Genius Doctor Black Belly Miss 1362

ตอนที่ 1362  เผ่าวิญญาณ (4)

จวินอู๋เสียกลับคืนสู่ร่างของตัวเอง  ไม่จำเป็นต้องมองทุกอย่างภายในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดผ่านสายตาของแมวดำอีกต่อไป

จวินอู๋เหยายกมือขึ้นลูบหัวจวินอู๋เสีย  แววตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มเอาอกเอาใจ  เขากวาดสายตามองจวินอู๋เสียทั่วทั้งร่างเพื่อให้แน่ใจว่านางปลอดภัยดี

สำหรับท่าทางเอาอกเอาใจของจวินอู๋เหยานั้น  เย่ฉากับเย่เหม่ยเห็นจนชินแล้ว  แต่เย่กูนั้น……

แน่นอนว่า……

อึ้งจนพูดไม่ออกเลย

[ชิบ***!]

[นายท่านเจว๋ของพวกเขาเป็นอะไรไปแล้ว!?]

เย่กูเริ่มสงสัยว่าความทรงจำของเขาสับสนหรือเปล่า  ทำไมนายท่านเจว๋ในความทรงจำของเขาถึงแตกต่างกับนายท่านเจว๋ที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้?

บนหน้าของนายท่านเจว๋  เริ่มมีรอยยิ้มอ่อนโยนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน?

“เดี๋ยวเจ้าก็ชิน”  เสียงของเย่เหม่ยดังขึ้นที่ข้างหูของเย่กู

“พอชินแล้ว  ก็จะรู้สึกอบอุ่นใจที่ได้เห็น”  เย่ฉาพยักหน้าเห็นด้วย

เย่กูมองคนทั้งสองที่เคยเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเขาด้วยสายตาสยดสยอง  เหมือนทั้งสองคนเป็นคนทรยศขายชาติ

[นี่เขาตัดขาดจากโลกนานเกินไป  หรือว่าเขายังไม่ตื่นกันแน่?]

จวินอู๋เสียพูดคุยกับจวินอู๋เหยาสักพัก  แล้วก็มองมาที่เย่กู  นางเดินมายืนตรงหน้าเย่กูและจ้องมองใบหน้าที่ดูซีดและอ่อนแอเล็กน้อยนั่น

สิ่งที่หรงรั่วและฟ่านจั๋วพูดเมื่อครู่  นางได้ยินทั้งหมด  จาก “เด็กหญิง” ที่นางเจอก่อนหน้านี้และเด็กชายที่อยู่ตรงหน้านางตอนนี้  นางคิดว่าหรงรั่วกับฟ่านจั๋วน่าจะเดาบางอย่างได้ถูกต้อง  คนตรงหน้านางคือคนเผ่าวิญญาณ  ลักษณะพิเศษของเผ่านี้ทำให้จวินอู๋เสียรู้สึกสนใจมาก

จากภาพรวม  จวินอู๋เสียกับแมวดำก็เป็นสองวิญญาณในร่างเดียว  แต่ต่างจากเผ่าวิญญาณตรงที่พวกเขาจะไม่ทำให้วิญญาณอีกดวงหายไปเมื่ออายุมากขึ้น

สายตาของจวินอู๋เสียทำให้เย่ฉากับเย่เหม่ยกระวนกระวายใจขึ้นมา

ทั้งสองคนเข้าใจคุณหนูคนนี้พอสมควร  พวกเขารู้ว่าจวินอู๋เสียเป็นคนที่ตัดสินใจฆ่าได้อย่างเด็ดขาด  จากสถานการณ์ปัจจุบัน  เย่กูที่เป็นผู้พิทักษ์สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดคือศัตรูที่ขวางทางพวกเขา

พวกเขากังวลมากว่าจวินอู๋เสียจะอยากกำจัดเย่กู

“คุณหนู  เรายังไม่คุ้นเคยกับสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  ควรเก็บคนคนนี้เอาไว้เพื่อสอบถามข้อมูลก่อนดีไหมขอรับ?”  เย่เหม่ยเอ่ยถามขึ้นอย่างระมัดระวัง

จวินอู๋เสียยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ  ก็มีร่างสีทองพุ่งเข้ามาขวางระหว่างนางกับเย่กู

เสือเขี้ยวดาบที่แปลงร่างมาจากหนูนรกยืนอยู่ตรงหน้าเย่กูเหมือนเป็นผู้พิทักษ์ปกป้องเขา  ท่าทางเหมือนกลัวว่าจะมีคนทำร้ายเจ้านายของมัน

เด็กหญิงเปลี่ยนเป็นเย่กู  หนูนรกเปลี่ยนเป็นเสือเขี้ยวดาบที่ดุร้าย  ดวงตาของเสือเขี้ยวดาบนั้นตื่นตัวระวังภัย  แตกต่างกับหนูนรกที่ใสซื่อน่ารักตัวนั้นอย่างสิ้นเชิง

มันกำลังปกป้องเจ้านายของมัน

“ข้าไม่ได้พูดว่าจะฆ่าเขาสักคำ”  จวินอู๋เสียพูดพร้อมกับเงยหน้ามองเย่ฉากับเย่เหม่ย

เย่ฉากับเย่เหม่ยชะงักไปเล็กน้อย

จวินอู๋เสียไม่เคยคิดจะฆ่าเย่กูเลย  ในฐานะที่เป็นผู้พิทักษ์สุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  มันเป็นหน้าที่ของเย่กูที่ต้องป้องกันผู้บุกรุกไม่ให้เข้ามาได้อยู่แล้ว  เขาไม่ใช่คนชั่วร้ายอย่างที่ไม่อาจให้อภัยได้  อย่างน้อยตอนที่จวินอู๋เสียอยู่ในร่างของแมวดำ  ไม่ว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือเย่กู  ทั้งคู่ไม่ได้ทำร้ายนางเลย

นอกจากนั้น  เย่กูก็ถูกเย่ฉากับเย่เหม่ยกำราบได้แล้ว  ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเด็กหญิงที่ถูกปิดผนึกอยู่ที่นี่มานาน  หรืออาจจะเป็นเพราะหนูนรกที่ใสซื่อไร้เดียงสา  จวินอู๋เสียจึงไม่รู้สึกเป็นศัตรูกับเย่กู

“เก็บเขาไว้”  จวินอู๋เสียทิ้งคำพูดประโยคนั้นไว้  แล้วหันหลังจากไป  นางไม่อยากทำร้ายวิญญาณอีกดวงที่อยู่ในร่างของเย่กู

สาวน้อยโง่เขลาที่พูดไม่ค่อยรู้เรื่องคนนั้น