“ ดูเหมือนมือของพี่จะยังทำความสะอาดไม่พอ ” เขาพูดพร่ำเสียงสั่นพร่าอยู่ที่เต้าทรวง หากขณะเดียวกันนั้นนางรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังดุนดันเข้ามาในร่องน้อยของตนอีกแล้ว
“ ทะ… ท่านพี่ ข้ายังเจ็บ อู้ววว ” ปากกำลังทักท้วง แต่เมื่อสะโพกกลมกลึงโดนยกขึ้นแล้วแท่งหยกใหญ่ดันเข้าไปจนสุด นางก็ได้แต่คร่ำครวญเมื่อความซ่านเสียวโจมตีมากกว่าความเจ็บแน่น ก่อนที่ข้อพับหัวเข่าของนางจะโดนเขาจับให้แหวกอ้าทั้งที่ยกอุ้มอยู่เพื่อเปิดทางให้ลำเอ็นขยับเข้าออกในรูร่องได้ง่ายขึ้น
“ พี่กำลังตรวจดูภายในให้เจ้าว่ามันสะอาดดีแล้วหรือยัง ” คนเจ้าเล่ห์บอกเสียงสั่นพร่าแล้วขยับลำเอ็นเข้าออกช้า ๆ ทว่าแน่นหนัก
ซูเม่ยซ่านเสียวกับท่าทีแปลกใหม่จนแทบขาดใจ นางก้มมองผ่านน้ำอุ่นเห็นแท่งลำอันใหญ่ที่เคลื่อนเข้าออก กลีบพูรูร่องของตนก็ปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามจังหวะรุกรานนั้น เขาช่างยิ่งใหญ่และแข็งแรงเหลือเกิน มันกระตุ้นเร้าให้นางใจเต้นแรงมากขึ้น และรู้สึกว่าจังหวะรักที่เขามอบให้มันยังไม่พอ
“ ท่านพี่ อีกได้ไหม ”
“ อะไรอีก ” เขาคำรามถามขณะสะกดเรี่ยวแรงไม่ให้ถาโถมกระทั้นบั้นเด้ารุนแรงด้วยกลัวนางเจ็บ
“ ข้าอยากได้ แรงอีก ” คำตอบนั้นทำให้เขายิ้มกริ่ม
“ เจ้าแน่ใจหรือที่วอนขอเช่นนี้กับพี่ ”
“ แน่ใจ อ๊า ” เขาแกล้งนางโดยการกระทั้นมันเข้าใส่อย่างแรงจนสุดลำโคนแล้วกดให้จมลึกอยู่เช่นนั้น
“ มันอาจจะทำให้เจ้าเจ็บเพิ่มขึ้น ”
“ ข้าไม่เจ็บแล้ว ”
“ เช่นนั้นพี่ไม่เบาแล้วนะ ” เขาคำรามบอกในลำคอก่อนใช้สองแขนรั้งข้อพับของนางเอาไว้ให้อ้ากว้างมากขึ้น แล้วโยกสะโพกกระทั้นบั้นเด้าเข้ากระหน่ำทำลายรูร่องน้อยอย่างหมดความอดทน
“ อ๊า ๆๆๆ ” นางร่ำร้องครวญคร่ำตามจังหวะรักอันเร้าใจที่เขามอบให้ก่อนจะเสร็จสมอย่างรวดเร็ว ทว่าเขาหาได้ถึงไม่ ยังคงกระแทกอัดมันหนักแน่นและถี่กระชั้นขึ้นจนน้ำกระฉอกออกนอกอ่าง
“ เมียข้า แน่นดีเหลือเกิน โอววว ” เขาครวญคร่ำพลางกระหน่ำลำรักเข้าหาอย่างไม่ปรานี นางกำลังถูกฉุดให้อารมณ์ขึ้นสูงอีกระลอก
“ ท่านพี่ ข้าจะเสร็จอีกแล้ว ”
“ พี่จะทำให้เจ้าเสร็จสมจนนับครั้งไม่ถ้วน ” เขาลั่นวาจาก่อนอัดกระเด้าเข้าใส่ถี่ยิบจนส่งทั้งคู่ไปยังปลายทางอีกครั้ง
เขาปล่อยเรียวขางามลงให้เป็นอิสระ นางเอนหลังพิงร่างกำยำของเขาอย่างหมดแรง
“ ท่านพี่หลอกข้า ไหนว่าจะพามาชำระล้างคราบไคลเล่า ” เขาหัวเราะร่วนอย่างอารมณ์ดี
“ ก็ชำระแล้วเติมเข้าไปใหม่ ”
“ เจ้าเล่ห์เพทุบายที่สุด ”
จมูกโด่งกดลงซุกไซ้ต้นคอขาวเนียน สองมือใหญ่ขยำบีบสองเต้าเบา ๆ พลางงึมงำตอบ
“ พี่รักเจ้า ถวิลหาเจ้าเหลือเกิน อยู่ใกล้กันเช่นนี้จะไม่ให้พี่กลืนกินเจ้าได้อย่างไรเล่า ”
“ ข้าก็รักท่านพี่ไม่แพ้กัน หากขอพักก่อนจะได้หรือไม่ ”
“ ได้ พี่ให้เจ้าพัก ” ตอบพลางถอดถอนลำเอ็นออกจากรูร่อง มือลูบไล้ล้างตรงกลางระหว่างขาให้และชโลมน้ำไปทั่วกายก่อนช้อนอุ้มนางกลับเข้าสู่ห้องบรรทมอีกครั้ง
เขาวางนางลงเบา ๆ อย่างทะนุถนอมก่อนจะตามขึ้นไปเคียงข้าง เรือนร่างกำยำกอดซ้อนในท่าตะแคงจากทางเบื้องหลังแล้วสวมกอดหลวม ๆ โดยที่แขนอีกข้างให้นางหนุนต่างหมอน
“ เจ็บมากหรือไม่ ”
“ ไม่มากแล้ว ” นางขยับเข้าไปเบียดเรือนร่างกำยำนั้นแล้วหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข
“ ดีเหลือเกินที่ได้นอนในอ้อมกอดของท่านเช่นนี้ ข้ารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย อยากให้เป็นเช่นนี้ตลอดไป ”
“ มันจะเป็นเช่นนี้ หากเสด็จพ่อของเจ้าไม่ฆ่าพี่เสียก่อน ” เขาว่าขำ ๆ นางส่ายศีรษะ
“ ไม่มีทางที่เสด็จพ่อจะทำร้ายดวงใจของลูกสาวตัวเอง ข้าเชื่อว่าเสด็จพ่อทราบดีว่าท่านเป็นชายที่เหนือกว่าชายอื่นใดจึงไม่คัดค้านยามที่ท่านอุ้มข้าออกมาต่อหน้าต่อตา ขอเพียงท่านอย่าได้หายไปในยามที่ข้าลืมตาตื่นก็พอแล้ว ”
“ พูดอะไรเช่นนั้น พี่จะหายไปเพื่ออะไร ตอนนี้ได้ลูกสาวเจ้าเมืองเป็นเมียแล้ว เรื่องอะไรจะหนีหายเล่า ” เขาเย้าก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเราะไปพร้อมกัน
“ ท่านไม่เคยประสงค์ยศศักดิ์ แต่ตอนนี้ท่านหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว ข้าเป็นภรรยาของท่านแล้ว ”
“ เราก็แค่แต่งงานกันเท่านั้นมิได้หรือ เจ้าก็เป็นองค์หญิง พี่ก็เป็นแม่ทัพ แล้วใช้ชีวิตเช่นสามีภรรยาทั่วไป ”
“ แต่ชาวหงโจวไว้วางใจและเทิดทูนท่านเหลือเกิน ”
“ พี่ไม่สนคนอื่น สำคัญที่สุดคือเจ้าต่างหาก ซูเม่ย ” เขาว่าพลางก้มลงหอมแก้มนวลฟอดใหญ่
“ เพียงมีเจ้าในอ้อมแขน พี่ก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ”
“ ข้าก็เป็นเช่นเดียวกับท่าน แค่ได้อยู่ในอ้อมแขนของท่าน ข้าก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ”
“ หวานเหลือเกิน เมียข้า ”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
