บ่วงมาร 11

“แต่เดนนิสคะ ฉัน… ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้คิดจะทำให้คุณลำบาก แต่ฉันเลือกไม่ได้… ฉันไม่มีทางเลือก”

นาริกาพยายามอธิบาย ทั้งๆ ที่รู้ว่าผู้ชายตรงหน้าไม่มีทางรับฟังคำแก้ตัวของผู้หญิงที่ในสายตาของเขาตอนนี้กลายเป็นอาชญากรเต็มตัวแล้วก็ตาม

“ไม่ได้ตั้งใจตอนไหนล่ะ ตอนที่เธอร้องครางยามถูกฉันจูบจนปากช้ำ หรือว่าตอนที่เธอป้ายยานอนหลับไว้ที่หัวนม แล้วแอ่นให้ฉันดูดให้ฉันเลียกันล่ะ ไหนบอกว่ามาหน่อยสิว่าตรงไหนกันที่เธอไม่ได้ตั้งใจทำ…”

หนุ่มตาสีฟ้าจัดเย้ยหยันด้วยวาจาหยาบคาย ไม่แยแสเลยว่าสาวน้อยที่นั่งร่างสั่นระริกอยู่กับพื้นตรงหน้าจะอับอายมากแค่ไหน และเขาก็ไม่คิดจะหยุดแค่ประโยคนรกนั้นด้วย เพราะเดนนิสยังโจมตีออกมาอีกด้วยวาจาหยาบโลนที่มากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่านัก

“ลีลาของเธอทำให้ฉันลุ่มหลง… เด็ดดวงมาก คงจะแอ่นแบบนี้มาหลายครั้งแล้วสินะ”

น้ำเสียงของเขาเยือกเย็น แต่ดวงตาของเขาอัดแน่นไปด้วยกองไฟ และก็เหมือนว่าเขาจะทนข่มไม่ให้ทำร้ายหล่อนได้อีกต่อไป เพราะในที่สุดมือใหญ่หนาก็คว้าหมับลงที่ต้นแขนอวบของหล่อน กระชากให้หล่อนลุกขึ้นยืนไปเผชิญหน้า นาริการ้องครางด้วยความเจ็บ แต่เดนนิสไม่ใส่ใจ เขาสะใจมากต่างหากที่สามารถทำให้นังแพศยาคนนี้ นังแพศยาที่มีผลต่อกายหนุ่มของตัวเองเจ็บปวดได้ หนุ่มหล่อกดนิ้วลงกับเนื้อนุ่มแรงขึ้น และก้มหน้าลงไปหาด้วยท่าทางคุกคาม

เขาอันตรายเหลือเกิน… น่ากลัว… นาริกาคร่ำครวญอยู่ภายในอกด้วยความหวาดกลัว

“ไหนบอกมาสิว่าไอ้มาร์คอสมันบังคับให้เธอทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว มันให้เธออ้าขาให้ผู้ชายชิมมากี่คนแล้ว! บอกมายายผู้หญิงนรก!” ร่างกายของนาริกาบอบบางเหลือเกิน ยิ่งยามที่ถูกคนตัวโตจับเขย่าซะจนหัวสั่นหัวคลอนแบบนี้ก็ยิ่งแทบจะแตกหัก

“ไม่… ไม่เคย เดนนิสได้โปรด อย่าทำแบบนี้…”

“ทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ…” ริมฝีปากร้อนผ่าวเลื่อนต่ำลงไปกระซิบชิดกับใบหูเล็กหอมกรุ่น

“จำไม่ได้หรือไง… ก่อนที่เธอจะเป็นลมไง”

สาวน้อยอ้าปากค้าง หน้าแดงก่ำ ใช่… หล่อนจำได้ จำสัมผัสโหดร้ายจากนิ้วของเขาได้ ก่อนที่ตัวเองจะสิ้นสติไป เขาโหดร้ายกับร่างกายของหล่อน…

“ฉันใช้นิ้วกับเธอไง… แต่น่าตกใจนะที่เธอเลือกที่จะสลบไปก่อน ซึ่งมันน่าแปลกใจที่ผู้หญิงช่ำชองแบบเธอจะเป็นลมเพียงเพราะถูกฉันใช้นิ้วกับไอ้นั่น…”

“อมซะ… นิ้วนี้ไงที่มันเข้าไปในตัวของเธอ…”

“ไม่… อย่าทำแบบนี้”

น้ำตาทะลักทลายออกมาอย่างสุดกลั้น เดนนิสกำลังสร้างความอัปยศครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตให้กับหล่อน ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายแบบนี้ นาริกาพยายามเม้มปากแน่น ไม่ยอมทำตาม พยายามดิ้นรน แต่ก็ไม่มีทางรอดในเมื่อคู่ต่อสู้ตัวใหญ่มาก แถมยังแข็งแรงและทรงพลัง

ในที่สุดนิ้วของเขาก็เข้าไปในปากอุ่นๆ ของหล่อน นาริกาอยากจะกัดมันให้ขาด แต่ก็รู้ดีว่าหากทำลงไปจะได้รับโทษทัณฑ์ยังไง หญิงสาวจึงเลือกที่จะยอมอยู่เฉยๆ ปล่อยให้คนตัวโตขยับนิ้วยาวในอุ้งปากของตัวเองอย่างไม่มีทางเลือก ร้องไห้…

ใช่แล้วล่ะ หล่อนทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากร้องไห้เงียบๆ

ระยำ!

พ่อเดนนิส สุดหล่อสบถออกมาเมื่อมองเห็นหายนะลูกใหญ่วิ่งเข้ามาหา ให้ตายเถอะ เขาตั้งใจจะปลุกปั่นให้แม่สาวน้อยตรงหน้าคลุ้มคลั่ง ตั้งใจจะให้หล่อนอับอายและเจ็บปวดจากการกระทำนี้ของเขา แต่… ให้ตายเถอะ กลับเป็นเขาเองที่กำลังจะตาย สัมผัสที่นิ้วยาวของเขากำลังได้รับอยู่นั้นมันเรียกได้เต็มปากว่าวิเศษเยี่ยมยอด

เขากำลังคลั่ง…

ดวงตาสีฟ้าจัดหรี่ลงมองเป้ากางเกงตัวเองแล้วก็ต้องสบถออกมาอีกยาวเหยียดเมื่อหลักฐานความปรารถนาปูดเป่งออกมาเป็นรูปร่าง บ้าชะมัด! นี่เขาห้ามร่างกายระยำนี่ไม่ได้เลยหรือไง อุตส่าห์เฝ้าบอกซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าแม่นี่คือกิ้งกือที่ไม่ควรเกลือกกลั้วด้วย แต่…

ทำไมเขายังต้องการหล่อนรุนแรงแบบนี้นะ ต้องการจนแทบบ้า!

ชายหนุ่มหลับตาลงช้าๆ ขณะขยับนิ้วของตัวเองเข้าออกในช่องปากอุ่นชื้นของนาริกาเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เรียนแบบวิธีการร่วมรักอย่างเหมือนจริง

“พอเถอะ…”

และก็เป็นเดนนิสเองนั่นแหละที่เป็นฝ่ายยุติทุกอย่างลง นาริกาโล่งอกเหลือเกินที่ความอับยศได้จบสิ้นลง แต่ก็ดีใจได้ไม่นานเลย

“เลิกดูดนิ้ว… แต่มาดูดอย่างอื่นแทนดีกว่า…”

“หมายถึง…”