Genius Doctor Black Belly Miss 1361

ตอนที่ 1361  เผ่าวิญญาณ (3)

เย่กูมองฟ่านจั๋ว  แล้วเงียบกริบ  เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย

ฟ่านจั๋วยังคงมองไปที่เย่กูอย่างสอบถาม

ทันใดนั้น  ปากของเย่กูก็โค้งงอ  เขาตะโกนออกมา  “อ๊าก!  โอ๊ย!  เจ็บๆๆ!!!”

เสียงร้องโหยหวนดังออกมาจากปากของเย่กู  เขากุมท้องด้วยสีหน้าบิดเบี้ยวเจ็บปวด  ขณะที่นอนกลิ้งไปมาบนพื้น

ฟ่านจั๋วตกตะลึง  เขาเงยหน้าขึ้นไปมองเย่เหม่ย

เย่เหม่ยก็นิ่งงันไปด้วยความประหลาดใจ  ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าทำไมเย่กูจึงมีปฏิกิริยาเช่นนี้

[เจ้าตัวร้ายแสดงละครอีกแล้ว!]

แต่คำพูดของฟ่านจั๋วเมื่อครู่ก็ทำให้เย่เหม่ยตกใจเช่นกัน  เป็นความจริงที่เย่กูเป็นคนเผ่าวิญญาณ  และบนใบหน้าของเขาก็สวมหน้ากากผูกวิญญาณเอาไว้จริงๆ  แต่เย่เหม่ยไม่คิดว่าหรงรั่วจะสามารถบอกได้ว่าเย่กูเป็นคนเผ่าอะไรจากการมองแค่แวบแรก  และไม่คิดว่าฟ่านจั๋วจะรู้เรื่องของเผ่าวิญญาณมากขนาดนี้

เพื่อช่วยเย่กูปกปิด  เย่เหม่ยกับเย่ฉาสบตากันทันที  และหิ้วปีกเย่กูที่แกล้งทำเป็นเจ็บปวดขึ้นมา  ก่อนจะพูดอย่างแข็งกร้าวว่า  “เราไม่รู้ว่าในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดจะมีอันตรายอะไรบ้าง  เอาเจ้านี่ไปด้วยจะได้เข้าใจสถานที่นี้ได้ดีขึ้น”

คำพูดของเย่เหม่ยขัดจังหวะและทำลายความอยากรู้อยากเห็นของหรงรั่วและฟ่านจั๋ว  ยังไงซะ เป้าหมายหลักของพวกเขาในการเดินทางครั้งนี้  ก็คือการค้นหาสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  ไม่ใช่หาคนเผ่าวิญญาณ

“เอาล่ะ  ถ้าเสี่ยวรั่วสนใจเผ่าวิญญาณ  หลังจากเราทำความคุ้นเคยกับที่นี่มากขึ้นแล้ว  ค่อยถามเขาเพิ่มเติมทีหลังก็ได้”  ฟ่านจั๋วพูดพร้อมหัวเราะ

หรงรั่วพยักหน้า  ดูเหมือนนางยังใจลอยอยู่นิดหน่อย

เฟยเหยียนเฝ้ามองสีหน้าของหรงรั่ว  แล้วอดรู้สึกกังวลไม่ได้  แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

จวินอู๋เหยาอุ้มจวินอู๋เสียเดินไปข้างหน้า  ขณะที่จวินอู๋เสียยื่นหัวออกไปมองด้านหลังเพื่อดูพวกเขา

เย่กูดูซึมเศร้าอย่างมากขณะที่ถูกเย่เหม่ยกับเย่ฉาขนาบข้าง  แต่เขายังสังเกตเห็นแมวดำตัวน้อยที่ยื่นหัวออกมาจากอ้อมแขนของจวินอู๋เหยา  นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นนายท่านเจว๋ปฏิบัติกับสิ่งมีชีวิตอย่างเอาอกเอาใจขนาดนี้  หรือว่าเจ้าแมวดำนั่นจะเป็นภูติประจำตัวของจักรพรรดิแห่งความมืด?

แต่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลยนี่……

พอความคิดแปลกๆนั้นผุดขึ้นมาในหัว  สีหน้าเศร้าซึมของเย่กูก็จางหายไปเล็กน้อย  เย่เหม่ยเองก็สังเกตเห็นว่าจวินอู๋เสียกำลังจ้องมองมาทางพวกเขา

[นั่นเป็นคนที่ฉลาดสุดๆเลยนะ!]

[พลาดนิดเดียวถูกจับได้แน่นอน!]

เย่เหม่ยแอบหยิกเย่กูทันที  และพูดเสียงเบาว่า  “อย่าให้ใครจับได้ซิ”

“ใครจะจับได้?  คนที่มองข้าอยู่ตอนนี้  นอกจากเจ้าสองคน  ก็มีแค่แมวตัวนั้นตัวเดียว”  เย่กูพึมพำตอบกลับเบาๆ

เย่ฉาถอนหายใจอย่างจนปัญญา  เย่เหม่ยกัดฟันและพูดว่า  “มีวิญญาณที่น่าทึ่งอยู่ในแมวตัวนั้น  วิญญาณนั่นเป็นยอดดวงใจของนายท่านเจว๋ของพวกเรา  ถ้าเจ้าถูกจับได้ขึ้นมา  เจ้าคิดถึงผลลัพธ์เอาเองแล้วกัน”

หลังจากโดนเย่เหม่ยเตือน  เย่กูก็ควบคุมตัวเองมากขึ้น  และแสร้งทำท่าทางไม่พอใจต่อไป  แต่ในใจของเขายิ่งเกิดคำถามมากขึ้นเรื่อยๆ

จวินอู๋เสียใช้อุ้งเท้าชี้ทาง  นำจวินอู๋เหยาไปยังจุดที่พวกบัวเมาอยู่

นางสลับวิญญาณกับเจ้าแมวดำภายใต้การปกป้องของจวินอู๋เหยา

ทันทีที่อิงซู่กับบัวเมาเห็นจวินอู๋เหยาปรากฏตัว  ทั้งสองก็พากันเงียบกริบเหมือนก้อนหิน  ไม่ขยับเขยื้อนจากจุดที่ยืนอยู่เลยแม้แต่นิ้วเดียว

หลังจากจวินอู๋เสียสลับวิญญาณกับแมวดำเสร็จ  เย่กูที่เห็นกระบวนการทั้งหมดก็ตกตะลึง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนที่สามารถสลับวิญญาณกับภูติประจำตัวของตัวเองได้  เขาก็รู้สึกอยู่ว่าวิญญาณของเจ้าแมวดำค่อนข้างแปลก  แต่ไม่คิดว่ามันจะแปลกขนาดนี้

การที่วิญญาณของมนุษย์สามารถสลับที่กับภูติประจำตัวได้  เป็นเรื่องที่เกินความรู้ของเขาจริงๆ