Virtual World – Peerless White Emperor 470

การต่อสู้กลายเป็นเข้มข้นมากยิ่งขึ้น การต่อสู้ภายในทะเลแห่งเปลวไฟเป็นสิ่งที่สร้างแรงกดดันให้แก่พวกเขา โชคดีที่บอสอันเดทยังแสดงให้เห็นถึงอาการอ่อนล้าออกมา สิ่งนี้ทำให้ทุกคนสามารถอนหายใจด้วยความโล่งอกออกมาได้ เย่ฉางแทงหอกออกไปอย่างรวดเร็ว และสร้างดอกบัวเพลิงขึ้นมา NalanPureSoul ก็ยัดสกิลออกไปทั้งหมด

เย่เทียนเห็นว่าพลังชีวิตของพวกเขาเข้าใกล้ขีดอันตรายอีกครั้ง เธอจึงเรียกให้ทุกคนรวมตัวกันเพื่อใช้สกิล [Holy Shield] จากนั้นก็เปิดใช้สกิลในการฮีลของไม้เท้า และสกิลฮีลอื่นๆที่เธอมีอยู่ทั้งหมดออกมา! เย่ฉางได้ปลดปล่อยสกิล [Flowers in the Wind] ตามไป อย่างไรก็ตาม จากการที่อยู่ภายในเปลวไฟแบบนี้ ทำให้เอฟเฟคของสกิลถูกลดทอนลงอย่างมาก แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย

สถานการณ์กำลังกดดันสุดๆ ทุกคนเดิมพันชีวิตของพวกเขาในการต่อสู้ครั้งนี้ รวมไปถึงการกินอาหารทหารครั้งสุดท้าย ที่พวกเขาสามารถใช้ได้ในวันนี้ พวกเขาพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อสร้างความเสียหายที่สามารถทำได้ในทุกวินาที SpyingBlade ปลดปล่อยสกิลสุดท้ายก่อนที่เขาจะร่วงลงไปบนพื้น

หลินหลี่ถูกบังคับให้คุกเข่าลงไปบนพื้นหลังจากที่เขาใช้สกิล [Sword Drawing Arts] และ [Whirlwind Strike] ออกไป “พี่ใหญ่ขาว พี่ใหญ่เฉียง ทุกคนแก้แค้นให้… ผมด้วย… ย๊ากกกกก!!”

เร็นน้อยล้มลงไปบนพื้นข้างๆเขา แม้แต่เจ้าซอสอ่อนที่ไม่ได้ต่อสู้ก็ยังไหม้จนสุกราวกับไก่งวงในวันขอบคุณพระเจ้า โชยกลิ่นหอมของเนื้อย่างออกมา FrozenCloud ล้มคว่ำอยู่กลางอากาศด้วยสกิล [Shoryuken] “หัวหน้าทีม ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับหัวหน้าแล้ว แต่หัวหน้าไม่ควรเข้าไปค้นศพมันนะ ฉ้นขอร้องนะ… หัวหน้า…”

เย่เทียนถอนหายใจออกมา ในขณะที่เธอใช้การฮีลครั้งสุดท้ายไปให้กับจางเจิ้งเฉียง มานาของเธอหมดลงแล้ว เมื่อไม่มีสกิลในการป้องกัน เธอจึงเสียชีวิตในกองไฟพร้อมกับเจ้าอาหารฉุกเฉิน “พ่อคะ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพ่อแล้วนะคะ…”

NalanPureSoul เสียสละปีศาจไฟเพื่อรับความต้านทานไฟชั่วคราว และใช้สกิลไฟโจมตีออกไปเพื่อสร้างความเสียหายเพิ่มเติม เขามองไปที่เย่ฉาง และตะโกนออกมา “พี่ชาย PaleSnow! พี่ควรเก็บมานาเอาไว้ด้วย! เพื่อที่จะใช้ในการโจมตีครั้งสุดท้าย! ”

เย่ฉางหลบหลีกกรงเล็บของบอส และเริ่มร่ายเวทมนตร์ออกมา จางเจิ้งเฉียงพุ่งเข้าไปปิดกั้นบอสอันเดทไว้ ทำให้เขาดึงดูดค่าความโกรธของบอสอันเดทได้อย่างสมบูรณ์ เขาใช้พลังชีวิตที่เหลืออยู่น้อยนิดของเขาครั้งสุดท้าย ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง “แม่มันเถอะ! ไปตายซะไอเวร! ตาย!!”

แม้แต่ NalanPureSoul ก็ไม่อดตกใจกับท่าทางที่สมกับเป็นลูกผู้ชายของจางเจิ้งเฉียงออกมาไม่ได้ แม้แต่บอสก็รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย เมื่อต้องเจอกับกลิ่นอาย และเสียงคำรามของเขา ตาสวยของ NalanPureSoul เปิดกว้างขึ้น ‘สมกับเป็นคนที่ชั่วช้าจริงๆ ดูเหมือนว่าในที่สุดก็จะมีตัวแท้งค์หลักในกลุ่มราชันสวรรค์เกิดขึ้นมาแล้วสิ ช่างสมกับเป็นเพื่อนคนที่พี่ชาย PaleSnow ตั้งความหวังไว้’

“อาเฉียง หลบ! เรายังต้องการนายอยู่!!” เย่ฉางตะโกนออกมา ด้วยการปะทะกันของจางเจิ้งเฉียงที่ใช้สกิล [Barbaric Tackle] ทำให้บอสอันเดทกระเด็นถอยกลับไปเพียงไม่กี่เมตร จากนั้นเขาก็หันกลับมาเปิดใช้บทบัญญัติศักดิ์สิทธิ์ของเขา เพื่อใช้สกิลฮีลที่กักเก็บไว้ฟื้นฟูพลังชีวิตของตนเองขึ้นมา ก่อนที่จะย้ายไปอยู่ขอบของเปลวไฟที่กำลังเบาบางลง เขาเตรียมพร้อมที่จะหลบหลีกการโจมตีที่บ้าบิ่นของบอสอันเดท

ลำแสงของ [Light Strike Array] ได้ระเบิดขึ้นไปที่ด้านบนสุดของถ้ำ NalanPureSoul ยื่นมือออกมาและทำท่าคว้าจับอากาศ ระเบิดทั้งสองครั้งได้สว่างวาบไปทั่วที่ราบสูงหินทันที แสงสว่างส่องลงบนหินย้อยทำให้ฉากนี้ดูสวยงามเป็นพิเศษ

[ขอแสดงความยินดี คุณได้สังหาร Fungus Undead ได้รับ 4300 Exp]

[ขอแสดงความยินดี ปาร์ตี้ของคุณพิชิตถ้ำแห่งความมืดได้สำเร็จ! โปรดสร้างการแนะนำตัวของปาร์ตี้คุณภายใน 3 ชั่วโมง มิฉะนั้นระบบจะสร้างและประกาศด้วยตนเองโดยอัตโนมัติ]

เย่ฉางถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ต้องทำการระเบิดพลีชีพอะไรนั่นอีกแล้ว เมื่อมองไปที่พลังชีวิตที่เหลืออยู่เพียง 45HP เขาจึงรีบใช้สกิล [Healing Stream] กับตัวเอง นี่เป็นการใช้มานาที่เหลือครั้งสุดท้ายของเขา เขากระโดดออกจากบริเวณเปลวไฟลงบนสะพานหิน และเริ่มฟื้นฟูตนเอง ‘ศพบอสกำลังรอฉันอยู่! ไฟรีบๆดับเร็วเข้าสิ!’

จางเจิ้งเฉียงซึ่งยืนอยู่ที่ขอบเปลวไฟไกลๆ ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่ตะโกนออกมาเท่านั้น “น้องชาย PureSoul! ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับนายที่จะหยุดยั้งเพื่อนของฉันแล้ว!!”

NalanPureSoul รู้สึกกดดันอย่างหนัก ตอนนี้เขารู้แล้วว่า ThornyRose รู้สึกอย่างไร การฆ่าบอสควรเป็นเรื่องที่มีความสุขอย่างมาก แต่กลับต้องมาระวังการเกิดอุบัติเหตุประเภทนี้อีกเช่นกัน… มือที่ถูกสาปของใครบางคน… “ฉันขออุปกรณ์ 1 ชิ้น…”

จางเจิ้งเฉียงขมวดคิ้ว ไอ้คนไร้เพศคนนี้กำลังพยายามทำกำไรจากความโชคร้ายของพวกเขา! ถึงแม้ว่าการสูญเสียอุปกรณ์ไป 1 ชิ้นยังดีกว่าการไม่ได้รับอะไรเลยก็ตาม หลังจากสูญเสียผู้คนไปเป็นจำนวนมากในการฆ่าบอส ถ้ามันไอเทมทั้งหมดถูกทำลาย บางคนอาจต้องการที่จะตายไปเลยทีเดียว นี่คือลาสบอสของดันเจี้ยนเลยนะ! เมื่อไฟเริ่มมอดดับลงช้าๆ เย่ฉางเริ่มบ้าคลั่ง และผิดเพี้ยนมากยิ่งขึ้น “ตอนนี้แหละ!!”

เมื่อไฟอ่อนลงแล้ว เย่ฉางไม่สามารถอดทนรอได้อีกต่อไป เขาริ่มวิ่งขึ้นไปอย่างรวดเร็ว NalanPureSoul แกล้งทำเป็นจะโจมตี แต่กลับคว้าจับเย่ฉางเอาไว้แน่น ทั้งสองคนกลิ้งไปบนพื้น เย่ฉางคลานลงไปบนพื้นราวกับวิญญาณที่ชั่วร้าย ลาก NalanPureSoul ไปกับเขาด้วย หนังหัวของ NalanPureSoul รู้สึกด้านชา หลังจากพบเจอเรื่องนี้กับตัวเองแล้ว เขาก็รู้ดึว่าเย่ฉางต้องการค้นศพมากแค่ไหน ถ้าเขาไม่พยายามอย่างสุดความสามารถ เขาจะถูกโยนออกไป อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยความเร็วราวกับเต่า

จางเจิ้งเฉียงชุบชีวิตหลินหลี่ขึ้นมาเป็นคนแรก

เมื่อหลินหลี่ฟื้นขึ้นมา เขาได้ยินเสียงของจางเจิ้งเฉียงตะโกนออกมา เขาจึงรีบวิ่งไปที่ซากศพของบอส

“ศพนั่นเป็นของฉัน! ของฉัน! ของฉันเท่านั้น!! นายไม่เห็นหรือว่า หัตถ์แห่งพระเจ้าของฉันกำลังสั่นสะเทือน! ในตอนนี้มันจะต้องมีอุปกรณ์ระดับพระเจ้าดร็อปออกมาให้ฉันอย่างแน่นอน!! ซากศพบอสของฉัน!! ของฉัน! อุปกรณ์ระดับพระเจ้า!!!” เย่ฉางรีบเร่งคลานขึ้นไปอย่างคนวิกลจริต แต่เขาก็สามารถทำได้เพียงแค่มองดูหลินหลี่ค้นศพบอสอย่างสงบเงียบอยู่เท่านั้น เขาจมลงไปในอารมณ์ที่คุกรุ่นด้วยความสิ้นหวัง NalanPureSoul ลุกขึ้นมาอย่างไม่เต็มใจ ในขณะที่เขาปล่อยมือ เย่ฉางกระโดดไปกัดหัวของเขาเป็นการประท้วง “บัดซบ น้องชาย PureSoul! ระหว่างพวกเราสองคนไม่มีข้อข้องใจอะไรต่อกันเลย! แต่นายกล้าที่จะขัดขวางฉันจากการค้นศพบอส! ฉันเกลียดนาย!!”

NalanPureSoul อ้าปากค้าง ‘โครตเจ็บ!’ “พี่ชาย PaleSnow ใจเย็นก่อน! ใจเย็น! ใจเย็น! ฉันจะบ้าตายแล้ว ถ้าพี่ยังกัดอย่างนี้!”

จางเจิ้งเฉียงจบลงด้วยการเฝ้าดูฉากที่เหลือทนของทั้งสองคน ที่กำลังต่อสู้กันเหมือนนักเรียนชั้นประถม เขาถอนหายใจ และนั่งลงเพื่อฟื้นฟูมานา ครั้งต่อไปคือการชุบชีวิตเย่เทียน มันจะดีกว่าถ้ามีคนชุบชีวิตเพิ่มขึ้นมาอีกคนหนึ่ง

ทุกคนฟื้นคืนชีพมาทีละคน พวกเขามองไปที่รอยกัดบนใบหน้าของ NalanPureSoul และเย่ฉาง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสองคนเพิ่งผ่านการต่อสู้กันมา

“น้องชาย PureSoul ฉันสูญเสียการควมคุมตัวเองเล็กน้อย ขอโทษด้วย…” เย่ฉางยิ้มออกมาอย่างสงบ เขาเอื้อมมือออกไปวางไว้บนไหล่ของ NalanPureSoul

NalanPureSoul มองเขาด้วยความสงสัย ‘ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขาพูดดีแบบนี้?’ เขาเอื้อมมือไปจับตัวของเย่ฉ่างไว้ “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร มันเป็นความผิดฉันเอง…”

เย่ฉางดำเนินการอีกครั้ง เขาจู่โจมจากระยะประชิด NalanPureSoul ไม่ได้ถูกทำให้ล้มลง เขาเอนตัวออกไปเพื่อหลบ และเล็งกัดไปที่หัวของเย่ฉาง เย่ฉางหัวเราะเยาะ ‘นายยังอ่อนหัดเกินไป!’ เขาเหวี่ยงหัวกลับไป ทั้งสองคนปลุกปล้ำกันอีกครั้ง

อูนา, FrozenCloud และคนอื่นๆคอยนั่งชมอยู่ด้านข้าง พร้อมกับดื่มและกินอาหารที่สามารถกินได้ ในขณะที่พวกเขากำลังดูมวยปล้ำ เมื่อสิ่งต่างๆเริ่มคลี่คลายลง NalanPureSoul ที่มักจะแสดงท่าทางที่สง่างามอยู่เสมอ ได้ลงไปเล่นมวยปล้ำกับเย่ฉางอย่างไม่คาดคิด เขาละเลยภาพลักษณ์ของเขา และกัดกระชากกันและกัน…

SpyingBlade หัวเราะ เขาเป็นคนที่คาดไม่ถึงอย่างแท้จริง เขาสามารถทำให้คนอื่นๆลดตัวลงมา และต่อสู้เหมือนกับคนบ้าได้ เขาคิดถึงคำมั่นสัญญาและความจงรักภักดีของ Cold Moon ถึงแม้จะมีทัศนคติที่เย็นชา และการสังหารหมู่ที่สถาบัน แต่สิ่งไหนกันแน่ที่คือตัวตนที่จริงของเขากัน? บางทีอาจจะไม่มีใครรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขาเลยสักคนเลยก็ได้…

เมื่อทั้งสองคนสงบลง เย่ฉางขอโทษออกมาด้วยความจริงใจ “ขอโทษด้วยนะ น้องชาย PureSoul ที่เมื่อกี้ฉันสูญเสียการควบคุมตัวเองอีกครั้ง ไม่โกรธกันใช่ไหม…”

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เป็นฉันเองที่จริงจังมากเกินไป” NalanPureSoul ยิ้มออกมาอย่างสง่างาม ถึงแม้ว่าเขาจะพูดแบบนั้น แต่เขายังไม่ลดการป้องกันตัวลงเลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อนึกถึงรอยกัดบนใบหน้าของเขา ทำให้เขาหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย