Genius Doctor Black Belly Miss 1247

ตอนที่ 1247  จะเทียบพลังวิญญาณสีม่วงกับข้าไหมล่ะ? (1)

จักรพรรดิแคว้นจิ้วรู้มาตลอดว่าผู้อาวุโสหวงมีพลังวิญญาณขั้นสีม่วง  แต่ไม่เคยเห็นเขาต่อสู้เลย  ตอนนี้จวินเสียนั่งอยู่ในท้องพระโรง  มีองครักษ์อยู่แค่ไม่กี่คน  ต่อให้เป็นจักรพรรดิแคว้นเหยียน  เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงโดยไม่มีกองทัพทหารกล้าล้านคนอยู่ด้วย  ก็เป็นแค่คนอ่อนแอเท่านั้น!

จักรพรรดิแคว้นจิ้วแทบทนรอไม่ไหวที่จะได้เห็นหัวของจวินเสียหลุดออกจากบ่า!

ถ้าจวินเสียตายที่นี่วันนี้  แคว้นเหยียนก็จะเกิดความโกลาหลวุ่นวาย  ตอนนั้นเขาก็แค่นั่งรอรับผลประโยชน์จากมัน!

พลังวิญญาณสีม่วงส่องแสงสว่างจ้าอยู่ตรงหน้าจวินอู๋เสีย  แต่นางก็ยังนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทางหยิ่งผยอง  ใบหน้าที่วางอยู่บนฝ่ามือไม่ขยับแม้แต่นิด  ดวงตานิ่งสงบเหมือนน้ำนิ่ง  สายตาเย็นชามองไปที่ผู้อาวุโสหวงที่ยังมีแสงพลังวิญญาณสีม่วงเปล่งออกจากร่าง

“พลังวิญญาณสีม่วง?”  จวินอู๋เสียเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง  นั่นเป็นปฏิกิริยาที่มากที่สุดของนางแล้ว

ผู้อาวุโสหวงตอบด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน

จักรพรรดิแคว้นจิ้วใช้โอกาสนั้นแผดเสียงหัวเราะพร้อมกับพูดว่า  “จักรพรรดิแคว้นเหยียน  ข้าไม่ได้จัดฉากวางกับดักเจ้านะ  ไม่มีใครบอกให้เจ้าไปเป็นศัตรูกับผู้อาวุโสหวง  คนที่แข็งแกร่งอย่างผู้อาวุโสหวงไม่ใช่คนที่เด็กน้อยอย่างเจ้าจะหักหน้าได้ตามใจชอบ”

“คนที่แข็งแกร่ง?”  จวินอู๋เสียหลุบตาลงเล็กน้อย  “แล้วไง?  ก็แค่พลังวิญญาณขั้นสีม่วง”

คำพูดของจวินเสียทำให้ผู้อาวุโสหวงขมวดคิ้วเข้าหากัน  เขารู้สึกว่าท่าทางสงบนิ่งของจวินเสียนั้นแปลกมาก  เนื่องจากถึงแม้ว่าพลังขั้นสีม่วงจะเป็นเรื่องธรรมดาในอาณาจักรกลาง  แต่ในอาณาจักรล่างนั้นมันหายากอย่างที่สุด  แต่ปฏิกิริยาของผู้เยาว์คนนี้สงบเกินไป  ผู้อาวุโสหวงจึงอดรู้สึกไม่ได้ว่ามันค่อนข้างแปลกไปหน่อย

ดูเหมือนจักรพรรดิแคว้นจิ้วไม่ได้สังเกตความผิดปกตินี้  และคิดว่าจวินเสียแค่วางมาดทำเป็นกล้าหาญ  เขาตั้งตารอให้ผู้อาวุโสหวงจัดการสั่งสอนมารยาทให้เจ้าเด็กนั่น

“แค่พลังวิญญาณขั้นสีม่วง?  คำพูดพวกนั้นไม่หยิ่งเกินไปหน่อยหรือ?  ที่ข้ารู้มา  ดินแดนในโลกนี้ไม่ได้พบเจอผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงมาเกือบศตวรรษแล้ว  ยกเว้นเหวินซินฮั่นอาจารย์ใหญ่กิตติมศักดิ์ของสำนักวายุประจิมซึ่งเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงเพียงคนเดียวในช่วงนี้  จักรพรรดิแคว้นเหยียนไม่ประทับใจพลังวิญญาณสีม่วง  หรือว่าเจ้าเคยเห็นผู้อื่นที่มีพลังวิญญาณสีม่วง?”  จักรพรรดิแคว้นจิ้วกลัวว่าผู้อาวุโสหวงจะไม่โกรธมากพอ  จึงพยายามปลุกปั่นใส่ไฟเข้าไปอีก

จวินอู๋เสียชำเลืองมองเขาอย่างเย็นชา

“พลังวิญญาณสีม่วงแข็งแกร่งมากหรือ?”

น้ำเสียงของนางเฉยเมยไม่สนใจเหมือนกับถามเรื่องดินฟ้าอากาศไปงั้นๆ

“ดูเหมือนเจ้าจะชอบพลังวิญญาณสีม่วงมาก  งั้นก็ดี……”  จวินอู๋เสียเริ่มพูดพร้อมกับที่มุมปากโค้งขึ้นเล็กน้อย  นางเชิดหน้านิดนึงและโบกมือข้างที่เป็นอิสระให้กลุ่มคนที่ยืนอยู่ข้างหลังนาง

“ถ้าจักรพรรดิแคว้นจิ้วเป็นกบในกะลา  พวกเจ้าก็ช่วยแง้มกะลาให้เขาเห็นหน่อยว่าพลังวิญญาณสีม่วงมันเป็นยังไง”

คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้จักรพรรดิแคว้นจิ้วมึนงง  ขณะที่เขากำลังสับสนอยู่นั่นเอง  ใน 7 คนที่ยืนอยู่ข้างหลังจวินเสีย  แสงพลังวิญญาณสีม่วงก็เปล่งออกมาจากร่างของคน 6 คน!

แสงสีม่วงสว่างจ้าไปทั่วทั้งท้องพระโรง!

ยกเว้นชายชราหน้าเศร้า  ผู้เยาว์ 5 คนและชายผู้มีใบหน้าเย็นชาที่อยู่ด้านหลังของจวินอู๋เสียล้วนเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงทั้งหมด!!!

จักรพรรดิแคว้นจิ้วตกใจจนเกือบตกจากบัลลังก์  มงกุฏหยกบนหัวเขาเอียงกระเท่เร่  ขณะที่เขาจ้องมองด้วยสายตาเหลือเชื่อ  ไม่สามารถทำใจเชื่อได้ว่าจวินเสียได้พาผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงถึง 6 คนมากับเขาด้วย!

[เป็นไปได้ยังไงกัน!?]

ผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงนั้นหายากมากจนเกือบเป็นแค่ตำนานในอาณาจักรล่าง  จักรพรรดิแคว้นจิ้วคิดว่าจวินเสียช่างไม่กลัวและบ้าบิ่นมากที่พาคนเข้ามาในเมืองหลวงแคว้นจิ้วพร้อมเขาแค่ 7 คน  ความเป็นผู้เยาว์เลือดร้อนทำให้เขาคิดอะไรไม่รอบคอบ  ใครจะไปคิดว่าคนที่จวินเสียพามาไม่ใช่แค่องครักษ์ธรรมดา  แต่เป็นผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงทั้งกลุ่ม!