จอมใจจอมทัพ 33 โลมเลีย

ตอนที่ 33 โลมเลีย

อกข้างซ้ายของหญิงสาวไหวระรัวราวมีกลองรบไปลั่นอยู่ในนั้น ทั่วเรือนกายแดงก่ำด้วยโลหิตฉีดพล่าน บอกตัวเองว่าเขาช่างดูน่ากลัวนัก หากกล้ามเนื้อลับในกายสาวกลับเต้นตุบถี่กระชั้นมากขึ้น นางมิอาจละสายตาจากความงดงามสมบูรณ์แบบแห่งบุรุษเพศเบื้องหน้าได้เลย

เขาดึงนางให้ลุกขึ้นนั่งแล้วจับมือนางไปยังที่ตรงนั้น ตรงกลางระหว่างขา นางขืนชะงักมือเอาไว้

“ ซูเม่ย ” เขาเรียกชื่อนางด้วยน้ำเสียงกระเส่าแหบห้าว นางเงยหน้าขึ้นมอง เพียงประสานสายตาคมกล้าคู่นั้นความละอายตื่นกลัวก็หายไปสิ้น

มือน้อยถูกดึงไปวางที่ตรงนั้น ตรงแท่งหยกอันใหญ่…

มือนางกระตุกนิดหนึ่งเมื่อได้สัมผัสสิ่งนั้น ทว่าเมื่อได้ยินเสียงครางต่ำอย่างพึงพอใจจากลำคอของเขา นางก็ตัดสินใจกระทำมันต่อ

ดุ้นเอ็นยาวใหญ่ร่วมแขนเด็กนั้นให้ความรู้สึกสัมผัสที่แปลกประหลาด มันนุ่มนิ่มภายนอกแต่แข็งขึงภายในราวกับผ้าไหมชั้นดีหุ้มเหล็ก เยียบเย็นแต่เมื่อเขาจับมือนางให้รูดขึ้นลงกลับรุ่มร้อน เช่นเดียวกับหัวใจของนางที่ทั้งตื่นกลัวและใคร่อยากในเวลานี้

“ ขยับมือของเจ้า แบบนี้ ” เขาว่าเสียงสั่นพร่าพลางนำมือของนางข้างหนึ่งให้กำรอบดุ้นเอ็นที่แทบจะกำไม่มิดนั้นแล้วชักขึ้นลงช้า ๆ ก่อนจะปล่อยให้นางลองเอง

“ แบบนี้หรือไม่ ” นางถามพลางกำมันให้แน่นขึ้นแล้ว ขยับมือ เรือนกายกำยำสั่นเทาพลางครางเสียงกระเส่า

“ ใช่ แบบนั้น อาาาา ” เมื่อเห็นเขามีปฏิกิริยาตอบโต้ต่อการกระทำของตน นางยิ่งรู้สึกลิงโลดอย่างบอกไม่ถูก นางจึงยกมือขึ้นอีกข้างมากระชับดุ้นเอ็นนั้นเอาไว้แน่น

ความเป็นชายของเขาช่างใหญ่ยาวนัก แม้สองมือกำต่อกันก็ยังโผล่ส่วนหัวเบ่งบานออกมาให้เห็น !

นางเริ่มขยับมือเร็วขึ้น เขาใช้มือข้างหนึ่งของเขาประคองใบหน้าของนางเอาไว้แล้วจ้องมองสองมือน้อยที่ขยับอยู่บนท่อนเอ็นของตัวเองแล้วระเรื่อยเลยไปยังริมฝีปากอวบอิ่มนั้นอันอยู่ห่างเพียงคืบ

แม่ทัพหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ ดรรชนีนางว่าดีแล้วแต่มันจะดีกว่าไม่น้อย หากเขาได้เสือกไสแท่งหยกใหญ่เข้าไปในกลีบปากงามนั้น…

“ ข้าอยากให้เจ้าลองชิมข้าสักหน่อย ” เขาพูดออกมาในที่สุด นั่นทำให้นางหยุดมือแล้วเงยหน้าขึ้นมองอย่างสงสัย

“ ชิมท่าน อย่างไรหรือ ” เขาคลี่ยิ้มบาง ๆ ค่อยปลดมือนางออกจากดุ้นเอ็นของตนแล้วใช้มือตนประคองมันเข้าไปใกล้ริมฝีปากจิ้มลิ้ม นางถอยห่างเล็กน้อย

“ ทะ… ท่านพี่ ”

“ อย่ากลัวไปเลย เจ้าก็แค่ใช้ลิ้นโลมเลียแท่งหยกนี้เช่นที่ข้าทำกับเจ้า แล้วรับมันเข้าไปในปากก็เท่านั้น ” นางทำตาโตอย่างตกใจ

“ ระ… รับมันเข้าไปในปาก จะทำได้อย่างไรเล่า มันทั้งใหญ่ทั้งยาวปานนั้น ” คำพูดซื่อใสไร้เดียงสาของนางกลับ ปลุกปั่นให้เขาแทบคลั่ง

“ รับพอที่เจ้าจะรับไหว ข้าจะไม่ฝืนมากไปกว่านั้น ” นางพยักหน้า ทว่าดวงตาหวานนั้นเจือไปด้วยความตื่นกลัว เขาจึงก้มหน้าลงไปประทับจูบที่หน้าผากของนางแล้ว ซุกจมูกไซ้ไปทั่วซอกคอไวสัมผัส ก่อนจะวกกลับไปขบเม้มที่ใบหูขาว ดูดดุนติ่งหูนุ่มเบา ๆ สองมือขยำขยี้ฟอนเฟ้นสองเต้าไม่วางวาย ความสยิวซ่านกลับมาโจมตีซูเม่ยอีกครั้ง

“ เจ้าจะทำให้พี่ได้ไหม เม่ยเอ๋อร์ ” เสียงแหบพร่าออดอ้อนอยู่ที่ข้างหู

“ ท่านพี่ ข้ายินดีทำให้ท่านทุกอย่าง ”

“ ให้มันได้อย่างนี้ เด็กดีของพี่ ” เขาครางอย่างพึงใจก่อนจะขยับลุกขึ้นยืนอีกครา มือข้างหนึ่งประคองใบหน้าของนางไว้แล้วขยับเข้าใกล้ แท่งหยกใหญ่จ่อจรดที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มนั้น

นางจดจ้องจนตาเป็นมัน แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากที่แห้งผากด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะลองแตะปลายลิ้นลงบนรอยผ่าตรงกลางหัวหยักบานแดงก่ำนั้น

“ อาาา ” ซื่อหลุนครางแล้วกระตุกกายเยือกทันทีที่ถูกชิวหานางโลมเลียแม้เพียงปลายลิ้น ยิ่งเมื่อนางไล้มันไปทั่วส่วนหัว ลิ้มเล็มทั่วลำเอ็นตั้งแต่ปลายจรดโคนจนถ้วนทั่ว เขาก็แทบจะขาดใจตายเสียเดี๋ยวนั้น

Options

not work with dark mode
Reset