ตำนานเทพยุทธ์ 75

ตอนที่ 75

หนึ่งบุรุษในชุดคลุมและสตรีในชุดคลุมที่ปิดบังตนเองทั้งสอง เดินไปยังระเบียงของชั้นที่ 3 ของโรงเตี๊ยมชื่อดังนามหมั่นโถหรู่นั่นกลับไม่ได้แปลกอะไรมากนัก แต่ที่แปลกกลับเป็นภาพที่ทั้งสองคนเดินไปได้ไม่นาน

เหล่าศิษย์พี่กลุ่มนั้นที่หลุมชื่นชมตัวของศิษย์น้องชิงเหยียน ได้เห็นภาพของชิงเหยียนร้องไห้ออกมา นางไม่อาจควบคุมอตัวเองได้เมื่อรู้ข่าวจากคุณชายเป่าฮู่ว่าพี่สาวของนางล้มป่วยและมีอาการเป็นตายได้ตลอดเวลา

นางทรุดกายลงไปกับพื้น โดยที่เป่าฮู่แม้อยากเข้าไปประคอง แต่นั่นจะทำให้คนอื่นมองว่าตนเองแอบใช้ห้วงเวลาเช่นนี้ในการเกี้ยวพาแม่สาวน้อยนางนี้

ดังนั้นเป่าอู่จึงหันหลังเดินกลับมาที่โต๊ะ ของตนเพื่อทานอาหารร่วกับน้องสาวของตนต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลังจากที่กลุ่มศิษย์พี่ของชิงเหยียนได้เห็นนางทรุดกายลงพื้นคนเหล่านั้นก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปเพื่อไขข้อสงสัยของตน

“ช้าก่อนคุณชายตระกูลหง ท่านทำอะไรศิษย์น้องของข้า

นางถึงเป็นเช่นนั้น หากท่านไม่บอกความจริงมา ข้า ข้าคงต้องเอาเรื่องท่านให้ถึงที่สุด”

 

เมื่อคำกล่าวนั้นดังออกมาจากปากของชายหนุ่ม ที่มีระดับเพียงลมปราณขั้นปราชญ์ขั้นสูงกลับกล้ามาข่มขู่เป่าฮู่ที่เป็นชนชั้นราชันลมปราณขั้นสูง

เพียงนิ้วมือเดียวก็รีดเลือดออกจากกายของชายตรงหน้าได้ เป่าฮู่ก็หันไปมองชิงเหยียนและหันกลับมาจ้องไปยังชายหนุ่มกลุ่มนั้น

 

“นับว่าเป็นคนหนุ่มที่กล้าดีข้าชอบ แต่หากจาจะทำเช่นนั้นได้คงต้องลำบากเจ้าทั้งตระกูลมาช่วยกันแล้ว ไม่รู้ความจริงอย่างได้อ้าแขนรับในสิ่งที่ตนเองโอบกอดไม่ได้ ลำพังเจ้าจะดูแลสายเลือดตระกูลหย่วนได้หรือ ศัตรูของพวกนางคือแดนหงส์เพลิงทั้งเขตปกครอง เจ้ากล้าขนาดนั้นหรือไม่ หากไม่จงเงียบปากของเจ้าไป ส่วนเรื่องที่นางร้องไห้ ข้าไม่จำเป็นต้องบอกแก่คนเช่นเจ้าได้ฟังไสหัวไป”

 

เมื่อเป่าฮู่รู้สึกไม่สบอารมณ์ก็จึงเดินไปที่โต๊ะอาหารพร้อมสั่งให้เสี่ยวเอ้อเอาเหล้าและอาหารชั้นดีไปส่งให้ที่ห้อง

ส่วนหงหลี่นางเห็นชิงเหยียนถูพี่ชายทำห้ร้องไห้นางรีบเข้าไปพยุงร่างของชิงเหยียนขึ้นมา พร้อมทั้งกล่าวถามถึงต้นเหตุแต่ยังไม่ทันได้กล่าวสิ่งใดจ้าวหู่ก็รับรู้ได้และกล่าวออกไปว่า

“คุณหนูขอรับ ยังไม่ต้องไปถามแม่นางชิงเหยียนตอนนี้ หากข้าเดาไม่ผิดนายน้อยคง บอกกล่าวนางถึงเรื่องที่พี่สาวนางถูกสำนักเทพโอสถทำร้ายอาการเป็นตายเท่ากันคงเป็นเรื่องนี้มากกว่า

เพราะก่อนหน้าที่จะมา นายน้อยบุกเข้าไปช่วยพี่สาวของนาง แม่นางซิวหยูจนได้ทำลายสำนักเทพโอสถทั้งสำนักจนพินาศและสังหารฮันเผิงคนนั้นลง เพื่อช่วยนางแต่ก็ยังหายาแก้พิษไม่เจอ นี่คงเปฯเหตุที่ทำให้นางร้องไห้ มากกว่า”

 

เมื่อกลุ่มศิษย์ผู้ชายเหล่านั้นได้ฟังวีรกรรมของพี่ชายของแม่นางหงหลี่ทำลงไป เพียงเท่านั้นก็ทำให้พวกมันต้องแอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะเมื่อครู่พวกมันพึ่งไปแง้มโลงศพของตนเองมานั่นเอง

 

เป่าฮู่ที่ถือขวดสุรานั่งชมแสงจันทร์กับความเงียบเหงา

ไม่นานจ้าวหู่ชายผู้เป็นองค์รักก็มองมาจากมุมห้องพักที่ตัวมันพักเพื่อคุ้มกันนายน้อยของมัน

เป่าฮู่ดื่มสุรามากมายและครุ่นคิดถึงห้วงเวลาที่ปล่อยไปอย่างเปล่าประโยชน์ และมองว่าตนเองทำอะไรลงไปบ้างแล้วเพื่อตระกูลและนิกายเสวียนอู่ของตน แต่สำหรับคนเพียงคนเดียวเช่นตนจะทำอะไรได้มาก ขนาดหยุนเต๋อที่มีความสามารถฟื้นฟูนิกายได้ยังคิดแยกออกมาก่อตั้งพรรคของตนเองทั้งที่ชายผู้นั้นคือคนที่รอรับตำแหน่งจ้าวนิกายคนต่อไปจากท่านจ้าวนิกายลู่กวน

 

เพียงความคิดที่แล่นไปในห้วงเวาลาที่เงียบเหงาเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ((((ก๊อก!)))) ((((ก๊อก!)))))

“พี่ใหญ่ข้าหงหลี่เอง ข้าพาศิษย์น้องชิงเหยียนมาพบท่านนางมีเรื่องจะพูดกับท่าน ไม่ทราบว่าท่านจะอนุญาตหงหลี่หรือไม่?”

 

เป่าฮู่ดูเวลายามนี้เป็นยาม จื่อแล้ว ไม่สมควรยิ่งนักที่หญิงสาวที่มิใช่ภรรยาจะเข้ามาในห้องของบุรุษเช่นนี้

“พี่ว่า…น้องพานางกลับไปก่อน พรุ่งนี้ดูจะเหมาะสมมากกว่า”

 

ทันทีที่ได้ยินเสียงของเป่าฮู่บอกปฏิเสธ หย่วนชิงเหยียนก็คุกเข่าลงที่หน้าห้องพักของเป่าฮู่ที่ตอนนี้กำลังเมามายด้วยฤทธิ์สุราจนไม่อาจที่จะพบใครได้ แต่ก็ยังพอมีสติอยู่นั่นเอง

เป่าฮู่หันไปสั่งจ้าวหู่ที่ยืนคุ้มกันที่มุมห้อง

“จ้าวหู่พาข้าไปนอนที ส่วนน้องสาวข้าให้นางไปพักซะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน อย่างไรเสียพวกเราก็เดินทางไปที่เขตปกครองมังกรฟ้าเช่นกัน”

 

หลังจากนั้นเป่าฮู่ก็หลับพักผ่อนไป แต่ชิงเหยียนที่ถูกหงหลี่นำพากลับมาที่ห้องพัก นางคิดทั้งคืนว่าจะทำเช่นไรที่ได้เดินทางร่วมกับพี่สาว เพื่อจะได้คุ้กันหรือช่วยเหลือนางได้อีกทางหนึ่ง ทางเดียวที่จะทำได้คือติดตามพี่ชายเป่าฮู่ไป เพราะพี่สาวคงต้องมาพบพี่ชายเป่าฮู่ในสักวัน

ดังนั้นนางคิดมาทั้งคืนที่จะขอถอนตัวจากนิกายเสือขาวและติดตามเป่าฮู่ไปทุกที่เนื่องจากตระกูลหย่วนติดค้าวบุญคุญของชายคนนี้มากนัก

 

เป่าฮู่ขณะที่หลับไปไม่ได้รับรู้อะไร แต่หากเหตุการณ์ข้างนอกนั้นกลับต่างออกไป เพราะขนาดที่เป่าฮู่กล่าวในโรงเตี๊ยมบนชั้นที่ 3 กลุ่มที่นั่งทานอาหารคนอื่นๆได้ยินว่าหญิงสาวในชุคลุมคือธิดาอีกคนของตระกูลหย่วน ที่ตอนนี้ทั้งดินแดนทางใต้ให้รางวัลนำจับ พวกนางถูกธิดาเทพหงส์เพลิงออกคำสั่งให้กำจัดทิ้งเพื่อแลกกับเงินจำนวนมาก เพียงเท่านั้นกลุ่มชาวยุทธ์ที่พร้อมลงมือก็ได้ลักลอบเข้ามาในห้องพักของน้องสาวของเป่าอู่และแม่นางชิงเหยียนในยามค่ำคืน

 

แต่ในขณะที่ชิงเหยียนยังไม่นอน นางนั่งท่ามกลางความมืดเฝ้าคิดถึงสิ่งที่นางต้องทำให้รุ่งเช้า ขณะนั้นนางก็เห็นกลุ่มเงาจากด้านนอกพยายามบุกเข้ามา และทันทีที่นางได้เห็นร่างเงาทั้งสามคนบุกเข้ามา นางรีบปลุกหงหลี่ขึ้นมาทันที

“แย่แล้วพี่สาว!มีคนบุกเข้าห้องเราช่วยด้วย!”

 

เมื่อเสียงที่ร้องดังออกไปกลุ่มศิษย์ผู้ชายที่เป็นศิษย์พี่ก็รีบกรูกันเข้ามารายล้อมร่างของชายทั้งสามเอาไว้ขณะที่พวกมันกำลังอุ้มร่างของคนในผ้าห่มออกไปร่างนั่นคือร่างของหงหลี่ที่พวกกลุ่มโจรเข้าใจผิด

ด้วยการลงมือที่ผิดพลาดทำให้หงหลี่ที่นอนคลุมกายต้องตกเป็นเหยื่อแทนและตัวของหย่วนชิงเหยียนก็หมดสติไปด้วยการลงมือที่รวดเร็วของกลุ่ชาวยุทธ์กลุ่มนั้น

 

เมื่อเหล่าศิษย์ของนิกายดสือขาวพุ่งเข้าไปขัดขวางเอาไว้ ก็มีศิษย์คนหนึ่งที่รู้ว่าห้องพักของพี่ชายของศิษย์น้องหงหลี่พักตรงห้องไหน มันไม่รอช้ารีบทะยานออกไป เพื่อที่จะได้แจ้งถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องสาวของคนผู้นั้น ให้คนผู้นั้นรีบออกมาช่วยนางไว้ได้ทันท่วงที

“แย่แล้ว ! แย่แล้ว ! พี่ชาย พี่ชายมีคนร้ายบุก

มีคนร้ายจับศิษย์น้องของเราไปแล้ว”

Options

not work with dark mode
Reset