The Novel’s Extra 556

บทที่ 556 ประตูแห่งอาณาจักรปีศาจ (3)

 

ทันทีที่ผมกลับไปโซลผมก็เริ่มเตรียมตัวสำหรับอนาคตก่อนอื่นผมซื้อบ้านเดี่ยวในโซลจากนั้นผมก็เริ่มก่อสร้างเพื่อปรับปรุงชั้นใต้ดินของบ้าน

แม้ว่าอนาคตจะไม่ใช่อนาคตที่ผมรู้จักอีกต่อไปแต่เนื้อเรื่องทั่วไปมันไม่ได้เปลี่ยนเท่าไรไม่เหลือเวลาอีกแล้วเพราะส่วนใหญ่ของโลกจะกลายเป็นอาณาจักรอสูร

 

ด้วยความช่วยเหลือจากความชำนาญของคนแคระหนุ่มผมได้ออกแบบพิมพ์เขียวสำหรับ ‘เมืองใต้ดิน’ จากนั้นผมก็ใช้ [Buster Call] เพื่อเรียกเรือรบ Genkelope มาช่วยเหลือในการก่อสร้าง

 

เนื่องจากพิมพ์เขียวนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดจากลูกเรือของผมและเนื่องจาก ยูยอนฮา ให้ยืมอุปกรณ์ทั้งหมดที่ผมทำให้ดำเนินการไปได้อย่างรวดเร็ว

 

“…นี่มันอะไรน่ะ?”

 

และวันนี้ผมพาบอสไปที่สถานที่ก่อสร้าง

 

ซ่าาาาาาา— 

หุ่นยนต์กำลังก่อสร้าง บอสดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

 

“ผมกำลังสร้างสถานที่นี้เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงอาณาจักรอสูร”

 

“การเปลี่ยนแปลงอาณาจักรอสูร?”

 

“ใช่.”

 

พวกเราจำเป็นต้องเริ่มเตรียมการเพื่อเอาชนะวิกฤติและเพื่อให้อยู่รอดได้อย่างมีความสุขหลังจากนั้นเกิดเรื่องขึ้น

 

“นี่เป็นคริสตัลที่สามารถหยุดยั้งการเปลี่ยนแปลง”

 

ผมหยิบ [คริสตัลต้นกำเนิดแห่งอคทรีน่า] มันเป็นสิ่งที่ ‘เฟฮี’ จากอดีตได้ทิ้งไว้ให้ผม อย่างไรก็ตามผลกระทบของมันจำกัดอยู่ที่รัศมี 5 กิโลเมตรจากคริสตัล

 

“คริสตัลนี้ยังสามารถชำระล้างแผ่นดินและอากาศให้บริสุทธิ์จะทำให้พวกเราสามารถผลิตพืชผลที่นี่ในใต้ดินได้อย่างง่ายดาย”

 

ฮอร์เนอร์ได้สร้าง ‘ทะเลเทียม’ โดยใช้คริสตัลนี้หากพวกเราสามารถเพาะปลูกได้ด้วยคริสตัลก็จะสามารถปลูกพืชได้ในหอคอยแห่งความปรารถนาได้เช่น [ข้าวโพดรสเนื้อสัตว์] พวกเราไม่ต้องกังวลกับปัญหาการขาดแคลนอาหาร

 

“น่าสนใจ.”

 

บอสพยักหน้า

 

วิ้งงงงงงงงง

 

ตอนนั้นเองผมได้รับสายวิดีโอบน smartwatch ของผม

 

“ขอโทษนะ รอสักครู่บอส”

 

โทรมาจาก ยูยอนฮา ผมปรับมุมของ smartwatch เพื่อไม่ให้บอสเห็นหน้าจอและรับสาย

 

[สวัสดี?]

 

ยูยอนฮาปรากฏตัวในอากาศในรูปแบบโฮโลแกรม

 

“ว่าไง?”

 

[การก่อสร้างเป็นยังไงบ้าง ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?]

 

“ก็ดี. ฉันคิดว่ามันจะเสร็จใน 1 เดือน”

 

เมืองใต้ดินมีขนาดใหญ่มาก แต่ทีมงานของ Genkelope ทำงานเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ ต้องขอบคุณ [ลูกแก้วฟื้นฟู] คนงานสามารถทำงานได้อย่างต่อเนื่องโดยไม่ต้องพักผ่อน

 

[อืมมม นายบอกว่านายใช้เทคโนโลยีของเรือรบ Genkelope ใช่ไหม?]

 

“ใช่.”

 

ยูยอนฮา พยักหน้าและถามด้วยความระมัดระวัง

 

[ถ้างั้นนายช่วยฉันได้ไหม?]

 

“…ช่วยเธอ?”

 

[‘Essential Dynamics’ กำลังทำงานเพื่อสร้างเมืองใต้ดินในกรุงโซลและปูซานรวมถึงอุลซานทั้งยังในสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น]

 

“อ๊ะ จริงเหรอ? ฟังดูเหมือนเป็นแผนที่ดี ฉันจะช่วยเธอเอง.”

 

ยูยอนฮาเป็นคนที่พิถีพิถันเช่นเคย

 

[ขอบคุณ. ฉันจะส่งคนของฉันให้นายอีกก็แล้วกัน ฉันต้องไปแล้ว-]

 

“อ๊ะ เดี๋ยวฉันยัง”

 

ทันใดนั้นผมก็จำบางสิ่งได้ ผมหันหน้าไปทางด้านข้างและเห็นบอสที่จ้องมองผมด้วยสีหน้าบูดบึ้งผมปิดเสียง ยูยอนฮา แล้วพูดว่า

 

“หัวหน้าสมาชิกนักฆ่ายังถูกขังอยู่ใช่ไหม?”

 

“…ใช่.”

 

“ถึงเวลาใช้งานเขาแล้ว”

 

ผมยิ้มเบาๆ

 

“พวกเราได้ผู้ให้ข้อมูลที่ยอดเยี่ยมมาแล้ว”

 

โฮโลแกรมของ ยูยอนฮา เอียงศีรษะของเธอ

 

[ …ผู้ให้ข้อมูล?]

 

“ใช่พวกเขาถูกเรียกว่าเซียนภูเขา”

 

ยูยอนฮา เป็นผู้เชี่ยวชาญในการโน้มน้าวผู้คน แม้จะถูกขังอยู่นานถึง 

6 เดือนแต่เซียนภูเขาก็ยังไม่เปิดเผยว่าใครเป็นคนสั่งการลอบสังหารผม บางทียูยอนฮาอาจชักชวนให้พวกเขาพูดออกมาได้

 

[เซียนภูเขา? เซียนภูเขา?!]

 

เสียงเบาๆของ ยูยอนฮา กลายเป็นเสียงแหลมที่ผิดปกติ

 

“ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าพวกเรากำลังพูดถึงคนเดียวกัน พวกเขาเหลือเชื่อมากจริงๆ”

 

[ … ]

 

แก้มของ ยูยอนฮา ซีดเธอจะตื่นเต้นเป็นอย่างมากเมื่อใดก็ตามที่เธอค้นพบเรื่องที่มีประโยช์น

 

ผมพูดพร้อมรอยยิ้ม “เธอลองมาดูเธอน่าจะสามารถชักชวนพวกเขาได้”

 

[นายหมายถึงอะไร?]

 

“ฉันจะส่งรายละเอียดให้เธอในภายหลัง”

 

น่าเศร้าที่การโทรของพวกเราต้องจบที่นี่ ผมไม่มีทางเลือก บอสจ้องมองมาที่ผมอย่างดุดันเกินไปในบางครั้ง

 

[อ่า โอเค. ฉันจะรอข้อความของนาย]

 

“อ่า บาย.”

 

[บาย!]

 

ยูยอนฮา วางสาย ผมหันไปมองบอส เธอกำลังทำหน้ามุ่ย

 

“…อะไรเหรอ?”

 

“นายใช้โทรศัพท์นานเกินไปและฉันไม่อยากให้นายไปหาพวกเขา 

พวกเขาพยายามฆ่านาย”

 

“อา.”

 

เสียงของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแต่ผมก็ยิ้มอย่างนุ่มนวลและวางมือลงบนไหล่ของบอส

 

“นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องไปหาพวกเขา เพื่อค้นหาว่าใครกำลังพยายามจะฆ่าผม”

 

สมาชิก เซียนภูเขา ล้วนแต่มีภูมิคุ้มกันต่อการแทรกแซงทางจิตใจและไม่มีผลที่จะทรมานหรือการสะกดจิตใดๆเลยแต่ผมรู้ว่า ยูยอนฮา สามารถหาวิธีทำลายพวกเขาได้

 

“…”

 

บอสไม่พูดอะไรแต่ความเงียบของเธอหมายถึงยอมรับ ดังนั้นผมจึงจับมือเธออย่างช้าๆ

 

“ตอนนี้พวกเราควรจะกินอะไรก่อนดีไหม”

 

สายตาของบอสสั่นไหวเมื่อมองไปที่มือของผม บอสก็พยักหน้าอย่างช้าๆ

 

“ไปกันเถอะ~”

 

ผมดึงมือของเธอไปที่ร้านอาหารพร้อมกับอาหารจานโปรดของเธอ

 

‘เกี๊ยว’

*************************************************************************

 

[รอบสุดท้ายของการแข่งขันรอบคัดเลือก ประตูแห่งเกรียติยศจะจัดขึ้นที่วิหารแห่งความยุติธรรม]

[มันเป็นการเดินทางที่ยาวนาน ตอนนี้ฮีโร่ที่เหลืออีก 1,000 คนกำลังมุ่งหน้าไปที่วิหาร]

[นี่จะเป็นสิ่งกีดขวางสุดท้ายสำหรับฮีโร่ที่นับไม่ถ้วนที่กำลังรวมตัวกัน]

 

ทันทีที่รอบที่ 4 ของการแข่งขันรอบคัดเลือกประกาศขึ้นอินเทอร์เน็ตก็เริ่มล้นไปด้วยบทความข่าว ทุกคนในเว็บไซต์โซเชียลมีเดียต่างๆกำลังพูดถึงการแข่งขันและเว็บไซต์การพนันเริ่มจัดการเดิมพันแบบวินาทีต่อวินาทีว่าใครจะรวมอยู่ใน 200 คนสุดท้าย

 

“…ทั้ง 3 คนนี้เป็นผู้ตัดสินเหรอ?”

 

และที่นี่ที่วิหารแห่งความยุติธรรมซึ่งปัจจุบันเป็นศูนย์กลางของความสนใจทั่วโลกไอลีนกำลังมองไปรอบๆห้องพักของผู้ตัดสิน

 

“ทั้งหมด 4 คนรวมถึงคุณด้วยประธานไอลีน” เลขานุการตอบ แต่ไอลีนค่อนข้างไม่พอใจกับคนอื่นๆ

 

“ดีใจที่ได้เจอเธอเด็กน้อย”

 

คนที่เพิ่งเรียก ไอลีนว่า ‘เด็กน้อย’ คือ ‘เฮย์เนค’ แห่ง 9 ดารา ไอลีนนั่งลงบนเก้าอี้ถอนหายใจอย่างไม่เห็นด้วย

 

“มีอะไรผิดปกติเหรอ เด็กน้อย?”

 

“…บ้าจริง หยุดเรียกฉันว่าเด็กน้อยได้แล้ว” ไอลีนตะโกนออกมา

 

แต่เธอไม่ว่าอะไร เฮย์เนค เธอคิดว่าเขามีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็น

ผู้ตัดสินการแข่งขัน ไม่มีใครจะเหมาะสมกว่าสมาชิกอย่าง 9 ดารา อีกแล้วคนที่เธอมีปัญหาคือผู้หญิงนั่งถัดจาก เฮย์เนค

 

ยูยอนฮา

 

ในฐานะหัวหน้ากิลด์ Essence of the Strait เธอเป็นที่รู้จักในหลายๆ เรื่อง แต่ในฐานะฮีโร่เธอเป็นเพียงฮีโร่ชั้นกลางระดับสูง ไอลีนไม่เข้าใจว่าทำไมคนอ่อนแอเช่น ยูยอนฮา จึงถูกเรียกว่า ‘ราชินีแห่งโซล’ โดยผู้คนจำนวนมาก

 

“…สวัสดี.”

 

ยูยอนฮา ก้มหัวลงพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ ไอลีนหันมามองชายผู้ที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่งของ เฮย์เนค ยูชีฮยอก เจ้าแห่งเขาเพ็กตู เขายุ่งอยู่กับการอ่านหนังสือโดนไม่สนใจไอลีนไม่นานหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งล่าสุดดูเหมือนเขาก็ยังเป็นคนหัวสูงเหมือนเดิม

 

“จริงสิ ท่าน เฮย์เนค”

 

ในขณะนั้นเธอได้ยินเสียงของ ยูยอนฮา ไอลีนเปลี่ยนสายตาของเธอไปที่ ยูยอนฮา อีกครั้งเธอส่งสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นยาให้กับ เฮย์เนค

 

“…นี่มันคืออะไร” เฮย์เนค ถาม ไอลีนจ้องที่เม็ดยาด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย

 

‘มันเป็นวิตามินเหรอ’ เธอสงสัยแต่ ยูยอนฮา ก็ตอบอย่างสุภาพ

 

“มันเป็นยารักษาผลข้างเคียงที่เราได้พูดคุยกันก่อนหน้านี้”

 

“รักษา?”

 

“ใช่.”

 

คิมฮาจินส่งนี้ให้กับ ยูยอนฮา และขอให้เธอให้กับ 9 ดาราผู้ที่ทุกข์ทรมานจากผลข้างเคียงที่รุนแรงอย่าง เฮย์เนค ยูยอนฮา ยอมรับอย่างยินดี

 

“…นี่คือสิ่งที่เธออยากจะให้ฉันก่อนหน้านี้สินะ”

 

“มันคล้ายๆกันแต่ดีกว่า”

———————–2——————-

Favorite