The Novel’s Extra 567

บทที่ 567 เส้นทางใหม่ (8)

 

[วังแห่งอรันเฮลล์]

 

ราชอาณาจักรอรันเฮลล์เป็นมหาอำนาจที่สำคัญในทวีปนี้พร้อมกับสาธารณรัฐแห่งลีออง แม้ว่ามันจะสนับสนุนระบบวรรณะที่ชัดเจน แต่ก็มีบางสิ่งที่เรียกว่าระบบส่งเสริมทั่วไปซึ่งอนุญาตให้ไพร่ที่มีความสามารถเพิ่มขึ้นในสถานะ บางคนเรียกมันว่า 

 

‘อาณาจักรที่ซึ่งเป็นทาสของคนที่รวยที่สุด’

 

จินซาฮยอคเข้าสู่ใจกลางของอาณาจักรอรุนไฮม์ พระราชวังอรันเฮลล์เธอเดินผ่านห้องโถงที่โอ่อ่าของพระราชวังและไปถึงสถานที่ที่ได้รับการตกแต่งมากที่สุดของพระราชวังซึ่งเป็นห้องพักของกษัตริย์

 

“ …นี่คืออดีตของนายเหรอ”

 

อัญมณีและเครื่องประดับประดับห้อง แค่พื้นที่ของกษัตริย์ดูก็เหมือนจะเพียงพอที่จะซื้อได้ทั้งปราสาท

 

“โง่เขลาและหยิ่งผยอง”

 

จินซาฮยอค พึมพำเมื่อเธอมองไปรอบๆวังแม้ว่าเธอจะไม่สามารถปกป้องประเทศของเธอในฐานะกษัตริย์ได้ แต่เธอก็ไม่เคยปล่อยให้ตัวเองติดอยู่ในความหรูหรา

 

“ใช่นี่คือฉันเอง”

 

เบลล์ตอบนั่งที่มุมเตียงของเขา ชุดของเขาแตกต่างจากสิ่งที่เขาสวมบนโลก เขาสวมชุดที่ทำด้วยทองคำพร้อมกำไลที่มีเสน่ห์ที่ข้อมือของเขาและสวมแหวนที่นิ้ว เบลล์เรียกพวกมันว่า ‘ขุมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในราชอาณาจักร’

 

“โลกจะถูกทำลายถ้า บาอัล มีร่างกายนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องหยุดมันสินะ”

 

จินซาฮยอค จ้องที่เบลล์และถอนหายใจหนัก

 

“…ฉันต้องฆ่าแกที่นี่เหรอ?”

 

“ยังไม่” เบลล์ส่ายหัว แต่เขาที่ได้แต่รอคอยความตายกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

 

“เหลืออีก 2 เดือนเธอไม่ต้องรีบ บาอัลจะลงมาทันทีที่เธอฆ่าฉัน ฉันแน่ใจว่าเธอต้องการเวลาในการเตรียมตัว”

 

“… .”

 

จินซาฮยอค มองไปรอบๆห้องอีกครั้ง แม้ว่าสมบัติและอัญมณีจำนวนนับไม่ถ้วนจะเต็มห้อง แต่ก็ไม่มีใครได้ใช้มัน

 

จินซาฮยอค หันมาที่ เบลล์ อีกครั้ง

 

“…ฉันอยากรู้เกี่ยวกับบางสิ่ง”

 

“หืม? โอ้ ได้สิฉันกำลังจะตาย ตราบใดที่ฉันไม่ต้องกลับไปในอดีตฉันสามารถตอบคำถามเธอได้ทั้งหมด”

 

เบลล์ดูโล่งอกอย่างแท้จริง

 

จินซาฮยอค ถามด้วยเสียงเล็ก ๆ “นายกลายเป็นร่างอวตารของ บาอัล ได้ยังไง”

 

เมื่อได้ยินคำถามของเธอใบหน้าของเบลล์ก็แข็งค้าง แต่รอยยิ้มของเขากลับมาอย่างรวดเร็ว

 

“…มีบางคนที่ฉันอยากเจออีกครั้งแม้ว่าฉันจะต้องขายวิญญาณให้กับมาร”

 

“ขายวิญญาณ?” จินซาฮยอค ขมวดคิ้ว

 

“ใช่. มนุษย์ทุกคนมีสิ่งที่ต้องการ สำหรับเธอก็น่าจะกลับโลกเก่า”

 

ดวงตาของจินซาฮยอค เบิกกว้าง ย้อนกลับไปในเวลาเป็นปรากฏการณ์ที่เหนือสิ่งมหัศจรรย์ถ้าจะย้อนกลับไปในขณะที่รักษาความทรงจำตัวเองเอาไว้ คนเดียวที่จะทำสิ่งนี้ได้คือชินมยองจุง ฮีโร่อับดับ 1 

 

“…นายย้อนเวลากลับไปงั้นเหอ”

 

“ถูกต้องฉันเป็นผู้หวนคืนเพื่อแลกกับการย้อนเวลากลับไป 1 ครั้ง

ฉันมอบวิญญาณให้กับบาอัล”

 

“… .”

 

จินซาฮยอค พบว่ามันยากที่จะเข้าใจ เธอขมวดคิ้วและจ้องมองที่เบลล์ เบลล์ยิ้มบางๆ และแล้วประตูก็เปิดออกและมีชายอีกคนหนึ่งเดินเข้ามา

 

“ …คุณคือจินซาฮยอค”

 

จินซาฮยอค หันไปทางเสียง ยืนอยู่ตรงนั้นมีชายคนหนึ่งที่มีท่าทางที่เฉียบคม จินซาฮยอค รู้ว่าเขาต้องเป็น ‘ยียอนจุน’

 

“ถูกตัองคุณเป็นอะไรกับเขา…แฟนของเขางั้นเหรอ?” จินซาฮยอค ได้แต่ยิ้มเยาะ ยียอนจุน ขมวดคิ้ว เบลล์ลุกขึ้นมาด้วยท่าทางที่ว่องไว

 

“ไม่ ไม่ ไม่แน่นอน นั่นไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะ”

 

เบลล์ดึงไหล่ของจินซาฮยอค ยียอนจุนยังคงจ้องมองที่จินซาฮยอคและจินซาฮยอคก็จ้องมองกลับ

 

“ใจเย็นๆทั้งคู่ การเจอกันครั้งนี้คือเพื่อให้พวกเราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับวิธีที่จะบรรลุสิ่งที่พวกเราต้องการอย่างสงบสุข “

 

เบลล์ไปนั่งยียองจุนและจินซาฮยอคและเริ่มคล้ายกับ ‘การประชุม’

 

*************************************************************************

 

ในเวลาเดียวกันในบ้านของตระกูลขุนนางชื่อ ‘พรีตัน’ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงของอรันเฮลล์ ชินจงฮัก และ แชนายอน อยู่ด้วยกันที่นั้น

 

“ดังนั้นตระกูลลอเรนก็แพร่กระจายข่าวลือเท็จว่าเจ้าชายเป็นมาร?”

 

“ใช่แล้ว เธอเข้าใจแล้วสินะ”

 

เมื่อเห็นว่า แชนายอน เข้าใจในที่สุดชินจงฮักปรบมือและพยักหน้า 

ในโลกนี้ ชินจงฮัก เป็นผู้สืบทอดของตระกูล พรีตัน และ แชนายอน เป็นอัศวินของเขา

 

“อืม…แต่ทำไมตระกูลลอเรนถึงมีข่าวลือเช่นนี้? เห็นได้ชัดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา”

 

ชินจงฮัคตอบด้วยความมั่นใจ “อาจเป็นเพราะพวกเขาเป็นมาร 

พวกเขากำลังจะถูกค้นพบดังนั้นพวกเขาจึงแพร่กระจายข่าวลือที่ไร้ประโยชน์ออกมาเพื่อดึงความสนใจออกไปจากพวกเขา กลุ่มของพวกเราได้รับคำสั่งให้ฆ่ามารที่หลบหนีจากกลุ่มของพวกเขา”

 

“กลุ่มของพวกเรา จริงๆเหรอ?”

 

“ใครสน? มันดีนะที่ได้เป็นขุนนาง” ชินจงฮักยิ้มกว้าง

 

แชนายอน ทำท่าทางอยากอาเจียนแล้วถามอีกครั้งว่า 

 

“ดังนั้น…พวกเราต้องจับปีศาจที่หนีไปงั้นเหรอ?”

 

“ถูกต้องฆ่ามารนั่นคือภารกิจแรกในประตูแห่งอาณาจักรปีศาจ”

 

“หืม…มันง่ายดายจนน่าประหลาดใจเลยนะ”

 

…ถึงแม้ว่ามันจะห่างไกลจากความจริง แต่ แชนายอน และ ชินจงฮัก มองหน้ากันอย่างจริงจังและพยักหน้า จากมุมมองของบุคคลที่สาม

การวิเคราะห์ของพวกเขาน่ารักมากจริงๆ

 

“เอาล่ะทีนี้เมื่อเรารู้เป้าหมายสูงสุดแล้ว เราก็ไปกันเถอะ”

 

“ฮะ? อ้าว…เธอฟื้นฟูพลังได้เท่าไรแล้ว”

 

ชินจงฮักคว้าแชนายอนขณะที่เธอกำลังจะจากไป เขาไม่อยากปล่อยเธอไป ตอนนี้เธอเป็นสมาชิกของกลุ่มเขา เขาอยากให้เธออยู่กับเขาให้นานที่สุด

 

“ฉันน่าจะกลับมามาเป็นปกติในอีก 1 เดือน” แชนายอน ตอบอย่างเมินเฉย

 

“แล้วภารกิจของเธอคืออะไร?”

 

“ฟื้นฟูความแข็งแกร่งของฉันกลับมานั้นคือภารกิจของฉัน”

 

“และของรางวัลละ?”

 

“อาวุธของฉัน …ทำไมนายถามฉันแบบนี้ละ”

 

“ฮะ? อ้อ…เพราะเธอเป็นอัศวินของฉันไงละ”

 

“ฉันคิดว่านายบ้าไปแล้วละ” แชนายอน เดินออกไปพร้อมทำหน้าบึ้ง

ชินจงฮักอยากให้เธออยู่ต่อดังนั้นเขาจึงถามคำถามอื่น

 

“รอเดี้ยวก่อน เธอคิดถึงวิธีการติดต่อคนอื่นๆหรือยัง?”

 

“ฉันจะทำได้ยังไง โลกนี้ไม่มีแม้แต่โทรศัพท์….”

 

แต่ในเวลานั้น แชนายอน ก็จำได้ว่าการด์ 8 ดาว [การติดต่อไร้ขีดจำกัด] เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ามันใช้งานได้ในโลกนี้หรือไม่

 

“ไม่ เดี๋ยวก่อนฉันอาจมีวิธี”

 

แชนายอน หลับตา จากนั้นเธอจดจ่อกับการส่งข้อความและกระแสจิตไปยังบุคคลที่เธอคุ้นเคยมากที่สุด  ‘Extra7’

 

– เฮ้ นายได้ยินฉันไหม ฉันเอง แชนายอน ตอบด้วยถ้านายได้ยินฉัน

 

“…อึก.”

 

5 วินาที…10 วินาที… 15 วินาที… 20 วินาที… 1 นาที… 3 นาที…

เวลาผ่านไปและไม่มีการตอบกลับ

 

“…คิดว่ามันใช้งานไม่ได้แล้วละ” แชนายอน กัดริมฝีปากของเธอแล้วหันหลังกลับ “ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องไปหาพวกเขาโดยตรง”

 

ขณะนั้นเอง…

 

[แชนายอน? เป็นเธอจริงๆเหรอ?]

 

Extra7 ตอบกลับ

Favorite