“เขาโทรหาผม ตอนที่ผมกำลังจะขึ้นเครื่องบินกลับเซาเปาโล…”
เอเดนพูดขึ้นมาเมื่อพาหญิงสาวขับรถออกมาห่างไกลจากเพ้นเฮ้าส์ของเดนนิส โอซิลแล้ว นาริกายิ้มบางๆ ให้กับความน่าสมเพชของตัวเอง
“ริก้าขอโทษค่ะที่ทำให้คุณเอเดนต้องวุ่นวาย…”
“ผมไม่ได้อยากให้คุณสำนึกผิด แต่ผมอยากให้คุณบอกผมว่า ทำไมคุณกับเขาถึงไม่ได้คืนดีกันอยากที่ผมกับมาร์คอสคิดว่ามันควรจะเป็น” คำถามของเอเดนทำให้หล่อนนิ่งเงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนจะตัดสินใจตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเจือสะอื้น
“ก็เพราะว่าเขาไม่ได้รักริก้ายังไงล่ะคะ”
“แต่พเยียบอกว่าเดนนิสรักคุณ…”
นาริกาหัวเราะออกมาด้วยความขมขื่น “มันก็แค่สิ่งที่เขาแสดงออกมายามที่ต้องการระบายความใคร่เท่านั้นเองค่ะ เดนนิส โอซิลเกลียดริก้า เขาคิดเสมอว่าริก้าร่วมมือกับคุณมาร์คอสเพื่อทำให้เขาติดบ่วงน่ารังเกียจนี้ และที่เขาต้องจดทะเบียนสมรสกับริก้าก็เพราะเขาไม่มีทางเลือก…”
“แต่ผมคิดเหมือนกับพเยีย… เดนนิสรักคุณ”
หญิงสาวส่ายหน้าไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด “ริก้าขอบคุณมากนะคะที่คุณเอเดนพยายามจะทำให้ริก้ารู้สึกดี แต่สิ่งที่คุณเอเดนพยายามจะพูดออกมานั้นมันมีแต่ทำให้ริก้าเจ็บปวดค่ะ เพราะมันไม่ใช่ความจริง…”
“ผู้ชายบางคน… จะแสดงสิ่งที่ตรงกันข้ามกับหัวใจเสมอ”
“เพราะอะไรล่ะคะ?” นาริกาถามเสียงหยัน
“ก็เพื่อป้องกันความอ่อนแอของหัวใจตัวเองยังไงล่ะ ผู้ชายพวกนี้หยิ่งในศักดิ์ศรี เคยชินกับการออกคำสั่งและการถูกเอาใจ เขาไม่เคยต้องให้ความรักกับใคร มีแต่คนมอบความรักให้ และเมื่อวันหนึ่งเกิดรู้สึกว่าตัวเองกำลังตกหลุมรักใครเข้าสักคน เขาจะต่อต้านอย่างรุนแรงทันที ต่อต้านจนไม่สนใจผลกระทบที่จะตามมา…” เอเดนหันมาจ้องหน้าหล่อนแทนท้องถนนอีกครั้ง
“ซึ่งผมคิดว่าเดนนิส โอซิลก็คือผู้ชายจำพวกนี้…”
นาริกาอึ้งไปนาน ก่อนจะส่ายหน้าน้อยๆ “เขาอาจจะเป็นผู้ชายประเภทนี้ แต่เขาไม่มีทางรักริก้า… เขาพร่ำบอกทุกวันว่าเขาเกลียดริก้า”
“เขาเคยมีผู้หญิงอื่นนอกจากคุณหรือเปล่าล่ะนาริกา” ในที่สุดเอเดนก็หักพวงมาลัยรถเข้าข้างทาง และหันมาทำหน้าจริงจังใส่หล่อน
หญิงสาวส่ายหน้า “ริก้าไม่เคยเห็น… เขาไม่เคยพาใครมาเลย”
“แล้วเขาเคยแสดงท่าทางไม่ใส่ใจคุณไหมตอนที่อยู่ตามลำพังกับคุณน่ะ”
คำตอบก็คือไม่เคย เดนนิสสนใจหล่อนในทุกๆ วินาทีที่อยู่ด้วยกัน เขาดื่มด่ำ ตักตวงทุกหยาดหยดความหวานจากเรือนกายสาวของหล่อน เขาตะกละตะกลามทุกครั้งกับเซ็กซ์ที่มีร่วมกัน
เอเดนเห็นนาริกาหน้าแดงก่ำก็รู้คำตอบทันที “แล้วเขาแสดงท่าทางหึงหวงคุณไหม เวลาที่คุณอยู่กับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขาน่ะ”
ภาพของเดวิดที่ถูกเดนนิสอัดซะยับผุดขึ้นมาในสมอง และนั่นก็ทำให้นาริกาต้องพยักหน้ารับช้าๆ “เคยค่ะ แต่ริก้าคิดว่า… เขาคงยังไม่เบื่อเท่านั้นเอง”
“ความคิดของผู้ชายไม่เหมือนความคิดของผู้หญิงหรอกนะนาริกา ผมเป็นผู้ชายจำพวกเดียวกับเขา ผมรู้ดีว่าเดนนิสกำลังรู้สึกอะไรอยู่ เขากำลังจะบ้า เพราะคุณเดินจากมาพร้อมกับผม รู้เอาไว้ซะด้วย…”
“แต่เขาไล่ริก้าคุณก็เห็นนี่คะ เขาไล่ริก้ายังกับหมูกับหมา เขาใจร้าย…”
“ใช่ ผมเห็นด้วยกับคุณเรื่องความใจร้ายของเขาน่ะ แต่ผมก็เห็นใจเขานะ ที่เขาไม่สามารถพูดคำว่ารักเพื่อรั้งคุณเอาไว้ได้ บางทีเขาอาจจะยังไม่มั่นใจในตัวคุณก็ได้นาริกา… เขาคงอยากให้คุณบอกรักเขาก่อน”
นาริกาแค่นยิ้มหยัน น้ำตาทะลักทลายออกมาไม่หยุด “มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ ในเมื่อริก้าบอกเขาไปหลายครั้งแล้ว แต่เขาไม่เคยเชื่อ”
“เป็นผมก็ไม่มีทางเชื่อเหมือนกันนั่นแหละ ก็ไอ้ความสัมพันธ์ของคุณกับเขาน่ะมันไม่ได้เริ่มต้นด้วยความจริงใจนี่ คุณร่วมมือกับมาร์คอสหลอกเขาไม่ใช่หรือ แล้วจะให้เขาเชื่อใจคุณง่ายๆ ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ยากมากทีเดียว”
“ริก้าไม่รู้หรอกนะคะว่าคุณเอเดนกำลังจะทำอะไร แต่ริก้าไม่อยากพูดถึงเขาอีก ริก้าจะตัดใจจากเขา”
เอเดนหัวเราะเบาๆ มองหล่อนอย่างรู้ทัน “คุณไม่มีวันตัดใจจากเดนนิส โอซิลได้หรอกนาริกา ผมมั่นใจ”
หญิงสาวคอแข็งทันทีเมื่อได้ยินคำสบประมาทของผู้ชายตรงหน้า “ริก้าจะพยายามให้ถึงที่สุด แม้มันจะต้องใช้เวลาเป็นสิบๆ ปีก็ตาม”
“ผมว่าต่อให้ใช้เวลาทั้งชีวิต คุณก็ไม่มีทางตัดใจจากผู้ชายคนนั้นได้ คุณรักเขามากนะนาริกา ผมว่าสิ่งที่คุณควรจะทำในตอนนี้ก็คือ ทำยังไงก็ได้ให้เขายอมบอกว่ารักคุณ…”
“ริก้าจะไม่ทำแบบนั้นอีก… ขอบคุณสำหรับความหวังดีนะคะ คุณเอเดน แต่ริก้าทำไม่ได้ค่ะ”
แล้วหล่อนก็เลือกที่จะหันหน้าหนีมองออกไปนอกกระจกรถ ความมืดมิดที่โรยตัวอยู่ตรงหน้าหาได้น่ากลัวเท่ากับความมืดบอดของหัวใจเดนนิส โอซิลเลยแม้แต่นิดเดียว เขาใจร้าย ใจดำ และทำทุกอย่างเพื่อให้หล่อนเจ็บปวด ไม่มีทางที่เขาจะรักหล่อนอย่างที่พเยียและเอเดนพยายามบอกอย่างแน่นอน
“กลับเซาเปาโลกันเถอะค่ะ ริก้าไม่อยากอยู่เมืองไทยอีกแล้ว…”
เอเดนถอนใจออกมาแรงๆ ปวดหัวกับทิฐิของหนุ่มสาวสองคนนี้เสียจริงๆ “ถ้าคุณต้องการแบบนั้น ผมก็ไม่ขัดข้อง แต่ผมขอเตือนเอาไว้อย่างหนึ่งว่า รักแท้มันหายากแค่ไหนในโลกใบนี้ และหากค้นพบแล้วแต่ปล่อยให้มันหลุดมือไป คุณก็จะไม่มีวันได้มันกลับคืนมาอีก และแน่นอนว่าจะต้องอยู่กับความเสียดายไปตลอดชีวิต”
คู่สนทนาหนุ่มเตือนสติได้อย่างยอดเยี่ยม แต่หล่อนไม่ใช่รักแท้ของเดนนิส โอซิล “อยู่กับความเสียดายมันก็ยังดีกว่าอยู่กับความเสียใจไปตลอดชีวิตไม่ใช่หรือคะ”
หนุ่มนัยน์ตาสีทองอร่ามเป่าปากพ่นลมออกมาอีกครั้งแรงๆ อย่างอ่อนอกอ่อนใจ นาริกาใจแข็งกว่าที่เขาคิดเอาไว้เสียอีก
“ผมจะพาคุณกลับเซาเปาโล…”
“ขอบคุณค่ะ คุณเอเดน… ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง”
และรถคันงามก็เคลื่อนออกจากฟุตบาทมุ่งหน้าสู่สนามบินทันที ตลอดทางนาริกาได้แต่ปล่อยหัวใจให้จมกับความเจ็บปวด ปล่อยตัวเองให้คิดถึงเดนนิส โอซิลอีกครั้ง ซึ่งหวังเอาไว้ลึกๆ ภายในอกว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย แต่แน่นอนว่ามันไม่มีทางเป็นจริงไปได้
ในเมื่อทั้งหัวใจของหล่อนตกอยู่ในอุ้งมือซาตานของเขาเสียทั้งดวง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
