Genius Doctor Black Belly Miss 1258

ตอนที่ 1258  ผลกรรม (3)

ขณะที่กำลังเดินออกจากท้องพระโรง  เฉียวฉู่ก็มองไปที่ใบหน้าเย็นชาของจวินเสีย  และอดถามด้วยความสงสัยไม่ได้ว่า  “เสี่ยวเสีย……เจ้าจะปล่อยจักรพรรดิแคว้นจิ้วไปแบบนั้นจริงๆหรือ?”

จวินอู๋เสียหันไปมองเฉียวฉู่อย่างสงบ

“ข้าบอกเมื่อไรว่าจะปล่อยเขา?”

“แต่เจ้าไม่ได้……”

ก่อนที่เฉียวฉู่จะพูดจบประโยค  เสียงร้องโหยหวนก็ดังขึ้นจากในท้องพระโรงด้านหลังพวกเขา  เสียงนั้นแสบแก้วหูจริงๆ

พวกผู้เยาว์หันกลับไปทันทีและเห็นจักรพรรดิแคว้นจิ้วนอนกองอยู่กับพื้น  ร่างกายของเขาขดเป็นลูกบอล  ขณะที่ตัวสั่นอย่างรุนแรง

“นั่น……”  ดวงตาของเฉียวฉู่เบิกกว้างด้วยความตกใจขณะที่มองไปยังจวินอู๋เสีย  ตอนที่พวกเขาเดินออกมา  เขายังดีๆอยู่เลย  แค่แปปเดียวจักรพรรดิแคว้นจิ้วกลายเป็นแบบนั้นได้ยังไง?

จวินอู๋เสียเงยหน้ามองท้องฟ้าและพูดว่า  “ข้าพูดแล้ว  ให้ละเว้นเขา  เป็นไปไม่ได้”

ยาที่เฉียวฉู่ป้อนให้จักรพรรดิแคว้นจิ้วตอนสุดท้ายนั้นไม่ใช่ยาแก้พิษ  มันเป็นแค่ยาที่ทำให้ประสาทชา  ป้องกันไม่ให้รู้สึกเจ็บปวดชั่วคราว  แม้ว่ากินยานั่นแล้วจะทำให้ไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆเลยก็ตาม  แต่พอยาหมดฤทธิ์  ผลกระทบอย่างอื่นของยานั่นก็แสดงออกมาทันที  รวมกับฤทธิ์ของยาตัวแรกที่กินเข้าไป  สิ่งที่นำมาจึงไม่ได้มีแค่เพียงความเจ็บปวดที่รุนแรงเท่านั้น

ยาสองอย่างนี้  เมื่อจับคู่กันจะทำให้เจ็บปวดทรมานจนไม่อาจจินตนาการได้เลยทีเดียว  ความทรมานที่ดูเหมือนจะไม่รู้จบนี้จะดำเนินไปเป็นเวลา 7 วัน 7 คืน  ภายในเวลา 7 วันนั้น  ไม่มีสิ่งใดที่สามารถรักษาอาการนั้นได้  และเมื่อครบ 7 วันตามกำหนด  จักรพรรดิแคว้นจิ้วจะตายจากอาการบาดเจ็บ  แต่ก่อนที่ความตายจะมาเอาชีวิตเขา  เขาจะต้องทนทรมานอย่างทารุณตลอดทั้ง 7 วัน!

นั่นเป็นการแก้แค้นครั้งสุดท้ายที่จวินอู๋เสียทำกับจักรพรรดิแคว้นจิ้ว

นางจะไม่ยอมให้เขาตายง่ายๆ  นั่นมันดีเกินไปสำหรับเขา!!

จวินอู๋เสียกับคนอื่นๆเดินออกจากวังหลวงแคว้นจิ้วโดยมีเสียงร้องโหยหวนของจักรพรรดิแคว้นจิ้วอยู่ด้านหลัง  พวกทหารในวังไม่กล้าขัดขวางพวกเขาแม้แต่น้อย  และปล่อยให้พวกเขาเดินออกจากวังหลวงอย่างสง่างาม

ก่อนออกจากวัง  จวินอู๋เสียก็หยุดเดิน  ตั้งแต่ที่พวกเขาก้าวออกจากท้องพระโรง  เย่ฉาก็หายตัวไป  และตอนนี้เขาได้กลับมาแล้ว

“ผู้อาวุโสหวงนั่นไม่อยู่ในวังหลวงแล้วขอรับ”  เย่ฉาทำตามคำสั่งของจวินอู๋เสีย  ออกค้นหาผู้อาวุโสหวงในวังหลวง  แต่หลังจากวนรอบวังจนครบรอบแล้ว  เขาก็ไม่พบวี่แววของผู้อาวุโสหวงเลย

เห็นได้ชัดว่า  จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์นั่น  พอก้าวออกจากประตูท้องพระโรงก็รู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ  จึงรีบหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว

“เขาอาจจะหนีออกจากวังหลวงไปได้  แต่คิดว่าจะออกไปจากเมืองหลวงได้งั้นหรือ?  ไปหาตัวเขามาให้ข้า!”  จวินอู๋เสียหรี่ตา  นางไม่มีวันปล่อยผู้อาวุโสหวงไปแน่  คนร้ายหลักที่รับผิดชอบเรื่องทั้งหมดนี้

“ขอรับ!”  หลังจากรับคำสั่ง  ร่างของเย่ฉาก็หายตัวไปต่อหน้าต่อตาพวกเขาทันที

จากนั้นจวินอู๋เสียกับสหายของนางก็ออกจากวังหลวงของแคว้นจิ้ว  แต่พอนางก้าวผ่านประตูวังหลวงออกมา  นางก็พบกลุ่มคนที่แต่งตัวหรูหรา  แต่ละคนสวมมงกุฏไว้บนศีรษะ  ยืนอยู่ตรงหน้านาง

จักรพรรดิของแคว้นอื่นๆที่ถูกกักขังอยู่ในเมืองหลวงได้ข่าวว่าจักรพรรดิแคว้นเหยียนมาที่นี่  และรู้ว่าจวินเสียเข้าไปในวังหลวง  พวกเขาไม่กล้าพรวดพราดเข้าไปในวังหลวง  จึงได้แต่รอให้จวินเสียออกมานอกประตูวัง

จวินอู๋เสียขมวดคิ้วเล็กน้อย  และมองไปที่กลุ่มคนแปลกหน้าตรงหน้านาง

เฉียวฉู่กับคนอื่นๆที่อยู่ข้างหลังนางขยับตัวมาอยู่ข้างหน้าจวินอู๋เสีย  บังสายตาอยากรู้อยากเห็นของกลุ่มผู้ครองแคว้นเอาไว้  สายตาของพวกเขาเปลี่ยนเป็นระแวดระวังขึ้นมาทันที