Genius Doctor Black Belly Miss 1320

ตอนที่ 1320  ป่ากร่อนกระดูก (6)

คนในกลุ่มต่างคิดหนัก  จวินอู๋เสียก็พยายามคิดหาทางอย่างเต็มที่

เย่ฉาและเย่เหม่ยยืนอยู่ด้านข้าง  พวกเขาหันไปมองจวินอู๋เหยาอย่างเงียบๆ

เจ้าสิ่งที่เรียกว่าต้นกร่อนกระดูกนี้……

เป็นสิ่งที่นายท่านเจว๋ของพวกเขาใช้กับคนที่คิดร้ายต่อเขา  การมีอยู่ของมันไม่ได้เอาไว้สร้างพิษ  แต่เอาไว้ทำให้พวกคนทรยศได้ลิ้มรสความเจ็บปวดทรมานจากการโดนเมล็ดพืชกาฝากกินเลือดเนื้อของพวกเขา  และในส่วนที่ต้นกร่อนกระดูกงอกผ่านพื้นดินขึ้นมาหลังจากนั้น  ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ใครบางคนในราชอาณาจักรแห่งความมืดพัฒนาขึ้นมา

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าพี่น้องของพวกเขาในราชอาณาจักรแห่งความมืดจะเอาเจ้าเครื่องมือทรมานนี้มาที่อาณาจักรล่างเพื่อเป็นปราการป้องกันสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด

กลไกการป้องกันระดับนี้  แม้แต่พวกเขาก็ยังยอมแพ้

ถ้าพวกเขาไม่ได้ติดอยู่ในสถานการณ์นี้เองล่ะก็  พวกเขาก็คงดีใจมากที่เห็นอุปสรรคสุดโหดพวกนี้ทั้งหมดทำหน้าที่ฝังผู้บุกรุกต่ำช้าทุกคนที่โลภมากอยากได้สมบัติใน ‘สุสาน’ ของนายท่านเจว๋ของพวกเขา

แต่……

ตอนนี้เป็นนายท่านเจว๋เองที่นำคุณหนูเข้ามา ‘ขุดสุสานของตัวเอง’!

จวินอู๋เหยายังคงมีรอยยิ้มตามปกติ  เขามองใบหน้าที่กำลังจมอยู่ในความคิดของจวินอู๋เสียด้วยแววตาล้อเลียนจางๆ  ไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าโศกสลดของลูกน้องทั้งสองคนของตัวเองเลยสักนิด

“ต้นไม้พวกนี้น่าสนใจทีเดียว”  จวินอู๋เหยาพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ

เย่ฉาและเย่เหม่ยอึ้ง

“นายท่านเจว๋พูดอะไรนะขอรับ?”  เย่เหม่ยคิดว่าหูของเขาคงมีปัญหา  จึงถามนายท่านของตัวเองเสียงเบา

“ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้ไม่ใช่ช่วงเวลาที่เหมาะสมล่ะก็  ข้าก็คงเอามันกลับไปดูหน่อยแล้ว”  จวินอู๋เหยาพูด  ดูท่าทางจะสนใจมันพอสมควร  ของพิเศษแบบนี้หาดูได้ยาก  ไม่ว่ามันจะมีประโยชน์หรือไม่  ตราบใดที่มันมีคุณสมบัติที่ไม่เหมือนใคร  มันมีคุณค่าพอที่จะมีอยู่

เย่เหม่ยเงียบ

[เหมือนว่านายท่านเจว๋ไม่ได้สังเกตว่าต้นกร่อนกระดูกพวกนี้ขยายพันธุ์มาจากเครื่องมือลงโทษที่เขาใช้กับคนที่ต่อต้านเขา!]

[นายท่านเจว๋!]

[ท่านไม่ต้องลำบากเอามันกลับไปหรอกขอรับ!  ที่ราชอาณาจักรแห่งความมืดมีอยู่เยอะแล้ว  ตอนท่านกลับไปที่นั่นก็ไปดูมันได้ตามใจชอบเลยขอรับ!]

จวินอู๋เหยาจำของเล่นพวกนี้ไม่ได้เลยสักนิด  เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเจ้าสิ่งที่ทำให้จวินอู๋เสียคิดหนักอยู่นี่เป็นฝีมือของเขาเอง……

เย่ฉากับเย่เหม่ยพยายามยั้งตัวเองเอาไว้อย่างเต็มที่จนแทบกระอักเลือด  แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากฝืนกลืนเลือดกลับลงไป

พวกเขามาถึงจุดนี้แล้ว  ย่อมไม่มีวันขายนายท่านของพวกเขาแน่

พวกเขาไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องเตือนนายท่านเจว๋ว่าสิ่งนี้เป็นของที่เขานำกลับไปที่ราชอาณาจักรแห่งความมืดด้วยตัวเอง  และพี่น้องในราชอาณาจักรก็พัฒนามันขึ้นไปอีกระดับ  และทำให้คุณหนูลำบากอยู่ในตอนนี้!

[อย่าพูดดีกว่า!]

[พวกเขาจะไม่ยอมพูดเรื่องนี้สักคำเดียว!]

จวินอู๋เสียคิดหาทางแก้ไม่ออกเลย  นางหยิบเอาตำราโบราณออกมาเปิดค้นหาส่วนที่พูดถึงคุณสมบัติพิเศษของต้นกร่อนกระดูก

เฉียวฉู่เห็นตำราโบราณที่จวินอู๋เสียหยิบขึ้นมา  ก็เกิดความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที  เขาเคยเปิดตำราพวกนี้ดูก่อนที่จะขายมัน  และไม่เห็นว่ามีอะไรพิเศษอยู่ในนั้น  แต่พอดูจวินอู๋เสียในตอนนี้  ดูเหมือนว่านางจะให้ความสำคัญกับหนังสือพวกนั้นมาก

จวินอู๋เสียสงบจิตใจลงและอ่านตำรา  คุณสมบัติพิเศษของต้นกร่อนกระดูกที่บันทึกไว้ตรงกับที่นางจำได้  ทุกอย่างที่เขียนอยู่ในตำรา  นางสามารถท่องได้อย่างแม่นยำ

แต่ขณะที่นางพลิกอ่านตำรา  นางก็พบสิ่งอื่นที่พิเศษในตำราอีกเล่ม

การขจัดพิษด้วยพิษ!

ยางพิษจากต้นกร่อนกระดูกมีฤทธิ์กัดกร่อนสูง  แต่ตัวมันก็ไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน  ถ้าหากมีพิษสองชนิดผสมกัน  ก็เป็นไปได้ว่าพวกมันอาจให้ผลที่เป็นกลาง  และยกเลิกผลกัดกร่อนของมันไป

“ขจัดพิษด้วยพิษ”  จวินอู๋เสียหรี่ตา  แผนการอย่างหนึ่งค่อยๆก่อตัวขึ้นในใจนาง