Monster Factory 31 ออเดอร์ที่ได้มาง่ายๆ

ตอนที่ 31 ออเดอร์ที่ได้มาง่ายๆ

“โอ๊ย – รอก่อนเถอะ ฉันจะแจ้งตํารวจ มันเจ็บนะโว้ย” เฉียนเสี่ยวเมิ่งที่ถูกทารุณอย่างหนักนอนอยู่บนพื้นขณะที่เลือดไหลออกจากปากสูทลําลองชุดใหม่ที่เขาใสนั้นยับเยินไปหมด มีรอยเท้าของเย่ชิงประทับอยู่ทั่ว

“ช่วยด้วย! ช่วยด้วยครับทุกคน! คนชั่วพวกนี้ทําร้ายผมช่วยเรียกตํารวจด้วยครับ!” เฉียนเสี่ยวเมิ่งผู้ที่ถูกทุบตีซ้ําแล้วซ้ําเล่าทรุดตัวลงและมองไปที่ผู้เห็นเหตุการณ์เพื่อขอความช่วยเหลือ

ผู้เห็นเหตุการณ์ทําราวกับว่ามีการแจกเงินฟรี พวกเขามารวมตัวกันและมองไปทั่วแต่เห็นได้ชัดว่ากําลังเอนเอียงไปทางเยู่ชิง ทั้งสองคนที่กองอยู่บนพื้นและอีกคนที่ยืนอยู่แต่งตัวเหมือน เป็นพวกนักเลงหัวไม้สําหรับเย่ชิงและจางจื่อตงนั้น หากจะบอกว่า พวกเขาเป็นเด็กดีก็คงจะเกินไปหน่อยเรียกว่าสาวสวยนั้นน่าจะเห มาะกว่า ผู้เข้าชมเลือกนั่งได้อย่างรวดเร็วไม่มีใครอยากโทรเรียกตํารวจเลย

“ปล้นคนอื่นกลางวันแสกๆแล้วยังจะกล้าเรียกตํารวจอีกก็ได้งั้นฉันจะโทรเรียกเอง” จางจื่อตงกล่าวเสียงเย็นชาและโทรเรียกสายภายในของตํารวจ

ตอนนี้บนถนนวุ่นวายไม่เป็นระเบียบ นอกจากเยู่ชิงแล้วก็ไม่มีใครได้ยินสิ่งที่จางจื่อองพูดในระหว่างการโทรได้ชัดเจนคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่คิดว่าจางจื่อตงเพียงแค่เรียกตํารวจ เด็กวัยรุ่นที่กระตือรือร้นสองสามคนที่อยู่ในร้านอาหารด้วยเหมือนกันก็บอกว่าเมื่อตํารวจมาถึงพวกเขายินดีเป็นพยานให้

“แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทําไมนายถึงมีปัญหากับคนพวกนี้” เมื่อโทรเสร็จแล้วจางจื่อตงก็ถามด้วยความประหลาดใจ เย่ชิงยักไหล่และเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง เมื่อได้ยินสาเหตุ จางจื่อตงก็โกรธอีกครั้งเธอพยักหน้าและมองเยู่ชิงราวจะบอกว่า ฉันเข้าใจแล้ว”

เพียงไม่กี่นาที่ตํารวจก็มาถึงที่เกิดเหตุ รถตํารวจลาดตระเวนบีบแตรฝ่าฝูงชนเข้ามา

“ลุกขึ้น ลุกขึ้น นายต้องไปโรงพักกับฉัน” เจ้าหน้าที่ตํารวจเคาะกระบองเหล็กในมือลงบนหัวเฉียนเสี่ยวเมิ่งที่ยังนอนอยู่

พวกเด็กวัยรุ่นรวมตัวกันอย่างรวดเร็วและทุกคนก็เริ่มอธิบายว่าเฉียนเสี่ยวเมิ่งกับพวกของเขาน่ากลัวแค่ไหน แทบจะบรรยายว่าเป็นพวกโจรชั่วด้วยซ้ํา บอกว่าพวกเขาไม่เพียงแต่อยากขโมยรถ แต่ ยังจะทําร้ายผู้หญิงคนนี้อีกด้วย

“เยี่ยมมาก สังคมของเราต้องคนอย่างพวกเธอเสมอ เด็กๆที่เต็มใจต่อสู้กับความอยุติธรรม” ตํารวจพูดยกย่องพวกเขาอย่างมีความสุข

“ฉันต้องไปจัดการเรื่องนี้ก่อน” จางจื่อตงกระซิบข้างหูเย่ชิง“ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกครั้ง โทรหาฉันนะ ฉันจะจัดการเอง” เสียงกระซิบของจางจื่อตงนั้นมีกลิ่นของแอลกอฮอล์ทําให้หูของเยู่ชิงจักจี้เล็กน้อยแล้วยังทําให้เขาเกิดความคิดที่ไม่สามา รถควบคุมได้

“โอเค แต่ครั้งหน้าฉันจ่ายนะ”

“ได้เลย!” จางจื่อตงยิ้มแล้วขึ้นรถสายตรวจ

เย่ชิงเกิดความลังเลใจเมื่อเห็นรถสายตรวจแล่นออกไปความเป็นธรรมชาติและการขาดความยับยั้งชั่งใจของจางจื่อตงทําให้แผลเป็นที่ฝังลึกในอดีตหายไปได้อย่างง่ายดาย

เชิงเดินไปจนสุดถนนไฉ่อ ซื้อน้ํามะม่วงคั้นสดๆเพื่อดับกระหายและเรียกแท็กซี่ให้มุ่งหน้าไปยังตลาดวัสดุก่อสร้าง

สายไฟ อิฐกลวง ซีเมนต์ กรวด ทราย สีทาบ้าน เหล็กเสริมบาร์หน้าต่างกระจก ……….

ต้องปรับปรุงอู่ต่อเรือใหม่ทั้งหมด เขาจึงสั่งซื้อปูนซีเมนต์กว่า 100 ตันในตอนนี้ตลาดการก่อสร้างทั้งหมดอยู่ในช่วงขาลงร้านค้าหลายร้านจึงเก็บวัสดุไว้ในปริมาณมาก การซื้อครั้งใหญ่ของเยู่ชิงครั้งนี้ทําให้เขาเสียเงินซื้อซีเมนต์ไปเพียง 320 หยวนต่ อตันเท่านั้นอีกทั้งร้านค้าพวกนี้ก็ส่งของเร็วมาก เพียงแค่เย่ชิงออก จากร้านไป พวกเขาก็ติดต่อคลังสินค้าและพร้อมที่จะส่งของออกไปแล้ว

เย่ชิงเสียค่าใช้จ่ายในการซื้อวัสดุเหล่านี้ ไปเกือบ 300,000 เขาจีงมุ่งหน้าไปยังตลาดเครื่องจักรมือสองที่อยู่ทางใต้สุดของเมืองเพื่อเตรียมซื้อเครื่องจักรที่จําเป็นจํานวนมาก

เครื่องกลึง CNC แบบแกนหมุนคู่ เครื่องกดคอลัมน์คู่และศูนย์เครื่องจักรกลแนวตั้ง 5 แกน

โรงงานไม่มีเครื่องจักรพวกนี้แต่จําเป็นต้องใช้ทําชิ้นส่วนสาหรับเครื่องแกะสลักโลหะความเร็วสูงตามที่ระบุไว้ในพิมพ์เขียวในเมื่อรับประกันได้แล้วว่าขอบคันหินกลายเป็นที่ฮือฮา เย่ชิงต้องคว้าโอกาสในการสร้างเครื่องแกะสลักโลหะความเร็วสูงมาเพื่อหาเงินทุนมาใช้ในการพัฒนาต่อไป

เครื่องจักรมือสองสองประเภทแรกนั้นซื้อมาได้ในราคาค่อนข้างถูกแต่ศูนย์เครื่องจักรกลแนวตั้ง 5 แกนนั้นมีราคาแพง แม้ว่าจะเป็นศูนย์เครื่องจักรกลขนาดเล็กที่ผลิตในประเทศอย่าง XH 1270 ก็ยังมีราคาถึง 120,000 หยวน จะไม่ซื้อก็ไม่ได้อีกศูนย์เครื่องจักรความแม่นยําสูงเหล่านี้เป็นแกนหลักของทุกอุตสาหกรรม

หลังจากทดสอบความแม่นยําและฟังก์ชันการใช้งานของเครื่องจักรแล้วเย่ชิงก็จ่ายค่าเครื่องจักรและให้ส่งเครื่องไปยังที่อยู่ของโรงงานใหม่เมื่อเขาซื้อของตามรายการเสร็จสิ้นหมดแล้วก็รีบกลับไปที่หาดอ่าวมงกร รถบรรทุกนับสิบคันจอดอยู่ในลานและคนงานกําลังขนถ่ายสิ่งของ

เครนโครงสําหรับตั้งสิ่งของจากอู่ต่อเรือเก่าถูกเอามอเตอร์ออกไปขายหมดแล้วจึงไม่มีทางใช้มันได้แน่นอน คนงานจึงใช้เวลานานกว่าหนึ่งชั่วโมงก่อนจะเอาของทุกอย่างลงจากรถจนหมดเมื่อเซ็นใบเสร็จแล้วเครื่องกลึงทั้งสามเครื่องก็มาถึงด้วยเช่นกัน โชคดีที่เย่ชิงบอกให้พวกเขาเอารถยกมาด้วย ไม่อย่างนั้นคงจะไม่มีทางย้ายเครื่ องพวกนี้ได้เลย

เมื่อทั้งสามเครื่องถูกขนส่งไปยังคลังเก็บสินค้าเดิม คนงานและคนขับก็โบกมือลาเย่ชิงก่อนขับรถออกไป อู่ต่อเรือที่วุ่นวายพลันเงียบลงอีกครั้งที่นี่ไม่มีสัญญาณของการมีชีวิตเลยจริงๆ มีเนินเขา แห้งแล้งเป็นสิ่งกีดขวางไม่ต้องไปพูดถึงการสร้างโรงงานเครื่องจักรเลยถึงจะมีใครขว้างระเบิดลูกใหญ่ก็ไม่มีคนสังเกตเห็นด้วยซ้ํา

หลังจากผ่านไปหลายนาที เย่ชิงสแกนสภาพแวดล้อมและพยักหน้าอย่างพึงพอใจ เขาหยิบมือถือที่มีแอปโรงงานมอนสเตอร์ออกมาเรียกคนงานทั้งสิบและช่างฝีมือมาสองตัว เมื่อคนงานที่เหมือนผู้เล่นเอ็นบีเอตัวเขียวและมีกําปั้นใหญ่กว่ากระสอบทรายปรากฏขึ้นอากาศรอบตัวพวกมันดูราวกับหยุดเคลื่อนไหวจากความแข็งแกร่งอันมหาศาลนี้

ช่างฝีมือสองตัวที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกมันนั้นดูเหมือนคนธรรมดาที่ยืนถ่ายรูปกับเหยาหมิง(นักบาสเกตบอลจีน)ดูจากลักษณะภายนอกเพียงอย่างเดียวช่างฝีมือคล้ายกับมนุษย์ปกติความสูง 160 ซม. และทําหลังงอคล้ายคนแก่ ช่างฝีมือไม่มีความแข็งแกร่งเหมือนคนงานแต่พวกมันมีสติปัญญาที่น่าทึ่งและมือสองข้างที่ว่องไว ยิ่งกว่าช่างฟิตระดับแปดเสียอีกเย่ชิงให้ทั้งสองตัวรับผิดชอบในการ สร้างอู่ต่อเรือใหม่ นั่นเป็นตัวเลือกที่ถูกต้องเหมาะสมแล้ว

หลังจากที่เย่ชิงจัดวางผังโรงงานใหม่คร่าวๆแล้วช่างฝีมือทั้งสองก็เริ่มออกคําสั่งให้คนงานเริ่มย้ายอิฐและเหล็กเส้นทันทีเย่ชิงวางแผนจะล้อมรอบอู่ต่อเรือทั้งหมดด้วยกําแพงยาวสามเมตรื้อและสร้างท่าเรือที่มีอยู่แล้วขึ้นใหม่อีกครั้ง และสร้างอาคารสํานักงานสองชั้นใหม่ขึ้นสองสามหลัง ส่วนการเดินสายไฟของโรงงาน เขาจะ ทําด้วยตัวเองสําหรับเขาแล้ว การต่อไฟสามเฟสก็สบายๆเหมือน กับการเดินเล่นในสวนสาธารณะนั่นแหละ

คนงานเริ่มทํางาน เพียงแค่ตัวเดียวก็มากพอที่จะทดแทนคนงานธรรมดาๆได้ 10 คนแล้ว พวกมันงอเหล็กเส้นที่หนาเท่านิ้วโป้งโดยไม่จําเป็นต้องใช้ประแจดัดเหล็กเลยด้วยซ้ํา ทั้งหมดที่ทําก็คืองอด้วยมือเปล่าให้เป็นรูปร่างได้ตามต้องการ

ในตอนที่เย่ชิงกําลังต่อสายไฟอยู่ในอาคารก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา

“สวัสดีครับ ”

“คุณเย็ใช่ไหมครับ” เสียงหัวเราะที่ชัดเจนและสดใสดังขึ้นที่ปลายสาย “ผมเล่อเจิ้งตง หัวหน้าสํานักงานการก่อสร้างเมือง”

“สวัสดีครับหัวหน้าเล่อ มีเรื่องอะไรให้ผมช่วยหรือครับ?” เย่ชิงรีบหยุดสิ่งที่เขาทําอยู่และถามกลับไป

“ขอบคนหินชุดนั้นได้ผลตามที่คาดจริงๆ บ่ายนี้เราได้รับโทรศัพท์จากประชาชนมากมาย ถามว่าเราสามารถเปลียนขอบคันหินหน้าบ้านของพวกเขาให้เป็นหินแกะสลักพวกนี้ได้ไหม”

“ฮ่าๆ – แน่นอนว่าไม่มีทางที่จะทําตามความปรารถนาเหล่านี้ได้ถนนหลายๆสายนี้เพิ่งได้รับการปรับปรุงใหม่ไปไม่นานแม้ว่าเราจะมีงบประมาณเหลือเฟือแต่ก็ทําแบบนั้นไม่ได้”

หัวหน้าเล่อเริ่มจากการสนทนากับเย่ชิงด้วยความสุภาพก่อนจากนั้นก็คิดว่าเป็นเวลาที่เหมาะจะถามคําถามที่เรียบง่ายแต่ตรงประเด็นแล้ว “โอ๊ะ จริงสิคุณเย่ เครื่องที่คุณใช้แกะสลักขอบคันหินน่ะคุณซื้อมาจากไหน?”

“ผมมีเพื่อนที่ทําธุรกิจแปรรูปหินในอําเภอซีหยุน ไม่รู้ว่าเขาเอารูปขอบคันหินบนถนนไม่ดีมาจากไหน แต่เขาขอให้ผมช่วยสั่งออเดอร์ให้สักสองเครื่อง