกง แต่ก็ไม่ได้รับการยอมรับ คงเพราะอยากจะระบายความโกรธนั่นละมั้ง เลยไปป่าวประกาศว่าฉันที่ไร้ความสามารถชนะผ่านรอบคัดเลือกโดยใช้ไอเทมต้องห้าม
ด้วยเหตุนี้ข่าวลือเสียๆหายๆจึงแพร่สะพัดไปทั่วเมืองฉันจึงกลายเป็นไอ้หน้าส้นตีน เรียบร้อย
และในที่สุดฝ่ายจัดงานประลองก็ไม่สามารถมองข้ามมันได้อีกต่อไป จึงมีการเปลี่ยนแปลงกฎบางอย่าง แหวนหรือเครื่องประดับต่างๆรวมไปถึงชุดนอกเหนือจากที่เตรียมไว้ให้ถูกห้าม
การเคลื่อนไหวของสังคมโลกมนุษย์พรรค์นั้นสำหรับฉันจะยังไงก็ได้แต่เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้โรสเดือดปุดๆ สำหรับฉันไอ้นั่นต่างหากที่น่ารำคาญมากกว่า
พอมาถึงที่จัดงานก็เปลี่ยนชุดที่ฝ่ายจัดงานเตรียมไว้ให้ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ในขณะนั้นฉันก็โยนสิ่งสวมใส่ทั้งหมดลงไอเทมบ็อก
“โฮ่ ชุดนี้ ไอเทมจำกัดความสามารถงั้นรึ”
ชุดที่เตรียมไว้ให้สวม ดูเหมือนจะมีผลสุ่มลดค่าสถานะ【พลังกาย】、【ต้านทาน】、【ความคล่องแคล่ว】ลงประมาณ5-10หน่วย ยังไงก็เถอะ ชั่งน่าเสียดายที่มันไม่มีผลกับฉันในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย
อุมุ ออกสู่ที่สาธารณะโดยไม่จำกัดความสามารถจะเป็นอะไรรึเปล่านะ？โดยพื้นฐานแล้ว โลกใบนี้มีความต่างชั้นอย่างมากระหว่างผู้แข็งแกร่งกับผู้อ่อนแอ อีกด้านหนึ่ง ระหว่างเดินทางมาลูซาฮัลแห่งนี้ก็พอได้ฝึกออมมือให้พอดีกับระดับของคู่ต่อสู้อยู่ เพราะงั้นถึงคู่ต่อสู้จะอ่อนแอ บางทีคิดว่าคงไม่ถึงขั้นพลั้งมือฆ่าหรอกมั้ง
แต่เดิม การคาดคะเนความสามารถที่แท้จริงของฉันว่าอยู่ในระดับแนวหน้าของโลก บางทีคงจะยุ่งยากกว่าการใช้ประเมินของแอสต้าอีกละมั้ง ความคิดที่จะถอนตัวกลางคันได้เปลี่ยนไปแล้ว จะดีหรือร้ายก็จะคว้าแชมป์ให้ดู
เพราะฉันมันเป็นพวกขวางโลกน่ะนะ
พอก้าวเท้าเข้าสู่สนามประลองที่รายล้อมไปด้วยผู้ชมทั่วทิศทางตรงที่นั่งคนดู เสียงโห่ก็ดังขึ้นถึงขั้นทำให้บรรยากาศสั่นไหว
กลับกัน พอชายนัยน์ตาดูชั่วร้ายผมแหลมเดินเข้าสนามประลอง ทั่วที่จัดงานก็เงียบลงอย่างน่าประหลาด
อุมุ เจ้าหัวตั้งนี่ดูเหมือนจะโดนเกลียดคนละแบบกับฉัน ไม่เคยเห็นเจ้าหัวตั้งนี่ต่อสู้มาก่อนแต่ดูจากที่มีฮิลเลอร์มาสแตนบายรอข้างลานประลองแบบนี้ คงจะมีสไตล์การต่อสู้ที่บ้าระห่ำพอตัวเลยละมั้ง
หืม？พิธีกรเปลี่ยนจากสาวผมทองเป็นชายชุดดำ ดูเหมือนฝ่ายจัดงานจะเตรียมพร้อมเต็มที่เลยนะ
『ถ้าเช่นนั้นสำหรับการประลองรอบสุดท้ายกลุ่มห้า เริ่มจากชายคนนี้ผู้ถือครองกิฟท์【ไร้ความสามารถที่สุดในโลก】ไค ไฮเนมัน！ไม่ใช่แค่ไร้ความสามารถที่สุด、แต่เป็นชายที่ไร้ความสามารถที่สุดในโลก！ ถึงแม้จะอยู่ระหว่างการตั้งข้อสงสัยว่าใช้ไอเทมโกง、ได้เข้าสู่สนามประลองรอบสุดท้ายแล้วครับ！！』
เสียงโห่ร้องลูกใหญ่หล่นทับหัวฉันอย่างจัง
การดูหมิ่นผู้เข้าแข่งขันอยู่ฝ่ายเดียวในจังหวะเวลาแบบนี้ คงไม่ค่อยมีความหมายเท่าไหร่ โดยเฉพาะพิธีกรที่น่าจะมีปัญหาตามมาทีหลัง
「โปรดอย่าได้กังวลไป ผู้จัดงานประลองไม่ใช่คนโง่ เนื่องจากข้อสงสัยในครั้งนี้ ทางผู้จัดงานประลองจึงได้เตรียมชุดสำหรับผู้เข้าแข่งขันทุกคนไว้แล้ว ไม่สามารถโกงได้อีกต่อไป！」
เสียงโห่ร้องด้วยความยินดีดังขึ้น
พอชายชุดดำพยักอย่างหน้าพอใจ ก็ใช้มือขวาชี้ไปทางเจ้าผมตั้งริมฝีปากหนา
「ผู้ที่จะมาพิพากษาเจ้าไร้ความสามารถ ด้วยอัตราการทำลายล้างคู่ต่อสู้สูงถึง70％。ผู้ถือครองกิฟท์แห่งเปลวเพลิง ผู้บดขยี้ขนานแท้ ดิ๊ก・บาม ความแข็งแกร่งที่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเป็นของจริง! เอาล่ะ ในครั้งนี้ เขาจะบดขยี้เจ้าไร้ความสามารถอันน่ารังเกียจด้วยวิธีไหนกันนะ！」
การอธิบายที่ราวกับชื่นชมของชายชุดดำ ทำให้ทั่วทั้งที่จัดงานโห่ร้องด้วยความยินดีดังขึ้นกว่าเดิม
การที่พิธีกรพูดเรื่องทำลายคู่ต่อสู้แบบนี้ได้รับการอนุมัติด้วยเหรอ ดูเหมือนหมอนั่นจะไม่มีศักดิ์ศรีในฐานะพิธีกรเลยสินะ แถมพวกคนดูก็ยอมรับเรื่องนั้นเหมือนกัน ดูเหมือนเจ้าพวกนี้จะเกลียดฉันเข้าใส้เลยสินะ
พอเดินไปยังใจกลางสนามประลอง
“ว่างั้นแน่ะ พึ่งเคยเจอคนที่ถูกคนอื่นเกลียดมากกว่าตัวเองเป็นครั้งแรกเลยล่ะ”
เจ้าหัวแหลมผมดำ—ดิ๊ก・บาม แสยะยิ้มพร้อมกับค่อยๆเดินเข้าใกล้ฉันและแสดงความประทับใจพรรค์นั้นออกมา
“งั้นเหรอ？เป็นประสบการณ์ที่ดีเลยนะ นั่นน่ะ”
“นี่นาย ไม่กลัวฉันงั้นเหรอ？”
ดิ๊ก เลิกคิ้วขึ้นแล้วจ้องมาที่ฉันและถามออกมา
“เพื่ออะไร？”
“เพื่อฉันคนนี้ไง？ฉันแข็งแกร่งกว่านายอย่างท้วมท้นเลยนะเฮ้ย？”
“หืม จะใช้รึเปล่า ไม่ลองก็ไม่รู้หรอกนะ แต่ความมั่นใจนั้นของนาย ครั้งนี้คงพอจะคาดหวังได้นิดหน่อยล่ะนะ”
ความแข็งแกร่งของดิ๊กสำหรับฉันระดับอยู่ต่ำกว่าแมลงมีปีกจนแยกแยะไม่ออกด้วยซ้ำแต่ ยังหลงเหลือข้อสงสัยเกี่ยวกับความแม่นยำถ้าคู่ต่อสู้เป็นมนุษย์อยู่ เหนือสิ่งอื่นใด คุณค่าของนักสู้ไม่ได้ตัดสินจากสเตตัสเพียงอย่างเดียว ขอแค่มีทักษะบางครั้งก็สามารถทำให้ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าตัวเองอย่างท้วมท้นคุกเข้าลงได้เหมือนกัน นี่คือสิ่งที่ฉันตระหนักได้จากจิตวิญญาณ ตอนที่อยู่ในดันเจี้ยนสำหรับผู้อ่อนแอนั่น
“พูดได้ดี！เจ้าขยะ ฉันจะละเลงเลือดแกเอง โอ่ย กรรมการ ให้สัญญาณเริ่มเร็วๆดิ！”
ชายชุดดำพยักหน้า ลงจากลานประลอง จากนั้นชายสกินเฮดในชุดทางการที่น่าจะเป็นกรรมการก็เดินขึ้นลานประลองและเอามือสองข้างไขว้กัน จากนั้น
「ไฟท์！」
ตะโกนพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้น
“ไหม้ไปซะ เจ้าขยะเปียก！！”
มือทั้งสองข้างของดิ๊กปกคลุมด้วยเปลวเพลิงพร้อมกับตะโกนเสียงดัง จากนั้นก็พุ่งตัวเข้ามา
ฉันหลีกเลี่ยงหมัดขวาที่พุ่งตรงมาอย่างง่ายดาย หลบการเตะต่ำโดยเคลื่อนไหวให้น้อยที่สุด หลบหลีกหมัดซ้ายที่ปกคลุมด้วยเปลวเพลิงที่ตามหลังมาอย่างไม่ยากเย็น
นี่มันช่างโหดร้าย หมอนี่อ่อนแอกว่าเจ้าไร้ประสบการณ์ริคุอีก ยิ่งไปกว่านั้นไม่มีแม้กระทั่งความทนทาน(สตามิน่า)ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับนักสู้ เห็นได้ชัดว่ายังฝึกมาไม่ดีพอ ไอ้แบบนี้ไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้ด้วยซ้ำ เป็นได้แค่การแสดงข้างทาง
ถึงไม่อยากจะเชื่อก็เถอะ แต่ถ้าสิ่งที่พิธีกรนั่นอธิบายเป็นความจริงละก็ ดูเหมือนไอ้หุ่นกระบอกนี่จะใช้การแสดงข้างทางเล่นงานผู้เข้าแข่งขันคนอื่นจนฟื้นตัวไม่ขึ้นได้สินะ
“เวรเอ้ย ทำไมถึงไม่โดน!?”
ดิ๊กหายใจหอบจ้องมาที่ฉัน
“เพราะนายไม่ใช่นักสู้ยังไงล่ะ”
เป็นความจริงที่ไม่ต้องถามหาคำตอบด้วยซ้ำ
ไม่ได้หมายความว่าฉันดูถูกกิฟท์กับสกิลสายเปลวเพลิงหรอกนะแต่ ต้องเป็นในกรณีที่ถูกนับเป็นหนึ่งในศิลปะการต่อสู้แล้วเท่านั้น เจ้าคนที่ใช้ประโยชน์จากแค่กิฟท์ที่ตัวเองได้รับเอาลูกเดียวอย่างหมอนี่ ฉันไม่ยอมรับเป็นนักสู้หรอก
“ฉันคือ—ลูกศิษย์ของสำนักเปลวเพลิงอันชั่วร้าย!!”
“เปลวเพิงจั่ว…… ？ชื่อสำนักชวนให้ลิ้นพันพรรค์นั้นฉันไม่รู้จักหรอก แต่สิ่งที่ฉันอยากจะสื่อคือทั้งหมดที่นายใช้น่ะมันไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้ต่างหาก”
ฉันค่อยๆเดินเข้าหาหมอนั่น
“อย่ามาล้อเล่นนะ ฉันน่ะ—”
ฉันใช้เทคนิคการเดินอันเป็นเอกลักษณ์เพื่อเข้าใกล้หมอนั่นและใช้มือซ้ายจับหน้ามันยกขึ้นอย่างง่ายดาย
“ห้ะ!?”
พอฉันใส่แรงลงไปในมือซ้าย
“อ๊าก！ จะ-เจ็บ！ ปะ-ปล่อยนะ!!”
ดิ๊กสบัดตัวอย่างเอาเป็นเอาตาย ปล่อยเสาเพลิงใส่ฉัน ไฟพรรค์นั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าฉันที่มีดูดซับธาตุเดียวกันแล้วก็ไร้ความหมาย ฉันเมินและเพิ่มแรงมือซ้ายที่ใช้บีบเข้าไปอีก
เข้าใจพลังของหมอนี่แล้วล่ะ ไม่ต่างกับพวกอันธพาลที่เคยมาตอแยฉันก่อนหน้านี้สักนิด ถึงจะไม่ได้ใส่【ถุงมือผนึกเทพ】ถ้าปรับแรงให้พอเหมาะกับผู้อ่อนแอก็คงไม่ตายหรอก
“อย่าได้กังวลไป แรงระดับนี้ไม่พอทำให้กะโหลกแตกหรอก เพราะไม่ว่ายังไง ก่อนหน้านี้ฉันก็ฝึกบีบกะโหลกสัตว์กับผลไม้ทุกวัน ถ้าเป็นเรื่องออมมือละก็ค่อนข้างมั่นใจ”
พอฉันยกมุมปากและเงยหน้าขึ้นมอง
“ฮะ-ฮี้！”
ดิ๊กกรีดร้องออกมาเล็กน้อย ใบหน้าถูกย้อมไปด้วยความกลัว
“ฟังนะ？สิ่งที่ฉันทำกับนายอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่แม้กระทั่งศิลปะการต่อสู้ เป็นแค่การใช้กำลังล้วนๆ ที่แม้แต่คนอย่างนายก็ทำได้ เป็นเพียงแค่การใช้ความรุนแรงอย่างไร้ค่า แต่ว่านะ—พลังแค่นี้ก็เพียงพอที่จะบดขยี้คนอย่างนายได้แล้ว”
ฉันดึงข้อศอกลง กำหมัดแน่น
“ยะ-ยอม—”
“จะให้โอกาสอีกครั้ง ไปเริ่มใหม่ตั้งแต่หนึ่งซะ！”
พอพูดทิ้งท้ายไว้แบบนั้น ฉันก็ต่อยเข้าทั่วทั้งร่างนั่น
ฉันโยนร่างที่บวมไปทั้งตัวของดิ๊ก ออกนอกลานประลอง
“กรรมการ”
พอฉันชายตามอง กรรมการที่ยืนงงอ้าปากค้างอยู่ครู่นึงก็
「ผะ-ผู้ชนะไค ไฮเนมัน!!」
ชี้มือขวามาทางฉันและประกาสก้อง
เสร็จธุระแล้ว ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่แบบนี้อีกต่อไป
ฉันกระโดดลงจากลานประลอง ที่จัดงานเงียบสงัดจนหูอื้อจนฉันออกจากที่จัดงานไป
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
