Transmigration with QQ Farm สาวน้อยปลูกผัก 599

TQF:บทที่ 599 เปิดร้าน (4)

….

ทุกคนต่างเอ่ยปากชม มีแต่เสียงเห็นดีเห็นงามด้วยในที่นี้ ส่วนจะจริงใจหรือเสแสร้งก็ขี้เกียจจะสนใจ

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวเผยรอยยิ้มบนใบหน้าสวยงามเมื่อมองไปยังทุกคน “ทุกท่านมางานในวันนี้ข้าขอขอบคุณจริงๆ โรงเตี๊ยมไหลเยวี่ยและร้านเหล้าจินฝูไหลข้างหน้านั้นถูกพวกเราเหมาไว้แล้ว เชิญทุกท่านไปทานอาหารกลางวันได้ที่นั่นเลย”

“หา จริงหรือนี่”

“เลี้ยงข้าวพวกเราเหรอ จริงใช่มั้ย”

“เลี้ยงข้าวพวกเราจริงๆเหรอ”

“สวรรค์ ข้าฟังผิดไปรึเปล่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงใช่มั้ย”

…..

ทุกคนฮือฮาขึ้นอีกครั้ง อย่างไรซะเรื่องที่มามุงวันเปิดร้านของคนอื่นแล้วยังถูกเลี้ยงข้าวนี่ก็เพิ่งเคยเกิดขึ้นที่ฮวงยันครั้งแรก

ไม่ใช่แค่เหล่าผู้ชมไม่อยากจะเชื่อ แม้แต่เหล่าผู้อาวุโสที่มาแสดงความยินดีเมื่อได้ฟังคำพูดของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็มีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

คนของตระกูลเฉิงใจกว้างเกินไปรึเปล่า

“ทุกท่านโปรดอยู่ในความสงบ…”

ผู้เฒ่าหยิงออกหน้าในตอนนี้ เขาลำเลียงพลังเซียน เสียงของเขาสะท้อนอยู่ในอากาศเข้าหูของทุกคน “ที่คุณหนูของเราพูดนั้นคือเรื่องจริงแน่นอน ทุกท่านวางใจได้ พวกเราเหมาทั้ง 2 ร้านไว้แล้วจริงๆ ทุกท่านไปทานอาหารตอนนี้ได้เลย พวกเราตึกจงหยวนจ่ายให้หมด หวังว่าหลังจากนี้ทุกท่านจะมาอุดหนุนที่ตึกจงหยวนของเรา ขอขอบคุณทุกท่าน”

แปะๆๆๆ

ท่านเจ้าเมืองปรบมือเป็นคนแรก หลังจากนั้นเหล่าผู้อาวุโสข้างหลังเขาก็ปรบมือตาม และหลังจากนั้นประชาชนทุกคนก็ปรบมือตาม ทันใดนั้นเสียงปรบมือก็ดังกึกก้องไปทั่วฟ้า ไม่มีสายตารังเกียจแม้แต่นิดจากทหารรับจ้างคนอื่นๆ

ท่านเจ้าเมืองเห็นฉากนี้แล้วก็อดชื่นชมฝีมือของคนตระกูลเฉิงไม่ได้ ทำให้ทุกคนประทับใจได้ในช่วงเวลาที่เหมาะสม

คนพวกนี้คือคนที่ใช้ชีวิตปักหลักอยู่ที่ฮวงยันทั้งนั้น การมีอยู่ของพวกเขาก็ช่วยขับเคลื่อนทั้งฮวงยัน ได้รับการสนับสนุนจากพวกเขาแล้ว ขอแค่ต่อไปนี้กลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุนไม่ทำอะไรที่เกินไปก็จะไม่ถูกประชาชนเมืองฮวงยันรังเกียจ แต่กลับจะได้รับการดูแลอย่างดีด้วยซ้ำ

คนที่เล็งเห็นเรื่องนี้ไม่ได้มีแค่ท่านเจ้าเมืองเท่านั้น ผู้อาวุโสคนอื่นๆต่างก็เป็นคนมีเล่ห์เหลี่ยมกันทั้งนั้น จะไม่รู้ได้อย่างไรว่านี่คือกลยุทธซื้อใจคนของตระกูลเฉิง

แต่พวกเขาจะทำอะไรได้ เปิดโปงพวกเขางั้นหรือ แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ต่อให้เปิดโปง ประชาชนและทหารรับจ้างทั่วไปพวกนี้ก็คงไม่เชื่อ

“ขอบคุณทุกท่านมาก ทุกท่านเชิญทางนี้ เดี๋ยวข้ากับผู้จัดการจินจะพาทุกท่านไปเอง” เสียงของผู้เฒ่าหยิงดังขึ้นอีกครั้ง

“พ่อบ้านยิ่งพูดเกินไป ยินดีด้วย”

“ยินดีกับการเปิดร้านของตึกจงหยวนด้วย”

“ยินดีด้วย ขอให้ตึกจงหยวนขายดี”

“ขอให้ตึกจงหยวนเฮงๆ”

…..

เมื่อทุกคนมีความสุข คำยินดีต่างๆก็เปล่งออกจากปากพวกเขา เหล่าคนที่มาเพื่อรอดูเรื่องสนุกๆตอนนี้ก็กลายเป็นคนมาแสดงความยินดีหมดแล้ว

เปิดร้านเพียงร้านเดียว แต่กลับได้คำอวยพรจากทั้งเมือง นอกจากตึกจงหยวนก็คงไม่มีใครทำได้แล้ว

สำหรับเรื่องวันนี้ได้ถูกเล่าขานต่อไปอีกหลายปี และมีเรื่องราวอยู่หลากหลายรูปแบบ ประเด็นร้อนแบบนี้ยังเป็นเรื่องสนุกปากของทุกคนอยู่

“ช้าก่อน…”

เสียงจองหองเสียงหนึ่งดังขึ้นขัดการอวยพรของทุกคน ทุกคนเงียบลงและมองไปยังที่มาของเสียง

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวเองก็ไม่ยกเว้น เหล่าคนที่ยืนอยู่หน้าตึกก็เห็นคนมา เมื่อมองเห็นชัดแล้วว่าเป็นใคร เหล่าผู้อาวุโสก็มีสีหน้าประหลาด

พวกเขาเหลือบมองเฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็เห็นว่านางไม่ได้สะทกสะท้านอะไร เรียบเฉยราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำให้พวกเขาแปลกใจไม่น้อย

ใครๆก็ดูออกว่าคนพวกนี้มาหาเรื่อง โดยเฉพาะมาปราฏตัวในตอนที่เขากำลังจะเปิดร้าน เท่ากับขัดทางทำกินของคนอื่นชัดๆ แค้นนี้หนักหนาขึ้นไปอีก

เมื่อเห็นหลายสิบคนที่เดินออกมาจากฝูงชน เฉิงเสี่ยวเสี่ยวยังคงไม่เปลี่ยนสีหน้า แต่สีหน้าหยูเฮงน้อยไม่ค่อยสงบนัก ตรงกันข้าม ใบหน้าน่ารักของนางมีแต่ความพยาบาท

เจ้าพวกรนหาที่ตายเอ๊ย

“พวกเรากลุ่มทหารรับจ้างเฮยอั้นมาแสดงความยินดีต่อตึกจงหยวน เอาของขวัญขึ้นมา….”

——————-