บทที่ 187
อันดับนักล่า
แม้ว่าสมาชิกสมาคมมือปีศาจทั้งหมดจะถูกทำให้อ่อนแอ่ลง แต่การต่อสู้บนท้องฟ้าก็ยังไม่สิ้นสุด
เมื่อขอบเขตนักสู้อยู่ในระดับที่สูงขึ้น การต่อสู้ระหว่างสองผู้เชี่ยวชาญจะใช้เวลานานกว่าจะเสร็จสิ้น
ในฐานะรองผู้บัญชาการสาขาที่เจ็ด หลิวคุนฝึกฝนเทคนิคลึกลับขั้นสูงเช่นเดียวกับอาวุโสแมงป่อง
ในนิกายวารีคราม เทคนิคลึกลับขั้นสูงสุดทุกคนไม่สามารถเข้าถึงมันได้
มันเฉพาะศิษย์หลักเท่านั้น อาวุโสชั้นใน และสมาชิกส่วนน้อยที่สามารถแลกเทคนิคลึกลับขั้นสูงสุดได้
แน่นอน สำหรับหลินคุน เทคนิคลึกลับขั้นสูงเพียงพอเพียงแค่ชั่วคราว ณ ตอนนี้ เทคนิคลึกลับขั้นสูงที่เขาฝึกฝนอยู่ในระดับที่ 17 มันยังไม่ถึงจุดสูงสุดก่อนไประดับที่ 18
เนื่องจากเทคนิคและระดับการฝึกฝนมีระดับใกล้เคียงกัน ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือทักษะต่อสู้ของพวกเขา
ทักษะต่อสู้เต็มไปด้วยความเป็นไปได้ มันมีหลายประเภทและส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับผู้ฝึกฝน
หลังจากแลกเปลี่ยนกันหลายร้อยกระบวนท่า หลิวคุนและอาวุโสแมงป่องทั้งคู่ยังคงสูสีกัน
“หลุดหยอกล้อได้แล้ว ข้าสูญเสียเหรียญทอง 5 ล้านเหรียญก็เป็นเพราะเจ้า ข้าจะสังหารสมาชิกของเจ้า 5 คน!”
อาวุโสแมงป่องโจมตีลงมาจากฟากฟ้า คนส่วนใหญ่ไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา
“เจ้ากล้า!” ดวงตาของหลิวคุนเบิกกว้างขณะที่เขากลายเป็นโกรธ
ปิสส ปิสส ปิสส…
ละอองหมอกโลหิตเกิดขึ้น ขณะที่สมาชิกขอบเขตปฐพีสาขาที่เจ็ดทั้งห้าคนถูกบดขยี้กลายเป็นกองเนื้อ
หัวหน้ากลุ่ม 4 และ 5 ถูกรวมไว้ในห้าคนนั้น
ผู้อาวุโสแมงป่องแต่เดิมตั้งใจจะฆ่าดาบไร้อารมณ์ แต่ดาบไร้อารมณ์นั้นมีความรู้สึกที่เฉียบแหลมและสามารถหลบไปด้านข้างได้ทันทีในตอนที่อาวุโสแมงป่องโจมตีลงมาจากฟากฟ้า
หลี่ฟู่เฉินเองอยู่ใกล้ๆ ตรงนั้นเช่นกัน แต่เขาหลบออกไปได้ไกลกว่าดาบไร้อารมณ์ ฉากที่อาวุโสแมงป่องสังหารชายทั้งห้าคนนั้นเขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน
‘ความแตกต่างระหว่างขอบเขตเพียงขอบเขตหนึ่งก็เป็นเหมือนสวรรค์และโลก หัวหน้าทีมทั้งสองอย่างต่ำก็อยู่ที่จุดสูงสุดของขอบเขตปฐพี แต่พวกเขาก็ตายลงไปทั้งๆ แบบนั้น’ หัวใจของหลี่ฟู่เฉินสั่นไหว เขารู้ว่าเขาคงหนีไม่พ้นความตาย หากอาวุโสแมงป่องเล็งเป้ามาที่เขา
“ถามหาความตาย!” หลิวคุนไล่ตามอาวุโสแม่งป่องมาอย่างใกล้ชิด
“ไม่จำเป็นต้องมาส่งข้า ยังมีโอกาสที่ข้าจะเอาหัวของเจ้าไปอยู่”
ความเร็วของอาวุโสแมงป่องเพิ่มขึ้นหลังจากที่เขาเปิดใช้งานเทคนิคลับประเภทหลบหนีและทิ้งหลิวคุนไปไกล
“บ้าเอ้ย!” หลิวคุนหยุดการไล่ล่า อย่างไรก็ตามการแสดงออกของเขาดูมืดมนยิ่ง
“หัวหน้าลั่วและหัวหน้าเหลียงตายแล้ว…” หัวหน้าทีมอีกห้าคนที่เหลือต่างเสียใจกับสหายที่จากไป
“มันสามารถตำหนิได้เพียงแต่โชคของพวกเขาเท่านั้น ถึงได้พานพบนักสู้เต๋าปีศาจขอบเขตสวรรค์ เฮ้อ… ชีวิตและความตายสามารถเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว”
“ใช่ หากเป็นเรา เราก็คงไม่สามารถหนีชะตากรรมที่น่าสยดสยองแบบนั้นได้เช่นกัน”
ขวัญกำลังใจของผู้คนกลายเป็นตกต่ำ ความตื่นเต้นจากการที่พวกเขากำจัดนักสู้เต๋าปีศาจจากสาขามือปีศาจเริ่มหายไป
***
การกำจัดสมาคมมือปีศาจสาขาเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในสามวัน
บนกระดานนักล่าสาขาที่เจ็ดมีชื่อหลี่ฟู่เฉิน หมายเลขที่อยู่ด้านหลังชื่อของเขาคือเลขหลักเดียว 9
นั่นหมายความว่าหลี่ฟู่เฉินสังหารนักสู้เต๋าปีศาจขอบเขตปฐพีมาทั้งหมดแล้วเก้าคน
แม้ฟังดูไม่ค่อยเยอะ แต่ในความเป็นจริง อันดับของหลี่ฟู่เฉินอยู่เหนือตำแหน่งที่กำหนดไว้แล้ว
บนกระดานนักล่า มีชื่อศิษย์หลักมากกว่า 400 คน หลี่ฟู่เฉินอยู่ในอันดับที่ 198
การจัดอันดับของนักล่านั้นเกิดจากการรวมกันทั้งฝ่ายวายุศักดิ์และฝ่ายเหล็กโลหิต ซึ่งหมายความว่ามันเป็นการจัดอันดับโดยรวมและไม่ใช่แค่การจัดอันดับฝ่ายสาขา
แน่นอนว่าเมื่อตอนที่กระดานนักล่าเพิ่มข้อมูลปัจจุบันไป ผลงานล่าสุดจะกลายเป็นล่าช้าไปแล้ว
ทุกๆ เดือน ฝ่ายสาขาจะเพิ่มข้อมูลการจัดอันดับโดยรวม ซึ่งหมายความว่าชื่อของหลี่ฟู่เฉินจะไม่ปรากฏในฝ่ายสาขาอื่น เฉพาะในวันแรกของเดือนเท่านั้นที่ชื่อของหลี่ฟู่เฉินจะไปปรากฏในรายชื่อฝ่ายสาขาอื่นๆ แต่เมื่อถึงตอนนั้น หลี่ฟู่เฉินอาจจะไม่ใช่อันดับ 198 ก็ได้ ขณะเดียวกันสาขาอื่นๆ ก็จะเพิ่มข้อมูลของพวกเขาในรูปแบบเดียวกัน
“จากศิษย์หลักทั้งหมด 400 คน ประมาณ 400 คนมีจำนวนการฆ่าน้อยกว่า 20 ครั้ง เฉพาะ 20 อันดับแรกเท่านั้นที่มีการฆ่าได้มากกว่านี้”
หลี่ฟู่เฉินมองขึ้นไปข้างบนและเห็นชื่อของเซี่ยเฟิง
เซี่ยเฟิงคือดาบไร้อารมณ์
จำนวนการฆ่าของเขาอยู่ที่ 98 อันดับ 5
ด้านบนของเขาคือดาบคลั่งและดาบพยัคฆ์
หนึ่งคืออันดับ 3 และอีกหนึ่งคือ อันดับ 1
ที่อันดับ 3 จำนวนการฆ่าอยู่ที่ 105 ที่อันดับ 1 จำนวนการฆ่าอยู่ที่ 145
ดาบพยัคฆ์ติดการต่อสู้เป็นนิสัย ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขามีจำนวนการฆ่าสูงกว่าดาบคลั่ง แต่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าความสามารถของดาบพยัคฆ์นั้นเหนือกว่าดาบคลั่งแต่อย่างใด
“หากดูการฆ่าจากศิษย์หลักรวมกันทั้งหมดกว่า 400 คน พวกเขาสังหารนักสู้ขอบเขตต้นปฐพีไปแล้วกว่าพันคน แน่นอนว่ามันเป็นตัวเลขที่น่ากลัว”
สังหารนักสู้ขอบเขตปฐพีกว่าพันคนหมายความว่าอย่างไร? ในช่วงที่ตระกูลใหญ่ทั้งสี่ยังอยู่ในเมืองหมอกเมฆา มันมีนักสู้ขอบเขตปฐพีน้อยกว่า 20 คนเสียอีก
แม้แต่กระทั้งเมืองขนาดกลางอย่างเมืองรวยเงินก็มีนักสู้ขอบเขตปฐพีประมาณ 30 คนเท่านั้น
แน่นอน นี่ไม่ใช่การสังหารในปีๆ เดียว แต่เป็นการสะสมจำนวนมาประมาณสิบปี
หากศิษย์หลักไม่สามารถตัดผ่านขอบเขตสวรรค์ได้ก่อนอายุ 40 ปี พวกเขาจะได้รับตำแหน่งผู้อาวุโสนิกายชั้นนอกโดยอัตโนมัติ
คนส่วนใหญ่ได้รับเลื่อนตำแหน่งให้เป็นศิษย์หลักอายุประมาณ 20 ปีเศษๆ ก่อนที่พวกเขาจะอายุ 40 พวกเขาจะมีชีวิตในฐานะหลักอยู่ประมาณ 10 ปี+
มันยังคงเป็นที่ยอมรับได้หากจะมีการสังหารนักสู้ขอบเขตปฐพีกว่าพันคนในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา
แต่สิ่งที่หลี่ฟู่เฉินไม่รู้ก็คือ ในช่วงสองทศวรรษนี้ จำนวนนักสู้เต๋าปีศาจขอบเขตปฐพีที่ถูกสังหารไม่ใช่แค่หลักพัน แต่มันมากกว่าอย่างน้อยจำนวนสองเท่าของจำนวนเหล่านั้น
ศิษย์หลักกอนหน้านี้หลายคนที่ไม่ได้เป็นศิษย์หลักอีกต่อไปจะถูกลบชื่อของพวกเขาออกจากกระดานนักล่า
คนที่ถึงแก่กรรมก็จะลบชื่อออกไป
หากนับการฆ่าเหล่านั้นและนำมาพิจารณาด้วย สองเท่าตัวเป็นเพียงขั้นต่ำ
มันยังมีอยู่อีกสิ่งที่หลี่ฟู่เฉินเองก็ไม่รู้เช่นกัน ก็คือศิษย์หลักไม่ได้ล่าเฉพาะนักสู้เต๋าปีศาจเท่าปีศาจเท่านั้น แต่นักสู้ขอบเขตปฐพีจากนิกายอื่นๆ ก็ล่าด้วยเช่นกัน
อย่างเช่นเศษซากของนิกายหมัดปีศาจ
หรือนักสู้ขอบเขตปฐพีจากนิกายเร้นวิญญาณหรือนิกายโหมกระบี่ นิกายเพื่อนบ้านมักจะมีความขัดแย้งอยู่เสมอ แม้ว่าความขัดแย้งจะไม่นำไปสู่สงคราม แต่การต่อสู้ขนาดเล็กมักเกิดขึ้นบ่อยครั้ง
ไม่กี่ปีก่อน นิกายวารีครามมีการสู้รบขนาดเล็กกับนิกายสวรรค์ปีศาจ อย่างน้อยๆ ก็มีนักสู้ขอบเขตสวรรค์กว่าโหลและนักสู้ขอบเขตปฐพีกว่าพันคนที่เกี่ยวข้อง
***
เวลาผ่านไปหลายวัน
กลุ่ม 10 กลับไปสู่ความสงบสุขตามปกติ แม้กระทั่งเมื่อมีภารกิจ มันก็ไม่ถูกมอบหมายให้กลุ่ม 10 เว้นแต่จะเป็นภารกิจใหญ่
เดือนแรกสิ้นสุดลงและเป็นวันแรกของเดือนที่สอง อย่างที่คาดไว้ อันดับของหลี่ฟู่เฉินลดลงจาก 198 เป็น 215
หลี่ฟูเฉินไม่ได้สนใจ
จำนวนการสังหารนั้นสัมพันธ์กับจำนวนคะแนนสะสมที่จะได้รับ
สำหรับทุกๆ นักสู้เต๋าปีศาจขอบเขตปฐพี รางวัลจะเป็น 20,000 คะแนนสะสม
หลี่ฟู่เฉินไม่ได้ขาดคะแนนสะสมแต่อย่างใด ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการจัดอันดับหรือจำนวนการฆ่าของเขา
***
ในศูนย์บัญชาการสมาคมมือปีศาจที่ตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งในใต้ดิน…
กลุ่มเงาดำนั่งในเป็นวงกลมภายในห้องประชุมที่มืดสนิทและน่าขนลุก
“สาขาของเราถูกกวาดล้างโดยนิกายวารีครามสาขาที่เจ็ด เราไม่สามารถนิ่งเฉยได้ เราต้องตอบโต้”
“เราตอบโต้แน่นอน แต่เราต้องดำเนินให้เร็ว เราจำเป็นต้องใช้เวลาให้สั้นที่สุดในการกำจัดผู้คนสาขาที่เจ็ดและอย่าให้สาขาอื่นเข้ามาเสริมกำลังได้”
“มาสอนบทเรียนให้นิกายวารีครามเถอะ! ให้พวกเขาได้รู้ผลของการยั่วยุมือปีศาจเรา!”
“เราจะเริ่มเมื่อไหร่?”
“สามวันจากนี้ เราจะรวบรวมสมาชิกทั้งหมดของเราในช่วงสามวันนี้และกำจัดสาขาที่เจ็ดในครั้งเดียว นอกจากนี้เรายังจะใช้โอกาสโจมตีสาขาที่หกและสาขาที่ห้าซึ่งอยู่ใกล้เคียงด้วยเช่นกัน”
“เอาหล่ะ สามวันจากนี้ หลังจากที่เรากำจัดสาขาที่เจ็ด จากนั้นเราจะเข้าร่วมกับห้าพิษสามคณะ พวกนั้นส่งคนมาที่สาขาของเรา”
การประชุมสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว สมาชิกสาขาที่เจ็ดไม่รู้ว่าการโจมตีขนาดใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นกับพวกเขา เมื่อมันเกิดขึ้น มันจะไม่ต่างจากการเข้าโรงเชือด
ติดตามข่าสารก่อนใครได้ที่เพจ INDYNOVEL
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
