บทที่ 421 : โจรสลัด
ชอว์นเป็นโจรสลัดแน่นอน แต่เขาไม่ใช่โจรสลัดที่ไม่เข้าใจอะไรเลย เขาต้องการเพียงแค่มองไปที่คนเหล่านั้นที่ถูกเตะลงเพื่อสังเกตว่าไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ว่ายน้ำในมหาสมุทร นั่นอาจหมายความว่าพวกเขาทุกคนถูกฆ่าโดยชายคนนี้
เมื่อเทียบกับโจรสลัด ชายคนนี้ฆ่าเร็วมาก พวกโจรสลัดจะโอ้อวดก่อนเล็กน้อยและพยายามทำให้คนที่พวกเขากำลังจะฆ่าหวาดกลัว แต่สำหรับชายคนนี้ดูเหมือนจะง่ายเหมือนการสูดลมหายใจ ใบหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนแม้แต่นิดเดียวราวกับว่าการฆ่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับเขา
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ชอว์นก็คุกเข่ากับพื้นอย่างไม่อาจควบคุมได้ เขาเป็นโจรสลัดและแน่นอนว่าเขาสามารถฆ่าคนได้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่กลัวความตาย
เย่โม่ไม่ได้ยุ่งกับชอว์น และพยักหน้าให้อีเดนผู้ที่มีปีนเดินมา จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่ซิลเวอร์ ซึ่งปรากฏอยู่ด้านหลัง “ชิงเซวีย ทำไมเธอถึงมีนกตัวใหญ่ติดตามละ?”
หนิงชิงเซวียตื่นขึ้นจากความดีใจที่ได้พบกับเย่โม่ และเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่เกาะกำมะถัน
เย่โม่ตกใจมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ ถ้าหนิงชิงเซวียไม่ได้ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เธอก็คงจะตายไปเพราะพลังแห่งธรรมชาตินั้นแล้ว และเขาก็ไม่สามารถแก้แค้นให้กับเธอได้
เมื่อเห็นเย่โม่แล้ว หนิงชิงเซวียก็รีบคว้ามือเขาแล้วพูดว่า “สิ่งเหล่านี้จบลงแล้ว โชคลาภที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันในตอนนี้คือการได้พบนายอีกครั้ง เรื่องในตอนนั้นฉันขอโทษนะ ฉัน-“
เย่โม่ยิ้มและหยุดหนิงชิงเซวีย เขาไม่ได้ตำหนิเธอ เขารู้จักหนิงชิงเซวียเป็นอย่างดีและเขาไม่สามารถตำหนิเธอได้ เพราะเห็นว่าเธอสูญเสียความทรงจำของเธอไปได้อย่างไร หนิงชิงเซวียเป็นคนที่มีอารมณ์มากกว่าเขาจริงๆ เขาสามารถบอกได้จากวิธีที่เธอไปที่ทะเลทรายอสรพิษและเขาเซิ่นนองเจี๋ย
เมื่อเธอตกหลุมรัก เธอจะไม่สนใจแม้แต่ชีวิต เธอเป็นคนที่รุนแรงมากอย่างน้อยก็เมื่อได้รับความรัก เมื่อเธอเต็มใจที่จะยอมรับลั่วหยิง เย่โม่ก็ยอมรับเธออย่างสมบูรณ์ โดยปกติแล้วสาวสุดโต่งเหล่านั้นจะไม่สามารถทนไหวพริบอื่นๆ ที่อยู่กับผู้ชายของพวกเธอ แต่หลังจากได้ยินคำพูดของเย่โม่ และรู้ว่าเธอเป็นคนหนึ่งที่มาทีหลัง เธอก็สงสัยว่าลั่วหยิงจะยอมรับเธอหรือไม่ และไม่ใช่ว่าเธอจะยอมรับเย่โม่ได้
สำหรับคนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในยุคนี้ การตัดสินใจของเธอดูเหมือนจะยอมรับไม่ได้ แต่เธอก็ไม่ลังเลเลย แม้ว่านี่จะเป็นเพราะอิทธิพลของครอบครัวของเธอ แต่ก็ยังเกี่ยวข้องอย่างมากกับความรักอันยิ่งใหญ่ของเธอต่อเยโม่
นี่คือสาเหตุที่เย่โม่รักเธอมาก เธอคล้ายกับเขาในด้านนี้มาก ถ้าไม่ใช่เพราะอาจารย์ของเขา ลั่วหยิง เย่โม่เชื่อว่าหนิงชิงเซวียจะเป็นหุ้นส่วนที่ดีที่สุดสำหรับเขา ยิ่งเขาอยู่กับเธอนานเท่าไหร่ ความรักของเธอก็ยิ่งละลายลง นอกจากเย่โม่แล้วไม่มีใครรู้ว่าหนิงชิงเซวียมีด้านที่น่าหลงใหล บางทีในสายตาของคนอื่น เธอเป็นคนที่เย่อหยิ่งและเยือกเย็น แต่เย่โม่รู้ว่านั่นเป็นเพราะคนอื่นไม่เข้าใจเธอ
เย่โม่เห็นว่าอีเดนไปหาเชือกมาผูกชอว์น ซึ่งเขาหมดหนทางและสามารถให้ความร่วมมือกันได้เท่านั้น
“เธอเรียกมันว่าซิลเวอร์เหรอ? นั่นเป็นชื่อที่แปลกดีนะ” เย่โม่ชี้ไปที่ซิลเวอร์
ซิลเวอร์ดูเหมือนจะรู้ว่าเย่โม่ก็มีลมปราณที่เหมือนกับหนิงชิงเซวีย แต่เย่โม่นั้นทรงพลังกว่า ดังนั้นจึงไม่กล้าเข้าใกล้เย่โม่
“อืมมม เพราะฉันเห็นลายใบพลัมสีเงินบนหน้าอกของเธอนะ ฉันจึงเรียกเธอว่าซิลเวอร์” หนิงชิงเซวียเอนไปที่ด้านข้างของเย่โม่และพูด
“ใบพลัมสีเงิน?” ทันใดนั้น เย่โม่ก็ยื่นมือไปจับนกตัวใหญ่ตัวนั้น และสำรวจหน้าอกของมัน
ซิลเวอร์ถูกปลุกให้ตื่นทันที เมื่อเย่โม่มาสัมผัสมัน หนิงชิงเซวียเห็นว่ามีความโกรธในดวงตาของมันและลูบมันอย่างรวดเร็วโดยพูดว่า “ไม่ต้องห่วงนะ เขาจะไม่ทำอันตรายเธอ”
เย่โม่สัมผัสซิลเวอร์และขมวดคิ้ว
“นายเห็นอะไรไหม? ฉันรู้สึกว่ามันเหมือนนกอินทรีเลย” หนิงชิงเซวียกล่าว
เย่โม่ส่ายหัว “มันไม่ใช่นกอินทรี นกอินทรีจะไม่เป็นแบบนี้ มันดูเหมือนนกฟีนิกซ์สีฟ้าในตำนานของฉันเลย”
เมื่อเห็นความสับสนของหนิงชิงเซวีย เย่โม่ก็อธิบายว่า “นี่เป็นเพียงการเดาของฉันเท่านั้นนะ ฉันไม่ได้ยึดถืออะไรมากนัก แต่กล่าวกันว่าฟีนิกซ์สีฟ้าเป็นนกที่เกิดมาเพื่อความรัก พวกเขาใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อค้นหาคู่โชคชะตาของพวกเขา พวกเขาเกิดมาจากโลกและมีลวดลายใบพลัมสีเงินอยู่ที่หน้าอก ซึ่งหมายความว่าการเกิดของมันอาจเกี่ยวข้องกับใบพลัมสีเงิน ฉันเพิ่งคว้ามันและมันก็กริ้วด้วยความโกรธเพราะมันเป็นนกตัวเมีย ควรจะเป็นสีฟ้าเหมือนท้องฟ้า แต่นกตัวนี้แตกต่าง”
การได้ยินเย่โม่พูดว่าเป็นตัวเมีย ซิลเวอร์ก็ร้องเสียงดังด้วยความโกรธอีกครั้งราวกับว่ากำลังประท้วง หนิงชิงเซวียรีบคว้ามันไว้ในอ้อมแขนของเธอและในที่สุดก็สงบลง
“ชิงเซวีย ทำไมมีผีกลุ่มเล็กมากมายบนเรือลำนั้นละ?” เย่โม่เห็นทันทีว่าเรือของหนิงชิงเซวียเป็นอย่างไร
“นายเห็นพวกเขาหรอ?” หนิงชิงเซวียถามด้วยความตกใจ เธอยังรู้ว่าเรือไม่บริสุทธิ์ แต่มองไม่เห็นอะไรเลย
เย่โม่พยักหน้า “พลังของเธอยังอยู่ในระดับต่ำ แต่เมื่อเธออมาถึงขั้น 3 ของการรวมลมปราณ เธอจะเห็นผีกลุ่มเล็ก ตอนนี้เธออยู่ที่สูงสุดขั้น 1”
ในที่สุด หนิงชิงเซวียก็เข้าใจว่าทำไมเธอไม่เห็นอะไรเลย แต่ไม่ได้ถามว่าทำไมจึงมีเงาดำหนึ่งอันที่เธอเห็น เธอจะบอกเย่โม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง
“ผีกลุ่มเล็กพวกนั้นไม่ได้ทำอะไรฉันหรอก ฉันคิดว่าเราสามารถปล่อยมันไปได้นะ” หนิงชิงเซวียกล่าว
และแล้วอีเดนพบจังหวะที่จะเดินไปหาเยโม่และยกนิ้วโป้งให้ “ภรรยาของคุณช่างน่ารักกว่าแดฟนี่ของฉันซะอีก คุณน่าทึ่งจริงๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นผู้หญิงสวยงามอย่างเธอเลย”
เย่โม่ไม่ได้ตอบคำพูดของอีเดน และเดินไปที่ชอว์น และตบหัวเขา จากนั้นเขาบอกกับอีเดนว่า “ถามเขาว่า เขามาทำอะไรที่นี่และฐานของเขาอยู่ที่ไหน”
ชอว์นไม่กล้าที่จะปิดบังอะไร และบอกทุกอย่าง
อีเดนเริ่มที่จะคิดเป็นภาพออกในเร็วๆ นี้ แต่ก่อนที่เขาจะสามารถอธิบายให้กับเย่โม่ได้ หนิงชิงเซวียก็กล่าวว่า “ชายคนนั้น ชอว์น บอกว่าพวกเขามาตามหาผู้นำของพวกเขา พวกเขาอยู่ในองค์กรโจรสลัดกะโหลก วางแผนปล้นเรือลาดตระเวนสุดหรูเบม่า เอาเงินทองและผู้หญิงจำนวนมากมาที่ฐานของพวกเขาเป็นเวลาครึ่งปีแล้ว แต่ผ่านไปครึ่งทางก็มีหมอกลงและเรือทั้งสองลำก็แยกกัน”
อีเดนไม่ได้คาดหวังว่าภาษาอังกฤษของภรรยาของเย่โม่จะดีขนาดนี้ การแปลของเธอสุดยอดมาก
หนิงชิงเซวียกล่าวต่อว่า “เมื่อชอว์นนำผู้หญิงและเงินทองกลับไปที่ฐานของพวกเขาบนเกาะเพิงซือ พวกเขาพบว่าผู้นำของพวกเขาไม่กลับมา พวกเขาจึงทิ้งเงินทองและผู้หญิงไว้ที่เกาะและออกมาตามหาผู้นำของพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็มาพบฉันที่นี่ เพราะเรือของฉันเป็นของผู้นำ”
“ชิงเซวีย ทำไมเธอถึงอยู่บนเรือลำนั้นในตอนแรกละ? และเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น? ฉันรู้ว่าคุณไปหาแม่ของเธอ และตอนนี้เธอสบายดีแล้ว”
“แม่ฉันสบายดีหรอ?” หัวใจของหนิงชิงเซวียรู้สึกโล่งใจ แม้ว่าเธอจะไม่ได้เอ่ยถึงมันออกมาดังๆ แต่เธอกังวลกับแม่เสมอ แม้ว่าแม่ของเธอจะบอกให้เธอหลีกเลี่ยงการติดต่อกับเย่โม่ แต่เธอก็ยังเป็นแม่ของเธอ ไม่ต้องพูดถึงอีกว่าแม่ของเธอไม่ได้พยายามทำร้ายเธอ
เมื่อเห็นเย่โม่พยักหน้า หนิงชิงเซวียเล่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากเธอขึ้นเครื่อง
เย่โม่พยักหน้า นี่เป็นสิ่งที่สอดคล้องกับสิ่งที่เขาตรวจสอบมา
อีเดนยังคงตกตะลึง เขาไม่คาดหวังว่าชาวญี่ปุ่นจะกล้าพอที่จะทำอะไรแบบนี้ ลักพาตัวนักวิทยาศาสตร์มากมายหลายคน!
ตอนนี้ทุกอย่างชัดเจนมาก นอกเหนือจากที่ผู้นำหายตัวไป หนิงชิงเซวียรู้เพียงเล็กน้อยว่าผู้นำหายตัวไปได้อย่างไร แต่เธอไม่พูดอะไรเลย
เย่โม่มองดูอีเดนแล้วพูดว่า “คุณสามารถให้ข้อมูลนี้แก่เพนตากอนได้นะ ฉันเชื่อว่าพวกเขาจะสนใจ”
แม้ว่าเย่โม่จะต้องการกำจัดจักรวรรดิอาทิตย์ทมิฬอย่างแท้จริง แต่ความดีใจที่ได้เห็นหนิงชิงเซวีย ทำให้เขาต้องการนำเธอกลับมาและไม่ต้องการต่อสู้ต่อ การปล่อยให้ชาวอเมริกันต่อสู้กับญี่ปุ่นนั้นมันเหมาะกว่า
“ฉันยังต้องการช่วยแดฟนี่ด้วย และเนื่องจากคุณเป็นผู้มีพลัง…” อีเดนมองอย่างลังเลที่เย่โม่ เขารู้ดีว่าเย่โม่แข็งแกร่ง แต่เย่โม่พบว่าเขากำลังมองหาใครอยู่ เขาไม่รู้ว่าเย่โม่ยินดีที่จะช่วยเขาตามแดฟนี่หรือไม่
แน่นอน เย่โม่รู้ว่าอีเดนหมายถึงอะไร แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการไปที่เกาะเพิงซือ แต่อีเดนก็เป็นคนดี แม้หลังจากถูกปืนใหญ่โจมตี เขาก็ไม่ได้หนีไปกับเรือ พวกเขาทั้งคู่มาที่นี่เพื่อตามหาคน เขาไม่สามารถทิ้งไปแบบนี้ได้ หลังจากที่เขาได้สิ่งที่ต้องการแล้ว
หนิงชิงเซวียมองที่เย่โม่ด้วยความสับสน เย่โม่เล่าเรื่องของอีเดนให้เธอฟัง มองที่ดวงตาขอร้องของอีเดน หนิงชิงเซวียก็มองอีเดน เธอคิดว่าอีเดนต้องรู้สึกคล้ายๆ กับที่ว่าเธอรู้สึกถึงอีเดนมาก่อนแน่
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
