Genius Doctor Black Belly Miss 1291

ตอนที่ 1291  ชำระแค้น (1)

“เจ้าเป็นใคร!?”  ชายชุดเขียวถามพร้อมกับขมวดคิ้วมองจวินอู๋เหยาที่จู่ๆก็โผล่มา  เขาคิดเอาว่าชายคนนี้คงเป็นคนจากอาณาจักรล่าง  พลังวิญญาณสีม่วงของเขาแผ่กระจายออกมา  เตรียมที่จะจัดการชายที่เข้ามาขวางทางพวกเขา

แต่ก่อนที่เขาจะได้ลงมือ  ผู้อาวุโสฮุยที่ยืนอยู่ข้างๆก็กดบ่าเขาเอาไว้

“ผู้อาวุโสฮุย?”  ชายชุดเขียวเอ่ยถามด้วยความงุนงงพร้อมกับมองไปที่ผู้อาวุโสฮุย

ผู้อาวุโสฮุยหรี่ตา  จ้องมองไปที่จวินอู๋เหยาเขม็ง

“อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม”  ผู้อาวุโสฮุยพูดด้วยเสียงเย็นชา

“ทำไม?”  ชายชุดเขียวสับสน  ขนาดคนจากวิหารแห่งชีวิต  พวกเขายังฆ่าทันทีที่เจอ  กะอีแค่คนจากอาณาจักรล่างคนเดียว  ทำไมผู้อาวุโสฮุยถึงห้ามไม่ให้เขาลงมือ?

“ดูนั่น”  ผู้อาวุโสฮุยยื่นคางชี้  ดวงตาของชายชุดเขียวมองตามไป  สายตาของเขาเคลื่อนจากใบหน้าของจวินอู๋เหยาลงไปที่เท้าของเขา!

ทันใดนั้น  เขาก็เห็นว่าเท้าของจวินอู๋เหยาไม่ได้สัมผัสพื้นดิน  แต่เขาลอยอยู่เหนือพื้นประมาณหนึ่งฝ่ามือ

มองทีเดียว  ชายชุดเขียวก็เหงื่อแตกพลั่กทันที

คนจากวิหารแห่งชีวิตหอบอย่างหนัก  เขามองไปที่จวินอู๋เหยาและสังเกตเห็นปรากฏการณ์แปลกๆของจวินอู๋เหยาเข้า

ก็เหมือนกับชายชุดเขียว  เขาตกตะลึงพรึงเพริดไม่ต่างกัน!

การลอยตัวนั้นมีแต่ผู้ที่แข็งแกร่งเหนือมนุษย์เท่านั้นที่จะทำได้  ทั่วทั้งสิบสองวิหาร  นอกจากประมุขของสิบสองวิหารแล้ว  ก็ไม่มีใครทำได้อีก  แถมประมุขของสิบสองวิหารทุกคนก็ทำได้แค่ลอยตัวเพียงช่วงเวลาสั้นๆ  มันต้องใช้การตั้งสมาธิรวบรวมพลังวิญญาณไปไว้ที่เท้าเพื่อให้ลอยตัวอยู่ได้ในระยะเวลาสั้นๆ  แต่ชายตรงหน้าพวกเขากลับใช้มันแทนการเดิน  และที่ยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีกคือเขาไม่สามารถตรวจจับพลังวิญญาณจากชายคนนั้นได้เลยแม้แต่น้อย

คนจากวิหารปีศาจเพลิงและวิหารแห่งชีวิตตระหนักได้แทบจะในทันทีนั้น  ไม่ว่าชายตรงหน้าพวกเขาจะเป็นใครก็ตาม  พลังอำนาจของเขาก็เหนือกว่าประมุขวิหารของพวกเขาเองซะอีก!

นี่มากพอจะทำให้พวกเขาหวาดกลัวได้แล้ว

แม้ว่าประมุขสิบสองวิหารในอาณาจักรกลางจะไม่ได้ถือว่าแข็งแกร่งไร้เทียมทาน  แต่ก็นับเป็นยอดฝีมือชั้นหัวกะทิ  มีคนไม่มากหรอกที่จะเอาชนะพวกเขาได้  และใครก็ตามที่มีพลังแข็งแกร่งกว่าพวกเขา  ก็ย่อมจะมีภูมิหลังที่ทรงอำนาจเช่นกัน

ตอนนั้นเอง  ไม่ว่าจะเป็นคนจากวิหารปีศาจเพลิงหรือวิหารแห่งชีวิต  ต่างก็ไม่โง่พอที่จะท้าทายจวินอู๋เหยา

เสียงการปะทะกันของอาวุธที่ดังไปทั่วบริเวณเมื่อครู่ก่อนเงียบกริบลงทันทีที่จวินอู๋เหยาปรากฏตัว

“ไม่ทราบว่าท่านผู้นี้เป็นใคร?  วันนี้วิหารปีศาจเพลิงต้องจัดการเรื่องส่วนตัวสักเล็กน้อย  ถ้าพวกเราล่วงเกินท่าน  โปรดอภัยให้เราด้วย”  ผู้อาวุโสฮุยที่เย็นชาและหยิ่งยโสเปลี่ยนท่าทีเป็นเคารพยำเกรงทันที  น้ำเสียงของเขาสุภาพมาก

ใบหน้าของจวินอู๋เหยามีรอยยิ้มชั่วร้าย  เขากวาดตามองคนจากวิหารปีศาจเพลิงโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ความเงียบของเขาทำให้คนที่ยืนอยู่บนผาสุดสวรรค์ยิ่งกระวนกระวายกันมากขึ้น

หลังจากนั้นไม่นาน  เย่เหม่ยกับเย่ฉาก็ตามมาทัน  พวกเขามายืนขนาบข้างจวินอู๋เหยา

แต่พอเย่ฉาและเย่เหม่ยปรากฏตัว  ชายชุดเขียวและผู้อาวุโสฮุยก็สีหน้าเปลี่ยนทันที!

ชายชุดดำคนนั้นคือคนที่ระเบิดตัวเองที่หุบเขาเมฆาไม่ใช่หรือ?  เขาระเบิดตัวตายไม่เหลือซากไปแล้วนี่  ทำไม……ถึงมาโผล่ที่นี่ได้ล่ะ?

ชายชุดเขียวตื่นตระหนกขึ้นมาทันที  เขาพยายามที่จะบอกตัวเองว่าชายที่เขาเห็นไม่ใช่คนเดียวกับที่เขาเจอที่หุบเขาเมฆา  แต่ไม่ว่าจะมองยังไง  ใบหน้าของชายคนนั้นก็เหมือนกับคนที่เขาเจอที่หุบเขาเมฆา!  แม้แต่เสื้อผ้าและท่าทางก็ยังเหมือนกัน!

และสิ่งที่ทำให้เขากลัวมากขึ้นก็คือ  ประโยคที่จวินอู๋เหยาถามชายคนนั้น!