เช้านี้อากาศปลอดโปร่งเย็นสบาย เหมาะแก่การเดินทางไปต่างจังหวัดเป็นอย่างมาก ก่อนจะนอนเมื่อคืนชายหนุ่มศึกษาถึงเส้นทางการเดินทางไปยังสวนดอกไม้แห่งรักของน้องพาย เขาภาวนาในใจตลอดว่าขอให้เรื่องที่เขาคิดนั้นเป็นความจริง น้องพายเป็นลูกของเขาและแม่น้องพายก็คือเกรซ ชายหนุ่มเลือกที่จะขับรถไปเองเพราะเขาต้องการง้อเธอกลับมาด้วยความสามารถของตนเองล้วนๆ ระหว่างการเดินทางก็มีหยุดแวะพักบ้าง แต่ตอนนี้ใกล้จะถึงที่หมายเต็มทีแล้ว
“ป้าครับ สวนดอกไม้แห่งรักอยู่ไกลไหมครับ”
“ไม่ไกลหรอกพ่อหนุ่ม จะมาสั่งดอกไม้อีกแล้วนะสิ สวนนี้ขายดีจริงๆ เลี้ยวขวามือด้านหน้าเข้าสักห้ากิโลเมตรก็ถึงแล้วละ”
“ขอบคุณมากครับ”
อีกแค่ห้ากิโลเมตรเท่านั้น ไม่ไกลเกินเอือมสำหรับเขาแน่นอน
รถของชายหนุ่มขับมาจอดที่หน้ารั้ว เขามองเห็นบ้านไม้สองชั้นหลังหนึ่ง นี่คงจะเป็นบ้านพักของเกรซสินะ มันชั่งดูเก่าและทรดโทรมไปตามกาลเวลา เขากลัวว่ามันจะไม่ปลอยภัยเสียจริง ดูอย่างรั้วบ้านสิ เอาเข้าจริงก็ปีนข้ามไปได้สบายๆเลย
“ก๊อกๆ”
“สวัสดีครับคุณลุง”
“สวัสดีพ่อหนุ่มลุงเห็นมาจอดนานแล้วเลยเขามาดูว่าต้องการอะไรไหม”
“พอดีผมมาหาเจ้าของสวนที่นี่นะครับ”
“โอ้โห้ เสียดายจัง คลาดกันนิดเดียวเอง คุณเขาออกไปส่งดอกไม้นะครับ”
“ที่ไหนหรอครับ”
“ที่ห้าง… ไม่ไกลจากนี้หรอกครับ”
“ออกไปนานหรือยังครับ”
“เพิ่งออกไปเองครับ”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมมาติดต่อใหม่”
“แต่จริงๆติดต่อกับลุงเลยก็ได้นะ เผื่อลุงจะจัดหาให้ได้”
“คุณลุงเป็นผู้จัดการหรอครับ”
“อย่าเรียกอย่างนั้นเลยครับ เรียกว่าช่วยๆดูแลดีกว่า ลุงเป็นคนเก่าคนแก่ตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่ของคุณหนูแล้ว”
“อ่อ ครับ ผมขอตัวก่อน”
เมื่อรับรู้แล้วว่าหญิงสาวไม่อยู่บ้านจึงออกเดินทางไปที่ห้างที่หญิงสาวไปส่งดอกไม้แทน ใช้เวลาประมาณสิบนาทีเขาก็มาถึงที่หมาย เขารีบตรงไปยังร้านดอกไม้ที่ประดับตกแต่งสวยงามนั้นทันที และแล้วการรอคอยของเขาก็สิ้นสุดลง เมื่อภาพตรงหน้านั้นคือภาพที่เขาอยากเห็นมากที่สุดในตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ สาวสวยคนหนึ่งกำลังช่วยผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งก็น่าจะเป็นเจ้าของร้านจัดดอกไม้อยู่มุมหนึ่ง เธอเป็นเธอจริงๆด้วยผู้หญิงที่เขาเฝ้าตามหาและรอคอยอย่างบ้าคลั่ง เธอกล้าทิ้งเขาไปได้ยังไงนะ แต่นั้นยังร้ายไม่พอที่เธอไม่บอกความจริงกับเขาว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของเขา ดูตอนนี้สิสาวน้อยออกมาลืมตาดูโลกวิ่งซนไปมาแล้ว ใจร้ายจริงๆ เขาแอบเฝ้ามองสองคนแม่ลูกอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ วันนี้จะขอรับบทเป็นโจรโรคจิตสักวันก็แล้วกัน
“น้องพายขา สวัสดีป้าชมพู่ก่อนลูก เราจะกลับแล้ว”
“สวัสดีค่าาา” สวยน้อยยกมือมาไหว้นางอย่างอ่อนน้อม
“น่ารักมากค่ะ ฟอดด พรุ่งนี้เจอกันนะคะ เป็นเด็กดีของแม่เกรซด้วยนะคะ”
“รับทราบค่าา”
“ฮ่าๆ แกรู้มากเสียจริงนะเกรซ”
“ค่ะพี่ ขอตัวก่อนนะคะ”
ทั้งสองเดินออกมาจากร้านแล้ว ชายหนุ่มก็เดินตามทันทีไปติดๆ แต่จู่ๆสาวน้อยก็หยุดเดิน
“คู๊นแม่ขาาาา” สาวน้อยส่งสายตาปิ๊งๆมายังมารดา
“อะไรคะ จะอ้อนอะไรแม่คะเนี่ย”
“คุณแม่ขาาา น้องพายอยากทานไอศกรีมค่ะ”
“แต่ข้าวกลางวันหนูยังไม่ได้ทานเลยนะคะ”
“นะคะน้าา แถวบ้านเราไม่มีไอศกรีมขายนี่คะ”
“แต่หนูกินของหวานมากไปแล้วนะลูก”
“เอานิดเยียวก็ได้ค่ะ นิ๊ดเยียว”
“สัญญาว่าถ้าทานแล้วกลับไปบ้านก็ต้องทานข้าวนะคะ ไม่อย่างนั้นแม่จะไม่ตามใจหนูอีก”
“สัญญาค่ะ”
“เก่งมากค่ะ ร้านไหนคะเดินนำไปเลย” สาวน้อยเดินนำหน้าผู้เป็นแม่ไปยังร้านขายไอศกรีมที่อยู่ใกล้ๆกัน หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ของตนออกมาบันทุกภาพของสาวน้อยเอาไว้ เธอจะถ่ายเก็บไว้เผื่อวันใดผู้เป็นพ่อของหนูน้อยจะมีโอกาสได้เห็น ชายหนุ่มสงสารลูกเหลือเกินที่แม้จะทานไอศกรีมสักถ้วยก็ดูเป็นปัญหาใหญ่เหลือเกิน ถ้าเป็นเขาคงจะแทบเหมาตู้ไอศกรีมนั้นไปไว้ที่บ้านให้ลูกเลย อยากทานตอนไหนก็ทานได้ทันที
“อร่อยไหมคะ”
“อร่อยที่ฉุดเยยค่าา”
“ฮ่าๆ ปากเลอะหมดแล้วลูก มาแม่เช็ดให้นะคะ” สาวน้อยพยักหน้าหงึกๆตกลง เมื่อน้องพายทานไอศกรีมเสร็จเรียบร้อยเธอก็พาน้องพายเดินจูงมือไปยังลานจอดรถของห้างแห่งนี้ เพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน รถแล่นออกมาได้สักระยะ จู่ๆหญิงสาวก็รู้สึกได้ว่ารถเหมือนจะมีปัญหา ใกล้จะถึงบ้านของเธอแล้วแต่รถดันดับซะก่อน เธอเลยต้องลงจอดข้างทาง
“คู๊นแม่จอดทำไมคะ”
“รถน้ำมันหมดค่ะ ขอโทษนะคะแม่ใช้อย่างเดียวยังไม่ได้เติมน้ำมันเลย”
“อ้าว แล้วเราจะกลับยังไงละคะ”
“เดี๋ยวโทรตามคุณตามาช่วยดูค่ะ ที่บ้านเรามีน้ำมันอยู่ หนูนั่งรอในรถก่อนนะคะ” หญิงสาวออกมาโทรศัพท์ให้คุณลุงช่วยเอาน้ำมันมาเติม ด้านชายหนุ่มสังเกตการณ์อยู่ไม่ห่าง อยากลงไปช่วยจะแย่แต่กลัวหญิงสาวจะแตกตื่นเสียก่อน รอประมาณสิบนาทีคุณลุงคนที่เขาเคยพบมาก่อนหน้านี้ก็มาพร้อมขวดน้ำมัน เมื่อเติมน้ำมันเรียบร้อยรถก็สามารถขับต่อไปได้ ชายหนุ่มจึงเคลื่อนรถตามไปติดๆ หญิงสาวพาลูกสาวไปอาบน้ำอีกครั้งเพราะเมื่อกี้สาวน้อยคงจะร้อนน่าดูที่ต้องรอกลางแจ้งแบบนั้น เหงื่อเลยออกเยอะเลยคงจะร้อนน่าดู
“ไปอาบน้ำกันนะคะ เสร็จแล้วจะได้มาเติมพลังกัน”
“ได้เลยค่าาา” สาวน้อยว่านอนสอนง่ายกว่าปกติ เพราะได้รับรางวัลเป็นไอศกรีมของโปรดไปเสียแล้ว
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
