Genius Doctor Black Belly Miss 1454

ตอนที่ 1454  ข้าจะเล่นกับเจ้าเอง (3)

เย่ฉามองตามหลังของจวินอู๋เสียที่ค่อยๆห่างออกไปเรื่อยๆอย่างเงียบเชียบ

พิษในบ่อน้ำพวกนี้กระจอกขนาดไหนกัน  ถึงทำให้คุณหนูของเขาผิดหวังได้ขนาดนี้  ไฟสู้ดับหมดไม่เหลือเลย!

ภายในฝูหยวนถัง  ลั่วซียืนอยู่ด้านนอกแสงเทียน  ใบหน้าเต็มไปด้วยความพอใจ

“ทุกอย่างเรียบร้อยไหม?”

“ขอรับ”

“ดีมาก”  ลั่วซีพยักหน้าและหันกลับไปจ้องเปลวเทียนที่ริบหรี่  ดวงตาทอประกายชั่วร้าย  “พรุ่งนี้อาจจะมีผู้เสียชีวิตจำนวนมากในเมืองนี้  ข้าคิดว่าราคาของโลงศพคงจะสูงขึ้นไม่น้อย”

“แผนการคุณชายยอดเยี่ยมไม่มีใครเทียบ  ยาพิษนั่นคุณชายก็ปรุงด้วยตัวเอง  พิษร้ายแรงถึงตาย  ไม่มีใครในโลกจะต้านทานฤทธิ์ของมันได้  ต้องสำเร็จอย่างแน่นอนขอรับ!”

ลั่วซียิ้มเล็กน้อยและโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ  “เอาล่ะ  รู้ก็ดีแล้ว  พรุ่งนี้รอดูเรื่องสนุกได้เลย  อ้อ อีกอย่างหนึ่ง  เตรียมเสื่อฟางเพิ่มด้วย  ข้าจะได้เอาไปให้พวกผู้ลี้ภัยที่ “ยากจน” พวกนั้นห่อศพ  ฮ่าๆๆ……”

เช้าวันรุ่งขึ้น  ลั่วซีเต็มไปด้วยความคาดหวัง  เขานั่งยิ้มอยู่ในบ้านรอคอยข่าวการคนเสียชีวิตจำนวนมากที่จะเกิดขึ้นที่ทางเหนือของเมือง  แต่……

เขานั่งอยู่ที่นั่นจนกระทั่งดวงอาทิตย์ขึ้นสูงตรงศีรษะ  เขาก็ยังไม่ได้รับรายงานการเสียชีวิตเลยแม้แต่ครั้งเดียว!

ลั่วซีงงมาก  เขาส่งคนขึ้นไปทางเหนือของเมืองเพื่อตรวจสอบสถานการณ์  และเมื่อลูกน้องของเขากลับมา  ข่าวที่เขานำมาก็ทำให้ลั่วซีตกตะลึงในทันที

“เจ้าว่าอะไรนะ!?”  ดวงตาของลั่วซีเบิกกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อขณะจ้องมองลูกน้องที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า

ชายคนนั้นพูดว่า  “ข้าไปเฝ้าดูที่ทางเหนือของเมืองอยู่ 4 ชั่วโมงเต็มๆ  เห็นผู้ลี้ภัยตักน้ำในบ่อขึ้นมาหลายคน  แต่……ข้าไม่เห็นใครแสดงอาการว่าถูกวางยาพิษเลยขอรับ”

ชายคนนั้นเกือบจะร้องไห้อยู่แล้ว  ไม่ต้องพูดถึงคนจะตายเลย  การได้เห็นผู้ลี้ภัยพวกนั้นถือกระบวยขนาดใหญ่ตักน้ำในบ่อขึ้นมาดื่มตรงๆอย่างสบายใจไม่เป็นอะไรเลย  ทำให้เขาตกตะลึงมาก  เขาเห็นกับตาว่าพิษของลั่วซีร้ายแรงเพียงใด  กินเข้าไปแค่เล็กน้อย  พิษก็จะฆ่าคนที่แข็งแรงสุขภาพดีให้ตายในเวลาแค่แปบเดียวเท่านั้น  แล้วผู้ลี้ภัยที่อ่อนแอพวกนั้นไม่ยิ่งกว่าหรือไง?

แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลกลใด  ปรากฏการณ์แปลกประหลาดก็ได้เกิดขึ้นแล้ว!

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่!?  ตาเจ้าเบลอรึเปล่า!?”  ลั่วซียอมรับผลแบบนี้ไม่ได้  พิษของเขาใช้ได้ผลทุกครั้ง  ไม่เคยล้มเหลวเลย

คนรับใช้ส่ายหัวและพูดว่า  “ข้ากลัวว่าจะดูผิด  ก็เลยไปดูสถานการณ์รอบๆบ่อน้ำอื่นๆ  แต่สถานการณ์ก็เหมือนกันทุกบ่อเลยขอรับ”

ลั่วซีทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้  สีหน้าดูน่าเกลียดที่สุด

“มันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง……เป็นแบบนี้ได้ยังไง……เป็นไปไม่ได้!  พิษของข้า……จะไม่ได้ผลได้ยังไง……ไป!  ไปพาคนมาทดสอบพิษซิ  ข้าไม่เชื่อว่าปัญหาจะอยู่ที่ยาของข้า!”

ไม่นาน  ผู้เยาว์ตัวเล็กผอมแห้งคนหนึ่งก็ถูกลากเข้าไปในห้องของลั่วซี  เขาถูกบังคับป้อนยาพิษเข้าไป  ภายใน 2 นาที  ผู้เยาว์คนนั้นก็นอนตายอยู่บนพื้นโดยมีเลือดออกจากทวารทั้งเจ็ด

ลั่วซีมองเลือดที่นองอยู่บนพื้น  แล้วยิ่งงุนงงมากขึ้น

เห็นได้ชัดว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่ยาพิษ  แล้วทำไมผู้ลี้ภัยที่ทางเหนือของเมืองถึงไม่ตายสักคน?

“คืนนี้พวกเจ้าไปที่นั่นอีกครั้ง!  เทยาพิษเพิ่มลงไป 3 เท่า!”  ลั่วซีกัดฟันกรอด

“ขอรับ!”

แต่ทว่า……

ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิด  หลังจากกลุ่มคนชุดดำจากไป  จวินอู๋เสียก็เดินไปที่บ่อน้ำอีกครั้งและตรวจสอบอยู่ครู่หนึ่ง  ครั้งนี้นางไม่พูดอะไรสักคำ  โยนยาสองขวดให้กับเย่ฉาด้วยความผิดหวัง  แล้วกลับไปนอนที่เตียงอย่างรวดเร็ว

เย่ฉายืนถือขวดยาด้วยสีหน้าโศกเศร้าอย่างมาก  ในตอนนั้นเขาอยากจะวิ่งไปหาลั่วซีแล้วบอกให้เขาสร้างยาพิษที่ระดับสูงกว่านี้หน่อยเพื่อมาใช้ในครั้งต่อไป  ดูสิว่ายาพิษห่วยๆที่เขาใช้นี่ทำให้คุณหนูหมดความสนใจไปแล้ว  นางไม่คิดจะเหลือบมองอีกรอบด้วยซ้ำ!