Genius Doctor Black Belly Miss 1494

ตอนที่ 1494  กลิ่นหอมของผู้หญิง (1)

ภายในวิหารหยกวิญญาณ  ประมุขวิหารหยกวิญญาณนั่งอยู่บนเก้าอี้ของเขา  ดวงตารูปอัลมอนด์ที่น่ามองของเขาจ้องมองไปที่กระดาษที่ใช้สำหรับวาดภาพด้วยความเศร้าโศก

“ท่านประมุข”  ร่างยายเยว่ปรากฏตัวที่หน้าประตู

“จัดการที่พักของคุณชายจวินเรียบร้อยแล้ว  ท่านประมุขไม่ต้องกังวลแล้วเจ้าค่ะ”

“อืม”  ประมุขวิหารหยกวิญญาณพยักหน้าเล็กน้อย

“ข้าเห็นว่าคุณชายจวินมีบุคลิกที่เย็นชา  ดวงตาใสกระจ่างชัดเจนไม่มีเล่ห์เหลี่ยม  เขาดูไม่เหมือนคนที่มีเจตนาชั่วร้ายและไม่น่าจะไปรบกวนศิษย์คนอื่นในวิหาร”  ยายเยว่บอกกับประมุขวิหาร

“ข้ารู้”  ประมุขวิหารหยกวิญญาณตอบอย่างสิ้นหวังพลางนวดขมับตัวเอง  “ถ้าเขาเป็นคนที่มีเจตนาไม่ดีจริงๆ  ข้าคงไม่ยอมให้เขาเหยียบเข้ามาในวิหารด้วยซ้ำ  ข้าไม่กังวลว่าเขาจะทำอะไรศิษย์ในวิหารหรอก  แต่เหตุผลที่ข้าไม่อยากให้เขาอยู่ในวิหาร  เยว่เอ๋อร์ก็รู้อยู่แล้วนี่”

สายตาของยายเยว่จ้องมองไปที่พื้น  ที่เรียกว่านางว่า “เยว่เอ๋อร์” นั้นอาจจะฟังดูแปลกมากที่จะใช้กับหญิงชราที่มีความสามารถสูงอย่างนาง  แต่มันเป็นคำเรียกที่นางได้ยินจากชายคนนี้มาตลอดชีวิตแล้ว

“ข้าเข้าใจความกังวลของท่านประมุข  ข้าจะให้คนเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดเพื่อให้แน่ใจว่าคุณชายจวินจะไม่แตะต้องสิ่งของของท่าน”

“อืม  เจ้าเองก็ไปพักผ่อนเถอะ”  ประมุขวิหารหยกวิญญาณโบกมืออย่างเกียจคร้าน

ยายเยว่ถอยออกจากห้องทันที

ประมุขวิหารหยกวิญญาณนั่งอยู่คนเดียวในห้องของเขา  จ้องมองกระดาษเปล่าตรงหน้าพร้อมกับถอนหายใจยาว

ตอนนี้จวินอู๋เสียพักอยู่ในวิหารหยกวิญญาณ  และตาม “ข้อตกลง” (ผ่านการข่มขู่) ของนางกับประมุขวิหารหยกวิญญาณ  อาหาร 3 มื้อจะถูกส่งให้นางทุกวัน  และส่วนใหญ่จะแค่เคาะประตูห้องของนาง  จวินอู๋เสียจะเห็นแค่ร่างที่วิ่งหายไปอย่างรวดเร็ว  เหลือไว้แต่กล่องอาหารวางอยู่ที่หน้าประตู

โดยไม่ต้องทำอะไรมาก  จวินอู๋เสียจะอยู่แต่ในห้องของนางเพื่อฝึกฝนพลังวิญญาณ  แม้ว่าเจ้านายของภูติประจำตัวประเภทพืชจะไม่สามารถฝึกฝนให้ก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วในสถานที่ที่มีพลังวิญญาณเข้มข้นสูงเช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่  แต่จวินอู๋เสียได้ค้นพบเมื่อนานมาแล้วว่า  แม้ว่านางจะไม่สามารถดูดซับพลังวิญญาณได้โดยตรง  แต่นางสามารถเพิ่มความเร็วได้ด้วยการเพาะเลี้ยงบัวหิมะจักรพรรดิ  ซึ่งจะช่วยเร่งการเติบโตของบัวหิมะจักรพรรดิได้อย่างมากเช่นกัน

แม้ว่าการเพาะเลี้ยงบัวหิมะจักรพรรดิโดยใช้น้ำพุสวรรค์จะไม่ได้ให้ผลที่ดีเยี่ยมเท่ากับการฝึกฝนจากร่างของบัวน้อย  แต่การกินเข้าไปก็ยังสามารถให้ผลที่ยาชั้นยอดที่สุดก็ไม่สามารถให้ได้  ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับการสร้างและบำรุงร่างกาย  จวินอู๋เสียได้ปลูกบัวหิมะจักรพรรดิเอาไว้หลายดอกในช่วงนี้  เนื่องจากวัตถุประสงค์ของการเดินทางไปยังอาณาจักรกลางครั้งนี้  นอกจากจะมาทำให้สิบสองวิหารพบกับช่วงเวลาที่ยากลำบากแล้ว  จวินอู๋เสียยังตั้งใจที่จะไปโลกวิญญาณเพื่อตามหาวิญญาณของจวินกู่พ่อของนางอีกด้วย  ก่อนหน้านั้นนางต้องทำให้แน่ใจว่าร่างของจวินกู่ยังคงสมบูรณ์และไม่ได้รับผลกระทบใดๆ  ด้วยเหตุนี้นางจึงปลูกบัวหิมะจักรพรรดิหลายดอกทำเป็นยาผสมกับน้ำและเทลงคอของจวินกู่ซึ่งจะเพิ่มประสิทธิภาพได้อย่างมาก

“น่าเสียดายที่เมล็ดของข้าไม่สามารถปลูกด้วยตัวเจ้านายเองได้  ไม่งั้นข้าก็อยากจะเห็นเจ้านายมองเมล็ดของข้าด้วยสายตาเร่าร้อนแบบเดียวกับที่มองดอกบัวพวกนี้เหมือนกัน”  ไม่รู้ว่าอิงซู่ออกมาตั้งแต่เมื่อไร  เขานอนระทวยอยู่บนเตียง  แนวกระดูกคอของเขาดูมีเสน่ห์อย่างมาก

แมวดำตัวน้อยเหลือบมองไปทางอิงซู่ที่มีความยั่วยวนโดยกำเนิดและเลียอุ้งเท้าของมันต่อ

[เจ้าหมอนี่กล้าขนาดนี้เพราะรู้ว่าจอมมารไม่ได้อยู่ข้างๆจวินอู๋เสียน่ะซิ  แถมเย่ฉาและเย่กูก็ติดอยู่ข้างนอกวิหารหยกวิญญาณ  ไม่สามารถไปฟ้องอะไรได้  ดังนั้นเขาจึงกลับไปทำตัวแบบเดิมอย่างรวดเร็ว!]

“ถ้าเจ้ายังพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้อีก  เจ้าเชื่อไหมล่ะว่าข้าจะทำให้เจ้าลุกจากเตียงไม่ได้ไปอีก 3 วันเลย”  บัวเมากระโจนขึ้นไปบนเก้าอี้ข้างๆ  เขาถือน้ำเต้าสุราเอาไว้ในมือแบบหลวมๆ  ใบหน้าแดงระเรื่อขณะจ้องไปที่อิงซู่

แมวดำตัวน้อยเอาเท้าปิดหน้าตัวเองทันที

[คำพูดพวกนั้น!  ล่อแหลมเกินไปแล้ว!]