Strongest Abandoned Son บุรุษผู้ถูกทอดทิ้ง 478

บทที่ 478 : ผู้ตัดสินการแข่งขัน

“พี่เซียง ฉันกลัวว่าประมุขหวังจะไม่กลับมาอีกแล้วนะสิ” เฟิงอู๋พูดเสียงต่ำ หลังจากพูดแบบนี้ดวงตาของเขาก็แคบลง

เซียงหมิงหวังรู้สึกงุนงงและพูดอย่างไม่รู้ตัว “การแข่งขันครั้งนี้มีขึ้นทุก 5 ปี มันเป็นเหตุการณ์สำคัญในนิกายลี้ลับ แม้ว่าประมุขหวังจะยุ่ง เขาจะไม่ได้ยังไง เขาไม่ต้องการอัจฉริยะจากนิกายของเขาไปเข้าสู่จิตวิญญาณรึไง? แม้ว่าเขาจะไม่สนใจสิ่งนั้น เขาไม่ต้องการคริสตัลนั่นเหรอ?”

เซียงหมิงหวังสงสัยว่าสมบัติของเย่โม่นั้นมีค่ามากจริงๆ จนเขาไม่ได้มาการแข่งขันและจะกลับ เขากำลังละทิ้งโอกาสที่จะไปถึงขั้นนภาสวรรค์อันยิ่งใหญ่!

“เพราะเย่โม่นำคนมาแข่งขันและเขาก็นั่งอยู่ในเขตของนิกายวารีซานลิ่ว” เฟิงอู๋กล่าวอย่างชัดเจน เขาไม่ได้พูดโดยตรงว่าทำไมหวังเลิ๋นชรันไม่มา แต่ทุกคนรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร เย่โม่มา แต่หวังเลิ๋นชรันไม่

“อะไรนะ? เย่โม่อยู่ที่นี่เหรอ?” ใบหน้าของเซียงหมิงหวังเปลี่ยนไปและเขาก็ยืนขึ้นอย่างกระทันหัน คนที่อยู่ด้านหลังเซียงหมิงหวังรู้สึกตกใจและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขากลับมานั่งและใบหน้าของเขาดูแย่เหมือนของเซียงหมิงหวัง เห็นได้ชัดว่าเขาได้เห็นเย่โม่

ในตอนนี้เจิงเจิงเซียลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “เรา 4 คนน่าจะจัดการการแข่งนี้นะ แต่เนื่องจากประมุขหวังไม่อยู่ที่นี่ มันก็หายไป 1 คน ฉันคิดว่าเนื่องจากเย่โม่ มีนิกายที่เพิ่มขึ้นและเนื่องจากยาที่เมืองอสรพิษที่เป็นที่รู้จักกันดี เราอาจให้เย่โม่เป็นผู้ตัดสินการแข่งขัน คุณสองคนคิดว่ายังไง?”

เฟิงอู๋มองเจิงเจิงเซียอย่างประหลาดใจและคิดเกี่ยวกับมัน

“ไม่ เย่โม่เป็นเพียงแค่เด็ก เขาจะเป็นผู้ตัดสินในการแข่งนี้ได้อย่างไร?” เซียงหมิงหวังแสดงความคิดเห็นโดยไม่คิด

“ถูกต้อง ประมุขเจิง เย่โม่เป็นเด็กแค่อายุ 20 เขาอยู่ในขั้นปฐพีระดับต้น ฉันเห็นด้วยกับคำพูดของประมุขเซียง เย่โม่ไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็นผู้ตัดสิน” ชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังเฟิงอู๋ยืนขึ้นแล้วพูด

ใบหน้าของเฟิงอู๋เย็นชา “เจริงเชา เรากำลังคุยเรื่องสำคัญ นายไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งหรอก”

“ศิษย์พี่?” เจริงเชามองที่เฟิงอู๋อย่างประหลาดใจ เขาไม่ได้คาดหวังว่าศิษย์พี่ของเขาจะพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงแบบนี้ เมื่อเขากำลังจะพูดอีกครั้ง เขาก็ถูกหยุดโดยหญิงวัยกลางคน

“น้องเฟิง นายคิดว่ายังไง?” แม้ว่าเซียงหมิงหวังจะไม่สนใจคำพูดของเจิงเจิงเซีย แต่เขาก็ยังต้องถามความคิดเห็นของเฟิงอู๋

เซียงหมิงหวังไม่เชื่อว่าเย่โม่จะสามารถฆ่าหวังเลิ๋นชรันได้

เฟิงอู๋ไม่ได้วางแผนที่จะพูดอะไร แต่ตอนนี้เซียงหมิงหวังถาม ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรโง่ๆ ได้เลย ดังนั้นเขาจึงตอบว่า “การแข่งของเราเป็นเรื่องเกี่ยวกับพลังที่สูงกว่าเสมอและชื่อเสียงคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนี่เป็นยุคที่สงบสุขที่เราได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล มันไม่ควรมีปัญหาใดๆ ที่ไม่คาดคิด ดังนั้นฉันเชื่อว่าเราสามารถนำเรื่องของอำนาจออกมาใช้ในการนี้ได้ ประมุขเจิงยังแนะนำเย่โม่ และ ความจริงที่ว่าในปัจจุบันเขาสามารถเข้าถึงขั้นปฐพีได้ตั้งแต่อายุยังน้อย นั่นหมายความว่าเขาเป็นอัจฉริยะจริงๆ ฉันเห็นด้วยกับคำพูดของพี่เซียงจากมุมมองของหลักการ แต่คำพูดของประมุขเจิงก็ฟังดูเข้าท่าด้วยเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ มันจึงยากที่จะทำการตัดสินใจแบบนั้น”

เป็นครั้งแรกที่เซียงหมิงหวังไม่ได้ใจร้อนและเขาไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแทน มันแปลกมากที่เจิงเจิงเซียซึ่งอยู่ในอันดับที่ 5 กล้าที่จะทำข้อเสนอดังกล่าว แต่แม้แต่เฟิงอู๋ก็ไม่ได้ช่วยทำให้เขาออกเขา? นี่มันอะไรกัน?

ในขณะนี้ หญิงวัยกลางคนนั้นเดินไปที่เฟิงอู๋และกระซิบ “ศิษย์พี่เฟิง ฉันเชื่อว่าเราควรจะเห็นด้วยกับประมุขเจิงนะคะ”

เฟิงอู๋แค่เดาบางสิ่งโดยไม่แน่ใจ ตอนนี้มีใครบางคนจากนิกายของเขาสนับสนุนความคิดของเขา เขามองสับสนที่ผู้หญิงคนนั้นและถามว่า “ศิษย์น้องไฉ่จี ทำไมเธอถึงพูดอย่างนั้นละ?”

ผู้หญิงคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงระมัดระวัง “ประมุขหวังไปหาเย่โม่เมื่อคืนอย่างแน่นอน และอย่างที่คุณพูด เขาไม่ใช่คนประเภทที่จะปล่อยคนอย่างเย่โม่ไปแน่นอน แต่เย่โม่มาถึงการแข่งขันแล้ว และเราไม่สามารถเห็นคนสักคนจากตระกูลหวังได้เลย เราไม่ได้เห็นพวกเขาที่บ้านของพวกเขาเมื่อเช้านี้ด้วยซ้ำคะ”

“มีเพียงหนึ่งคำอธิบายเท่านั้น หวังเลิ๋นชรันพาคนของเขาไปด้วยเมื่อคืนที่ผ่านมา ทุกคนตายและคนที่ทำให้นั่นน่าจะเป็นเย่โม่ เราไม่ได้มีเรื่องอะไรกับเขาเมื่อคืนนี้และมีเพียง 4 ผลึก ดังนั้นแม้ว่าเราจะไม่เห็นด้วย เราก็ไม่ได้รับเพิ่มอีก ดังนั้นเราอาจแสดงความปรารถนาดีได้ด้วยเช่นกันนะคะ”

เฟิงอู๋พยักหน้า แน่นอนว่าเขาได้พิจารณาเรื่องนี้ แต่ด้วยวิธีนี้เขาจะทำผิดต่อเซียงหมิงหวัง

ราวกับว่ากำลังอ่านความคิดของเขา ไฉ่จียิ้มและพูดว่า “ศิษย์พี่เฟิง ถ้าเย่โม่สามารถฆ่าหวังเลิ๋นชรันได้เขาไม่ใช่คนง่ายๆ แน่คะ ไม่ว่าเขาจะฆ่าหวังเลิ๋นชรันหรือคนที่อยู่ข้างหลังเขาก็ตาม ฉันเชื่อว่าเซียงหมิงหวัจะไม่อยู่ฝ่ายที่ไม่ดีของเราเพียงจุดเดียวแน่”

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ในที่สุดเฟิงอู๋ก็ตัดสินใจ เขายิ้มและทำลายความเงียบ “ฉันคิดว่าในเมื่อหมดหวัง เราอาจฟังประมุขเจิง และให้เย่โม่มาตัดสินแทนประมุขหวัง หลังจากทั้งหมดนี้ก็มีเพียง 4 คริสตัล ถ้าเรามีคนน้อยกว่า 1 คน มันจะยากที่จะแยกพวกมันอย่างเท่าเทียมกัน”

เมื่อเห็นอย่างนี้ เซียงหมิงหวังก็ต้องเห็นด้วย ท้ายที่สุดมันเป็นคะแนน 2 ต่อ 1

…

เมื่อเย่โม่ เจิงเจิงเซียถูกดึงออกมาจากการเป็นผู้ตัดสิน เขาก็มองเขาอย่างช่วยไม่ได้ “พี่เจิง ฉันไม่อยากเป็นผู้ตัดสินจริงๆ มันเสียเวลา”

เจิงเจิงเซียยิ้มอย่างลึกลับ “น้องเย่โม่ ฉันทำร้ายนายหรือเปล่าเนี้ย? นายคิดว่าการตัดสินนี้มันฟรีๆ หรอ? นายรู้ไหมว่า 3 อันดับแรกสามารถฝึกตนจิตวิญญาณที่ดีได้เป็นเวลา 3 เดือนใช่ไหม? จิตวิญญาณนั้นผลิตผลึก 4 ก้อนทุก 5 ปี คริสตัลเหล่านั้นเป็นรางวัลสำหรับการเป็นผู้ตัดสิน หึๆ นายยังไม่ได้เห็นคริสตัล แต่เมื่อนายเห็น นายจะรู้ว่าทำไมไม่เสียเวลา”

คริสตัลที่มีจิตวิญญาณภายในหรอ? เย่โม่เริ่มสงสัยว่า ‘มันเป็นศิลาจิตวิญญาณรึเปล่า?’ และผงกหัวทันที

…

มีผู้เข้าร่วมการแข่งขัน 320 คน นั่นหมายความว่าทุกๆ คนจาก 100 คนเท่านั้นที่จะสามารถเข้าสู่จิตวิญญาณดีได้ การแข่งขันรุนแรงมากอย่างแน่นอน

กฎนั้นก็ง่ายๆ 4 รอบแรกเป็นรอบการกำจัด 320 คนจะต่อสู้กันใน 1v1 เพื่อเข้าสู่รอบต่อไป

เพื่อหลีกเลี่ยงขั้นสีดำที่หันหน้าเข้าหากันในช่วงต้น และขั้นสีดำ 11 คนถูกหว่านสำหรับรอบแรกและหมายเลข 1 ถึง 11 หลังจากรอบแรก แม้ว่าจะไม่มีตำแหน่งที่เป็นเมล็ด

ฮันหยานก็เป็นขั้นสีดำเช่นกันและหมายเลขของเธอคือ 10 คู่ต่อสู้คนแรกของเธอคือหมายเลข 311

แม้ว่าผู้คนที่เข้ามาล้วนเป็นชนชั้นสูงในนิกาย การเคลื่อนไหวของพวกเขาเต็มไปด้วยช่องโหว่ในสายตาของเย่โม่ ไม่มีจุดน่าสนใจอะไรในการดูพวกเขาเลย

ฮันหยานอยู่ในขั้นสีดำระดับต้นสูงสุด ในขณะที่คู่ต่อสู้ของเธออยู่ในขั้นสีเหลืองระดับ 3 แม้ฮันหยานจะไม่รู้จักการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังใดๆ เธอก็ยังคงเอาชนะขั้นสีเหลืองได้ในการเคลื่อนไหวเพียงไม่กี่ครั้ง

นอกเหนือจากการต่อสู้ที่พบได้ไม่บ่อยนัก คู่ต่อสู้มักจะจบลงอย่างรวดเร็ว ประมาณ 13.00 น. รอบแรกหมดไปและมีคน 160 คนเข้าสู่รอบต่อไป

รอบที่ 2 เริ่มต้นเวลา 14.00 น. โดยทั่วไปเย่โม่ไม่ต้องทำอะไรในฐานะผู้ตัดสิน เพราะยังมีผู้ช่วยในการแข่งขันอีกด้วย เฉพาะเมื่อพวกเขาไม่สามารถตัดสินใจได้หรือหากมีอุบัติเหตุจะต้องมีผู้ตัดสินทั้ง 4 คน

รอบเช้าเป็นไปได้อย่างราบรื่นและไม่มีข้อโต้แย้งใหญ่อะไร แต่การต่อสู้ในตอนบ่ายนั้นรุนแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ทันใดนั้น เด็กผู้หญิง 2 คนก็ได้รับความสนใจจากเย่โม่ เพราะเขารู้จักทั้งคู่