Chaotic Lightning Cultivation โกลาหลแห่งอัสนีบาต 225

ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK

สารบัญ อาณาจักรวิญญาณ

บทที่ 225: ไม่มีผู้ใดหลบหนีได้

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ หญิงงามทั้งเก้าจะชักช้าอยู่ได้อย่างไร? ทุกคนหอบหิ้วซ่งจงพร้อมกับบินออกไปทันที สำหรับผู้ฝึกฝนดาบทั้งห้า พวกนางถือดาบแห่งธาตุทั้งห้าไว้และบินล้อมรอบซ่งจงเพื่อปกป้องเขา ทั้งหมดพุ่งเข้าใส่ฉลามดำและสังหารมันอย่างบ้าคลั่งเพื่อเปิดเส้นทางหลบหนี

สวรรค์ช่วย ในเวลาที่ราชาฉลามดำได้หมดสติไป เหล่าพายุที่ถูกสร้างขึ้นก็ได้หายตามไปด้วยเช่นกัน เมฆดำบนท้องฟ้าหายไป แน่นอนว่าเหล่าฉลามดำเหล่านี้จะสูญเสียทักษะที่ทำให้บินได้อีกด้วย พวกมันทำได้เพียงยิงเสาน้ำขึ้นมาจากทะเลเท่านั้น แม้ว่าฉลามดำระดับจินตันสามารถบินได้ แต่พวกมันก็มีเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น ซึ่งไม่เพียงพอที่จะหยุดความสามารถของเหล่านักดาบทั้งห้าได้

แม้ว่าแท้จริงแล้วพวกเขาทั้งหมดจะอยู่ในระหว่างการหลบหนี ซ่งจงที่ไร้สติแต่มือของเขากลับซุกซนอยู่กับร่างกายของนักบวช

การต่อสู้ทั้งหมดสิ้นสุดลงหลังจากที่ซ่งจงออกมา อย่างไรก็ตามความเงียบสงบเช่นนี้คงอยู่ได้อีกไม่นานนัก ภายใต้การช่วยเหลือของเหล่าพี่น้องฉลามดำจะทำให้ราชาฉลามดำฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะยังบาดเจ็บอยู่แต่พลังของเขาได้รับการฟื้นฟูมากถึงเจ็ดในสิบ

นั่นก็คือว่ามีสมุนไพรน้ำนมขาวภายในพื้นที่ของราชาฉลามขาว สิ่งนี้สามารถทำให้ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ประสิทธิภาพของมันนั้นยอดเยี่ยมเสียยิ่งกว่ายาอายุวัฒนะของมนุษย์ แน่นอนว่าสมุนไพรนี้ไม่ได้มีอยู่มากนักแม้แต่ตัวของราชาฉลามดำเองก็ไม่ได้ครอบครองมันเยอะเท่าไหร่ แต่ในเวลานี้เขาจำเป็นต้องใช้มันเพื่อรักษาชีวิตของตนเอง

หนึ่งวันผ่านไป เขาได้สติคืนกลับมา เมื่อเขาลุกขึ้นมาคำแรกที่กล่าวคือ “ซ่งจงอยู่ไหน?”

เหล่าพี่น้องของราชาฉลามดำนั้นก็ไม่ได้โง่เขลา พวกมันอยู่ในระดับอสูรกายขั้นห้าและมีความคิดอ่านราวกับผู้ใหญ่เต็มตัว ดังนั้นเขาจึงคิดว่าราชาฉลามดำนั้นจะไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ผ่านไปอย่างแน่นอน พวกมันจึงส่งอสูรกายขั้นห้าให้แอบตามซ่งจงไปอย่างลับๆ

เมื่อเห็นราชาฉลามดำถามเช่นนั้น พวกมันตอบกลับทันที “พี่ใหญ่จงมั่นใจ พี่สามได้แอบติดตามพวกมันไปอย่างลับๆ! เขาจะมอบตำแหน่งของซ่งจงให้กับเรา เจ้าไขมันผู้นั้นสลบไปด้วยหมัดเดียวของท่าน อีกทั้งมันคงไม่มียาดีเช่นเรา ถ้าหากเราจะจับกุมมัน แน่นอนว่าชัยชนะจะต้องเป็นของพวกเราอย่างแน่นอนเพราะว่าในตอนนี้มันไม่มีความสามารถที่จะหยิบสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ออกมาได้อีกแล้ว!”

“ดีมาก!” ราชาฉลามดำตื่นเต้นทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ข้าขอขอบใจในน้ำใจของพวกเจ้ามาก! ในเวลานั้นข้าประเมินไขมันบัดซบนั่นต่ำไปหน่อยและทำให้มันได้รับประโยชน์มากเกินไป แต่เรื่องนี้ยังไม่จบ! ทุกคนพร้อมหรือยัง? ข้าต้องการที่จะไปแก้แค้นแล้ว!”

“พวกเราพร้อมแล้ว!”

“พวกเรากำลังรอคำสั่งจากนายท่านอยู่!” เหล่าอสูรกายที่ร่ำไห้เอ่ยออกมาอย่างน่าสงสาร

“ฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยม! เปิดใช้งานร่างเงาหมื่นโลหิตเร้นกายและไล่ล่าได้!” ราชาฉลามดำออกคำสั่งอย่างโกรธแค้น

หลังจากที่ออกคำสั่ง เหล่าพี่น้องฉลามดำได้ช่วยกันสร้างการก่อตัวเพื่อให้ราชาฉลามดำเปิดใช้งานร่างเงาหมื่นโลหิตเร้นกาย ซึ่งต่อจากนี้เกิดเป็นเมฆดำที่ไร้ที่สิ้นสุดตามทิศทางที่ซ่งจงกำลังหนีไปและจิตสังหารขนาดใหญ่กำลังพุ่งตามมาด้วย

แม้ว่าราชาฉลามดำสาบานว่าจะแก้แค้น แต่เขาก็ยังไม่มีความมั่นใจว่าจะจัดการกับซ่งจงได้ด้วยเหตุที่ว่าหญิงงามทั้งเก้านั้นแข็งแกร่งเกินไปและพวกนางครอบครองสมบัติวิเศษขั้นสูงอีกด้วย แน่นอนว่าพวกเขาทั้งหมดจะบินได้อย่างรวดเร็ว! อย่างน้อยที่สุดพวกเขาคงไม่ช้าไปกว่าการก่อตัวของร่างเงาหมื่นโลหิตเร้นกาย

ถ้าหากไม่ใช่ว่าซ่งจงนั้นหมดสติและได้ชี้ไปยังสถานที่ที่ห่างไกลจากแผ่นดิน แน่นอนว่าราชาฉลามดำคงจะไม่ตามไล่ล่าเขาต่อ

อย่างไรก็ตามในตอนนี้เขามีความหวังน้อยๆขึ้นมา เพราะทิศทางที่ซ่งจงนั้นกำลังเดินทางไปมันคือเส้นทางที่ผิด เส้นทางนั้นแน่นอนว่าเขาจะต้องเดินทางถึงห้าแสนลี้กว่าที่จะถึงแผ่นดิน ดังนั้นราชาฉลามดำยังมีโอกาสที่จะจับกุมเขา

หลังจากเดินทางมาสี่วันสี่คืน ราชาฉลามดำได้พบกับพี่สามผู้ที่ไล่ตามซ่งจงมา

ในขณะที่ราชาฉลามดำเห็นภาพนั้น เขาตกใจในครั้งแรก จากนั้นเขาถามออกมาอย่างตื่นเต้น “พี่สาม เจ้าไม่ได้ติดตามซ่งจงงั้นหรือ? เขาอยู่ตรงหน้าของพวกเราหรือไม่?”

เมื่อพี่สามได้ยินเช่นนั้น เขาตอบกลับอย่างขื่นขม “คงเป็นเช่นนั้น!”

“เจ้าหมายความว่าอะไร?” ราชาฉลามดำคำรามออกมาอย่างโกรธจัด “หมายถึงอาจจะใช่ หรืออาจจะไม่ อย่าบอกข้านะว่าเจ้าคลาดสายตาจากพวกมัน?”

“ใช่ ข้าคลาดสายตาจากเขา!” พี่สามตอบกลับอย่างขมขื่น “ไม่มีทางเลยที่จะไล่ตามเขาได้!”

“บัดซบ!” ราชาฉลามดำคำรามออกมา “แล้วทำไมเจ้าจึงไม่ไล่ตามพวกมันไป?!”

“พี่ใหญ่ อย่าบอกข้านะว่าท่านไม่ทราบว่ามีสิ่งใดรอเราอยู่ด้านหน้า?” พี่สามตอบกลับอย่างขุ่นเคืองใจ “มันคือทะเลแห่งความสับสน!”

“ทะเลแห่งความสับสน?” ราชาฉลามดำสูดลมหายใจเข้าลึกๆพร้อมกับตบต้นขาตนเอง “ซ่งจงนี่มันโง่เง่าสิ้นดี เหล่าอาวุโสของมันไม่บอกกล่าวหรืออย่างไรว่าทะเลแห่งความสับสนนั้นอันตรายเพียงใด? ทำไมมันถึงวิ่งเข้าไปตรงนั้นอย่างไร้สมอง?”

เมื่อพี่สามได้ยินเช่นนั้น เขาถามออกมาอย่างสับสน “พี่ใหญ่ ไม่เคยมีผู้ใดเข้าไปในทะเลแห่งความสับสนและสามารถมีชีวิตรอดกลับมาได้ ถ้าเจ้าไขมันบัดซบเข้าไปแล้ว เขาคงจะต้องตายตกไปอย่างแน่นอนและมันก็จะไม่เปลืองแรงของพวกเราอีกด้วย ทำไมท่านจึงไม่มีความสุขล่ะ?”

“งี่เง่า! หัวของเจ้านั่นมันหมายถึงเงื่อนไขการแต่งงานกับเหลยซานเอ๋อ ถ้าหากข้าไม่มีศพของมันเป็นหลักฐาน คำพูดของข้ามันไม่เพียงพอให้นางเชื่อว่ามันตายแล้ว!” ราชาฉลามดำตะโกนออกมา “บัดซบ เวลาเช่นนี้ข้าสูญเสียพี่น้องไปมากมายแต่กลับไม่ได้สิ่งใดตอบแทน บัดซบจริงๆ นี่มันจะมากเกินไปแล้ว!”

เมื่อเขากล่าวเช่นนั้น ร่างกายของราชาฉลามดำสั่นสะท้านด้วยความโกรธราวกับว่ากำลังจะเป็นบ้า เมื่ออสูรกายตนอื่นเห็นเช่นนี้ พวกเขาเข้าใจได้ทันทีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นและรีบก้มหัวของตนเองลงอย่างรวดเร็ว

ขณะนั้นพี่สามได้ถามออกมาอีกครั้ง “พี่ใหญ่ หรือท่านจะบอกว่าให้เราหยุดพักกับเรื่องนี้ก่อนอย่างนั้นหรือ?”

“แล้วเราจะทำอะไรได้?” ราชาฉลามดำกล่าวออกมาอย่างหมดหนทาง “นางคือเหลยซานเอ๋อที่ไม่สามารถจัดการได้โดยง่าย ถ้าหากเราไม่มีศพของเจ้าอ้วน นางจะไม่ยินยอมอย่างแน่นอน!”

“ถ้าเช่นนั้นทำไมเราไม่รออยู่รอบๆทะเลแห่งความสับสนล่ะ?” พี่สามกล่าวออกมา “ว่ากันว่าเมื่อเข้าไปด้านในแล้วจะหลงทางจนตายตกไปและสุดท้ายศพของพวกมันจะลอยออกมา บางทีเจ้าไขมันบัดซบก็อาจจะเป็นเช่นนั้นด้วย!”

“อืม เข้าท่า!” ราชาฉลามดำพยักหน้าพร้อมกับเห็นด้วย “ถ้าเช่นนั้นให้เหล่าพี่น้องกระจายตัวออกไปรอบๆทะเลแห่งความสับสนนี้ ไม่ว่าผู้ใดที่พบศพของไอ้บัดซบนั่น ข้าจะมอบรางวัลให้อย่างงาม!”

“รับทราบ!” เหล่าอสูรกายตะโกนออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน สำหรับราชาฉลามดำเขาได้ค้นพบถ้ำใกล้ๆเพื่อที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของตนเองและมีเหล่าพี่น้องสองสามตนคอยดูแล

ซ่งจงตื่นขึ้นมาอีกสามวันถัดมา เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาและพบว่าตนเองอยู่บนพื้นผิวของทะเลและมีหมอกขาวล้อมรอบอยู่ หมอกนี้ให้ความรู้สึกที่น่าขนลุกอย่างยิ่ง อีกทั้งซ่งจงสามารถมองเห็นได้ไกลเพียงหนึ่งพันฟุตเท่านั้นแม้ว่าสายตาเขาจะยอดเยี่ยมแค่ไหนก็ตาม สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือหมอกนี้มันจำกัดสัมผัสวิญญาณไว้อีกด้วย ในฐานะผู้ฝึกตนระดับปฐมภูมิขั้นกลางเขาสามารถใช้สัมผัสวิญญาณของตนเองตรวจสอบพื้นที่รัศมีหลายร้อยลี้ได้อย่างสบายๆ แต่ในตอนนี้ทำได้เพียงไม่กี่ลี้เท่านั้น ราวกับว่ามีพลังบางอย่างกำลังจำกัดมันไว้

“บัดซบ นี่มันสถานที่แบบไหนกัน?” ซ่งจงถามออกมาอย่างช่วยไม่ได้ แม้แต่ประโยคธรรมดาๆเช่นนี้ เมื่อกล่าวออกไปแล้วก็ทำให้รู้สึกอึดอัดใจอย่างยิ่ง เขาไอออกมาอย่างไม่หยุดหย่อนพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจากมุมปาก

เมื่อดูอาการบาดเจ็บของตนเองว่ารุนแรงเพียงใด เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี การต่อสู้เมื่อสามวันที่ผ่านมาเป็นการต่อสู้ที่โหดร้ายที่สุดนับตั้งแต่เขาฝึกฝนมา แต่อย่างไรก็ตามมันก็เป็นการต่อสู้ที่ดีที่สุดเช่นกัน ตอนนี้เขาคิดถึงความตื่นเต้นนั้นและอยากจะทำมันอีกรอบ

เมื่อเป็นเช่นนั้น เขาหยิบฟู๋หงจางออกมา พร้อมกับพึมพำคนเดียว “ฮี่ฮี่ ขอบคุณนักบวชฮัวอวิ๋นที่ให้ข้าใช้ตาเฒ่าเฟิงเพื่อแลกเปลี่ยนกับสมบัตินี้ ถ้าไม่เช่นนั้นข้าจะต้องพบกับปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน!”

ในเวลานั้น หนึ่งในแม่มดเทวะกล่าวออกมาอย่างสับสน “รายงานนายท่าน พวกเราไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน”

“อ้าว แล้วพวกเจ้ามาได้อย่างไร?” ซ่งจงถามอย่างช่วยไม่ได้

“พวกเราบินมาตามทิศทางที่นายท่านชี้!” แม่มดเทวะตอบกลับอย่างไร้หนทาง

“จริงหรือ?” ซ่งจงตกใจทันที จากนั้นเขากล่าวออกมาอย่างขื่นขม “ข้าแทบจะไม่มีสติและชี้ไปมั่วๆเท่านั้น! บัดซบ ถ้าหากข้ารู้เช่นนี้ แน่นอนว่าข้าจะขอให้พวกเข้าพาข้ากลับบ้าน ทำไมข้าต้องชี้อะไรมั่วๆอย่างนี้ด้วยนะ?”

แม้ว่าซ่งจงจะเสียใจอย่างมาก แต่ไม่มียาที่ใช้รักษาความเสียใจบนโลกใบนี้ เขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากมองโลกในแง่ดีเข้าไว้ เขาหยิบแผนที่ของฮัวจิงซือให้เขาไว้ออกมาเพื่อดูทิศทางทันที

ในการประมานตำแหน่งของตนเอง ซ่งจงตกใจจนขนลุกทันที สถานที่แห่งนี้มีวงกลมสีแดงพร้อมกับเครื่องหมายพิเศษ ‘ทะเลแห่งความสับสน ไร้หนทางหนี’ และห้ามเข้าไปด้านในเด็ดขาด!

“แย่แล้ว!” เมื่อซ่งจงเห็นแผนที่ เขาแทบจะร้องไห้ออกมา จากนั้นเขาคร่ำครวญ “สวรรค์ ข้าไปทำบาปอันใดไว้ในชีวิตก่อนหน้านี้? ทำไมข้าจึงโชคร้ายเช่นนี้? ครั้งแรกข้าพบกับเหลยซานเอ๋อ จากนั้นข้าพบกับราชาฉลามดำ หลังจากหนีพวกมันมา ข้าเข้ามาอยู่ในทะเลแห่งความสับสน? แล้วข้าจะมีชีวิตรอดต่อไปได้อย่างไร?”

เมื่อเห็นท่าทีของซ่งจงเช่นนั้น หญิงงามทั้งเก้าตกใจทันทีพร้อมกับรีบถามเขาว่า “นายท่าน นายท่าน มีอะไรผิดพลาดงั้นหรือ?”

“อะไรผิดพลาดน่ะหรือ? ข้ากำลังจะตายไง!” ซ่งจงตอบกลับมาอย่างเศร้าโศก “นี่คือทะเลแห่งความสับสน มันมีชื่อเสียงในเรื่องของ ‘ไม่มีผู้ใดหลบหนีได้’ เป็นสถานที่ที่อันตรายที่สุดในทะเลตะวันออก! ทำไมข้าจึงโชคร้ายนัก? ทิศทางที่ข้าชี้นั้นนำพาให้ข้ามายืนอยู่ตรงนี้ พวกเราจะสามารถหลบหนีความตายครั้งนี้ได้อย่างนั้นหรือ?”