The Novel’s Extra 630 Final Name (1)

Chapter 630 Final Name (1)

ภายใต้ท้องฟ้ามืดครึ้ม คลื่นโลหิตปกคลุมโลก ศพทับถมก่อตัวกันเป็นภูเขากองใหญ่ ลำไส้ม้วนตัวเหมือนก้อนหินที่อยู่ตามพื้น แม้ว่าฉากตรงหน้าจะเป็นการสังหารหมู่ที่น่ากลัวที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษย์ ฆาตกร บาอัลก็ยังคงสงบนิ่ง ท่าทีของเขาดูเหมือนไม่แยแสเหมือนการฆ่ามนุษย์เป็นเพียงการเหยียบย่ำมดตัวหนึ่งเท่านั้น

KWAAAAA …

ที่ไหนสักแห่งไม่ไกลนัก พลังเวทย์มนตร์กำลังบ้าคลั่ง บาอัลจ้องมองไปที่จุดที่กำเนิดของเสียงนั้น การโจมตีด้วยดาบของคิมซูโฮกำลังเข้ามาใกล้เขา
บาอัล ปัดดาบที่ฟาดเข้ามาด้วยมือเปล่าด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวเท่านั้น แต่คิมซูโฮก็ไม่ได้ลดละ เขายังคงแกว่งไกวดาบของเขาต่อไป ถึงตอนนี้เขาต้องตระหนักว่าเขาเป็นมนุษย์เพียงคนเดียว ไม่สามารถเทียบเทียมได้กับความชั่วร้ายอันยิ่งใหญ่อย่างปีศาจบาอัลได้

!“-”

คิมซูโฮตะโกนเสียงดัง เขาใส่ทุกอย่างที่เขามีลงไปในดาบนี้ แต่บาอัลกลับสามารถปัดป้องการโจมตีได้อย่างง่ายดาย เคร้ง-! พลังปีศาจของบาอัลและดาบของคิมซูโฮ เข้าปะทะกันเกิดเสียงดังเกรียวกราว ทันใดนั้นดาบอีกเล่มก็ตัดผ่านจุดที่พวกเขาปะทะกันอยู่

“แก- ไอ้สารเลว-!”

แชนายอนคำรามเสียงดัง เธอเหวี่ยงดาบเวทมนต์ของเธอ ซึ่งมีขนาดใหญ่เท่ากับขนาดตัวของโมแร็กซ์
แชนายอนเหวี่ยงดาบของเธอออกไปโดยหวังว่ามันจะไปถึงตัวบาอัล ปีศาจโต้กลับ เขาแผ่ขยายพลังปีศาจของตัวเอง และพลังงานปีศาจบางสายทำลายแกนกลางของดาบของเธอแตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

“…”

ทันใดนั้น รอยยิ้มได้พาดผ่านใบหน้าของ บาอัลไป ชิ้นส่วนดาบของแชนายอนที่ปิดมุมมองไปครึ่งหนึ่งของบาอัลหายไป และตอนนี้เขาสามารถเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ด้านหลังของเศษเหล็กนั่นได้อย่างชัดเจน

ฮีโร่จำนวนนับไม่ถ้วนพร้อมอาวุธเต็มมือและพลังต่างสายกันมุ่งหน้าสู่บาอัลทันที

บาอัลจำทุกคนได้ เรเชล, ยูชีฮยอก, ยูจินวอง, ไอลีน, นิโคลัส….ในขณะที่เขารับรู้ถึงชื่อและใบหน้าของทุกคน เขาก็เริ่มรู้สึกเหนื่อย

เขานึกเสียใจที่เชื่อมต่อกับเบลล์ หากไม่ได้ความทรงจำของเบลล์ เขาก็คงไม่ปล่อยให้มดปลวกเหล่านี้มารบกวนเขาได้ตั้งแต่แรก

แทนที่จะหันไปเผชิญหน้าโดยตรงกับพวกฮีโร่ บาอัลชะลอเวลารอบตัวพวกเขา ในโลกแห่งความเงียบสงบนี้ บาอัลได้เฝ้าสังเกตแต่ละคนจนครบทุกคนอย่างละเอียด

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรสามารถทำลายความตั้งใจของพวกเขาที่ต้องการปกป้องโลกของพวกเขาได้

เมื่อมองไปที่ใบหน้าของพวกเขา บาอัลเริ่มไตร่ตรองแนวคิดของ ‘นิยาย’

เขาจะต้องตายที่นี่? ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาทำลายโลกอื่นๆทั้งหมดเพื่ออะไร? ทุกปีในชีวิตของเขาเป็นเพียงแค่อุปกรณ์ที่ถูกสวมใส่เพื่อช่วงเวลานี้ไม่ใช่หรือ?

“…”

บาอัลเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยความเงียบ ฝุ่นสีขาวปรากฏขึ้นอย่างช้าๆในท้องฟ้าอันมืดสนิท เศษฝุ่นก่อตัวกลายเป็นรังสีของแสงที่เทลงมายังพื้นโลกอย่างช้าๆ แต่ละรังสีเหล่านี้แสดงถึงการมาของพอร์ทัลที่มีกำลังเสริมจากมิติอื่น

เมื่อมองไปที่ทิวทัศน์เบื้องหน้า บาอัลยกยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

-นั่นอะไรน่ะ?
– “พระเจ้า” ตอบรับต่อคำอธิษฐานของมนุษย์แล้วหรือ?
– แล้วพระเจ้าองค์นี้อยู่ที่ไหนล่ะ เมื่อข้าทำลายโลกอื่นๆนั่น?

นี่ไม่ใช่การไตร่ตรองที่เหมาะกับปีศาจอย่างเขา
บาอัลหลับตาและความเร็วของโลกก็กลับสู่สภาวะปกติ

“… บาอัล.”

คิมซูโฮเรียกชื่อของบาอัลและมองไปที่โมแร็กซ์ที่อยู่ด้านหลังบาอัล
ใบหน้าของบาอัลนั้นดูไร้อารมณ์ เมื่อเขามองตรงไปที่คิมซูโฮ คำถามมากมายที่เขาอยากถามฮีโร่ก็ปรากฏขึ้นมา

– แกรู้ไหมว่าแกมาจากที่ไหน?
– แล้วถ้าแกเป็นแค่ของเล่น – ตุ๊กตาที่ออกแบบมาเพื่อความบันเทิงของ “สิ่งมีชีวิตที่สูงกว่า” แกยังจะเสียสละชีวิตของตัวเองเพื่อฆ่าข้าอยู่ไหม?

“…”

บาอัลไม่ได้ถามออกไป ดังนั้นคิมซูโฮจึงไม่ได้ตอบอะไร ปีศาจรู้คำตอบของคิมซูโฮนั้นอยู่แล้วด้วยความทรงจำของเบลล์

– ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน ไม่ว่าโลกนี้มันจะเป็นอะไรก็ตาม ฉันแค่ปกป้องคนที่มีค่าสำหรับฉันเท่านั้น

นั่นคือสิ่งที่คิมซูโฮ พูด

“ท่านซูโฮ นี่เป็นเหตุผลมาทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่”

กองทหารของเครย์วอนเรียงรายอยู่ด้านหลังคิมซูโฮผู้ยืนหยัดอย่างมั่นคงด้วยดาบในมือของเขา ทหารส่วนใหญ่เป็นอัศวิน แต่ก็มีนักบวชและนักเวทย์อยู่ด้วย คิมซูโฮเหลือบมองไปที่พวกเขาแล้วพยักหน้า

“…น่าขันนัก”

บาอัลเย้ยหยันและสำรวจโลกเบื้องหน้าเขา
โมแร็กซ์อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์และเขายังเหลือทหารอีกมาก
ถึงกระนั้นมนุษย์ก็ยังคงดื้อรั้น วัตถุโลหะขนาดใหญ่ลอยอยู่บนท้องฟ้า ทิ้งระเบิดลงสู่กองทัพปีศาจ และผู้ที่ไม่ควรมีตัวตนอยู่บนโลกใบก็ลงมาจากท้องฟ้าผ่านเส้นทางของแสงนั่น

– …ชายชรา

ในขณะนั้น ตัวอักษรปรากฏขึ้นต่อหน้าบาอัล เขาตระหนักได้ทันทีว่าใครเป็นคนส่งข้อความนี้ – เลราจ

“แกอยู่ที่ไหน?”

– ฉันไม่สามารถช่วยนายได้

บาอัลกัดฟันแน่น

“…แกอยู่ที่ไหน?”

– ไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่ที่ฉันจะถอนตัวออกจากที่นี่

“ อย่าทำให้ฉันต้องพูดซ้ำอีกครั้ง” บาอัลคำราม เขาไม่แม้แต่จะพยายามซ่อนความโกรธของตัวเอง

อย่างไรก็ตามเลราจก็ยังคงยืนกรานอย่างหนักแน่น

– นายเสียปราสาทไปแล้ว อย่าฝืนตัวเองเกินไป ทำไมนายไม่ยอมแพ้ในตอนนี้ล่ะ….

ปราสาท ปราสาทของบาอัลซึ่งทำหน้าที่เป็นสื่อกลางที่สำคัญที่เชื่อมโยง อาณาจักรมหัศจรรย์ และ ดินแดนเหนือธรรมชาติเข้าไว้ด้วยกัน หากปราศจากปราสาทของเขา พลังปีศาจของบาอัลก็จะไม่ไร้เทียมทานอีกต่อไป และจำนวนทหารที่บาอัลสามารถเรียกออกมาก็จะลดลงไปด้วย
ปราสาทได้ถูกทำลายไปแล้วโดยศัตรูคนหนึ่ง….

“…ออกไป”

บาอัลสลัดเลราจทิ้งไป บาอัลตายไปแล้วและ วาสโก้และเลราจไม่ได้ตั้งใจจะร่วมมือกับบาอัล เขาตระหนักได้ว่าชัยชนะของเขาไม่ได้ถูกรับประกันอีกต่อไป
นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาตั้งใจจะยอมแพ้ แม้ว่าโชคชะตาของเขาคือการตายที่นี่ แม้ว่าเขาจะถูก “สร้าง” ให้หายไปในที่สุด …

“ ฉันจะทำลายโลกนี้เอง”

บาอัลก้าวไปข้างหน้าด้วยปนิธานอย่างแน่วแน่ ดวงตาของคิมซูโฮและดวงตาหลายพันคู่เรียงรายอยู่เบื้องหลังคิมซูโฮจดจ้องไปที่บาอัล
บาอัลเผชิญหน้ากับมนุษย์และเริ่มเปลี่ยนร่าง เขาแตกออกจากร่างมนุษย์และกลับร่างปีศาจทันที

ต่อจากนั้น