บทที่ 31 ลูกพี่ลูกน้องที่ดูน่าเชื่อถือ “เขาต้องการเข้าร่วมบริษัทของเราด้วยเหรอ?” จางเจียนขมวดคิ้วและกล่าวว่า “ข้อกําหนดของบริษัทเรายังเข้มงวดมาก เห็นได้ชัดว่ามหาลัยที่พวกนายจบมานั้นมันยังไม่ตอบโจทย์เราเท่าไหร่” ก่อนที่เหมิงเสี่ยวไปจะพูด กันหัวหรงก็พูดเสริมว่า: “คุณจาง อย่าประเมินน้องชายของผมต่ําไป เขามีความเชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ที่ยอดเยี่ยม เขารับจ้างให้กับทางมหาลัยมาก่อนและรวบรวมโปรแกรมมากมาย “ฉันต้องคิดดูก่อน” จางเจียนมองครุ่นคิด เมื่อดูกันหัวหรงแนะนําตัวเองกับงานนี้ เหมิงเสี่ยวไปรู้สึกขอบคุณและรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย แน่นอนว่าเขามาครั้งนี้ เพราะเขาต้องการจะจัดการงานให้อีกฝ่าย “พี่หรง ลูกพี่ลูกน้องของพี่ในบริษัทเป็นผู้จัดการแบบไหน” เหมิงเสี่ยวไปถาม “นี่..” อันที่จริงกันฮัวหรงไม่รู้ตัวเลย เมื่อได้ยินเรื่องนี้ จางเจียนก็โอ้อวดทันที: “ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ระดับสูง แผนกโครงการที่คุณจะเข้าร่วม ฉันเป็นเพียงผู้ช่วยผู้จัดการ!” “คุณจางคุณเป็นผู้ช่วยผู้จัดการ!” กันฮัวหรงพูดด้วยความประหลาดใจ ในความเห็นของเขา ตําแหน่งของจางเจี้ยนนั้นสูงมาก ไม่แน่ใจว่าเขาจะเข้าร่วมตําแหน่งนี้หรือไม่ “ผู้ช่วยผู้จัดการ? น่าทึ่ง!”เหมิงเสี่ยวไปแสดงรอยยิ้มออกมา แต่แอบยิ้มในใจ ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าลูกพี่ลูกน้องของแฟนสาวของกันหัวหรงเป็นผู้จัดการของแผนกใดแผนกหนึ่ง อย่างไรก็ตาม บริษัทใหญ่มากจนเขายังไม่รู้จักคนมากมาย แต่คนนี้อวดจริงๆว่าเขาเป็นผู้ช่วยผู้จัดการแผนกโครงการของเขา เขาคงไม่รู้หรอก เมื่อวันก่อนผู้ช่วยผู้จัดการแผนกโครงการ จูเจียถูกย้ายเพราะเขา! และไม่มีผู้ช่วยผู้จัดการคนใหม่ ตอนนี้ในแผนกโครงการ ยกเว้นปานหยูเขาและเกาหยวนที่เป็นกรรมการสองคน ดูเหมือนว่า “คุณจางคนนี้” คนนี้เป็นคนโกหก? ต่อหน้ากันหัวหรง เหมิงเสี่ยวไปไม่กระตือรือร้นที่จะเปิดเผยอีกฝ่าย เขาต้องการดูการกระทําของอีกฝ่ายมีอะไรบ้าง “คุณจาง ให้ฉันพูดแบบนี้ ตราบใดที่คุณพยักหน้า เราจะเข้าไปในแผนกโครงการได้หรือเปล่า” กันหัวหรงถามอีกครั้ง “แน่นอน!” จางเจี้ยนพูดพลางตบหน้าอกของเธอ “ไม่มีปัญหาเลยที่จะจัดคนในตําแหน่งของฉัน!” “เยี่ยมมาก ลูกพี่ลูกน้อง ถ้าอย่างนั้นคุณก็ช่วยฉันได้! ฉันจะขอบคุณคุณอย่างแน่นอน!” กันหัวหรงกล่าวด้วยความประหลาดใจ จางเจียนยิ้มเล็กน้อยและไม่เห็นด้วยโดยตรง แต่กล่าวว่า “พูดช้าๆ มาสั่งอาหารกันก่อน!” “โอเค พนักงานเสิร์ฟ สั่งเลย!” กันฮัวหรงตะโกน “สวัสดีค่ะ คุณสามารถใช้โทรศัพท์มือถือของคุณเพื่อสแกนคิวอาร์โค้ดบนโต๊ะสั่งอาหารได้” พนักงานเสิร์ฟเข้ามาแล้วพูด “คุณจางเชิญคุณสั่งอาหารได้เลย!” กันฮัวหรงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาเพื่อสแกนคิวอาร์โค้ด แสดงเมนูอิเล็กทรอนิกส์ แล้วยื่นให้จางเจี้ยน จางเจียนไม่สุภาพและพูดว่า “ฉันยุ่งมาทั้งวันฉันเริ่มหิวแล้ว ถ้าอย่างงั้นขอสั่งสักสองสามอย่าง” เมื่อพูดอย่างนั้น เธอก็เลือกเมนู และเมื่อเขายื่นมันให้กันหัวหรง กันหัวหรงแทบจะทนไม่ไหว เขาสั่งอาหารที่แพงที่สุดในร้านนี้หลายจาน เช่น พระกระโดดข้ามกําแพง ปลากะพงนึ่ง กะหล่ําปลีต้ม และ แม้แต่ยิ้มที่กันหัวหรงไม่เคยอยากกิน นอกจากนี้ยังมี เฟยเกียน เหมาไถแท้ๆ 1 ขวดอีกด้วย จํานวนตัวเลขด้านล่างแสดงมากกว่าหกพันหยวนแล้ว มื้อละ 6,000 หยวน กันหัวหรงไม่เคยใช้เงินขนาดนี้มาก่อน ตอนแรกเขาคาดว่ามีแค่สามคน และมื้อหนึ่งก็แค่ไวน์เล็กน้อย มันจะมีราคาเพียงห้าหรือหกร้อยหยวน ใครจะรู้ว่ามันมากขนาดนี้ กันหัวหรงแสดงท่าทางเขินอายและถามว่า “ลูกพี่ลูกน้อง เรามีแค่เราสามคน การกินมากไปเปล่าประโยชน์หรือเปล่า?” “มีอะไรเหรอ?” จางเจี้ยนแสดงสีหน้าไม่พอใจ “ถ้าเราทานไม่หมด นายสามารถเก็บมันกลับบ้าน ลูกพี่ลูกน้องของฉันไม่ได้กินที่บ้านไม่ใช่เหรอ?” “อืม” ท่าทางของกันหัวหรงเขินอายเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าการมากินครั้งนี้มันเกินงบประมาณของเขาไปมาก เหมิ่งเสี่ยวไปยังรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ปราณีเลย! เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและเดือนกันหัวหรง: “พี่หรงถามพี่สะใภ้ว่ากินข้าวยัง? ถ้ายังเราอาจจะสั่งเพิ่มขึ้นอีกสองสามจาน ว่าแต่คุณจางไม่ได้มาโดยรถเหรอ? ผมไม่คิดว่าคุณจะตื่นได้! “ “ไม่เป็นไร ฉันกําลังมองหาคนขับรถแทนอยู่“จางเจียนไม่สนใจ “หาคนขับรถอย่างงั้นหรอ! “เหมิงเสี่ยวไปพูด”ดูเหมือนว่าเวลานี้จะหาคนขับรถยากไม่เหมือนกับช่วงเวลาอื่น ดังนั้นผมคิดว่าเราควรเว้นการดื่มแอลกอฮอล์ไปก่อน! แน่นอนว่าถ้าเราสามารถเข้าร่วมบริษัทของคุณได้ เลี้ยงครั้งต่อไปทางเราเป็นฝ่ายเลี้ยงเอง!” “ใช่ อย่าสั่งไวน์!” กันหัวหรงรับคําพูดของเหมิงเสียวไปอย่างรวดเร็ว และยกเลิกเหมาไถที่ราคาหลายพันหยวน จางเจียนดูไม่พอใจและพูดว่า “น้องชายนั้นไม่ใช่ปัญหา! ถ้าพูดถึงเรื่องต่างๆโดยไม่ดื่มการเจรจาจะกลายเป็นเรื่องยากขึ้นมาก! แน่นอนว่าเพราะฉันขับรถมาดังนั้นวันนี้ฉันจะไม่ตื่นมันก็แล้วกัน!” เมื่อเห็นว่าจํานวนเงินนั้นน้อยกว่าสองสามพันหยวน กันหัวหรงก็โล่งใจแล้วจึงพูดต่อ จางเจียนเริ่มคุยโวอีกครั้ง เธอแนะนําอย่างภาคภูมิใจ: “นั่นพี่เขย ให้ฉันบอกคุณว่างานนี้หายาก! ในตําแหน่ง เงินเดือนต่ําสุดคือ 10000 หยวน เริ่มต้นที่เงินเดือนประจําปีและที่สําคัญกว่า ตําแหน่งทางเทคนิคคือเงินเดือนประจําปี มันอยู่ที่ 200,000 ถึง 500,000 หยวนต่อปี คุณคิดว่า ถ้าคุณมีงานนี้ คุณสามารถซื้อบ้าน ซื้อรถ และแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของฉัน!” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ กันหัวหรงก็เต็มไปด้วยความปรารถนา เขารีบในชาให้จางเจียนและพูดว่า “ลูกพี่ลูกน้อง ฉันวางใจในความสุขของพี่สาวและน้องสาวของคุณ!” “พูดดี พูดดี!” จางเจี้ยนยิ้ม “แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหา! แต่ ” อีกฝ่ายพูดถึงจุดนี้ก็ได้หันไปทางกันหัวหรง “แต่อะไรนะ” กันหัวหรงถาม “แต่เรื่องนี้ ฉันไม่ใช่คนที่ตัดสินใจคนสุดท้าย!” จางเจียนพูด “ลองคิดดู มีสักกี่คนที่อิจฉางานดีๆแบบนี้! เห็นชัดๆอยู่ว่าทุกคนต้องการมัน!” กันหัวหรงพยักหน้า นี่คือเหตุผล “ถ้าฉันให้คุณเข้าไป เป็นที่แน่นอนว่าคนอื่นๆจะต้องนินทาฉันอยู่ข้างหลังอย่างแน่นอน! รู้ไหม? ประวัติย่อของคุณดูไม่ดี ถ้าเทียบกับผู้สมัครคนอื่นที่มาสมัครก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะเป็นคนไหนต่างก็จบจากมหาวิทยาลัยหลัก 985 หรือ 211 แห่งของประเทศ พวกนั้นต่างก็มีผู้เชี่ยวชาญและปรมาจารย์ทั้งหมด!” จางเจียนวางถ้วยน้ําชาของเขาลง เขาส่ายหัว “ถ้านายไม่ชี้แจงความสัมพันธ์ มันจะเป็นเรื่องยากที่ฉันจะช่วยได้!” “ถ้าอย่างงั้นคุณจาง คุณช่วยได้ไหม?” กันหัวหรงกังวลเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายพูดแบบนี้ขึ้นมา “ไม่ใช่เรื่องยากเลยสําหรับเรื่องนั้น” จางเจียนขมวดคิ้ว ทําหน้าเขินอาย “แต่ช่วยคิดหน่อยเถอะ แล้วคุณจะไม่ชวนคนมากิน ให้ของขวัญหรืออะไรทั้งนั้น เราต้องเคลียร์ทั้งหัวหน้าฝ่ายบุคคล และผู้จัดการคนอื่นๆ เรื่องพวกนี้จะต้องใช้เงินเยอะมาก!” กันหัวหรงเข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายหมายถึงและเขาก็เงียบเล็กน้อย เมื่อเห็นสิ่งนี้ จางเจียนกล่าวต่อว่า “ทั้งๆที่ต้องการให้ฉันช่วยหางานให้แท้ๆ แต่กับเงินแค่นี้ไม่สามารถจ่ายได้! ฉันเข้าใจนะว่าน้องสาวของฉันยังต้องเก็บเงินเพื่อซื้อบ้านและแต่งงาน! แต่เงินแค่เท่านี้ยังออกไม่ได้จะเอาอะไรมาดูแลน้องสาวของฉัน! สําหรับงานของคุณ สําหรับคุณที่จะแต่งงานกับน้องสาวของฉัน! แค่เรื่องเท่านี้ยังไม่สามารถทําได้คิดว่ามันเหมาะสมแล้วหรอ?” กันหัวหรงพยักหน้าและพูดด้วยเสียงต่ํา: “ถูกต้อง ผมควรจะจ่ายเงินนี้ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดนี้ราคาเท่าไหร่?” “เอาล่ะ ฉันจะคํานวณให้” จางเจี้ยนเห็นว่าทุกอย่างเขาทางของเธอแล้ว สีหน้าของเธอก็ดูผ่อนคลาย และเธอก็เริ่มคํานวณค่าใช้จ่าย
บทที่ 31 ลูกพี่ลูกน้องที่ดูน่าเชื่อถือ
“เขาต้องการเข้าร่วมบริษัทของเราด้วยเหรอ?” จางเจียนขมวดคิ้วและกล่าวว่า “ข้อกําหนดของบริษัทเรายังเข้มงวดมาก เห็นได้ชัดว่ามหาลัยที่พวกนายจบมานั้นมันยังไม่ตอบโจทย์เราเท่าไหร่”
ก่อนที่เหมิงเสี่ยวไปจะพูด กันหัวหรงก็พูดเสริมว่า: “คุณจาง อย่าประเมินน้องชายของผมต่ําไป เขามีความเชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ที่ยอดเยี่ยม เขารับจ้างให้กับทางมหาลัยมาก่อนและรวบรวมโปรแกรมมากมาย
“ฉันต้องคิดดูก่อน” จางเจียนมองครุ่นคิด
เมื่อดูกันหัวหรงแนะนําตัวเองกับงานนี้ เหมิงเสี่ยวไปรู้สึกขอบคุณและรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย แน่นอนว่าเขามาครั้งนี้ เพราะเขาต้องการจะจัดการงานให้อีกฝ่าย
“พี่หรง ลูกพี่ลูกน้องของพี่ในบริษัทเป็นผู้จัดการแบบไหน” เหมิงเสี่ยวไปถาม
“นี่..” อันที่จริงกันฮัวหรงไม่รู้ตัวเลย
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ จางเจียนก็โอ้อวดทันที: “ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ระดับสูง แผนกโครงการที่คุณจะเข้าร่วม ฉันเป็นเพียงผู้ช่วยผู้จัดการ!”
“คุณจางคุณเป็นผู้ช่วยผู้จัดการ!” กันฮัวหรงพูดด้วยความประหลาดใจ ในความเห็นของเขา ตําแหน่งของจางเจี้ยนนั้นสูงมาก ไม่แน่ใจว่าเขาจะเข้าร่วมตําแหน่งนี้หรือไม่
“ผู้ช่วยผู้จัดการ? น่าทึ่ง!”เหมิงเสี่ยวไปแสดงรอยยิ้มออกมา แต่แอบยิ้มในใจ
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าลูกพี่ลูกน้องของแฟนสาวของกันหัวหรงเป็นผู้จัดการของแผนกใดแผนกหนึ่ง อย่างไรก็ตาม บริษัทใหญ่มากจนเขายังไม่รู้จักคนมากมาย
แต่คนนี้อวดจริงๆว่าเขาเป็นผู้ช่วยผู้จัดการแผนกโครงการของเขา เขาคงไม่รู้หรอก เมื่อวันก่อนผู้ช่วยผู้จัดการแผนกโครงการ จูเจียถูกย้ายเพราะเขา!
และไม่มีผู้ช่วยผู้จัดการคนใหม่ ตอนนี้ในแผนกโครงการ ยกเว้นปานหยูเขาและเกาหยวนที่เป็นกรรมการสองคน
ดูเหมือนว่า “คุณจางคนนี้” คนนี้เป็นคนโกหก?
ต่อหน้ากันหัวหรง เหมิงเสี่ยวไปไม่กระตือรือร้นที่จะเปิดเผยอีกฝ่าย เขาต้องการดูการกระทําของอีกฝ่ายมีอะไรบ้าง
“คุณจาง ให้ฉันพูดแบบนี้ ตราบใดที่คุณพยักหน้า เราจะเข้าไปในแผนกโครงการได้หรือเปล่า” กันหัวหรงถามอีกครั้ง
“แน่นอน!” จางเจี้ยนพูดพลางตบหน้าอกของเธอ “ไม่มีปัญหาเลยที่จะจัดคนในตําแหน่งของฉัน!”
“เยี่ยมมาก ลูกพี่ลูกน้อง ถ้าอย่างนั้นคุณก็ช่วยฉันได้! ฉันจะขอบคุณคุณอย่างแน่นอน!” กันหัวหรงกล่าวด้วยความประหลาดใจ
จางเจียนยิ้มเล็กน้อยและไม่เห็นด้วยโดยตรง แต่กล่าวว่า “พูดช้าๆ มาสั่งอาหารกันก่อน!”
“โอเค พนักงานเสิร์ฟ สั่งเลย!” กันฮัวหรงตะโกน
“สวัสดีค่ะ คุณสามารถใช้โทรศัพท์มือถือของคุณเพื่อสแกนคิวอาร์โค้ดบนโต๊ะสั่งอาหารได้” พนักงานเสิร์ฟเข้ามาแล้วพูด
“คุณจางเชิญคุณสั่งอาหารได้เลย!” กันฮัวหรงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาเพื่อสแกนคิวอาร์โค้ด แสดงเมนูอิเล็กทรอนิกส์ แล้วยื่นให้จางเจี้ยน
จางเจียนไม่สุภาพและพูดว่า “ฉันยุ่งมาทั้งวันฉันเริ่มหิวแล้ว ถ้าอย่างงั้นขอสั่งสักสองสามอย่าง”
เมื่อพูดอย่างนั้น เธอก็เลือกเมนู และเมื่อเขายื่นมันให้กันหัวหรง กันหัวหรงแทบจะทนไม่ไหว
เขาสั่งอาหารที่แพงที่สุดในร้านนี้หลายจาน เช่น พระกระโดดข้ามกําแพง ปลากะพงนึ่ง กะหล่ําปลีต้ม และ แม้แต่ยิ้มที่กันหัวหรงไม่เคยอยากกิน นอกจากนี้ยังมี เฟยเกียน เหมาไถแท้ๆ 1 ขวดอีกด้วย จํานวนตัวเลขด้านล่างแสดงมากกว่าหกพันหยวนแล้ว
มื้อละ 6,000 หยวน กันหัวหรงไม่เคยใช้เงินขนาดนี้มาก่อน ตอนแรกเขาคาดว่ามีแค่สามคน และมื้อหนึ่งก็แค่ไวน์เล็กน้อย มันจะมีราคาเพียงห้าหรือหกร้อยหยวน ใครจะรู้ว่ามันมากขนาดนี้
กันหัวหรงแสดงท่าทางเขินอายและถามว่า “ลูกพี่ลูกน้อง เรามีแค่เราสามคน การกินมากไปเปล่าประโยชน์หรือเปล่า?”
“มีอะไรเหรอ?” จางเจี้ยนแสดงสีหน้าไม่พอใจ “ถ้าเราทานไม่หมด นายสามารถเก็บมันกลับบ้าน ลูกพี่ลูกน้องของฉันไม่ได้กินที่บ้านไม่ใช่เหรอ?”
“อืม” ท่าทางของกันหัวหรงเขินอายเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าการมากินครั้งนี้มันเกินงบประมาณของเขาไปมาก
เหมิ่งเสี่ยวไปยังรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ปราณีเลย!
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและเดือนกันหัวหรง: “พี่หรงถามพี่สะใภ้ว่ากินข้าวยัง? ถ้ายังเราอาจจะสั่งเพิ่มขึ้นอีกสองสามจาน ว่าแต่คุณจางไม่ได้มาโดยรถเหรอ? ผมไม่คิดว่าคุณจะตื่นได้! “
“ไม่เป็นไร ฉันกําลังมองหาคนขับรถแทนอยู่“จางเจียนไม่สนใจ
“หาคนขับรถอย่างงั้นหรอ! “เหมิงเสี่ยวไปพูด”ดูเหมือนว่าเวลานี้จะหาคนขับรถยากไม่เหมือนกับช่วงเวลาอื่น ดังนั้นผมคิดว่าเราควรเว้นการดื่มแอลกอฮอล์ไปก่อน! แน่นอนว่าถ้าเราสามารถเข้าร่วมบริษัทของคุณได้ เลี้ยงครั้งต่อไปทางเราเป็นฝ่ายเลี้ยงเอง!”
“ใช่ อย่าสั่งไวน์!” กันหัวหรงรับคําพูดของเหมิงเสียวไปอย่างรวดเร็ว และยกเลิกเหมาไถที่ราคาหลายพันหยวน
จางเจียนดูไม่พอใจและพูดว่า “น้องชายนั้นไม่ใช่ปัญหา! ถ้าพูดถึงเรื่องต่างๆโดยไม่ดื่มการเจรจาจะกลายเป็นเรื่องยากขึ้นมาก! แน่นอนว่าเพราะฉันขับรถมาดังนั้นวันนี้ฉันจะไม่ตื่นมันก็แล้วกัน!”
เมื่อเห็นว่าจํานวนเงินนั้นน้อยกว่าสองสามพันหยวน กันหัวหรงก็โล่งใจแล้วจึงพูดต่อ
จางเจียนเริ่มคุยโวอีกครั้ง เธอแนะนําอย่างภาคภูมิใจ: “นั่นพี่เขย ให้ฉันบอกคุณว่างานนี้หายาก! ในตําแหน่ง เงินเดือนต่ําสุดคือ 10000 หยวน เริ่มต้นที่เงินเดือนประจําปีและที่สําคัญกว่า ตําแหน่งทางเทคนิคคือเงินเดือนประจําปี มันอยู่ที่ 200,000 ถึง 500,000 หยวนต่อปี คุณคิดว่า ถ้าคุณมีงานนี้ คุณสามารถซื้อบ้าน ซื้อรถ และแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของฉัน!”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ กันหัวหรงก็เต็มไปด้วยความปรารถนา เขารีบในชาให้จางเจียนและพูดว่า “ลูกพี่ลูกน้อง ฉันวางใจในความสุขของพี่สาวและน้องสาวของคุณ!”
“พูดดี พูดดี!” จางเจี้ยนยิ้ม “แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหา! แต่ ”
อีกฝ่ายพูดถึงจุดนี้ก็ได้หันไปทางกันหัวหรง
“แต่อะไรนะ” กันหัวหรงถาม
“แต่เรื่องนี้ ฉันไม่ใช่คนที่ตัดสินใจคนสุดท้าย!” จางเจียนพูด “ลองคิดดู มีสักกี่คนที่อิจฉางานดีๆแบบนี้! เห็นชัดๆอยู่ว่าทุกคนต้องการมัน!”
กันหัวหรงพยักหน้า นี่คือเหตุผล
“ถ้าฉันให้คุณเข้าไป เป็นที่แน่นอนว่าคนอื่นๆจะต้องนินทาฉันอยู่ข้างหลังอย่างแน่นอน! รู้ไหม? ประวัติย่อของคุณดูไม่ดี ถ้าเทียบกับผู้สมัครคนอื่นที่มาสมัครก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะเป็นคนไหนต่างก็จบจากมหาวิทยาลัยหลัก 985 หรือ 211 แห่งของประเทศ พวกนั้นต่างก็มีผู้เชี่ยวชาญและปรมาจารย์ทั้งหมด!” จางเจียนวางถ้วยน้ําชาของเขาลง เขาส่ายหัว “ถ้านายไม่ชี้แจงความสัมพันธ์ มันจะเป็นเรื่องยากที่ฉันจะช่วยได้!”
“ถ้าอย่างงั้นคุณจาง คุณช่วยได้ไหม?” กันหัวหรงกังวลเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายพูดแบบนี้ขึ้นมา
“ไม่ใช่เรื่องยากเลยสําหรับเรื่องนั้น” จางเจียนขมวดคิ้ว ทําหน้าเขินอาย
“แต่ช่วยคิดหน่อยเถอะ แล้วคุณจะไม่ชวนคนมากิน ให้ของขวัญหรืออะไรทั้งนั้น เราต้องเคลียร์ทั้งหัวหน้าฝ่ายบุคคล และผู้จัดการคนอื่นๆ เรื่องพวกนี้จะต้องใช้เงินเยอะมาก!”
กันหัวหรงเข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายหมายถึงและเขาก็เงียบเล็กน้อย
เมื่อเห็นสิ่งนี้ จางเจียนกล่าวต่อว่า “ทั้งๆที่ต้องการให้ฉันช่วยหางานให้แท้ๆ แต่กับเงินแค่นี้ไม่สามารถจ่ายได้! ฉันเข้าใจนะว่าน้องสาวของฉันยังต้องเก็บเงินเพื่อซื้อบ้านและแต่งงาน! แต่เงินแค่เท่านี้ยังออกไม่ได้จะเอาอะไรมาดูแลน้องสาวของฉัน! สําหรับงานของคุณ สําหรับคุณที่จะแต่งงานกับน้องสาวของฉัน! แค่เรื่องเท่านี้ยังไม่สามารถทําได้คิดว่ามันเหมาะสมแล้วหรอ?”
กันหัวหรงพยักหน้าและพูดด้วยเสียงต่ํา: “ถูกต้อง ผมควรจะจ่ายเงินนี้ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดนี้ราคาเท่าไหร่?”
“เอาล่ะ ฉันจะคํานวณให้” จางเจี้ยนเห็นว่าทุกอย่างเขาทางของเธอแล้ว สีหน้าของเธอก็ดูผ่อนคลาย และเธอก็เริ่มคํานวณค่าใช้จ่าย
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
