BANDIT ILLICIT โคตรเลว SM25++โคตรเลว​ #47 -​ ขอโทษ

คำอธิบายจากปากนายแพทย์หนุ่มทำให้หยาดน้ำตาที่รื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าของเพลิงกลิ้งไหลพรากลงมาบนแก้มสาก เมื่อรับรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคน​ ต่างจากโน่กับแนทที่เหมือนใจจะสลายราวกับถูกมีดแทงกลางอก​ มันเป็นข่าวร้ายของคนเป็นพ่อและแม่ที่รู้ว่าลูกถูกกระทำให้ติดยาแถมยังมีหลานมาให้พวกเขาตอนนี้​อีก​ ไม่ใช่ไม่ดีใจที่มีหลานแต่ถ้าหลานเป็นอันตรายและออกมาไม่ครบสามสิบสองจะทำยังไง​ แน่นอนอยู่แล้วว่าสารในร่างกายของเนเน่ยังไงก็กระทบถึงเด็กในท้อง

“ลูกพ่อ” เพลิงเอ่ยออกมาเสียงสั่นด้วยความดีใจที่มีอีกหนึ่งชีวิตกำลังจะเติมโตอยู่ในท้องเมียของตัวเอง​ สายตาคู่คมสอดส่องไปยังช่องตรงบานประตูห้องฉุกเฉิน​ อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าหนึ่งชีวิตนั้นก็จะออกมาเติมเต็มให้กับเขา​

“คนไข้ยังคงต้องอยู่ใกล้ชิดแพทย์ตลอดนะครับเพราะต้องได้รับการบำบัดเนื่องจากคุณแม่ที่ใช้สารเสพติดระหว่างตั้งครรภ์ทำให้ครรภ์อาจเป็นพิษเสี่ยงต่อการแท้งได้เพราะอายุครรภ์ยังอ่อนอยู่ อีกอย่างสารจะซึมผ่านเข้าปอดของคุณแม่เข้าสู่กระแสเลือด ผ่านไปยังรก ส่งผลต่อการเจริญเติบโต และพัฒนาการของเด็กตั้งแต่แรกเกิดได้ เช่น น้ำหนักแรกเกิดน้อย มีความผิดปกติของหัวใจแต่กำเนิด เส้นรอบศรีษะมีขนาดเล็ก มีภาวะปอดติดเชื้อ ถึงขั้นปอดแตกจากการสำลักขี้เทาก่อนคลอด เสี่ยงต่อการเสียชีวิตสูง​ แต่ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับปริมาณการใช้สารเสพติดของคุณแม่” ไม่ทันไรก็ต้องละสายตากลับมาด้านหน้าอีกครั้งเมื่อนายแพทย์หนุ่มได้อธิบายออกมาต่อ​ ถึงการรักษาหญิงสาวและเด็กน้อยในครรถ์ให้ปลอดภัยเป็นปกติ

“…..” ทำเอาเพลิงทรุดตัวลงกับพื้นเย็นเฉียบทันทีพร้อมกับทุบกำปั่นลงไปเต็มแรงราวกับคนสติแตก ใบหน้าคมคายเต็มไปด้วยน้ำตาฟุบลงบนแขนแกร่ง​ แล้วเอาแต่โทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอและลูกต้องเป็นแบบนี้​ ทุกอย่างมันเป็นเพราะความเลวของเขา​ หากวันนั้นเขาเลือกที่จะปล่อยเธอไปเรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น “อึก..ฉันขอโทษ​ พ่อขอโทษนะลูกที่ทำให้หนูต้องมาเป็นแบบนี้”

ขณะที่แนทแทบจะทรงตัวไม่อยู่ทำให้โน่ต้องเข้ามาพยุงตัวไว้​ น้ำตายังคงไหลกลิ้งลงมาบนพวงแก้มอย่างต่อเนื่อง​ วินาทีที่รู้ว่าลูกสาวอยู่โรงพยายาลก็แทบจะช็อคแล้วนี่ยังจะมารู้อาการและรู้ว่าหลานไม่ปลอดภัยเหมือนกับที่ตัวเองคิดไว้อีก บอกเลยว่าทำใจไม่ได้ เห็นลูกกับหลานทรมานเธอเองทรมานยิ่งกว่า

“ลูกกับหลานต้องหายและปลอดภัย​ อ้วนไม่ต้องร้องไห้นะ” ว่าแล้วโน่ก็รั้งศีรษะทุยของภรรยาเข้ามาซบกลางอก​ กดปลายจมูกลงหอมกระหม่อมบนนั้นด้วยความอ่อนโยน​ แม้จะปลอบใจภรรยาไปแบบนั้น แต่ลึกๆในใจไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยกลับกลายเป็นเขาเองที่ร้องไห้หนักกว่าเธอเสียอีก

“ฮือออออ..หนูกลัวจะเสียหลานไป” มือเล็กกำแขนสามีแน่น​ ในชีวิตนี้แนทไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนเลยถ้าเลือกให้หลานรอดปลอดภัยและเธอต้องตายแทนก็ยอม

“หลานต้องอยู่กับเราเชื่อแด๊ดนะ แด๊ดจะหาหมอเก่งๆมาทำทุกวิถีทางให้ลูกเราหายและช่วยหลานให้ปลอดภัย”

“ฮืออออ” เธอพนักหน้าเบาๆ​ เลือกจะเชื่อใจสามีว่าต้องหาแพทย์เก่งๆมารักษาลูกกับหลานตนได้

“งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ” หมดหน้าที่นายแพทย์หนุ่มจึงกล่าวลาขัดจังหวะออกไป​ แล้วเดินฝ่าทุกคนไปยังห้องพักของตัวเอง

“…..” แววตาแดงก่ำของเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ที่ตอนนี้แฝงไปด้วยความโกรธและผิดหวังเหลือบลงมามองเพลิงที่อยู่ๆก็คลานเข่าเข้ามาหา สองมือหนานั้นประนมก้มลงกราบเท้าของเขาและภรรยา​

แต่อีกฝ่ายยังไม่ทันจะกราบถึงโน่ก็ประคองแนทถอยห่างอย่างไม่ให้อภัยง่ายๆ​ ซึ่งเพลิงก็รู้ดีว่าต้องเป็นอย่างนี้ทว่าไม่ได้หยุดยังคงกราบลงไป

“นายใหญ่​ นายหญิง​ ผมขอโทษผมไม่รู้ว่าเธอคือลูกของนาย​ ผมขอโทษที่ทำร้ายเธอ” เขากล่าวคำขอโทษออกมาอย่างรู้สึกผิดจริงๆ​ ตอนนี้เขาได้รับผลกรรมที่ได้ทำกับหญิงสาวแล้ว​

กรรมที่ทำให้เขาเจ็บเจียนตายเหมือนตายทั้งเป็น

“ไอ้ดินมึงมาประคองเมียกูแทนหน่อย” โน่ไม่ได้ตอบในทันที​ หันไปออกคำสั่งลูกน้องคนสนิท

“ครับ” ซึ่งคนถูกสั่งก็รีบเดินเข้ามาประคองนายหญิงแทนอย่างว่าง่าย​ ก่อนสองขาแกร่งของโน่จะก้าวเข้าไปประชิดตัวเพลิงในตอนที่อีกฝ่ายลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากันตรงๆ

“ขอโทษงั้นเหรอ? ขอโทษทำเหี้ยไรคำขอโทษของมึงทำให้ลูกกับหลานของกูเป็นปกติไหม” เขาตวาดถามเสียงดัง​ ลูกสาวของเขาโดนขนาดนี้แถมยังหลานต้องมารับเคราะห์อีกคิดว่าคนอย่างเขาจะให้อภัยง่ายๆเหรอ​ ต่อให้เพลิงจะไม่รู้ว่าเนเน่เป็นลูกสาวของเขาหรือตอนนี้จะเป็นพ่อของหลานแล้วก็ตาม​ จุดจบเดียวของคนที่ทรยศนั้นคือ..

“ผม..ขอโทษผมจะทำทุกวิถีทางให้เนเน่กับลูกหายเป็นปกติให้ได้”

ผัวะ!

ใบหน้าคมคายของเพลิงหันตามแรงกระแทกจากหมัดหนักๆของโน่ที่เหวี่ยงใส่ซีกแก้มเต็มแรงหลังได้ฟังคำที่คำขอโทษซ้ำซากและคำที่เป็นไปไม่ได้จากอีกคน​ แนทที่ยืนดูนิ่งรีบปรี่เข้าไปจับแขนสามีไว้แน่น

“ฮึก..แด๊ดใจเย็นก่อนนี่มันโรงพยาบาล”

“ไอ้ดินมาเอาเมียกูออกไป” โน่ไม่ฟังคำห้ามปามของภรรยากลับออกคำสั่งเสียงแข็ง​ ทำให้ดินรีบมาเกลี้ยกล่อมนายหญิงให้ออกไปในทันที​

“นายหญิงถอยมาเถอะครับปล่อยให้นายจัดการไป ผมเตรียมโซนนี้เป็นโซนส่วนตัวไว้แล้ว”

“…..” ได้ยินอย่างนั้นแนทจึงยอมถอยออกมา​ ใจจริงก็ไม่ได้อยากให้สามีทำร้ายพ่อของหลานหรอกแต่สิ่งที่เพลิงทำมันสากรรจ์มากมากถึงชั้นที่เธอให้อภัยไม่ได้ เลยปล่อยเลยตามเลยโดยไม่ห้ามคนของตัวเอง

“ถ้าลูกกูไม่เป็นแบบนี้มึงจะรู้สึกผิดไหมวะ” เจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ตวาดถามออกมา​เสียงสั่น มองลูกน้องคนโปรดด้วยแววตาสั่นระริก​ ขณะที่เพลิงเช็ดเลือดออกจากมุมปากลวกๆ​ หยาดน้ำตาที่ยังแห้งไม่สนิทรื้นเอ่อออกมาคลอเบ้าอีกครั้งเมื่อมองเห็นความผิดหวังในแววตาของโน่

“…..” นั่นสินะถ้าเนเน่ไม่เป็นแบบนี้เขาคงไม่รู้สึกผิด ป่านนี้ยังคงทำร้ายเธอซ้ำๆ​

“กูอยากจะรู้นักว่าเนเน่ทำอะไรให้มึง ทำไมมึงถึงต้องทำลูกกูขนาดนี้ ฮะ!” เพราะตนรู้ดีไงว่าเพลิงไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนมีแต่ฆ่าทิ้งอย่างเดียว ก็เลยอยากรู้เหตุผลเหมือนกันว่าลูกสาวตัวเองทำอะไรให้ถึงต้องมาโดนอะไรแบบนี้

“..…”

“เงียบทำเหี้ยไรตอบสิวะ พูดมาดิ” สองมือหนาผลักอกแกร่งของคนตรงหน้าเต็มแรง จนถลาไปข้างหลัง

“…..” มันตอบไม่ได้ซึ่งสิ่งที่เขาทำไปไม่มีเหตุผลเลย อยู่ๆก็อยากทำทั้งที่จะปล่อยเธอไปก็ได้แต่ก็ไม่ กลับเลือกทำแบบนี้

ผัวะ!

ความโมโหถาโถมเข้าใส่เมื่ออีกคนเอาแต่ก้มหน้าเงียบ​ ทำให้โน่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้​ปล่อยหมัดใส่เพลิงอีกครั้งไม่ยั้งราวกับคนคลุ้งคลั่ง ในขณะที่อีกฝ่ายยอมถูกกระทำไม่ตอบโต้กลับ

ที่เพลิงเลือกที่จะไม่สู้ไม่ใช่ว่ากลัวแต่เป็นเพราะตัวเองผิดที่ทำกับลูกสาวของผู้เป็นนายใหญ่ขนาดนั้นจึงยอมเป็นฝ่ายโดนกระทำบ้างก็สมควรแล้ว แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่เขาได้กระทำไว้กับเธอ​

“ตอบสิไอ้เหี้ย!”

“ตอบกู”

“กูบอกให้มึงตอบไง พูดออกมาดิวะไอ้เพลิง”

“อึก” โจรหนุ่มได้แต่กลั้นความเจ็บปวด ภาพของเธอที่ถูกเขากระทำอย่างป่าเถื่อน​ ภาพที่เธอเจ็บปวดร่ำร้องขอชีวิตจากเขาด้วยความทรมานฉายเข้ามาในหัวไม่หยุด​ ก่อนจะทนพิษบาดแผลไม่ไหวบวกกับความอ่อนเพลียจากการร้องไห้ทำให้เขาหมดสติไปในที่สุด

โน่หยุดการกระทำหลังจากเห็นเพลิงหมดสติไป​ เขาหันไปกวักมือเรียกการ์ดที่ยืมเฝ้าอยู่รอบๆให้เข้ามาหา​ แล้วออกคำสั่งเสียงเรียบ “ลากมันไปมัดไว้ในทะเลที่บ้านพักของมัน เดี๋ยวกูตามไปจัดการ”​ แน่นอนว่าเขาไม่พอแค่นี้ ใครที่มันกล้าทำกับแก้วตาดวงใจของเขามันต้องมีจุดจบเท่านั้น

—————————————