Chaotic Lightning Cultivation โกลาหลแห่งอัสนีบาต 224

ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK

สารบัญ อาณาจักรวิญญาณ

••••••••••••••••••••

บทที่ 223: ต่อสู้กับฉลามดำ

หลังจากที่ราชาฉลามดำได้ยินที่ซ่งจงกล่าวเช่นนั้น เขาแทบจะกระอักเลือดออกมา ไม่ว่าเขาจะโง่แค่ไหนก็ตาม แต่ในตอนนี้เขาสามารถบอกกับตัวเองได้แล้วว่ากำลังถูกซ่งจงเล่นลูกไม้เข้าเสียแล้ว เขาพลันระเบิดความโกรธออกมาทันที “ไขมันบัดซบ เจ้าเล่นแง่กับข้างั้นหรือ?!”

“ฮ่าฮ่า!” เมื่อซ่งจงได้ยินเช่นนั้น เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ถ้าหากข้าไม่เล่นกับคนโง่อย่างเจ้า แล้วใครกันจะเล่น?”

ราชาฉลามดำโกรธจัดทันทีพร้อมคำรามออกมา “บัดซบ เจ้ากำลังทำให้ข้าโกรธจนแทบจะตายอยู่ตรงนี้! ไขมันบัดซบ บิดาผู้นี้จะถลกหนังของเจ้าออกมาในขณะที่เจ้ายังมีลมหายใจ!”

เมื่อเขากล่าวจบ เขาไม่พูดอะไรต่อนอกจากโบกมือขึ้นเพื่อเรียกตรีศูลขนาดสามสิบฟุตออกมา ตรีศูลดำสนิทมีสีเงินกระพริบราวกับดวงดาว

ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว ซ่งจงรู้ได้ทันทีว่ามันคือสมบัติวิเศษซึ่งทำมาจากโลหะละอองดาว  พวกมันสามารถพบได้ใต้ทะเลลึกหนึ่งแสนฟุต วัสดุเช่นนี้ในโลกของมนุษย์นั้นมีมูลค่าเทียบเท่าหินจิตวิญญาณมากกว่าล้านก้อน!

ความแข็งแกร่งของสมบัติวิเศษชิ้นนี้นับได้ว่ายอดเยี่ยม เพียงการเขย่ามือของราชาฉลามดำ มันขยายออกหนึ่งพันฟุตพร้อมที่จะให้ซ่งจงต้องชดใช้ ถ้าต้องปะทะกันโดยตรงแน่นอนว่ามันสามารถทำลายภูเขาได้เลย

อย่างไรก็ตามซ่งจงไม่ได้แปลกใจนักเมื่อเห็นมัน เขากล่าวออกมาอย่างเย็นชา “ความสามารถของเจ้ามีแค่นี้แต่กลับต้องการที่จะสังหารข้า? เรื่องตลกอะไรกัน?”

เมื่อเขากล่าวเช่นนั้น เขายื่นมือออกมาพร้อมกับเรียกสายฟ้าสิบลูกออกมาลอยอยู่บนฝ่ามือของเขา พร้อมกับรวมมันให้กลายเป็นสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์หยินหยางแห่งธาตุทั้งห้า จากนั้นเขาขว้างมันไปที่ตรีศูลสีดำ

เนื่องจากตรีศูลและสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ปะทะกันกลางอากาศ ทั้งสองระเบิดออกทันที เกิดเป็นลูกไฟสีสดใสยาวกว่าพันฟุต พลังของตรีศูลหายไปกว่าครึ่ง แต่อีกครึ่งของมันที่เหลือก็พุ่งเข้าหาซ่งจงอย่างไร้ความปราณี

เมื่อซ่งจงเห็นเช่นนั้น เขาอดตกใจพลังของตรีศูลไม่ได้ เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ของเขาที่สามารถต่อกรกับผู้ฝึกตนระดับจินตันได้จะไม่สามารถสู้กับพลังของตรีศูลที่ราชาฉลามดำปล่อยออกมาแบบลวก ๆ เช่นนี้ได้ เห็นได้ชัดว่าราชาฉลามดำไม่อาจดูถูก และตรีศูลอันนี้นับได้ว่าเป็นสมบัติที่ล้ำค่าอย่างยิ่ง เพียงแค่การมองก็บ่งบอกได้แล้วว่ามันแข็งแกร่งยิ่งกว่าราชันเหยี่ยวฟ้าเหลยซานเอ๋อ!

อย่างไรก็ตาม ซ่งจงมีทรัพย์สมบัติมากมายและไม่เกรงกลัวความแข็งแกร่งของราชาฉลามดำ เขาเพียงแค่เรียกระฆังทองแดงออกมาเพื่อป้องกันการโจมตีส่วนที่เหลือ มีเพียงเปลือกนอกเท่านั้นที่ถูกทำลายจนเป็นหลุมขนาดใหญ่ แต่พื้นผิวของระฆังยังคงสดใสเช่นเดิม

เมื่อเห็นว่าซ่งจงนั้นสามารถรับการโจมตีของตนเองอย่างง่ายดาย ราชาฉลามดำตกใจไปชั่วขณะหนึ่ง หลังจากนั้นเขาคร่ำครวญออกมา “เหอะ แน่นอนว่าเจ้าคงมีทักษะบางอย่าง เจ้านั้นรู้ทักษะที่จะปรับแต่งสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์หยินหยางแห่งธาตุทั้งห้าที่มีเพียงในตำนานเล่าขานเท่านั้น ทักษะเช่นนี้ช่างน่าอิจฉายิ่งนัก!”

“เยินยอข้ามากไปแล้ว มากไปจริง ๆ!” ซ่งจงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ดูสิ เราทั้งคู่ต่างแข็งแกร่ง ถ้าหากเราต้องต่อสู้กัน เราก็ต่างจะต้องบาดเจ็บสาหัสทั้งคู่ ทำไมเราจึงไม่แยกทางกันไปตามทางของตนเอง นั่นไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดงั้นหรือ?”

“ดีที่สุดคือหัวของเจ้า!” หลังจากราชาฉลามดำได้ยินเช่นนั้น เขาตอบออกมาอย่างโกรธเคือง “ไขมันบัดซบ เจ้าคิดว่ามันจะจบลงอย่างง่ายดายหลังจากที่เจ้าหลอกลวงข้างั้นหรือ? ให้ข้าบอกอะไรเจ้าหนึ่งอย่าง มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยน! อย่าได้คิดว่าข้าจะเกรงกลัวเจ้าเพียงแค่เจ้าครอบครองสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์หยินหยางแห่งธาตุทั้งห้า! อย่าลืมว่าข้าไม่ได้มีเพียงตรีศูลละอองดาว ข้ามีพี่น้องนับหมื่นในที่แห่งนี้! เด็ก ๆ จงออกมาดูแลเจ้าไขมันตัวนี้!”

ตามเสียงของราชาฉลามดำ หลังจากนั้นเกิดเสียงคำรามของเหล่าอสูรกายรอบด้านในรัศมีสองสามพันลี้ทันที ในเวลานั้นซ่งจงรับรู้ถึงการมีอยู่ของเหล่าสมุนฉลามดำได้มากยิ่งขึ้น จากนั้นพวกมันพุ่งเข้าหาเขาจากทุกทิศทางทันที

เมื่อซ่งจงเห็นเช่นนั้น เขารู้สึกปวดหัวทันที นี่คืออสูรกายขั้นสี่นับหมื่นตัว และพวกมันไม่ใช่ปลาธรรมดา เมื่อต้องเผชิญหน้าครั้งยิ่งใหญ่เช่นนี้ เขารู้สึกปวดหัวอย่างมาก ในตอนนี้เขารู้สึกเสียใจไม่น้อยที่หลอกลวงราชาฉลามดำ ตอนนี้ราชาฉลามดำก็โกรธเสียแล้วและพร้อมยอมแลกทุกอย่างเพื่อที่จะคุกคามเขา

อย่างไรก็ตาม ไม่มียาใดที่สามารถเยียวยาความเสียใจได้บนโลกนี้ ในตอนนี้สถานการณ์ได้ดำเนินไปแล้ว ความเสียใจนั้นไร้ประโยชน์ ดังนั้นซ่งจงได้แต่ตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัว “เหอะ ราชาฉลามดำ อย่าได้คิดว่าเจ้ามีลูกน้องเพียงผู้เดียว ข้าก็มีเช่นกัน!”

ในขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น ซ่งจงยกมือทั้งสองข้างขึ้นพร้อมปรากฏหญิงงามทั้งเก้าออกมายืนอยู่ข้างกายเขา มีห้าคนเป็นผู้ฝึกตนประเภทดาบครบทั้งห้าธาตุ พวกนางเริ่มตั้งท่าเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ทันทีเพื่อที่จะปกป้องเขาจากทุกทิศทาง สำหรับนักบวชทั้งสี่ พวกนางหยิบสมบัติวิเศษต่าง ๆ ออกมาพร้อมตั้งท่าปีศาจเทวะสี่ทิศทันที พวกนางปลดปล่อยลำแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมาเพื่อปกป้องเขาจากทุกทิศทาง ในส่วนของด้านบนนั้นแน่นอนว่าต้องเป็นระฆังทองแดง ชัดเจนว่าตอนนี้ซ่งจงได้รับการคุ้มกันอันยอดเยี่ยมไว้

เมื่อราชาฉลามดำเห็นเช่นนั้น เขาตกใจทันที จากนั้นเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันที “ฮ่าฮ่า ไขมันบัดซบ เจ้าคิดว่าหญิงงามทั้งเก้านี้จะช่วยเจ้าได้งั้นหรือ? เรื่องตลกชัด ๆ วันนี้บิดาผู้นี้ไม่เพียงแต่จะฆ่าเจ้าตรงนี้ แต่ข้าจะเล่นกับผู้หญิงของเจ้าต่อหน้าเจ้าด้วย!”

เมื่อเขากล่าวเช่นนั้น เขาโบกมือพร้อมกล่าวทันที “เด็ก ๆ โจมตี! จับเป็นพวกมัน!”

หลังจากที่ราชาฉลามดำออกคำสั่ง เหล่าลูกน้องของเขาปล่อยพลังออกมาจากทุกทิศ การโจมตีครั้งแรกเป็นฉลามสองถึงสามร้อยตัวที่อยู่ใกล้กับซ่งจงที่สุด กับพวกที่อยู่ไกลออกไป พวกมันเปิดปากของตนเองพร้อมพ่นลำแสงสีดำออกมา

นี่ไม่ใช่เสาน้ำธรรมดา มันเป็นเวทมนตร์ของเหล่าฉลาม ซึ่งยาวและหนากว่าสิบฟุต ความเร็วของมันราวกับสายฟ้า ด้วยพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้สามารถเจาะรูบนกำแพงได้อย่างง่ายดาย

ซ่งจงไม่สนใจเสาน้ำเหล่านั้น และปล่อยให้มันปะทะกับระฆังทองแดง ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่บนระฆังมากมาย

สำหรับเสาน้ำที่พุ่งมาจากด้านล่าง มันถูกขวางไว้โดยเหล่านักบวชทั้งสี่ ชั่วขณะเดียวลำแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว นั่นคือความสามารถของพวกนาง

สำหรับเสาน้ำที่มาจากทิศทางอื่น ซ่งจงไม่ได้ให้ผู้ฝึกตนประเภทดาบลุยกับพวกมัน เพียงแค่ให้ใช้ความรวดเร็วในการหลบหลีกเท่านั้น เนื่องจากการเคลื่อนที่ที่ช้าลงของเสาน้ำรวมกับความคล่องแคล่วของซ่งจงจึงทำให้เขาสามารถจัดการกับพวกมันได้อย่างง่ายดาย แน่นอนว่าเสาจำนวนมากนั้นทำให้ดูน่าเกรงกลัว แต่พวกมันกลับไม่ได้แตะแม้แต่ปลายเสื้อของซ่งจง

แน่นอน ซ่งจงไม่ใช่คนที่จะตั้งรับอยู่เฉยโดยไม่โต้กลับ เมื่อเขาจัดการกับเสาน้ำทั้งหมดเสร็จสิ้น เขาให้ผู้ฝึกตนประเภทดาบตอบโต้ทันที เหล่าแม่มดเทวะตื่นเต้นอย่างมากที่จะได้ต่อสู้ พวกนางยิงปราณดาบออกไปนับร้อยด้วยการสะบัดมือเพียงครั้งเดียว

เมื่อราชาฉลามดำเห็นปราณดาบเหล่านั้น เขาไม่ได้สังเกตอะไรมากนัก แม้ว่าปราณดาบนั้นจะแหลมคบและทรงพลัง แต่ลูกน้องของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอ ผิวหนังของฉลามดำนั้นหนามาก ร่างกายของพวกมันหนากว่าสองร้อยฟุต พลังชีวิตของมันก็แข็งแกร่งและมันคงจะไม่ส่งผลอะไรนักเพียงรอยแผลไม่กี่รู

อย่างไรก็ตาม ฉากที่เกิดขึ้นทำให้ราชาฉลามตกตะลึงและแทบจะสิ้นใจตาย ปรากฏว่าปราณดาบทั้งหมดทะลุผ่านดวงตาของลูกน้องของเขา สร้างความเสียดายให้กับสมอง ไม่ว่าพลังชีวิตของพวกเขาจะแข็งแกร่งมากเพียงใด พวกเขาจะไม่มีโอกาสรอดชีวิตเลย ทั้งหมดล่วงหล่นลงในทะเลอย่างน่าเวทนา ในพริบตาเดียวฉลามนับร้อยตัวถูกสังหารโดยเหล่าแม่มดเทวะ!

ฉลามนั้นอยู่ห่างออกไปราวหนึ่งพันฟุต ดวงตาของพวกมันเล็กมากและยังบินด้วยความเร็วสูง มันยากเกินไปที่จะถูกโจมตีได้โดยครั้งเดียว แม้แต่ในการโจมตีสักยี่สิบครั้ง ยังถือว่าทำได้ยากมาก

ทักษะดาบเช่นนี้แม้แต่ผู้ฝึกตนระดับจินตันยังไม่สามารถบรรลุได้ อาจเป็นผู้ฝึกตนระดับหยวนหยินเท่านั้นที่สามารถทำเช่นนี้

นับว่านี่เป็นปาฏิหาริย์ที่ได้เกิดขึ้นแล้ว หากมีสองคนในนั้นยังคงพอรับได้ แต่นี่คือทั้งห้าคนสามารถบรรลุทักษะเช่นนี้ เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

ไม่ว่าฉลามดำจะโง่สักเพียงใด เขารู้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาอุทานออกมาอย่างไม่อาจยับยั้ง “พวกเจ้าเป็นใครกัน?”

เหล่าแม่มดเทวะหาได้สนใจเขาแต่อย่างใด พวกนางยังคงสนุกกับการโจมตีเป้าหมายต่อไปเรื่อย ด้วยการสะบัดมือของพวกนางเบา ๆ ปราณดาบที่รุนแรงพลันส่งออกไปอย่างนับไม่ถ้วน

ในตอนนี้ราชาฉลามดำเกิดกังวลแล้ว แม้ว่าลูกน้องของเขาจะมากมาย แต่พวกเขาไม่อาจอยู่รอดได้ถ้าหากโดนสังหารไปเช่นนี้ เขารีบเขย่าตรีศูลทันทีพร้อมกับส่งลำแสงสีดำออกมา

อย่างไรก็ตาม การกระทำเช่นนั้นของเขาดึงดูดความสนใจของซ่งจง แน่นอนว่าเขาไม่ยินยอมให้ราชาฉลามดำรังแกลูกน้องของเขาเด็ดขาด โดยไม่มีคำกล่าวอะไร เขาส่งสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์หยินหยางแห่งธาตุทั้งห้าออกไปทันที เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น ปรากฏลูกไฟขนาดใหญ่สว่างเจิดจ้าทั่วท้องฟ้า แสงสีดำจากตรีศูลนั้นลดลงไปมากกว่าครึ่ง แสงสีดำชะลอความเร็วลง ในจังหวะนี้เหล่าแม่มดเทวะใช้โอกาสนี้เพื่อหลบทันที ในขณะเดียวกันพวกนางได้ส่งปราณดาบออกไปเล็กน้อยเพื่อสังหารฉลามดำต่อ นั่นแสดงให้เห็นถึงทักษะที่เป็นเลิศของพวกนาง

กับราชาฉลามดำเมื่อเห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้น เขาร่ำไห้ออกมาทันที “ไขมันบัดซบ เจ้าคิดขัดขืนข้าจริงงั้นหรือ?”

“โอ้ แล้วจะเป็นเช่นไรถ้าหากข้าจะขัดขืนเจ้า?” ซ่งจงกล่าวพร้อมหัวเราะอย่างเยือกเย็น “บุรุษแห่งเต๋าผู้นี้หาได้เกรงกลัวเจ้าไม่!”

“บัดซบ!” ราชาฉลามดำตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด “เด็ก ๆ โจมตี!”