Eternal Reverence เทพบุตรฟ้าประทาน 148

บทที่ 148

สามดาบ

 

 

“ศิษย์ชั้นในระดับสูงสุดของนิกายวารีคราม?”

 

เจิ้งซานมองไปในทิศทางของหลี่ฟู่เฉิน

 

จากเนินเขา ร่างของหลี่ฟู่เฉินหายไปอย่างไร้ร่องลอย และเพียงไม่นานก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่ด้านข้างของเฉินฟางหัว

 

“เฉินชิเจี๋ย ไปพักผ่อนอยู่ข้างๆ ก่อนเถอะ เดี๋ยวข้าจัดการเรื่องนี้เอง”

 

เขาสามารถกล่าวได้เลยว่าเฉินฟางหัวจิตใจกำลังแตกสลาย

 

มันไม่ใช่เพราะเธอมีพลังใจที่อ่อนแอ แต่กรงเล็บวิญญาณเจิ้งซานนั้นสกดข่มและโหดร้ายเกินไป

 

ผู้หญิงจะให้ความสำคัญกับความบริสุทธิ์ของตัวเองมากกว่าสิ่งใด เห็นได้ชัดว่าสภาพจิตใจของเธอจะกลายเป็นสิ้นหวังมาก หากเธอไม่สามารถตายอย่างมีเกียรติได้

 

เฉินฟางหัวพยักหน้า เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะดึงดันทำเป็นเข้มแข็ง ความมั่นใจและกำลังใจของเธอเกือบจะถูกบดขยี้โดยเจิ้งซวน

 

“เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถช่วยเธอได้?” เจิ้งซวนหัวเราะเยาะ ร่างกายของเขาปลดปล่อยพลังฉีปีศาจออกมา

 

“ข้าคนเดียวก็เพียงพอแล้ว” หลี่ฟู่เฉินตอบ

 

“ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าเป็นศิษย์ชั้นในระดับสูงสุดของนิกายวารีคราม มันเป็นความมั่นใจที่เหลือล้นเสียจริง แต่กิจกรรมที่ข้าโปรดปราดนั้นคือการที่ฆ่าบุคคลผู้ซึ่งมีความมั่นใจ ข้าจะถลกหนังของเจ้าออกให้หมด และนำมันมาทำเป็นหมวกฟาง

 

หลี่ฟู่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา “กรงเล็บวิญญาณเจิ้งซวน หยุดกลอุบายของเจ้า อย่าใช้กลวิธีไร้ยางอายนี้เพื่อทำลายชื่อเสียงตนเอง”

 

“โหห!” ได้ยินคำตอบของหลี่ฟู่เฉิน การแสดงออกมาของเจิ้งซวนกลายเป็นเย็นชาทันที

 

เขาตระหนักได้ว่าหลี่ฟู่เฉินนั้นแตกต่างจากคนอื่น ๆ

 

หลี่ฟูเฉินสงบ ในสายตาของเขาไม่มีแม้แต่การสั่นไหว มีเพียงความเงียบสงบและคำใบ้ลางๆ ของเจตนาสังหาร

 

“ดูเหมือนว่าข้าไม่สามารถประมาทเจ้าได้”

 

เจิ่งซวนดูจริงจังมากขึ้นและไม่เล่นเล่ห์เหลี่ยมอีกต่อไป

 

“สามดาบ” หลี่ฟูเฉินมีสีหน้าไม่แยแส ขณะที่เขาวาดดาบทองคำออกไปทีละครั้งละครั้ง

 

เจิ้งซวนนั้นไม่ได้เป็นบุคคลทั่วไปแน่นอน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าเขาด้วยการลงดาบเพียงครั้งเดียว แต่สามดาบยังคงพอเป็นไปได้

 

“ฮ่าฮ่า” เจิ้งซวนเริ่มหัวเราะ เขาไม่เคยเห็นใครหยิ่งยะโสเท่านี้มาก่อน เขาคิดว่าตัวหลี่ฟูเฉินคือเรื่องตลกที่สุดในรอบสิบปี

 

“ดาบที่หนึ่ง” หลี่ฟู่เฉินเริ่มลงมือ

 

เจตจำนงเพลิงแดง

 

เจตจำนงดาบดาวตก

 

ด้วยเจตจำนงทั้งสองที่ผสานกัน เขาแทงเจิ้งซวนด้วยดาบทองดำของเขา

 

ดาบนี้ไม่ปรากฏแสงสว่างอย่างที่เคยเป็นมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจตจำนงดาบดาวตกที่ควรมี แต่มันต่างออกไปเพราะเจตจำนงเพลิงแดง

 

เร็ว!

 

เร็วเกินไป เร็วเสียจนเจิ้งซวนไม่สามารถหลบได้

 

เมื่อดาบแรกถูกฟันออกไปจนสุดทาง มันก็ได้มาต่อหน้าของเจิ้งซวน

 

มันเป็นดาบที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

 

ดาบนี้ส่งความหนาวเหน็บลึกลงไปในกระดูกสันหลังของเจิ้งซวน

 

“กรงเล็บวิญญาณโลกันต์!”

 

เจิ้งซวนคำราม ขณะที่เขาโจมตีออกไปในแสงไฟ

 

ฟึบ ฉึก!

 

ผิวดินฉีกขาด กรงเล็บของเจิ้งซวนโจมตีโดนเพียงแค่แสงดาบเท่านั้น ดาบนั้นเร็วเกินไป มันทำจึงให้เขาตัดสินใจผิดพลาดไป

 

เกราะพลังฉีและเกราะหนังสัตว์ปีศาจของเขาถูกแทง แสงดาบอันร้อนแรงทำให้เจิ้งซวนกรีดร้องอย่างน่าสังเวช เขาอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก

 

บนหน้าอกของเขามีรูเล็กๆ ที่เกรียมไหม้ปรากฏ มันลึกประมาณครึ่งนิ้ว

 

ในช่วงเวลาสำคัญ เจิ้งซวนเปิดใช้งานเทคนิคลับระดับ 2 ดาวของนิกายปีศาจสวรรค์ ลวดลายปีศาจ

 

เทคนิคลับนี้ต้องใช้ลวดลายจากร่างปีศาจมาสักบนลงร่างกาย ลวดลายจะช่วยเพิ่มความหนาแน่นและความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อ

 

“เจตจำนงแห่งดาบและเจตจำนงเทคนิค!” ใบหน้าของเจิ้งซวนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

 

จากข้อมูลที่เขาได้รับ หลี่ฟู่เฉินเข้าใจเพียงแต่เจตจำนงแห่งดาบเท่านั้น และไม่ได้เข้าใจเจตจำนงเทคนิค

 

หากมันเป็นเพียงเจตจำนงแห่งดาบ เขาก็จะไม่มีวันถูกรบกวน หลังจากทั้งหมดแล้ว เขาเองก็เข้าใจเจตจำนงกรงเล็บวิญญาณโลกันต์ด้วยเช่นกัน และระดับบ่มเพาะของเขาเองก็สูงกว่าหลี่ฟู่เฉินถึงสองระดับ

 

“เป็นไปได้อย่างไร? เขาฝึกฝนเทคนิคบ่มเพาะระดับลึกลับขั้นกลางถึงขั้นสูงสุดได้ตั้วแต่อยู่ขอบเขตต้นกำเนิด?”

 

เจิ้งซวนไม่สามารถเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเชื่อสายตาของตนเอง

 

ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว ก็ไม่มีสิ่งมดที่จะสามารถอธิบายพลังโจมตีที่มากล้นของดาบแรกนี้ได้

 

กินเม็ดยา เจิ้งซวนเหวี่ยงมือแล้วขว้างระเบิดโลหะออกไปสองลูก เขาหันกลับและเตรียมตัวหนีทันที

 

ต่อต้านใครบางคนที่แข็งแกร่งเบ็ดเสร็จอย่างเช่นหลี่ฟู่เฉินไม่ได้ เจิ้งซวนตั้งใจที่จะหลบหนี

 

“ชายผู้นี้มีความเข้าใจต่อเจตจำนงเทคนิค ข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แต่หากข้าสามารถหาสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อพัฒนาขอบเขตบ่มเพาะของข้าได้ ข้าก็จะสามารถไปสู่ขอบเขตปฐพีระดับแรกได้”

 

เจิ้งซวยยังสามารถพัฒนาได้อีกไกล แต่เพื่อที่จะเข้าเขตแดนร้อบพฤกษาเร้นลับ เขากลับต้องสกดพลังบ่มเพราะของเขาเอง

 

ความก้าวหน้าของขอบเขตแห่งการฝึกฝนไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิด มันต้องมีสถานที่ปลอดภัยในการโคจรพลังฉี

 

เมื่อถูกรบกวนจากใคร มันก็ง่ายที่จะตกอยู่ในความปั่นป่วนและเส้นชีพจรทั้งหมดอาจกลายเป็นพิการได้

 

หากเขาสามารถทะลวงระดับได้ทันที ตอนนี้เขาก็คงไม่จำเป็นต้องหลบหนีออกไปเช่นนี้

 

บูม บูม บูม….

 

ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว หลี่ฟู่เฉินก็รู้ว่าระเบิดโลหะเป็นระเบิดสายฟ้า พวกมันเป็นเครื่องมือทำลายล้างที่สำคัญซึ่งสามารถฆ่านักสู้ขอบเขตต้นกำเนิดระดับที่ 9 ได้อย่างง่ายดาย

 

น่าเสียดายที่หลี่ฟู่เฉินไม่ใช่นักสู้ขอบเขตต้นกำเนิดระดับที่ 9

 

ขยายเกราะพลังฉีของเขาออกไปด้วยเจตจำนงเพลิงแดง หลี่ฟูเฉินกลายเป็นสายธารแห่งเพลิงและไล่ตามเจิ้งซวนไป ขณะที่เขากำลังวิ่งไล่ ระเบิดสายฟ้าก็สลายตัวลงไปพร้อมๆ กับอำนาจทำลายล้างเมื่อมันสัมผัสด้วยเจตจำนงเพลิงแดง

 

ด้วยเวลาเพียงชั่วลมหายใจ หลี่ฟูเฉินก็จับเจิ้งซวนไว้ได้

 

ไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาจะรวดเร็วแค่ไหนก็ตาม เขาก็ยังคงไม่เร็วพอสำหรับท่าร่างศักดิ์สิทธิ์ของเขา

 

บูม!

 

เมฆหมอกหนาทึบกระจายออกไป ขณะที่เจิ้งซวนโยนระเบิดสีขาวออกมา

 

หลี่ฟู่เฉินถอนเกราะพลังฉีออก จากนั้นก็ทำการระเบิดสภาวะพลังฉี

 

วึบ วึบ วึบ

 

ลมรุนแรงเกิดขึ้น กระจายหมอกควันออกไป

 

หลี่ฟูเฉินจับเจิ้งซวนอีกครั้ง

 

เจิ้งซวนพยายามทำหน้าให้ดูเข้มแข็งต่อหน้าหลี่ฟู่เฉิน “หลี่ฟู่เฉิน เจ้าควรปล่อยข้าไป และเจ้าก็ไม่ควรสร้างปัญหาให้กับนิกายวารีครามของเจ้าเอง”

 

เขาเองก็กลัวตายเช่นกัน และยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ต้องการตายด้วยน้ำมือของศิษย์นิกายวารีคราม

 

“ดาบที่สอง!”

 

หลี่ฟู่เฉินปล่อยดาบที่สองออกไป ดาบนี้ถูกใช้ออกพร้อมกับการเปิดใช้งานเทคนิคลับมังกรเร้นลับ พลังฉีที่น่ากลัวแพร่ครอบคลุมตัวของเจิ้งซวย

 

“เวรเอ้ย”

 

เจิ้งซวนนำโล่ออกมาจากถุงเก็บของ และนำมันมาปิดที่ด้านหน้าของเขา

 

เคร้ง!

 

ประกายไฟพุ่งออกมาขณะที่แรงกระทบถูกส่งลงไปบนโล่ เจิ้งซวนแทบจะถูกฝั่งอยู่ในโคลนแบบมิดตัว แขนทั้งสองข้างของเขาไร้ความรู้สึกและเป็นอัมพาต

 

“ดาบที่สาม”

 

ด้วยร่างที่หายไป หลี่ฟู่เฉินปรากฏตัวขึ้นมาที่ด้านหลังของเจิ้งซวน ขณะที่เขาหยิบหัวออกมาด้วย

 

ทั้งหมดที่จำเป็นต่อการฆ่ากรงเล็บวิญญาณเจิ้งซานคือการใช้ออกไปสามดาบ

 

หากข่าวนี้ถูกส่งออกไป มันจะทำให้ศิษย์ทั้งหมดจากทั้งสามนิกายตกลงไปสู่ความตื่นตระหนก

 

แต่นี่ก็เป็นเพราะทัศนคติที่ไร้ความรอบคอบตรึกตรองของกรงเล็บวิญญาณเจิ้งซวน หากเขาหาสถานที่เพื่อพัฒนาขอบเขตบ่มเพาะของเขาก่อนเป็นอันดับแรก เขาจะไม่ตายอย่างง่ายดายเช่นนี้

 

ด้วยความสามารถของหลี่ฟู่เฉิน มันเป็นงานที่ยากที่จะเอาชนะอัจฉริยะขอบเขตปฐพีระดับที่ 1 เขาจะต้องเผชิญกับความเสี่ยงเป็นการตอบแทนหากเขาจะลงมือต่อสู้

 

“นี่คือเกราะระดับลึกลับขั้นต่ำ”

 

หยิบโล่ขึ้นมา หลี่ฟู่เฉินกลายเป็นตกใจ

 

เพียงแค่โล่นี้ชิ้นเดียวก็มีมูลค่า 100,000 เหรียญทองแล้ว มันอาจมีค่ามากกว่านี้เพราะน้ำหนักวัสดุในเกราะหนักกว่าของอาวุธมาก มูลค่าของมันจะสูงขึ้นโดยธรรมชาติ

 

เจิ้งซวนมีถุงเก็บสองใบ หนึ่งในนั้นเป็นของเขาและอีกอันเป็นของหลูเสี่ยวเฟ่ยจากนิกายวารีคราม ถุงเก็บของแต่ละใบมีเครื่องหมายของแต่ละนิกายอยู่

 

หลังจากค้นร่างของเจิ้งซวนเสร็จ หลี่ฟู่เฉินก็กลับไปหาเฉินฟางหัว

 

“หลี่ชิตี๋ เจิ้งซวนอยู่ที่ไหนแล้ว?” เฉินฟางหัวพักฟื้นเสร็จสิ้น

 

“ตายแล้ว” หลี่ฟู่เฉินตอบ

 

“ตาย?” ดวงตาของเฉินฟางหัวเบิกกว้าง

 

ศัตรูที่น่ากลัวเช่นเจิ้งซวนกลับตกตายลงภายใต้เงื้อมมือของหลี่ฟู่เฉิน หลี่ฟู่เฉินแข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่? เป็นไปได้ไหมว่าความสามารถของเขาจะมากขึ้นกว่าเดิมได้ด้วยเวลาเพียงสามเดือน?

 

เฉินฟางหัวสูดหายใจเข้าลึกๆ และพยายามซึมซับข้อมูลเหล่านี้

 

ในช่วงเวลานี้เท่านั้น เธอก็เข้าใจได้อย่างแท้จริงว่าหลี่ฟู่เฉินน่ากลัวเพียงใด บุคคลที่ชั่วร้ายเหล่านั้นพวกเขาจะรู้หรือไม้ว่าแท้จริงแล้วพวกเขาเป็นเพียงผู้อ่อนแอในสายตาของหลี่ฟูเฉิน… เป็นคนที่เขาสามารถกำจัดได้อย่างง่ายดาย

Favorite