มัตสึโมโตะชิโมะเค็นระเบิดพลังอย่างบ้าคลั่ง ไม่ใช้ฝ่ามือโฮคุชินสู้กับเย่เทียนเฉินอีก เนื่องจากเย่เทียนเฉินใช้ฝ่ามือที่เหมือนกับผู้หญิงกำลังร่ายรำซึ่งก็คือฝ่ามือดรุณีหยกที่ถูกบันทึกไว้ในคัมภีร์ดรุณีหยก นี่คือฝ่ามือที่พิถีพิถันและเชื่องช้าเป็นอย่างมาก ใช้อ่อนต้านแข็ง ใช้พลังต้นกำเนิดสลายความชั่วช้า กดข่มทุกสิ่งทุกอย่าง ฝ่ามือนี้เป็นดาวข่มของฝ่ามือโฮคุชินพอดี ถึงแม้พลังบ่มเพาะของมัตสึโมโตะชิโมะเค็นจะสูงกว่าเย่เทียนเฉินจนสามารถกดดันเย่เทียนเฉินได้ แต่น่าเสียดายที่ฝ่ามือโฮคุชินไม่สามารถทำอันตรายฝ่ามือดรุณีหยกได้ ตกอยู่ในสภาพถูกกดดันมาโดยตลอด และทำให้มัตสึโมโตะชิโมะเค็นรู้สึกโกรธขึ้นมา
เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น สะบัดมือไปยังสองข้างทางซ้ายขวาของเมืองเทียนซาอย่างเรียบง่ายเท่านั้น บ้านเรือนทั้งหมดของเมืองเทียนซาพลันถูกทลายกลายเป็นเศษฝุ่นทั้งหมด ทำให้เย่เทียนเฉินอดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึง อย่างน้อยมัตสึโมโตะชิโมะเค็นก็คงมีพลังอยู่ในระดับนักรบจักรพรรดิขั้นต้น สำหรับบนโลกนี้ นับได้ว่าเป็นยอดฝีมือชั้นสูงแล้ว ต้องทราบว่าบนโลกนี้ไม่เหมาะสมกับการบ่มเพาะไปนานแล้ว สามารถพัฒนาพลังการบ่มเพาะมาถึงระดับนักรบจักรพรรดิได้ แม้ไม่อาจกล่าวได้ว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเพราะจะอย่างไรก็มียอดฝีมือจำนวนมากที่ปิดซ่อนตัวตนไม่ต้องการเผยตัว แต่ก็เรียกได้ว่าเป็นยอดฝีมือระดับสูงแล้ว มากเพียงพอที่จะยโสโอหังต่อโลกใบนี้
มัตสึโมโตะชิโมะเค็นที่อยู่ในระดับนักรบจักรพรรดิขั้นต้นมีพลังอันแข็งแกร่งที่สามารถหยิ่งทนงได้เช่นนี้ เหนือสามัญสำนึกของคนธรรมดาไปโดยสิ้นเชิง นี่อดไม่ได้ที่จะทำให้ผู้คนคิดว่านักรบจักรพรรดิขั้นปลายจะแข็งแกร่งขนาดไหน ผู้มีพลังพิเศษระดับพระเจ้าจะแข็งแกร่งขนาดไหน? แล้วยังมีขอบเขตเทพราชันที่ทำให้ทุกคนใฝ่ฝันมาโดยตลอด สามารถใช้ปราณกลืนกินภูเขาลำธาร ปกคลุมอาทิตย์จันทรา นั่นเป็นความน่าสะพรึงกลัวที่ไม่อาจจินตนาการได้จริงๆ ขณะเดียวกันก็ทำให้ผู้คนอยากเห็นจริงๆ ว่าคนที่อยู่ในขอบเขตเทพราชันมีพลังมหัศจรรย์ขนาดไหน
เย่เทียนเฉินมองไปรอบด้าน ตอนนี้สิ่งก่อสร้างรอบๆ เมืองเทียนซาทั้งหมดถูกทลายไปแล้ว ตอนแรกเขาไม่เห็นสถานการณ์การต่อสู้ของกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์และพวกสารเลวของสำนักโฮคุชินอิตโตริวคนอื่นๆ แต่ตอนนี้แน่นอนว่าสามารถเห็นได้แล้ว
ในตอนที่เห็นสถานการณ์เหล่านี้ เย่เทียนเฉินก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว พบว่าในกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ ปรากฏว่าหวังเจี๋ย อู๋เสวี่ย หลินตวน และเปาเทียนหลง ทั้งสี่คนนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บ ส่วนคนอื่นๆ จะมากจะน้อยก็ได้รับบาดเจ็บอยู่บ้าง ยิ่งไปกว่านั้นยังมีพี่น้องกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์สองคนที่ดูเหมือนจะสิ้นใจไปแล้ว นอนจมกองเลือดโดยไม่ขยับเขยื้อน ถึงแม้พวกอู๋เสวี่ยทั้งสี่คนจะไม่ได้รับบาดเจ็บแต่ก็ยังมีสภาพย่ำแย่ พวกเขาสี่คนอย่างน้อยก็ถูกพวกสารเลวของสำนักโฮคุชินอิตโตริวที่แข็งแกร่งสามคนล้อมอยู่ เรียกได้ว่าสู้จนมือเท้าพันกัน สถานการณ์การต่อสู้ยากลำบากเป็นอย่างมาก
ฉัวะ!
มัตสึโมโตะชิโมะเค็นชักดาบออกมาแล้ว มือซ้ายจับอยู่ที่ปลอกดาบทหารสไตล์ชิบะ มือขวาจับอยู่ที่ด้ามดาบ นิ้วโป้งรูดผ่านด้านบนด้ามดาบเบาๆ ดาบทหารสไตล์ชิบะที่มีลักษณะยาวเล่มหนึ่งถูกชักออกมาจากฝัก ประกายหนาวเหน็บฟาดฟันมายังเย่เทียนเฉิน
เย่เทียนเฉินก็ไม่ได้ถอยแม้แต่ครึ่งก้าว มือขวากำกระบี่เซียวหยวนแน่น ฟาดฟันเข้าไปกระบี่หนึ่งเช่นเดียวกัน นี่ไม่ใช่แค่ว่าเย่เทียนเฉินมีนิสัยไม่ยอมแพ้ ที่สำคัญก็คือตอนนี้พี่น้องของกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์กำลังดูเขาอยู่ ตอนนี้การต่อสู้มาถึงจุดดุเดือดแล้ว ทั้งกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์และพวกสำนักโฮคุชินอิตโตริวต่างบาดเจ็บล้มตายทั้งสองฝ่าย ทุกคนมีความรู้สึกเหนื่อยล้าหมดแรง หากตอนนี้เขาที่เป็นพี่ใหญ่ล้มลงไปหรือถอยหนี ย่อมส่งผลต่อสภาพจิตใจของพี่น้องกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์และจะกลายเป็นสาเหตุที่ทำให้กลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์พ่ายแพ้อย่างแท้จริง ดังนั้นถึงแม้มัตสึโมโตะชิโมะเค็นจะแข็งแกร่งกว่าตัวเอง แต่เย่เทียนเฉินก็ไม่ยอมถอยแม้แต่ก้าวเดียว
ตู้ม!
กระบี่เซียวหยวนกรัเด็นออกไป เย่เทียนเฉินเองก็กระเด็นออกไปอย่างน้อยหลาย ร้อยเมตร กระบี่เซียวหยวนปักลงบนพื้น ส่วนเย่เทียนเฉินพลิกตัวอยู่กลางอากาศ เมื่อทำให้ร่างกายของตนมั่นคงแล้ว มุมปากก็มีเลือดไหลออกมา มองไปยังมัตสึโมโตะชิโมะเค็นอย่างเย็นชา ชายชราคนนี้แข็งแกร่งมากจริงๆ แค่ปราณดาบจากการชักดาบออกจากฝักก็มีพลังอำนาจถึงขนาดนี้แล้ว หากเขาใช้เพลงดาบของสำนักโฮคุชินอิตโตริวจริงๆ จะร้ายกาจขนาดไหนกัน?
แคว่ก!
เย่เทียนเฉินไม่ได้พูดอะไร ฉีกแขนเสื้อของตนออกมาพันด้ามกระบี่เซียวหยวนไว้กับมือขวาของตน ใช้แขนเสื้อพันไว้แน่นเหมือนกับตอนที่เขาแบกเสี้ยวหยาเอาไว้บนหลังในตอนที่ต่อสู้นองเลือดในซอยลึกแล้วสู้ฝ่าออกมา นี่คือจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเขา และเป็นการตัดสินใจของเขา ถ้าฆ่ามัตสึโมโตะชิโมะเค็นไม่ได้ นอกจากจะสู้จนมือขวาของเขาขาด นอกจากจะสู้จนเขาเย่เทียนเฉินสิ้นชีพ เขาก็จะไม่หยุด
“น่าสนใจ น่าสนใจมากจริงๆ แกอยากจะสู้เอาชีวิตกับฉันเหรอ? เพียงแต่น่าเสียดายที่แกไม่มีคุณสมบัติมากพอ!” มัตสึโมโตะชิโมะเค็นชักดาบออกมา ชั่วขณะนั้นเขาเผด็จการเป็นอย่างมาก เร่งเร้าพลังการต่อสู้ของตนจนเพิ่มพูนถึงขีดสุดเท่าที่จะทำได้ในตอนนี้ มองไปยังเย่เทียนเฉินอย่างอำมหิต เขาเชื่อมั่นมากว่าจะใช้ดาบฟาดฟันเย่เทียนเฉินจนตายได้
“ฉันไม่อยากสู้เอาชีวิตกับแก แต่ฉันจะฆ่าแก!” เย่เทียนเฉินพูดด้วยน้ำเสียงนิ่มเรียบ
“ความตายอยู่ต่อหน้าแล้วยังกล้าปากดีอีก!” มือขวาของมัตสึโมโตะชิโมะเค็นจับดาบ ส่วนมือซ้ายโคจรพลังลมปราณ ปราณแท้สีดำพุ่งออกมาจากฝ่ามือซ้าย
เย่เทียนเฉินไม่มองมัตสึโมโตะชิโมะเค็นอีกแม้เพียงสายตา ทะยานตัวไปยังที่สูงของเมืองเทียนซา มองไปยังพี่น้องของกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ที่สวมชุดคลุมออกศึกทั้งหมด นำข้อมือขวาวางไว้บนหน้าอก ด้านบนมีตัวอักษรที่ปักไว้ว่า “หัวหน้าจ้าวสวรรค์” เขาแสดงสัญลักษณ์ที่แสดงว่าตนเป็นพี่ใหญ่ให้กลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ทุกคนได้เห็น ตะโกนเสียงดังด้วยความแน่วแน่เด็ดเดี่ยวว่า “กลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ ชนะทุกศึก รับได้ทุกการโจมตี ดังนั้นจึงเป็นจ้าวสวรรค์ ไม่ใช่จักรพรรดิในโลกมนุษย์ แต่เป็นจักรพรรดิบนโลกสวรรค์ ฆ่าฟันศัตรูที่แข็งแกร่ง เคารพเพียงตัวเอง!”
ในตอนนี้ สมาชิกกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ทุกคนได้ยินคำพูดของเย่เทียนเฉิน ในใจของทุกคนพลันเกิดเปลวเพลิงลุกโชน พวกเขาคิดไปถึงความคิดที่มารวมกลุ่มกันในตอนแรก คิดไปถึงคำพูดที่เย่เทียนเฉินพูดกับพวกเขาในตอนแรก ต้องการให้กลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก ทำให้ทุกคนรู้ถึงความร้ายกาจของกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ การต่อสู้หลายครั้งก่อนหน้านี้ สำหรับกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์แล้วเรียกได้ว่าไม่มีอันตรายมากเกินไป แต่การต่อผู้ตัดสินกับสำนักโฮคุชินอิตโตริวในคราวนี้เรียกได้ว่าเป็นการต่อสู้อันโหดร้ายครั้งแรกที่กลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ต้องเผชิญ ถ้าต้องการทำให้ชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก พวกเขาจำเป็นต้องฆ่าศัตรูที่แข็งแกร่งคนแล้วคนเล่า รับการยั่วยุจากทั่วทุกสารทิศ นี่เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น ถ้าหากพวกเขาพ่ายแพ้ ยังจะพูดถึงเรื่องชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลกได้อีกหรือ ยังจะถูกเรียกขานว่าเป็นจักรพรรดิแห่งสรวงสวรรค์ได้อีกหรือ?
“ฆ่าฟันศัตรูที่แข็งแกร่ง เคารพเพียงตัวเอง…”
“ฆ่าฟันศัตรูที่แข็งแกร่ง เคารพเพียงตัวเอง…”
สมาชิกของกลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์ทุกคนตะโกนเสียงดัง คำพูดของพวกเขาสั่นสะท้านใจคนจริงๆ ในขณะเดียวกันก็ทำให้มัตสึโมโตะชิโมะเค็นต้องขมวดคิ้ว ความจริงผู้ที่เดินบนเส้นทางการบ่มเพาะก็คือการต่อต้านสวรรค์ แต่จะมีกี่คนที่กล้าต่อต้านสวรรค์อย่างแท้จริง? คนที่ไม่เคารพสวรรค์ไม่เคารพผืนดินอย่างเย่เทียนเฉิน มัตสึโมโตะชิโมะเค็นเพิ่งเคยพบเป็นคนแรก ต่อให้เป็นคนที่แข็งแกร่งเฉกเช่นจักรพรรดิดาบผู้เป็นพี่ชายของเขาก็ไม่กล้าใช้คำพูดแบบนี้ นี่เป็นชายหนุ่มอย่างไรกันแน่?
“ฆ่า!”
เสียงหนึ่งตะโกนขึ้น เย่เทียนเฉินถือกระบี่เซียวหยวนพุ่งเข้าไปหวังสังหารมัตสึโมโตะชิโมะเค็น พลังที่สามารถก่อกำเนิดโลกได้เช่นนั้นปะทุออกมาในพริบตา เย่เทียนเฉินที่อยู่กลางอากาศถูกขังอยู่ด้านใน ดูราวกับว่าเขาไม่ใช่คนบนโลกนี้ก็มิปาน ในใจของมัตสึโมโตะชิโมะเค็นรู้สึกตื่นตะลึง ทว่าการเคลื่อนไหวในมือไม่ได้เชื่องช้า ปราณแท้สีดำบนมือซ้ายซัดไปบนดาบทหารสไตล์ชิบะในมือขวา ดาบทหารเล่มนี้ของเขาสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ ไม่รู้ว่าใช้วัตถุดิบอะไร เย่เทียนเฉินเองก็มองไม่ออก รู้สึกแค่ว่าแข็งแกร่งมาก
ในตอนที่มัตสึโมโตะชิโมะเค็นซัดฝ่ามือไปบนดาบเล่มนั้น ดาบทหารที่เดิมทีมีใบดาบสีดำพลันขยายใหญ่ขึ้นหลายสิบจั้ง กดลงมายังเมืองเทียนซาตั้งแต่บนจรดล่าง เมื่อทุกคนถูกนำไปเปรียบเทียบกับดาบทหารเล่มนี้ยังเทียบไม่ได้แม้แต่ด้ามดาบ หลายคนตื่นตะลึงจนหยุดการโจมตีในมือลง ใครก็คิดไม่ถึงว่ามัตสึโมโตะชิโมะเค็นจะแข็งแกร่งจนถึงระดับนี้
“สวรรค์ นั่น…เคล็ดวิชาดาบใหญ่…”
“ใช่แล้ว เป็นเคล็ดวิชาดาบใหญ่ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเคล็ดวิชาชั้นสูงของสำนักโฮคุชินอิตโตริวของพวกเรา!”
“ผู้อาวุโสมัตสึโมโตะร้ายกาจจริงๆ เขาสามารถใช้เคล็ดวิชาดาบใหญ่ออกมาได้ถึงขั้นนี้เชียว!”
“นี่แสดงให้เห็นแล้วว่าเย่เทียนเฉินแข็งแกร่งจนสามารถบีบบังคับให้ผู้อาวุโสต้องใช้วิชาดาบใหญ่ออกมา และนับได้ว่าจะต้องตายโดยไม่ต้องสงสัยเลย!”
ยอดฝีมือของสำนักโฮคุชินอิตโตริวหลายคนอดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมาด้วยความตื่นตะลึง กระบวนท่านี้ของมัตสึโมโตะชิโมะเค็นแข็งแกร่งมากจริงๆ กระทั่งเย่เทียนเฉินที่อยู่ในพลังที่ปกคลุมเขาเอาไว้ก็ยังอดไม่ได้ที่จะหยุดการโจมตีในมือ ดาบทหารในเมืองของชายชราคนนี้ขยายใหญ่ขึ้นหลายสิบจั้งในเวลาเพียงชั่วพริบตา ปกคลุมไปทั่วทั้งเมืองเทียนซา ส่วนพลังเขตแดนปิดกั้นและโล่ทองคำของเขาถูกปราณอันแข็งแกร่งโจมตีจนแหลกสลายไปนานแล้ว
ฉัวะๆๆ!
มัตสึโมโตะชิโมะเค็นฟาดฟันออกไปสามดาบต่อเนื่อง ไม่เพียงแต่จะมีพลังปราณดาบอันแข็งแกร่ง แต่ยังมีตัวดาบทหารขนาดใหญ่ที่ร้ายกาจเป็นอย่างมากอีกด้วย ในการฟาดฟัน ปราณดาบฟุ้งกระจายออกมาอย่างบ้าคลั่ง ส่วนใบดาบก็แหลกสลายไปเล็กน้อย กระทั่งอากาศก็ถูกฟันจนแยกเป็นสีดำ เย่เทียนเฉินหลบได้สองดาบ ส่วนดาบที่สามใช้กระบี่เซียวหยวนรับไว้ เขาถูกโจมตีทั้งร่าง เกือบจะถูกโจมตีจนกระเด็นออกไป
“พี่ใหญ่…”
“พี่ใหญ่…”
พวกอู๋เสวี่ยคิดจะพุ่งเข้าไปช่วยเย่เทียนเฉิน ไหนเลยจะรู้ว่ากลับถูกยอดฝีมือของสำนักโฮคุชินอิตโตริวหลายคนขวางไว้ พวกเขาอยากฆ่ายอดฝีมือของสำนักโฮคุชินอิตโตริวหลายคนนี้ในพริบตาแต่ก็ไม่สามารถทำได้ จะอย่างไรคนอื่นเขาก็มีความสามารถที่แข็งแกร่ง
“ไม่ต้องเข้ามา ฉันจะฆ่าไอ้สุนัขเฒ่านี่ซะ พวกแกรีบฆ่าพวกสารเลวที่เหลือเถอะ!” เย่เทียนเฉินออกคำสั่งกับพวกอู๋เสวี่ยเสียงดัง
สิ่งที่ทำให้เย่เทียนเฉินตื่นตะลึงก็คือ เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากมัตสึโมโตะชิโมะเค็นทำให้ดาบทหารขยายใหญ่แล้วจะใช้อย่างยากลำบาก ไหนเลยจะรู้ว่าจะใช้ได้อย่างร้ายกาจเหมือนกับตอนที่ดาบทหารยังไม่เปลี่ยนรูปร่าง ทำให้ผู้คนคิดไม่ถึงจริงๆ
“กระบี่เล่มนี้พิเศษมากจริงๆ สร้างขึ้นจากวัสดุอะไรกันแน่?” มัตสึโมโตะชิโมะเค็นอดไม่ได้ที่จะมองไปยังกระบี่เซียวหยวนในมือขวาของเย่เทียนเฉินแล้วเอ่ยถาม
ความจริงตอนนี้ความสามารถของเย่เทียนเฉินอยู่ในจุดสูงสุดของผู้มีพลังพิเศษในขอบเขตจักรพรรดิระดับต้นแล้ว แต่ก็ยังไม่ใช่คู่มือของมัตสึโมโตะชิโมะเค็น ความสามารถในการบ่มเพาะแตกต่างกันมากเกินไป ระดับสูงกว่าเย่เทียนเฉินอยู่หลายขั้น การโจมตีสังหารในครั้งนี้ หากไม่ใช่เพราะกระบี่เซียวหยวนคุ้มครองและสลายพลังส่วนใหญ่ออกไปได้ เกรงว่าหากเย่เทียนเฉินไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บสาหัส
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
