เวลา 7.00 น. คือเวลาที่ล้อจะหมุน ทุกคนจึงมาเตรียมตัวขนของขึ้นรถและจองที่นั่งตั้งแต่ 6.30 น. ชายหนุ่มก็เช่นกัน แม้เขาจะเป็นเจ้าของแต่ก็ไม่ได้เดินทางแยกไปรถส่วนตัว เขายินดีนั่งไปกับพนักงานทุกคน และที่สำคัญใบหน้าของทุกคนดูสดชื่นแจ่มใสแม้จะมีงานคอยอยู่ตรงหน้า แต่หลังจากนั้นก็จะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ทั้งหมดออกเดินทางด้วยรถตู้สามคัน ชายหนุ่มนั่งอยู่คันที่สอง ข้างๆกันเป็นผู้ช่วย ที่คอยจัดแจงทุกอย่างให้เรียบร้อย เมื่อถึงเวลานัดรถก็เคลื่อนตัวทันที ใช้เวลาไม่นานมากก็มาถึงที่หมายเรียบร้อย ชายหนุ่มพักอยู่คนเดียวส่วนพนักงานคนอื่นๆก็นอนสองคนบ้างสามคนบ้างซึ่งแล้วแต่จะตกลงกัน ทุกคนต้องออกไปเตรียมจัดสถานที่ออกบูธ โดยเขาให้รถขนส่งของบริษัทนำรถยนต์หรูสองถึงสามคันมาจอดโชว์เรียบร้อยที่บริเวณห้างแล้ว ซึ่งมันเรียกความสนใจจากผู้ที่ได้พบเห็นเป็นอย่างมาก
“เอาดอกไม้สวยๆมาส่งแล้วค่ะ”
“ดอกไม้ฉวยๆมาแล้วค่าา”
“สวัสดีค่ะคุณเกรซมาตรงเวลาเลยค่ะ”
“ค่ะ พอดีต้องรียหน่อยมีไปส่งอีกที่ค่ะ”
“ได้เลยค่ะ วางตรงนั้นเลยนะคะ สาวน้อยเก่งจริงๆเลยนะคะ ช่วยคุณแม่ด้วย”
“คิกๆ” สาวน้อยยิ้มแป้นหัวเราะคิกคักถูกใจที่มีคนชมตนเอง
“พี่ชมพู่ค่ะ เกรซฝากน้องพายแปบนึงได้ไหมคะ พอดีอยากจะเข้าห้องน้ำ”
“ได้เลยค่ะไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”
“ขอบคุณค่ะแล้วเกรซจะรีบกลับมานะคะ น้องพายขา คุณแม่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ อย่าเที่ยววิ่งไปไหนนะคะ”
“ได้เลยค่าาา”
เมื่อหญิงสาวเดินออกไปเข้าห้องน้ำก็เป็นจังหวะเดียวกับที่มีลูกค้าเข้ามาภายในร้าน คุณชมพู่คลาดสายตาเพียงแปบเดียวหนูน้อยก็วิ่งจู๊ดออกมาหน้าร้าน
“โอ๊ย”
“เป็นอะไรหรือป่าวครับตัวน้อย” สาวน้อยตรงหน้าของเขานี้น่ารักจัง ก่อนหน้านี้เขาไม่ค่อยจะชอบเด็กเลย ทำไมถึงถูกชะตาจังนะ
“เจ็บๆ” เจ้าตัวน้อยชี้ไปที่แขนของตน
“โถว่ลุงขอโทษนะครับที่เดินไม่มองทาง ให้ลุงเป่าเพี๊ยงให้หายได้ไหมครับ”
“ไม่ได้ค่ะ ต้องเป็นคุณแม่คนเดียว”
“แล้วคุณแม่ของหนูไปไหนคะ”
“ไปเข้าห้องน้ำค่ะ”
“แล้วหนูมาทำอะไรที่นี่คะ มาเที่ยวหรอ”
“มาส่งยอกไม้ค่ะ”
“ดอกไม้หรอครับ ร้านนี้หรอครับ” เขาชี้เข้าไปในร้านของคุณชมพู่
“ใช่ค่ะ” เขาเอ็นดูเธอเหลือเกินจึงคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปของสาวน้อยเอาไว้
“หนูชื่ออะไรคะ”
“ชื่อน้องพายค่ะ”
“ชื่อน่ารักจัง นั่นคุณแม่ของหนูออกมาตามแล้วหรือป่าวคะ” สาวน้อยส่ายหัวไปมาเบาๆ
“น้องพายลูก ออกมาข้างนอกได้ยังไงคะ ป้าเป็นห่วงแน่เลย แกกวนอะไรคุณหรือป่าวคะ พอดีแม่ของน้องไปเข้าห้องน้ำ”
“ไม่กวนครับไม่กวนผมชนแกเข้านะครับ เห็นบอกว่าเจ็บแขน”
“ตอนนี้ยังเจ็บอยู่ไหมลูก ต้องไปหาคุณหมอไหม”
“ไม่เจ็บแล้วค่ะ”
“งั้นถ้าไม่เป็นอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ”
“ค่ะ เชิญค่ะ” ชายหนุ่มเดินจากไปยังบูธของตน
“อ้าวทำไมมายืนกันข้างนอกละคะ”
“ก็น้องพายนะสิ พี่เผลอแปบเดียวเดินออกมาเลย แล้วก็ชนกับคนที่เขามาเดินห้าง”
“อ้าว แสดงว่ามีเด็กดื้อแน่ๆเลย คุณแม่บอกให้รอข้างในไงละคะ แล้วนี่หนูยังเจ็บอยู่ไหมคะ” สาวน้อยส่ายหัวไปมาเบาๆและพูดขึ้นว่า
“น้องพายขอโทษค่ะ โทษๆ” สาวน้อยพนมมือขึ้นไหว้อย่างสำนึกผิดทันที
“ทีหลังไม่ทำแบบนี้แล้วนะคะ ถ้าเกิดใครมาจับตัวหนูไปแม่คงใจสลายแน่นอนค่ะ สัญญากับแม่นะคะว่าจะไม่ดื้ออีก ไม่อย่างนั้นแม่คงพามาด้วยไม่ได้”
“ชันยาค่ะ”
“เกี่ยวก้อยด้วยค่ะ” สาวน้อยยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวแต่โดยดี เพราะตนเองทำผิดและกลัวว่าคุณแม่จะทำโทษ
“งั้นวันนี้เกรซกลับก่อนนะคะ กวนพี่ชมพู่เลย”
“ไม่เป็นไรจ้ะ เป็นเพราะพี่ดูน้องพายไม่ดีเองด้วย”
“ค่ะ สวัสดีค่ะ” หญิงสาวพาสาวน้อยออกจากห้างไปทางลานจอดรถ เธอก็พบกับบูรรถยนต์หรูที่ดูดีมีสไตล์ การขายรถไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอเลย แค่คิดถึงงานเก่าเธอก็ยิ้มออกมา
“คู๊นแม่ยิ้มอะไรคะ”
“คุณแม่ยิ้มไปเรื่อยค่ะ รถสวยไหมคะ”
“ฉวยมากค่ะ ว้าวประตูเปิดได้ฉู๊งฉูง”
“ใช่ค่ะ มันเหมือนปีกนกเลยใช่ไหมคะ”
“ใช่แล้วค่ะ”
“เดี๋ยวเราไปส่งดอกไม้อีกที่ก็จะได้กลับไปกินนมนอนแล้วนะคะ”
“ค่ะ”
“ลูกแม่ต้องง่วงแล้วแน่ๆเลย”
“ไม่ง่วงค่ะ ไม่ง่วง ห่าวววว” พูดจบสาวน้อยก็หาวออกมา
“ฮ่าๆ อย่างนี้เขาเรียกง่วงสุดๆเลยค่ะ” สาวน้อยแสนอายจึงรีบซุกที่ไหล่ของผู้เป็นแม่ทันที เธอจึงตบที่ก้นของสาวน้อยเบาๆ
“บอสครับ บอสมาพอดีเลย บูธจัดเรียบร้อยทุกอย่างแล้วครับ”
“ดีมาก ขอบใจนะ” ชายหนุ่มเดินไปเข้าห้องน้ำมาพอออกมาปุ๊บลูกน้องก็รายงานทันทีว่าพร้อมแล้ว การมาออกบูธครั้งนี้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก มันทำให้หลายๆคนได้มีโอกาสชื่นชมและสัมผัสกับรถราคาหลายล้านแบบนี้ รวมถึงเศรษฐีต่างจังหวัดที่กำลังดูๆรถสวยๆไว้ใช้สักคัน เขาได้ยอดจองกลับมาด้วย ถือว่าคุ้มค่ากับการลงทุน เมื่อสมองว่างจากเรื่องงานชายหนุ่มก็คว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คว่ามีข้อความอะไรบ้างหรือป่าว มีข้อความจากลูกน้องเรื่องเซ็นเอกสารที่บริษัทแต่ก็ไม่ใช่เรื่องด่วนอะไร พอดูว่าไม่มีข้อความอื่นๆแล้ว เขาก็เปิดแกลลอรี่ขึ้นมาดูภาพถ่ายที่เขาเพิ่งจะถ่ายไว้ไม่นานมานี้ สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มดูกี่ครั้งก็ไม่มีเบื่อเลยจริงๆ พนักงานทุกคนมีความสุขสบายใจเขาก็ดีใจ เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ ตอนนี้ทุกคนต้องเตรียมเก็บข้าวของกลับกรุงเทพแล้ว
สาวน้อยเมื่อกลับมาถึงบ้านก็ถูกคุณแม่คนสวยจับอาบน้ำทาแป้งหอมๆ เธอให้ลูกเล่นในห้องนอนระหว่างที่รอเธออาบน้ำ
“คุณแม่อาบเสร็จแล้วค่ะมาเข้านอนกันดีกว่านะคะ”
“ค่ะ” สาวน้อยตาเริ่มปรือเพราะความง่วงงุนหันหน้าเข้าซุกอกอุ่นๆของผูเป็นแม่ ซึ่งจริงๆแล้วน้องพายเพิ่งจะหย่านมไม่นานมานี้เอง ตอนนั้นกว่าจะทำใจหักดิบได้เธอก็เกือบจะแย่ ตอนนี้สาวน้อยรับประทานนมจากขวดและดื่มจากแก้วเล็กๆแทนได้แล้ว
“แม่รักน้องพายนะคะ ฝันดีนะลูก”
“จู้ดไนท์ค่ะ”
“ฮ่าๆ กู้ดไนท์ต่างหากค่ะ รักหมูน้อยของแม่จริงๆเลยค่ะ ฟอดด” สาวน้อยยิ้มหวานส่งกลับมาให้มารดา เธอหวังว่าคืนนี้จะหลับฝันดีทั้งคืน เขาจะฝันถึงเธอบ้างไหมนะ
“ฮัดชิ้วว ฮัดชิ้ว ใครมันแอบนินทากันนะ” ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างไม่จริงจัง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
