จอมใจจอมทัพ 44 จงรบให้ชนะแล้วกลับมาหาข้า

“ แต่เจ้าจะมาทำให้ข้าแข็งแล้วค้างอยู่เช่นนี้ไม่ได้ ”

“ เอาชัยชนะและรอดชีวิตกลับมา ข้าจะเป็นของท่านแต่เพียงผู้เดียว ” นางพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยวก่อนกระตุกแขนออกจากการเกาะกุม แล้วเดินหนีออกจากกระโจมนั้นไปทันที

ทิ้งให้แม่ทัพหนุ่มนั่งหมดสภาพอยู่บนพื้น ด้วยเรือนร่างเปลือยเปล่า ลำเอ็นแข็งขึงผงาดง้ำตั้งชัน ส่วนปลายถอกบานนั้นยังมีน้ำเมือกคาวใคร่แห่งนางเปียกเปื้อน มือขวากำผ้าปิดทรวงสล้างของนางเอาไว้แน่น

แล้วทหารที่อยู่ยามก็ได้ยินเสียงหัวเราะลั่นออกมาจากกระโจมท่านแม่ทัพ พวกเขาได้แต่คาดเดาเอาว่าท่านแม่ทัพคงจะคิดแผนการอันแยบยลเพื่อเอาชนะทัพเจี้ยนจิงได้เป็นแน่จึงหัวเราะลั่นออกมาขนาดนี้

หารู้ไม่ว่า แม่ทัพผู้กล้าหาญของตนนั้นหัวเราะที่ต้องมาสิ้นท่ากับวิธีการปลุกเร้าให้กำลังใจของหญิงคนรักต่างหาก

เขายกตู้โตวขึ้นมาสูดดมจนเต็มปอดก่อนจะผูกมันเอาไว้ที่ข้อมือ พลางสบถสาบานดังลั่น

“ สหายของข้าทุกท่าน ยามนี้ไม่มียศถาใด ไม่มีแม่ทัพ ไม่มีทหาร มีเพียงสหายร่วมรบ ใช้ร่างกายเลือดเนื้อลมหายใจเดียวกัน บัดนี้เรามีงานใหญ่ที่ต้องทำ ศัตรูของเราคือเจี้ยนจิง เมืองใหญ่ที่ได้ชื่อว่าเก่งกาจด้านกำลังทหาร พวกมันบังอาจมาลบหลู่เกียรติหงโจว หวังใช้องค์หญิงเป็นเครื่องมือ วางแผนกอบโกยผลประโยชน์จากบ้านเมืองเรา หากพวกมันทำสำเร็จ ผืนดินพืชผลที่พ่อแม่พี่น้องลูกเมียเราเหน็ดเหนื่อยสร้างมาคงจบสิ้น สุราจอกนี้แทนความคารวะจากข้า มาเถิดสหายมากำราบเด็กน้อยปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมกัน ให้มันรู้ไปว่าเรานี่แหละบิดาของพวกมัน หงโจวจงเจริญ ! ”

“ หงโจวจงเจริญ หงโจวจงเจริญ หงโจวจงเจริญ ! ” เหล่าทหารกล้าร่วมกันกู่ร้องอย่างฮึกเหิม ดวงใจแต่ละดวงเต้นระทึกอัดแน่นแกร่งแรงกล้า ธงทัพสะบัดพลิ้วต้านแรงลม เหิงซื่อหลุนกระโดดขึ้นม้าศึกคู่ใจ ควบฝ่าแสงสีทองแห่งอรุณรุ่งสู่เบื้องหน้า

“ จิ้งฝู วันนี้ข้าต้องเด็ดหัวเจ้าให้ได้ ! ”

ขณะเดียวกันทัพเจี้ยนจิง องค์ชายจิ้งฝูกับเหล่ารองแม่ทัพกำลังหารือวางแผนศึก

“ บุกขยี้มันให้สิ้น ข้าอยากเห็นสีหน้าก่อนตายของเจ้าแม่ทัพโอหังนั่นเจียนคลั่งแล้ว ! ”

“ ขอฝ่าบาทใจเย็นก่อนเถอะพะย่ะค่ะ สายของเรารายงานมาว่ากองทัพเจี้ยนจิงนั้นซุ่มอยู่ตามเส้นทางหลักและพร้อมจะโจมตีจากแหล่งกำบังที่ได้เปรียบ นี่คือกลยุทธ์อันแยบยลที่ทำให้เหล่าศัตรูเพลี่ยงพล้ำเสมอ ”

“ ก็เปลี่ยนเส้นทางสิวะ มันจะยากอะไรนักหนา ”