Genius Doctor Black Belly Miss 1246

ตอนที่ 1246  ข้าคือจักรพรรดิแห่งแคว้นเหยียน (3)

“………”  จักรพรรดิแคว้นจิ้วแทบกระอักเลือด

[ตกลงจักรพรรดิแคว้นเหยียนมันมาที่นี่ทำไม?  มันพูดจาดีๆเป็นรึเปล่าเนี่ย!?]

[แต่ละประโยค  ยิ่งพูดยิ่งแย่  มันรู้ตัวบ้างไหมว่ากำลังยืนอยู่บนแผ่นดินของใคร!]

เมื่อเห็นว่าจักรพรรดิแคว้นจิ้วไม่สามารถระงับความโกรธได้อีกต่อไปแล้ว  ผู้อาวุโสหวงก็เดินเข้าไปในท้องพระโรงอย่างช้าๆโดยมีพวกขันทีติดตาม

“นี่คือจักรพรรดิแคว้นเหยียนงั้นหรือ?  ปากร้ายซะจริง”  ผู้อาวุโสหวงพูดขึ้น  มือประสานไว้ที่ด้านหลัง  พลังวิญญาณขั้นสีม่วงของเขาทำให้เขาได้ยินบทสนทนาภายในท้องพระโรงก่อนที่เขาจะไปถึงที่นั่น  คำพูดก้าวร้าวดูหมิ่นของจวินอู๋เสียทำให้เขาขมวดคิ้วนิ่วหน้าด้วยความไม่พอใจอย่างมาก

[เป็นจักรพรรดิของแคว้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วยังไง?]

[ต่อหน้าวิหารมังกร  มันก็เป็นแค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น]

ทันทีที่เห็นผู้อาวุโสหวงปรากฏตัว  จักรพรรดิแคว้นจิ้วก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาก  ท่าทางของเขาขึงขังขึ้นมาทันที  เขานั่งตัวตรงอยู่บนบัลลังก์  ท่าทางไม่เกรงกลัวจวินเสียเลยสักนิด

“ผู้อาวุโสหวงพูดถูก  ตอนแรกที่ข้าได้ยินว่าแคว้นเหยียนมีจักรพรรดิองค์ใหม่ขึ้นครองราชย์  ข้าก็คิดว่าเป็นข่าวดี  ไม่คิดเลยว่าบัลลังก์แคว้นเหยียนจะตกอยู่ในผู้เยาว์ที่ไม่มีมารยาททางสังคมเช่นนี้  ความประพฤติเช่นนี้จะแบกรับความรับผิดชอบอันหนักหนาของทั้งแคว้นได้ยังไง!?”  มีผู้อาวุโสหวงหนุนหลังอยู่  จักรพรรดิแคว้นจิ้วก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว  สีหน้าของเขาดูพอใจในตัวเองเป็นอย่างมาก

จวินอู๋เสียมองผู้อาวุโสหวงที่เดินเข้ามาในท้องพระโรงอย่างเย็นชา  พลางหรี่ตาลง

เดิมทีคนพิษกับโลหิตแดงเป็นของอาณาจักรกลาง  แต่ถูกนำเข้ามาสร้างหายนะให้กับคนของอาณาจักรล่าง  จากท่าทีที่จักรพรรดิแคว้นจิ้วมีต่อชายชราผู้นี้  จวินอู๋เสียก็รู้ถึงตัวตนของเขาได้ในทันที!

ขณะเดียวกัน  ผู้อาวุโสหวงก็กำลังประเมินจวินอู๋เสีย  เมื่อเห็นว่าเป็นแค่ผู้เยาว์ตัวเล็กๆ  สีหน้าของเขาก็ยิ่งไม่พอใจ

“ผู้อาวุโสต้องได้รับความเคารพ  เจ้าหนูไม่เข้าใจเรื่องนั้นหรือไง?”  ผู้อาวุโสหวงจ้องจวินเสียพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงสั่งสอน

จวินอู๋เสียเย้ย

“ไหนล่ะผู้อาวุโส?  ข้าเห็นแต่คนที่แพ้ข้ากับตาแก่สกปรกที่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน  เอาอะไรมาอ้างว่าเป็นผู้อาวุโสของข้า?”

คำพูดของจวินเสียทำให้จักรพรรดิแคว้นจิ้วตกใจมาก  เขารีบหันไปมองผู้อาวุโสหวงทันที

ตั้งแต่ผู้อาวุโสหวงมาที่แคว้นจิ้ว  เขาก็ได้รับความเคารพสูงสุดมาตลอด  ไม่มีใครกล้าพูดดูหมิ่นไม่เคารพเขาเลยแม้แต่คำเดียว  แม้แต่จักรพรรดิเองก็ยังก้มหัวให้เขา  จวินเสียเป็นคนแรกที่กล้าพูดกับเขาแบบนี้!

เมื่อเห็นผู้อาวุโสหวงทำสีหน้าถมึงทึง  จักรพรรดิแคว้นจิ้ว นอกจากจะรู้สึกตกใจแล้ว ในใจก็แอบดีใจด้วย

มีคนให้เป็นศัตรูด้วยตั้งเยอะแยะ  แต่เจ้าจักรพรรดิเด็กนี่กลับเลือกทำให้ผู้อาวุโสหวงโกรธ  ต้องรู้ว่าถึงแม้ผู้อาวุโสหวงตั้งใจจะช่วยแคว้นจิ้วยึดครองดินแดนทั้งหมด  แต่เขาก็ยังไม่ได้ลงมือต่อหน้าใครมาก่อน  จวินอู๋เสียดูหมิ่นเขาขนาดนี้  เท่ากับตบหน้าผู้อาวุโสหวงไปเต็มๆ  ต่อให้ไม่ได้ทำเพื่อแคว้นจิ้ว  ผู้อาวุโสหวงก็ไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่!

ผู้อาวุโสหวงหรี่ตา  สายตาชั่วร้ายของเขาจับจ้องอยู่ที่ร่างของจวินเสีย  “เจ้าเด็กเหลือขอ  คิดว่าเป็นจักรพรรดิแคว้นเหยียนแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเรอะ?  เจ้ากบในกะลา  คิดว่าไม่มีใครแตะต้องเจ้าได้งั้นซินะ?”

[ไอ้แมลงจากอาณาจักรล่างกล้าดูถูกเหยียดหยามเขางั้นเรอะ!?]

จวินอู๋เสียชำเลืองมองผู้อาวุโสหวงและพูดเย้ยหยันว่า  “อะไร?  อยากจะลองเหรอ?”

ผู้อาวุโสหวงกล่าวว่า  “ก็ถ้าข้าอยากจะลองล่ะ?  ตาแก่คนนี้จะสั่งสอนเจ้าเอง  ไอ้เด็กไร้มารยาท  ให้เจ้ารู้ซะบ้างว่าในโลกนี้จะมีคนที่เหนือกว่าเจ้าอยู่เสมอ  เหนือฟ้ายังมีฟ้า!”

สิ้นเสียงของเขา  ร่างของผู้อาวุโสหวงก็เปล่งแสงพลังวิญญาณสีม่วงออกมาทันที!

พลังวิญญาณสีม่วงสว่างจ้านั่นทำให้จักรพรรดิที่นั่งอยู่บนบัลลังก์รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง!