ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพีบทที่ 1512 เทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอด

บทที่ 1512 เทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอด

พอ​ได้ยิน​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​พูดถึง​ชื่อ​ปฐม​เทว​ะนพ​วิญญาณ​ เสวี่ย​ชูฉิงก็​ลด​เสียง​ลง​ “เทว​กษัตริย์​ไท่​อี้​ผู้ช่วย​ให้​รอด​…”

เทว​กษัตริย์​ไท่​อี้​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ มีอีก​ชื่อว่า​จักรพรรดิ​ตง​จี๋ชิงหัว​ เทว​กษัตริย์​ค้น​เสียง​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ หรือ​จักรพรรดิ​เก้า​อาทิตย์​เขียว​ดำ​

ปฐม​เท​วะ​นพ​วิญญาณ​เป็น​ราชสีห์​เก้า​หัว​พาหนะ​หลังจาก​ถูก​ท่าน​สยบ​

ตัวตน​เช่นนี้​เป็นยอด​ฝีมือ​ผู้ยิ่งใหญ่​ไม่กี่​คนใน​ประวัติศาสตร์​สำนัก​เต๋า​ ขณะเดียวกัน​ก็​เป็นหนึ่ง​ใน​ผู้ยิ่งใหญ่​ทั้งหลาย​ที่​มีอำนาจ​มาก​ที่สุด​บน​วัง​เทพ​

กระนั้น​ เทว​กษัตริย์​ไท่​อี้​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ปกติ​แล้​วจะ​ไม่ได้​อยู่​บน​วัง​เทพ​ แต่ว่า​ออก​ท่อง​ไป​ทั่ว​จักรวาล​ น้อย​ครั้ง​จะถามไถ่เรื่อง​ของ​วัง​เทพ​

แน่นอน​ว่า​ไม่ว่า​ใคร​ก็​ไม่กล้า​ดูแคลน​เทว​กษัตริย์​ผู้​เก่าแก่​ที่​เกิดขึ้น​มาก่อน​ฟากฟ้า​ผู้​นี้​

เพียงแต่​ผู้ยิ่งใหญ่​ท่าน​นี้​ปกติ​แล้ว​มีร่องรอย​ไม่แน่นอน​ ทำให้​คน​ยาก​จะหยั่งถึง​ หนำซ้ำ​น้อย​ครั้ง​มาก​ๆ จึงจะสอด​มือ​เข้ามา​ใน​เรื่องราว​บน​โลก​ จึงค่อนข้าง​ลี้ลับ​

เสวี่ย​ชูฉิงมอง​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ “เจ้าคิด​ใช้ชื่อ​ของ​จักรพรรดิ​ตง​จี๋ชิงหัว​ ปลอม​ร่องรอย​ของ​เขา​ ปล่อยข่าว​ออกมา​ว่า​จักรพรรดิ​ตง​จี๋ชิงหัว​มีชิ้นส่วน​ศิลา​มนุษย์​กำเนิด​อยู่​ใน​มือ​ เพื่อ​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​โถงเซียน​และ​แดน​สุขาวดี​บัว​ขาว​ อย่าง​ดี​ที่สุด​สามารถ​หา​วิธี​ยุ​ให้​พวกเขา​เปิด​สงคราม​กัน​งั้น​หรือ​”

“ไม่ผิด​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​พยักหน้า​

เสวี่ย​ชูฉิงมอง​เขา​ครู่หนึ่ง​ ถามอย่าง​แช่มช้า “เจ้าได้คิด​หรือไม่​ว่า​นี่​อาจ​มีปัญหา​สอง​อย่าง​”

เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​เผชิญ​สายตา​ของ​นาง​ กล่าว​ด้วย​รอยยิ้ม​ “ข้อ​แรก​ตอนนี้​ปฐม​เทว​ะนพ​วิญญาณ​ได้​เป็นอิสระจาก​เทว​กษัตริย์​ไท่​อี้​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ เข้าสู่​เขา​ดารา​ทะเล​ดวงดาว​ของ​เผ่า​ปีศาจ​แล้ว​ ข้อ​สอง​ เทว​กษัตริย์​ไท่​อี้​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ อาจจะ​เป็น​เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​กระมัง​”

“ดูท่า​เจ้าจะมีการพิจารณา​อยู่แล้ว​สินะ​” เสวี่ย​ชูฉิงผงกศีรษะ​ถาม

เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ตอบ​ “ปฐม​เทว​ะนพ​วิญญาณ​ถ้าหาก​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ ทั้ง​ได้รับ​อิสระ​เข้าสู่​เขา​ดารา​ทะเล​ดวงดาว​ เช่นนั้น​ก็​มีความเป็นไปได้​สอง​ประการ​ ถ้าเศษศิลา​มนุษย์​กำเนิด​ใน​มือ​เขา​ไม่อยู่​ใน​มือ​เทว​กษัตริย์​ไท่​อี้​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ ก็​ต้อง​กลับคืน​สู่กษัตริย์​บูรพา​ ผลลัพธ์​ของ​ความเป็นไปได้​อย่าง​หลัง​ก็​คือ​ หลังจาก​เขา​ได้​ทราบ​ข่าว​ที่​พวกเรา​ออก​ไป​ จะแยกแยะ​จริง​ลวง​ได้​ แล้ว​บอกต่อ​แดน​สุขาวดี​บัว​ขาว​ แต่​ถ้าหากว่า​เทว​กษัตริย์​ไท่​อี้​ผู้ช่วย​ให้​รอด​เป็น​เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​ หาก​ทราบ​เข้า​ คง​มอง​ปาหี่​ของ​ข้า​ออก​ได้​ง่าย​”

เขา​ยก​สอง​มือขึ้น​ แต่ละ​ข้าง​ตั้ง​นิ้วชี้​หนึ่ง​นิ้ว​ จากนั้น​ก็​ยื่น​เข้าหา​ตรงกลาง​ “สอง​อย่างนี้​ไม่ว่า​เป็น​อย่างไหน​ ความจริง​จะเกิด​ผลลัพธ์​เดียวกัน​” จากนั้น​เขา​ก็​หัวเราะ​ “แต่​ไม่ส่งผล​ต่อ​เป้าหมาย​ที่​พวกเรา​ต้องการ​บรรลุ​”

ใน​ฐานะ​คน​ที่​ระ​หก​ระ​เห​เร่​รอน​ หนี​ตาย​เพียง​คนเดียว​มาหลาย​ปี​ วิธี​ที่​เสวี่ย​ชูฉิงพิจารณา​ปัญหา​ กล่าว​ได้​ใน​ระดับ​หนึ่ง​ว่า​ใกล้เคียง​กับ​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​

พอ​ฟังคำพูด​ของ​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ นาง​ก็​เลิกคิ้ว​เล็กน้อย​ “แผน​ซ้อน​แผน​? จ้าว​เก​อ​ไม่กี่​ปี​มานี้​เจ้าโดดเด่น​มากขึ้น​ สำหรับ​ผู้ยิ่งใหญ่​ส่วนหนึ่ง​ของ​เส้นทาง​นอกรีต​ หรือ​แม้แต่​แดน​สุขาวดี​ตะวันตก​กับ​เผ่า​ปีศาจ​ ต่าง​เหมือน​หนาม​ตำตา​ หาก​มีโอกาส​กำจัด​เจ้า พวกเขา​ไม่ยอม​พลาด​ เจ้าวางแผน​ใช้ชื่อ​ของ​จักรพรรดิ​ตง​จี๋ชิงหัว​วาง​ทัพ​ลวง​ อีก​ฝ่าย​มอง​จริง​ลวง​ออก​ อาจจะ​แสร้ง​เป็น​ไม่รู้​ ใช้แผน​ซ้อน​แผน​ อาศัย​เรื่อง​นี้​หลอกล่อ​ให้​เจ้าหรือว่า​คนใน​จักรวาล​ฟ้าฟื้น​ปรากฏตัว​ จากนั้น​ฉวยโอกาส​ฆ่าทิ้ง​”

เสวี่ย​ชูฉิงมอง​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ “แต่ว่า​นี่​ตรง​ใจของ​พวกเรา​พอดี​ เป็น​เพราะว่า​เป้าหมาย​ที่​พวกเรา​ต้องการ​บรรลุ​ คือ​การ​แบ่งแยก​ความสนใจ​ของ​อีก​ฝ่าย​ เพื่อให้​เรา​อาศัย​กระบี่​ผนึก​เซียน​ ไป​ตามหา​กระบี่​วิเศษ​อีก​สามเล่ม​ได้​สะดวก​ ข่าว​ของ​จักรพรรดิ​ตง​จี๋ชิงหัว​ เดิม​เป็น​วิธีการ​บัง​สายตา​ด้วย​หอ​กลวง​”

“เป็น​เช่นนี้​ไม่ผิด​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​พยักหน้า​

เสวี่ย​ชูฉิงถอนใจ​ถอนใจ​คำ​หนึ่ง​ กล่าว​อย่าง​ใคร่ครวญ​ “แต่​ถ้าหากว่า​ไม่อาจ​ยั่วยุ​ให้​สอง​เส้นาง​นอกรีต​เปิด​สงคราม​กัน​ได้​ใหม่​ แม้น​อีก​ฝ่าย​จะติดกับ​ ถูก​พวกเรา​ล่อ​เสือ​ออกจาก​เขา​ได้​ชั่วคราว​ เวลา​เกรง​ว่า​จะมีจำกัด​ยิ่ง​ ใช่ว่า​จะมีพอให้​พวกเรา​ไป​ตามหา​กระบี่​”

“เรื่องราว​บน​โลก​น้อย​ครั้ง​จะสมบูรณ์​ แต่​สามารถ​เพิ่ม​โอกาส​ชนะ​ส่วนหนึ่ง​ อย่างไรก็ดี​กว่า​น้อย​ไป​ส่วนหนึ่ง​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ยิ้ม​ “มีคำ​กล่าวว่า​ซ่อมแซม​ประตู​หน้าต่าง​ก่อน​ฝนตก​ การ​เตรียมการ​อย่าง​เต็มที่​ไม่ใช่เช่นนี้​หรอก​หรือ​ ถึงแม้อีก​ฝ่าย​จะไม่ติดกับ​พวกเรา​ก็​หา​เป็นไร​ไม่ ทุกๆ​ ครั้ง​ที่​ชิงโอกาส​สำเร็จ​ได้ส่วน​หน​นึ่ง​ อย่างนั้น​ก็​กำไร​แล้ว​”

เสวี่ย​ชูฉิงพอ​ฟังพยักหน้า​ก่อน​ จากนั้น​ก็​ส่ายหน้า​ เตือน​ว่า​ “กระทำ​น้อย​ผิดพลาด​น้อย​ กระทำ​มาก​ผิดพลาด​มาก​ ทำ​อะไร​ยาก​จะหลีกเลี่ยง​ไม่หลงเหลือ​ร่องรอย​ อาจ​ทำให้​อีก​ฝาย​จับ​จุดอ่อน​ได้​ ใช่ว่า​จะไม่มีความเสียหาย​หรือ​ความเสี่ยง​เลย​”

นาง​มอง​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ กล่าว​อย่าง​สะท้อนใจ​ “สภาพ​ของ​ผู้สืบทอด​สามพิสุทธิ์​สาย​หลัก​อย่าง​พวกเรา​เทียบ​กับ​เมื่อก่อน​ ยิ่ง​มายิ่ง​ดี​จริงๆ​ แต่ว่า​สำหรับ​สภาพแวดล้อม​ใหญ่​ใน​ปัจจุบัน​ พวกเรา​ยังคง​ตกเป็น​ฝ่าย​ตามหลัง​ ยัง​ต้อง​ระวังตัว​ ไม่อย่างนั้น​ความสำเร็จ​ก่อนหน้า​จะเสียเปล่า​หมดสิ้น​”

“ข้า​เข้าใจ​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ปั้นสีหน้า​จริงจัง​ กล่าว​อย่า​ว​จริงจัง​

เสวี่ย​ชูฉิงยิ้ม​ “อย่า​รำคาญ​คำ​บ่น​ของ​ข้า​เลย​ ข้า​เพียงแต่​ปากมาก​ไป​บ้าง​ ตอนนี้​จ้าว​เก​อ​เจ้าเป็น​เสาค้ำ​ยัน​ที่​แท้จริง​ของ​ผู้สืบทอด​กระแสตรง​สำนัก​เต๋า​แล้ว​ เมื่อ​มีแผนการ​ ก็​ไป​กระ​ทำให้​เต็มที่​เถอะ​”

เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​เอ่ย​ด้วย​รอยยิ้ม​ “ท่าน​วางใจ​”

เยี่ยน​จ้าว​เก​อบ​อก​ลา​เสวี่ย​ชูฉิง จากนั้น​ก็​ไปหา​เฟิงอวิ๋น​เซิง

ตอนนี้​นาง​ยังคง​สงบใจ​ปรับ​ลมหายใจ​ เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​เห็น​ผลลัพธ์​น่ายินดี​ ก็​ไม่ได้​รบกวน​นาง​ จาก​มาเงียบๆ​

สวี​เฟย​ พ่าน​พ่าน​ กับ​ร่าง​แยก​สมุทร​สุด​ขอบ​โลก​ก็​กำลัง​พักผ่อน​อยู่​

สือจ​วิน​รับ​บาดเจ็บ​หนัก​ วันนี้​อาการ​บาดเจ็บ​เรียบร้อย​ดีแล้ว​ ตอนนี้​ปัญหา​ที่​ต้อง​พิจารณา​ก็​คือ​ ทำ​อย่างไร​จึงจะไม่ทิ้ง​ความ​ทุพพลภาพ​ไว้​

“ไม่ไหว​จริงๆ​ ข้า​คง​ต้อง​ฝึก​วิชา​กระบี่​แขน​เดียว​ กับ​วิชา​ขา​เดียว​แล้ว​” หลังจาก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ตรวจสอบ​สภาพ​ของ​เขา​แล้ว​ สือจ​วิน​ก็​ยิ้มเยาะ​ตัวเอง​

เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​สังเกต​อีกสักครู่​ บุรุษ​หนุ่ม​ผู้​นี้​หลัง​ทราบ​ว่า​สวี​เฟย​อาจารย์​ของ​เขา​ไม่เป็นไร​ อารมณ์​กลับ​นับว่า​ค่อนข้าง​มั่นคง​

ถึงจะอึดอัด​กับ​อาการ​บาดเจ็บ​จาก​การ​เสียตา​ขวา​ แขนขวา​ และ​ขา​ขวา​ไป​ แต่ว่า​มารดา​กับ​อาจารย์​ต่าง​ปลอดภัย​ไร้​เรื่องราว​ ทำให้​ยาม​ปกติ​สือจ​วิน​มีเวลา​สบายใจ​มากกว่า​

“เด็ก​โง่ อย่า​คิด​เหลวไหล​ ข้า​อาจารย์​อา​ของ​เจ้าตอนนี้​คิด​หา​วิธี​ได้​หลาย​วิธี​แล้ว​ เพียงแต่​กำลัง​พิจารณา​ว่า​วิธี​ไหน​เหมาะสม​และ​ส่งผลดี​ต่อ​เจ้าใน​ภายหลัง​มากกว่า​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อตบ​ไหล่​ของ​เขา​

สือจ​วิน​ก็​ยิ้มแหย​ๆ แต่​ไม่ทัน​ไร​ก็​ถามอย่าง​หวาดวิตก​ “อาจารย์​อา​ มารดา​ข้า​จะตื่นขึ้น​มาเวลา​ไหน​”

“พี่สะใภ้​อวี่เจิน​ไม่เป็นไร​แล้ว​ สามารถ​ปลุก​นาง​ได้​ทุกเวลา​” เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​โบกมือ​กล่าว​ด้วย​รอยยิ้ม​ “เพียงแต่​คิด​ถึงว่า​ก่อนหน้านี้​อย่างไร​มาร​ดิน​โบ่ว​ก็​อาละวาด​รอบ​หนึ่ง​ นาง​มีระดับ​พลัง​ฝึกปรือ​ต่ำ​เกินไป​ ดังนั้น​เพื่อ​ความเหมาะสม​ จึงให้​นาง​หลับ​ต่อ​ ฟื้นฟู​ตัวเอง​อย่าง​เต็มที่​”

“เช่นนั้น​ก็ดี​ๆ” สือจ​วิน​ระบาย​ลม​หายใจออก​ยาว​ๆ

เยี่ยน​จ้าว​เก​อบ​อก​ลา​ผละ​มา หลังจาก​จัดการ​เรื่องราว​ใน​ฟ้าเหนือ​ฟ้าเรียบร้อย​ดีแล้ว​ ก็​ออกจาก​ฟ้าเหนือ​ฟ้า มุ่งหน้า​ไป​ยัง​มรกต​ท่อง​ฟ้า

สือจ​วิน​แม่ลูก​ไม่เป็นไร​แล้ว​ ทว่า​สภาพ​ขอ​งอ​วี่เยี่ย​ใน​มรกต​ท่อง​ฟ้ายัง​ไม่น่าดู​ชมเท่า​ไห​ร​นัก​

ถ้าหาก​ไม่ใช่ตอน​อยู่​บน​นพ​ยมโลก​ เนี่ย​จิงเสิน​ที่​อาการ​บาดเจ็บ​หาย​ดี​เป็นปลิดทิ้ง​ อีก​ทั้ง​ฝึกฝน​สำเร็จ​เพิ่มขึ้น​อีก​ขั้น​เพราะ​กลายเป็น​มาร​ ใช้ปราณ​กระบี่​ปกป้อง​ เกรง​ว่า​อวี่เยี่ย​จะคง​เสียชีวิต​แต่แรก​แล้ว​

ใน​ปัจจุบัน​ อาการ​บาดเจ็บ​ของ​นาง​เรียก​ได้​ว่า​สาหัสสากรรจ์​ ซับซ้อน​ยิ่งกว่า​อิ๋งอวี่เจิน​ใน​ตอนแรก​เสีย​อีก​

เยี่ยน​จ้าว​เก​อพอ​ไป​ถึงมรกต​ท่อง​ฟ้า หลังจาก​เยี่ยมเยือน​พวก​ผู้อาวุโส​สายเหนือ​พิสุทธิ์​ที่อยู่​ที่นี่​ ก็​ร่วม​พิจารณา​วิธี​การวินิจฉัย​รักษา​อวี่เยี่ย​ทันที​

จนกระทั่ง​ครบ​สี่สิบ​เก้า​วัน​ตามที่​นัด​กับ​เกา​ชิงเสวียน​ไว้​ เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ค่อย​ไป​พบ​เกา​ชิงเสวียน​

“มีการเคลื่อนไหว​แล้ว​” หลัง​พบกัน​ เกา​ชิงเสวียน​ก็​กล่าว​รวบรัด​

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

Score 10
Status: Completed

ด้านนอกของประตูเขากว่างเฉิง ณ เกาะนภากลางแห่งนภาพิภพ หนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักวิทยายุทธ์มากมายในยุคปัจจุบันของโลกแปดพิภพ

เยี่ยนจ้าวเกอในอาภรณ์สีขาว ด้านนอกสวมทับด้วยชุดคลุมสีน้ำเงินแต่งขอบสีดำ บ่งบอกถึงตำแหน่งลูกศิษย์สืบทอดหลักของเขากว่างเฉิง

ส่วนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เป็นชายหนุ่มในชุดสีเหลืองคนหนึ่ง ซึ่งกำลังยืนหน้าบูดบึ้ง “เยี่ยนจ้าวเกอ เจ้ามีดีแค่บิดาเก่งไม่ใช่หรืออย่างไร?”

“เมื่อครู่เจ้าว่าอะไรนะ? หากกล้าเจ้าก็ลองพูดดูอีกครั้งสิ” เยี่ยนจ้าวเกอตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย

“พูดก็พูดสิ คิดว่าข้ากลัวเจ้าหรือ? เจ้ามันก็แค่มีดีแต่บิดาเก่งไม่ใช่หรือ?”

เยี่ยนจ้าวเกอจ้องเขา พลันฉีกยิ้มออกมา “เยี่ยม ประโยคนี้แหละ ข้าชอบที่คนอื่นว่าข้าด้วยประโยคนี้ที่สุด”

Options

not work with dark mode
Reset