Rise of The Undead Legion 214

ตอนที่ 214

Chapter 214 :ไม่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาติ!

” เคทลิน ! เธอมาทำอะไรที่นี่ ?” – เจนนี่ ถามด้วยท่าทีกังวล

” ไม่ใช่เรื่องของเธอ เธอมีเหตุผลในการปรักปรำ เดฟ มั้ย รึว่าแค่อยากหาเรื่อง ? “

” ทำไมเธอต้องสนด้วย เขาเป็นอะไรกับเธอ ? “

” เขาเกี่ยวข้องกับแฟมิลี่ การดูถูกเขาเท่ากับดูถูกเรา ” – เคทลิน พูดขึ้น

เดฟ มองไปที่ เคทลิน

‘อะไรนะ ! เกี่ยวข้อง ? ตั้งแต่เมื่อไหร่ ? ‘

เจนนี่ ฝืนยิ้มออกมา – ” ฉัน….มันแค่หยอกกันเล่น เคทลิน เราเจอกันในคลับผ่านทาง โซว์ เมื่อนานมาแล้ว เขาไม่ได้บอกว่าเขาเกี่ยวข้องกับจีโอวันนี “

” การที่เธอมาหาเรื่องเขาคืนนี้ทำให้เธอดูเป็นขยะ “

เคทลิน หันไปมองที่ชายใส่สูท – ” แล้วนายล่ะ นายว่าเขาเป็นโจรด้วยใช่มั้ย ขอโทษซะ “

ชายคนนั้นฮึดฮัดออกมา – ” ไปตายไป ! เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ? “

” ใช่ สนใจแต่เรื่องตัวเองไว้ นี่เป็นการคุยกันระหว่างเพื่อน ” – แอนนา พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา

เจนนี่ ถอยกลับไปหลายก้าวแล้วส่ายหน้าส่งคำเตือนให้ แอนนา

” เดวิด ” – เคทลิน พูดขึ้น

” ว่าไง ? “

” พวกนี้เป็นเพื่อนของนายเหรอ ?” – เคทลิน ถาม

” ไม่ “

เคทลิน พยักหน้า – ” ดี ไอ้ปากมาก งั้นบอกมาว่านายเป็นใคร “

” โจนาธารเว็บ ฉันเพิ่งได้เป็นหัวหน้าของกลุ่ม Ogma กิลด์ย่อยของ Devastator …..” -เขาตอบกลับพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า แอนนา เองก็ยิ้มออกมา

ราฟ โน้มเขามาหา เดฟ และพูดขึ้น – ” ฉันจำมันได้แล้ว มันโคตรห่วยเลย มันพาปาร์ตี้ไปตายหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่เคยรับผิดชอบ พวกนั้นจึงไล่มันออกไปทำงานอื่นแทน “

เดฟ ยักไหล่ เขาขอบคุณที่ ราฟ พยายามดึงเขาเข้าไปใน Devastators แต่เขาไม่อยากกลายเป็นสาเหตุของปัญหาระหว่าง ราฟ กับเพื่อนร่วมกิลด์

เสียงหนึ่งขัดบทสนทนาขึ้นมา

” เดฟ ราฟ เคท เธอมาที่นี่ด้วยเหรอ ! พวกนายดูเหมือนกำลัง…สนุกกันอยู่รึไงเนี้ย ? “

เดฟ มองผ่านชายใส่สูทไปและเห็น โซว์ ถือแก้วสามใบ

โซว์ ผลักชายใส่สูทให้พ้นทางและส่งแก้วให้กับ เดฟ กับ ราฟ จากนั้นก็คล้องแขน เดฟ ราวกับแฟน แอนนา อึ้งไปทันทีเมื่อเห็นสาวสวยยังกับดาราทำตัวเหมือนกับแฟน เดฟ

” ฉันขอโทษด้วย เคท ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ด้วยไม่งั้นฉันคงเอามาอีกแก้ว “

โซว์ จ้องไปที่ศัตรูของเธอ – ” โอ้ เจนนี่ เธอก็มาด้วยแหะ…และอยู่คนเดียวอีกแล้วเหรอ ? “

” โซว์ ฉันกำลังจะกลับ ฉันแค่มาทักทายเพื่อนเธอก็เท่านั้น “

” งั้นก็ไปสิ บางทีเธออาจะหาคนที่ไปกับเธอได้นะ ” – โซว์ ยิ้มหวานให้สาวผมบลอนด์

” อ่ะ ขอบคุณ โซว์ “- เจนนี่ พูดขึ้นแล้วรีบเดินหนีไป

” เคทลิน แล้วแฟมิลี่เธอเป็นไง ? ” – โซว์ ถาม

” ก็ดี ” – เคทลิน ตอบกลับโดยไม่ได้ละสายตาจากชายใส่สูท

” มีอะไร ? “

” ชายคนนี้…นายชื่ออะไรนะ ?” – เคทลิน จ้องไปที่ชายใส่สูท

” โจนาธารเว็บ ” – เขาเน้นชื่อสุดท้ายของตัวเอง

” จอนนี่น้อย บอกทุกคนว่า เดฟ น่ะขโมยชุดที่เขากำลังใส่อยู่ “

โซว์ คิ้วขมวดและพูดขึ้นมา – ” ฉันอยู่กับเขาด้วยตอนที่เขาซื้อชุดนี่ “

เดฟ หงุดหงิดกับ แอนนา และแฟนของเธอที่มาดูถูกเขากับเพื่อน

โซว์ จับแขนเขาแน่นขึ้น – ” ไม่ต้องสนใจพวกนั้น อย่าไปเสียเวลากับพวกนี้เลย ไปสนุกกันดีกว่า “

เดฟ กับเพื่อนหันกลับแล้วเดินออกไปปล่อยคู่รักสองคนยืนอึ้ง แอนนา หันกลับมาหาแฟนและเริ่มพูดกับเขาแบบเครียดซึ่งเขาเองก็ดูเหมือนว่าจะไม่พอใจด้วย

” งั้นสาวสุดอันตรายนี้เป็นใคร ? ” – ราฟ ถามขึ้นมาแล้วมองไปที่ เคทลิน

โซว์ ตอบกลับ – ” นี่ เคทลินจีโอวันนี “

” ยินดีที่ได้พบ เคทลิน “- ราฟ พูดขึ้นพร้อมกับจะเดินเข้าไปกอดแต่ เคทลิน หยุดเอาไว้ด้วยการเอามือดันที่อกของ ราฟ และต่อยเบาๆจน ราฟ ต้องถอยกลับมา

” ไม่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาต ! ” – เคทลิน พูดขึ้น

โซว์ หัวเราะใส่ ราฟ

” ไปหาที่นั่งกันเถอะ “

เดฟ และ เคทลิน เดินตาม โซว์ ไปโดยมี ราฟ ที่ค่อยๆลุกขึ้นยืนพิงบาร์คอยลูบอกอยู่

” ฉันคิดว่าฉันตกหลุมรักแล้ว ” – ราฟ พูดขึ้นมา

วาเนสซ่า ที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมหัวเราะออกมากับท่าทีของ ราฟ

” อั๊ก ฉันไม่เป็นไรแล้ว ไปหาพวกนั้นกันเถอะ ” – ราฟ บอกกับเธอก่อนที่จะเริ่มกลับมาหายใจได้ปกติ

” ฉันคิดว่าฉันจะอยู่ตรงนี้ ” – เธอตอบกลับด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ

ราฟ ลูบไหล่เธอด้วยความสงสาร – ” เธอก็รู้ ฉันต้องหว่านล้อมเยอะกว่าที่จะพา เดฟ มาได้ในคืนนี้ อย่าปล่อยเขาไปเหมือนตอนเรียนอยู่สิ “

วาเนสซ่า มองมาที่เขาพร้อมกับแก้มที่แดง – ” นายรู้ด้วยเหรอ ? “

” ทุกคนรู้หมดยกเว้นแค่ เดฟ เขาน่ะโง่เรื่องนี้ “

” เขามีแฟนแล้ว ” – วาเนสซ่า พูดขึ้น

” โซว์ ไม่ใช่แฟนเขา ” – ราฟ พูดขึ้น – ” เขาบอกฉันเอง ฉันคิดว่า โซว์ เป็นแค่เพื่อนที่ดี เธอยังมีโอกาส “

” มันค่อนข้างน่าอึดอัด ” – วาเนสซ่า พูดขึ้น

” ลองไปดูก่อนสิ เธอจะไปรู้ได้ยังไง ?” – ราฟ พูดขึ้น

ทั้งสองคนเดินตาม เดฟ ไปในที่นั่งส่วนตัว ห้องนี้มีเสียงดังน้อยกว่าส่วนบาร์ มันมีโต๊ะกับเก้าอี้วางไว้ให้ด้วย

” สาวๆ นี่ วาเนสซ่า เพื่อนของเรา ” – ราฟ บอกกับ โซว์ และ เคทลิน

ราฟ ไปนั่งข้างๆ เดฟ โดยมี วาเนสซ่า นั่งข้างสาวๆ ราฟ เปิดเมนูที่โต๊ะและสั่งเครื่องดื่มมาให้ทุกคน

เดฟ โน้มตัวไปหา ราฟ และพูดขึ้น – ” นายทำอะไรอยู่เนี้ย ? “

ราฟ ยิ้มตอบกลับ – ” อยู่เฉยๆพวก รอดูโชว์ดีๆ “

โซว์ หัวเราะออกมา – ” ฉันคิดว่านี่คงเป็นงานรวมรุ่นที่น่าเบื่อ แล้วสองคนนั่นมันอะไรกัน ?”

” มันเป็นงานรวมรุ่นนิ หลายคนไม่ได้โตขึ้นเลย ” – ราฟ พูดขึ้น

” ฉันจะบอกเธอทีหลัง ” – เดฟ พูดต่อ

ราฟ มองไปที่ โซว์ – ” งั้นเธอกับ เดฟ รู้จักกันได้ยังไง ?”

“เราเจอกันในเกม Conquest ” – เดฟ ขัดขึ้นมา

โซว์ พูดต่อ – ” และ เคทลิน ก็—”

” Mercy นักฆ่าฝีมือยอดในเกมใช่มั้ย ? ” – ราฟ ขัดขึ้นมา

เคทลิน มองไปที่ ราฟ ด้วยท่าทีแปลกใจ

” นายรู้ได้ยังไง ? “

ราฟ ลุกขึ้นจากที่นั่งรากับสิงโตที่เพิ่งตื่นแล้วยักไหล่ – ” ฉันจับตาดูสาวสวยในเกมแบบเธอตลอดแหละ “

” งั้นเราสี่คนก็เล่นเกม แล้ว วาเนสซ่า ล่ะ ? “

” ฉันเองก็เล่นด้วย ” – วาเนสซ่า ตอบกลับ

” หืม งั้นทั้งห้าคนก็เป็นผู้เล่น ” – ราฟ พูดขึ้นแฝงด้วยความหมาย ห้าคนนี้ถือว่ามีจำนวนเท่ากับปาร์ตี้หนึ่งได้เลย

” แล้วเลเวลเท่าไหร่กันแล้ว ? ” – ราฟ ถาม เคทลิน

เคทลิน มองกลับมาด้วยท่าทีครุ่นคิดแล้วตอบกลับ – “428 “

” ดี ชัดแล้วว่าสูงที่สุดในกลุ่ม ” – ราฟ พูดขึ้น

เคทลิน ยักไหล่ตอบรับ

” แล้ว วาเนสซ่า ล่ะ ? “

” ฉันเป็นพรีส เลเวล 210 ฉันไม่ค่อยได้เล่นเพราะงานแต่ก็ชอบเกมนี้ “

ราฟ พยักหน้า – ” แล้วเธอล่ะ โซว์ ? “

” 180 “

” ไม่เลว ฉันเลเวล 411 ฉันเดาว่านายคงเลเวลน้อยที่สุดล่ะมั้ง เดฟ “

” นายเดาผิด “

” นายเลเวลเท่าไหร่ ? “

” 316 “

” ไม่มีทาง! “

” จิรงๆ ฉันโชคดีได้เควสต่อเนื่องและเลเวลเพิ่มอย่างรวดเร็ว “

” ฉันบอกเลยว่าโชคดีมากๆ ! ” – โซว์ พูดขึ้นต่อ

ราฟ หัวเราะออกมา – ” บ้าเอ้ย ฉันว่าจะขอให้สาวๆช่วยพานายไปเก็บเลเวลจนถึง 200 เพื่อให้พอกับมาตรฐานของ Devastators นายกลับเลยมาแล้ว “

” เดฟ ทำมันได้ด้วยตัวเอง ” – โซว์ พูดขึ้นพร้อมกับยิ้ม – ” แต่เพราะนายทำตัวดี ฉันคงต้องขอความช่วยเหลือบ้าง “

” ได้ ! ฉันมีเวลาอยู่บ้าง อย่างน้อยก็จนกว่าการยึดเขตตะวันตกจะเริ่ม แล้ว เคทลิน ล่ะ อยากช่วยพวกกากเพิ่มเลเวลมั้ย ? ฉันมั่นใจว่าเธอคงยุ่งกับสัญญาและประกาศฆ่าเพื่อเตรียมตัวสำหรับการบุกเขตแต่เธอไปด้วยก็ได้ ” – ราฟ พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

” ฉันไม่ลงดันเจี้ยนรึเข้าปาร์ตี้ แค่ฆ่าและทำตามสัญญา “

” ไม่เอาน่า เคทลิน มันสนุกแน่ ” – โซว์ พูดขึ้น

” ฉันจะลองคิดดู ” – เคทลิน ตอบกลับ

” เอาล่ะ แล้วชื่อในเกมชื่ออะไร ?” – ราฟ พูดพร้อมดึงโทรศัพท์ออกมา

วาเนสซ่า พูดขึ้นก่อน – ” ฉัน Dementi “

” โอเค ” – เขาส่งคำขอเป็นเพื่อนให้กับ วาเนสซ่า ผ่านแอปเกม

” เดฟ…เดฟ ! นายชื่ออะไร ? “

” Death Stroke ” – สุดท้ายเขาก็ต้องตอบออกมา

เดฟ มองไปที่ เคทลิน และส่ายหน้าเล็กน้อย เธอยักไหล่เข้าใจความหมายของเขา เขาไม่ต้องการให้ตัวละครของเขาไปเกี่ยวข้องอะไรกับตัวตนอันเดตของเขา

” ฮาฮา ! ฉันน่าจะรู้อยู่แล้ว นายก็ใช้ชื่อนี้อยู่ตลอด “

ประตูห้องได้เปิดออกและมีชายคนหนึ่งพร้อมถาดเครื่องดื่มเดินเข้ามา

ราฟ ยิ้ม – ” ฉันเพิ่มเพื่อน Mercy ไปแล้ว แล้ว โซว์ ล่ะ ? “

โซว์ ยิ้ม – ” Lone Arrow “

เมื่อได้ยินชื่อของ โซว์ เด็กเสิร์ฟได้หันกลับมามองที่เธอจนเกือบทำถาดตก

” เธอคือ Lone Arrow Lone Arrow คนนั้นน่ะนะ ? ! ” – ราฟ เองก็ช็อกพอๆกัน

” ใช่ ” – โซว์ ยิ้มออกมา

Rise of The Undead Legion

Rise of The Undead Legion

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 100

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)


สามปีก่อน เกมจำลองแบบใหม่ Conquest ได้ถูกปล่อยออกมา

‘ ทั้งโลกอยู่บนเซิฟเวอร์ เกม RPG เข้ามาใช้ชีวิตพร้อมกับคนอื่นๆ สำรวจ, สร้างและพิชิตมัน ! ’

มันเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นทั่วโลก

เดฟรัสเตอร์ โตขึ้นมาโดยไม่มีครอบครัวให้พูดถึง เขามีเพื่อนไม่กี่คนและไม่ค่อยได้รับโอกาสในชีวิตนัก เขาอยู่ในเมืองเล็กๆที่เขาเรียนจบจากมัธยมมาและทำงานกินค่าแรงต่ำๆที่ยากจะพอจ่ายค่าเช้าและค่ากินค่าอยู่ได้ เขาไม่มีเงินไปเรียนมหาลัยแต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ต้องไปนอนข้างถนน

ชีวิตเของเขาย่ำอยู่กับที่

อยู่ๆก็มีการเปลี่ยนแปลง มันคือกรรมรึไม่ว่าเราจะเรียกมันกว่าอะไรก็ตาม มันก็เกิดการพลิกผัน

อยู่ๆชีวิตของเดฟก็เปลี่ยนไป

เขาบาดเจ็บและไม่อาจจะทำงานได้อีก เขาเสียสิ่งที่เขามีอยู่น้อยนิดไป โชคชะตาของเขาเจอกับวิกฤตและโอกาสก็ได้โผล่มาตรงหน้า

เขาเสียงทุกอย่าง และพยายามเพื่อคว้าโอกาสที่มันส่งผลดีต่อตัวเขา เพื่อให้เขาได้กว้าหน้าขึ้นเหมือนที่เขาฝันไม่งั้นก็นั่งมองดูตัวเองจมดิ่งไปกับความล้มเหลว

มาดูเดฟผู้ซึ่งใช้แรงบันดาลใจและความหวังทั้งหมดที่มีเข้าไปในเกมที่เขาต้องการเล่นมาโดยตลอด Conquest !

มันเป็นการเดินทางของการผจญภัยและการสำรวจ, ชัยชนะและพ่ายแพ้ เขามุ่งมั่นที่จะสร้างอนาคตให้กับตัวเขาเองทั้งในเกมและชีวิตจริง

Options

not work with dark mode
Reset