Genius Doctor Black Belly Miss 1296

ตอนที่ 1296  ชำระแค้น (6)

ด้ายสีเลือดนั่นพุ่งเข้าไปและชอนไชเข้าไปในหน้าอกของชายชุดเขียวอย่างรวดเร็ว  ชายชุดเขียวดิ้นรนขณะที่ดวงตาเบิกโพลง  ร่างกายเริ่มชักกระตุก!

ผิวหนังที่ไม่ได้อยู่ใต้เสื้อผ้าแสดงให้เห็นถึงเส้นที่ปรากฏขึ้นตามด้ายสีเลือดที่เริ่มปกคลุมไปทั่ว  เส้นพวกนั้นเปล่งประกายสีแดงจางๆ  ดูเหมือนใยแมงมุมหนาทึบที่ติดแน่นทั่วทั้งร่างกายของเขา

ทันใดนั้น  นิ้วก้อยมือขวาของเขาก็เริ่มกลายเป็นเลือด  กระดูกและเนื้อของเขาถูกละลายอย่างช้าๆ  กลายเป็นเลือดเหนียวข้นหยดลงบนพื้นทีละหยด

“อ๊ากกกกกกกกกก!!!”

เสียงร้องโหยหวนดังก้อง  เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความเจ็บปวดรุนแรงที่เนื้อและกระดูกของเขาละลายไปอย่างช้าๆ  ความเจ็บปวดที่ไม่อาจจินตนาการได้ทำให้เขาเกือบหมดสติ  แต่เขาก็พบว่าเขากลับมีสติรู้ตัวอย่างชัดเจน

ความเจ็บปวดทรมานทุกๆอย่างกระหน่ำผ่านเส้นประสาททั่วร่างกายของเขา!

“อสูรโลหิต……อสูรโลหิต……”  ผู้อาวุโสฮุยจ้องมอง  ขณะที่นิ้วของชายชุดเขียวค่อยๆละลายเป็นเลือด  ร่างกายของเขาเริ่มสั่นอย่างไม่รู้ตัว

อสูรโลหิต……

ความสามารถพิเศษเฉพาะตัวของจักรพรรดิแห่งความมืด  ที่สามารถเปลี่ยนคนให้กลายเป็นเลือดได้ในทันที  แต่เขาสามารถควบคุมและจัดการกับความเร็วของการละลายได้  ทำให้คนรู้สึกเจ็บปวดทรมานทุกๆวินาทีที่ร่างกายค่อยๆสลายไปอย่างช้าๆทีละนิด  ขณะที่ความหวาดกลัวก็ทำลายสภาพจิตใจของคนผู้นั้น

นั่นคือความทรมานที่ไม่มีใครสามารถทนได้

มีตำนานที่เล่าถึงชายคนหนึ่งที่อยู่จุดสูงสุดของพลังอำนาจในอาณาจักรกลาง  ตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดรวบรวมอาณาจักรกลางให้เป็นหนึ่งเดียว  ชายคนนั้นคิดว่าเขาสามารถท้าทายอำนาจของจักรพรรดิแห่งความมืดได้  และจากนั้นชายคนนั้นก็ได้รับ ‘มอบรางวัล’ ด้วยการลิ้มรสชาติของอสูรโลหิต

เมื่ออสูรโลหิตแทรกซึมเข้าไปในร่างกาย  คนผู้นั้นก็ประสบกับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย  ชายคนนั้นถูกทรมานตลอด 3 วัน 3 คืน  เริ่มต้นจากปลายนิ้วของเขาแล้วกระจายไปอย่างต่อเนื่อง  ตอนแรกก็เป็นนิ้ว  จากนั้นก็ฝ่ามือ  เคลื่อนไปที่แขน  ไหล่  แล้วก็ต่ำลงมาจากหน้าอกไปถึงขา  สุดท้ายก็เหลือแค่หัวของเขา  และสิ่งที่ทำให้มันน่าสะพรึงกลัวยิ่งขึ้นไปอีกก็คือ  จนถึงตอนสุดท้ายที่ชายคนนั้นเหลือแค่หัว  เขาก็ยังมีชีวิตอยู่……

ความน่ากลัวของอสูรโลหิตทำให้ผู้คนในอาณาจักรกลางหวาดกลัวกันมาก  ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้าทำให้จักรพรรดิแห่งความมืดโกรธอีก

พวกเขาทุกคนต่างหวาดกลัวและสยดสยอง……

แต่ผู้อาวุโสฮุยไม่เคยนึกฝันเลยว่า  วันนึงเขาจะได้สัมผัสกับความน่าสะพรึงกลัวของอสูรโลหิต

อุณหภูมิทั้งหมดดูเหมือนจะออกจากร่างกายของเขาในทันที  หูของเขาได้ยินแต่เสียงร้องโหยหวนของชายชุดเขียวที่ดังอย่างต่อเนื่อง  มันเป็นเสียงกรีดร้องที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง  ยังไม่ทันที่เขาจะได้สัมผัสกับความทรมานนั้น  เขาก็กลัวจนขวัญหนีดีฝ่อหมดแล้ว

กล่าวกันว่า  คนที่โดนอสูรโลหิตจะรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่รุนแรงนั้นได้อย่างชัดเจน  ขณะที่อวัยวะภายในของตัวเองค่อยๆสลายไปอย่างช้าๆ

แค่คิดก็ทำให้เขาขนหัวลุกแล้ว

ผู้อาวุโสฮุยมองอย่างตกตะลึง  แล้วทันใดนั้น  เขาก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่!

เขารวบรวมพลังวิญญาณทั้งหมดไปที่ฝ่ามือ  แล้วยกแขนขึ้นเพื่อจะซัดฝ่ามือเข้าใส่หัวของตัวเอง!

เขาแน่ใจว่าเขาต้องตายแน่  แต่เขาไม่กล้าลิ้มรสความเจ็บปวดที่อสูรโลหิตจะนำมาให้เขา

แต่ก่อนที่ฝ่ามือของเขาจะแตะหัว  ทันใดนั้นเขาก็ชาไปทั้งร่าง  เขารู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนตรึงร่างเขาเอาไว้  ทำให้เขาไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่นิ้วเดียว

“ข้าอนุญาตให้เจ้าตายแล้วหรือ?”  เสียงของจวินอู๋เหยาดังขึ้น  เสียงที่เต็มไปด้วยความรื่นเริงนั้นเป็นเหมือนกับฝันร้ายที่เลวร้ายที่สุดซึ่งก้องอยู่ในหูของเขา

เขาอยากอ้อนวอน  แต่ก็ไม่สามารถขยับปากได้  ทำได้แค่ใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวจ้องมองไปที่จวินอู๋เหยา

“ดูสภาพก่อนตายของเขาให้ดีๆ  เดี๋ยวก็ถึงตาเจ้าแล้ว”  จวินอู๋เหยาพูด  มุมปากของเขาโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มที่เหมือนรอยยิ้มของปีศาจกระหายเลือด