เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]บทที่ 1774 ข้ามีนามว่าหวังจง

ตอนที่​ 1,774 ข้า​มีนาม​ว่า​หวัง​จง

กระบี่​ถูก​ดึง​ออก​ไป​

สวบ​!

แล้วก็​ถูก​แทง​กลับ​เข้ามา​ใหม่​อีกครั้ง​

ลั่ว​อี้​หู​ถือ​กระบี่​อยู่​ใน​มือ​

แทง​เข้า​แทง​ออก​อยู่​อย่างนั้น​

ดูเหมือน​นี้​จะเป็น​การแก้แค้น​อะไร​บางอย่าง​

ร่าง​ของ​เต้า​อู่​ซือ​จึงเต็มไปด้วย​รู​กระบี่​

ฮวา​ไป๋​ต้องการ​จะพูด​อะไร​บางอย่าง​ แต่​แล้ว​สีหน้า​ของ​เขา​ก็​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย​

เขา​สังเกตเห็น​ว่า​ทุกคน​กำลัง​เงยหน้า​มอง​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า​

แล้ว​ลูกไฟ​ยักษ์​ก็​ปรากฏ​ขึ้น​ ลูกไฟ​ดวง​นี้​ไม่ต่าง​จาก​อุกกาบาต​ขนาดใหญ่​ที่​พุ่ง​ลง​มาจาก​นอก​ชั้น​บรรยากาศ​

มวลอากาศ​ปั่นป่วน​

ลูกไฟ​ยักษ์​ตกลง​มายัง​ทิศทาง​ของ​ตัวเมือง​ด้วย​ความเร็ว​สูง

ใกล้​เข้ามา​มากขึ้น​…

ใกล้​เข้ามา​มากขึ้น​เรื่อย ๆ​

แต่​ลูกไฟ​ยักษ์​ดวง​นั้น​กลับ​มีรูปร่าง​เป็น​มนุษย์​?

“เจ้าพวก​กบฏ​ พวก​เจ้าเคย​เห็น​ฝ่ามือ​ยูไล​ที่​ตกลง​มาจาก​ฟากฟ้า​หรือไม่​?”

เสียงกังวาน​แผด​ดัง​ออก​มาจาก​ดวงไฟ​ลูก​นั้น​ ส่งผล​ให้​บรรยากาศ​ปั่นป่วน​ขึ้น​มาทันที​

นี่​คือ​เสียง​ที่​ทุกคน​คุ้นหู​

ฮวา​ไป๋​ตกใจ​ เมื่อ​ตั้งสติ​ได้​ ใบหน้า​ของ​เขา​ก็​แสดงออก​ถึงความ​ตกตะลึง​

ณ ขณะนี้​ ดวงไฟ​ยักษ์​ลูก​นั้น​กำลังจะ​ตกลง​สู่พื้นดิน​แล้ว​

แรงกดดัน​มหาศาล​แผ่​กระจาย​

มวลอากาศ​ปั่นป่วน​อย่าง​รุนแรง​ แล้ว​ฝ่ามือ​โปร่งแสง​ที่​มีขนาดใหญ่​ยักษ์​ก็​หล่น​ลงมา​จาก​ท้องฟ้า​ โดย​ไม่ทัน​ตั้งตัว​ ฝ่ามือ​นั้น​ก็​ทับ​ลงมา​ใส่ร่าง​ของ​ผู้คน​จำนวนมาก​

พื้นดิน​ยุบ​ลง​ไป​เป็น​รูปทรง​ฝ่ามือ​มนุษย์​ขนาดใหญ่​

โลหิต​สาด​กระจาย​ไป​รอบ​บริเวณ​

และ​บน​หลัง​ฝ่ามือ​นั้น​มีพวก​ของ​เต้า​เจี๋ยน​เซียว​ยืน​อยู่​

“หลิน​เป่ยเฉิน?!”​

ฮวา​ไป๋​ร้อง​อุทาน​ออกมา​ด้วย​น้ำเสียง​แปลกประหลาด​

เพราะว่า​ดวงไฟ​ยักษ์​ที่​หล่น​ลง​มาจาก​ท้องฟ้า​เมื่อ​สักครู่​นี้​ แท้ที่จริง​แล้วก็​คือ​หลิน​เป่ยเฉิน​

บัดนี้​ เขา​ลอยตัว​อยู่​เหนือ​พื้นดิน​ สอง​ตา​จ้องมอง​ไป​ยัง​หลุม​ยุบ​รูปทรง​ฝ่ามือ​และ​ส่าย​ศีรษะ​ “ที่แท้​ก็​เป็น​ตำนาน​หลอก​เด็ก​… ไม่เห็นจะ​เท่​เลย​สักนิด​”

รู้​อย่างนี้​สู้ใช้หมัด​สังหาร​ทุกคน​ยัง​จะเท่​มากกว่า​อีก​

หลิน​เป่ยเฉิน​เพียง​อยากรู้​เท่านั้น​ว่า​หาก​ตนเอง​จะแสดง​พลัง​แบบ​ฝ่ามือ​ยูไล​เหมือน​ที่​เคย​เห็น​ใน​ละครโทรทัศน์​ มัน​จะมีความรู้สึก​เป็น​อย่างไรบ้าง​ และ​เขา​ก็ได้​รู้​แล้ว​ว่า​นั่น​ไม่ใช่ทาง​ของ​เขา​เลย​

แสงสว่าง​ระยิบระยับ​

เสื้อคลุม​สีขาว​ปรากฏ​ขึ้น​บน​ร่างกาย​

ผม​สีดำ​ยาว​สยาย​

กระบี่​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​มือ​ข้าง​หนึ่ง​

หลิน​เป่ยเฉิน​เปลี่ยน​ภาพลักษณ์​จาก​เด็กหนุ่ม​ป่าเถื่อน​กลายเป็น​เซียน​กระบี่​ผู้​สำอาง​อย่าง​รวดเร็ว​

“ฮวา​ไป๋​ เจ้ากล้า​ดี​อย่างไร​คิด​ก่อ​กบฏ​?”

หลิน​เป่ยเฉิน​จ้องมอง​ไป​ยัง​ผู้คุม​สภาด้วย​สีหน้า​เคร่งขรึม​ “ต่อให้​เจ้ามีตำแหน่ง​เป็น​ผู้คุม​สภา แต่​เมื่อ​คิด​ก่อ​กบฏ​ต่อ​ราชสำนัก​ เจ้าก็​ต้อง​ได้​รับโทษ​อย่าง​สาสม ไม่ทราบ​ว่า​เจ้ามีคำ​ใด​คิด​จะสั่งเสีย​หรือไม่​?”

“ข้า​…”

ฮวา​ไป๋​ได้​แต่​ตื่นตกใจ​

เขา​ไม่อยาก​เชื่อ​เลย​ว่า​หลิน​เป่ยเฉิน​จะสามารถ​รอดชีวิต​กลับมา​ได้​

ใน​เมื่อ​ดาว​นำ​โชค​ประจำตัว​เขา​รอดชีวิต​กลับมา​ ก็​คง​ไม่ต้องสงสัย​อีกแล้ว​ว่า​ชะตากรรม​ของ​จอม​เทพ​จัก​รา​ผู้​นั้น​จะเป็น​อย่างไร​

ฮวา​ไป๋​รู้สึก​หมด​เรี่ยวแรง​ในทันที​

เขา​ไม่อาจ​ต่อต้าน​ขัดขืน​ได้​อีกแล้ว​

ฮวา​ไป๋​หมุนตัว​กำลังจะ​หลบหนี​

วูบ​!

ลำแสง​กระบี่​พุ่ง​ผ่าน​ไป​

แล้ว​ศีรษะ​ของ​ฮวา​ไป๋​ก็​ขาด​กระเด็น​

ฮวา​ไป๋​ไม่ได้​มีขั้น​พลัง​ต่ำต้อย​ แต่​โชคร้าย​ที่​สูญเสียขวัญ​กำลังใจ​ไป​หมดสิ้น​ จึงถูก​ฆ่าตาย​อย่าง​ง่ายดาย​เช่นนี้​เอง​

“คนเรา​คิด​จะหลบหนี​ความตาย​ได้​อย่างไร​?”

หลิน​เป่ยเฉิน​ถือ​กระบี่​อยู่​ใน​มือ​ข้าง​หนึ่ง​

เมื่อ​เห็น​เหตุการณ์​เป็น​เช่นนี้​ กลุ่ม​ผู้​ก่อ​กบฏ​ทั้งหมด​ก็​ทิ้ง​อาวุธ​และ​คุกเข่า​ขอ​ยอมแพ้​

“ฮ่า ๆๆ เจ้าคน​ชั่วร้าย​ ตาย​ไป​ซะได้​ก็ดี​…”

เต้า​อู่​ซือ​จ้องมอง​ซากศพ​ของ​ฮวา​ไป๋​พร้อม​กับระเบิด​เสียงหัวเราะ​ด้วย​ความ​สะใจ แต่เพียง​ลมหายใจ​ต่อมา​ เขา​ก็​มีชะตากรรม​ไม่ต่าง​ไป​จาก​ฮวา​ไป๋​

“บัดซบ​…”

ลั่ว​อี้​หู​แผด​เสียงคำราม​ ก่อน​จะยก​กระบี่​ขึ้น​มาฆ่าตัวตาย​

ซือ​เทียน​ซิงกำลัง​คิด​หลบหนี​ แต่​ทันใดนั้น​ ปี๋​อ​วิ่น​เถาก็​กระโดด​เข้ามา​ขวางหน้า​และ​ตัด​ศีรษะ​ของ​เขา​ทิ้ง​ไป​อย่าง​รวดเร็ว​

ส่วน​บรรดา​ขุนนาง​และ​แม่ทัพ​ใหญ่​คนอื่น​ ๆ ที่​เข้า​ร่วมกับ​ฮวา​ไป๋​ใน​ขณะนี้​ ต่าง​ก็​ทิ้งตัว​คุกเข่า​อย่าง​ยอมรับ​ชะตากรรม​

บัดนี้​ การ​ก่อ​กบฏ​ใน​เมือง​เทียน​หลา​งซิงได้​ยุติ​ลง​โดย​สมบูรณ์​!

…

ท้องฟ้า​อัน​กว้างใหญ่​

ดวงดาว​ยาว​ไกล​สุดสายตา​

หวง​เฉิงอี้​ทิ้งตัว​ลง​ไป​บน​ดาว​ร้าง​ดวง​หนึ่ง​อย่าง​ยากลำบาก​ นาง​กระอัก​เลือด​ออกมา​อีก​หลายครั้ง​ ก่อนที่​สีหน้า​จะกลับมา​เป็นปกติ​ในที่สุด​

“ชั่วช้า​ สารเลว​ ตัว​บัดซบ​ ลูก​เต่า​โสโครก​…”

หวง​เฉิงอี้​สบถ​คำหยาบ​ออกมา​ไม่หยุด​

นาง​เข้าใจ​ว่า​นี่​เป็น​เพียง​ภารกิจ​ง่าย ๆ​ เท่านั้น​

แต่​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ผู้​ที่​มีสายเลือด​ศักดิ์สิทธิ์​กลับ​มีร่างกาย​แข็งแกร่ง​ได้​ถึงเพียงนั้น​ แม้แต่​เมล็ดพันธุ์​พฤกษา​ที่​มีอานุภาพ​การทำลายล้าง​สูงสุด​ของ​นาง​ก็​ยัง​ทำ​อะไร​เขา​ไม่ได้​

“เรื่อง​นี้​เรา​ต้อง​รายงาน​กลับ​ไป​ให้​เร็ว​ที่สุด​”

หวง​เฉิงอี้​พยายาม​สงบ​จิตใจ​ นาง​รู้ดี​ว่า​ตนเอง​ไม่สมควร​กระหาย​ใน​อำนาจ​อีกแล้ว​

ร่างกาย​ของ​หลิน​เป่ยเฉิน​แปลกประหลาด​และ​แตกต่าง​กับ​ผู้​ที่​มีสายเลือด​ศักดิ์สิทธิ์​คนอื่น​ ๆ โดยสิ้นเชิง​

หาก​ปล่อย​ให้​เติบโต​ไป​มากกว่า​นี้​ ก็​จะกลายเป็น​ภัย​คุกคาม​ต่อ​เผ่าพันธุ์​ปีศาจ​

เมื่อ​เยียวยา​อาการ​บาดเจ็บ​ของ​ตนเอง​เรียบร้อย​ ใบหน้า​ของ​หวง​เฉิงอี้​ก็​กลับมา​สวยงาม​อีกครั้ง​

แต่​จังหวะ​ที่​นาง​กำลังจะ​ลุกขึ้น​ยืน​เพื่อ​ออกเดินทาง​นั้น​เอง​…

“จะไป​แล้ว​หรือ​?”

เสียง​หนึ่ง​ก็​ทำลาย​ความ​เงียบ​ขึ้น​

สีหน้า​ของ​หวง​เฉิงอี้​แปร​เปลี่ยนไป​โดยทันที​ จากนั้น​จึงหันขวับ​ไป​มอง​ทาง​ด้านหลัง​

ไม่ทราบ​เลย​ว่า​ตรงนั้น​มีชาย​ชรา​ผู้​หนึ่ง​กำลัง​ยืน​จ้องมอง​มาที่​นาง​ด้วย​แววตา​เย็นชา​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​

คน​ผู้​นี้​มีร่าง​อ้วน​ มองดู​ผิวเผิน​คล้าย​กับ​เป็น​คหบดี​ผู้​ร่ำรวย​หรือ​เป็น​พ่อบ้าน​ตระกูล​ใหญ่​สัก​ตระกูล​ ใต้​คาง​ไว้​เครา​สามแฉก​ เขา​สวมใส่​ชุด​เกราะ​ที่​หรูหรา​งดงาม​ พลัง​ปราณ​ที่​แผ่ออก​มาจาก​ร่างกาย​อยู่​ใน​ขั้น​ต่ำต้อย​ เรียก​ว่า​เป็น​ผู้​คนธรรมดา​ก็​คง​ได้​

หาก​พบ​เจอกัน​ใน​สถาน​ที่อื่น​ หวง​เฉิงอี้​คง​ไม่มีทาง​เห็น​คน​ผู้​นี้​อยู่​ใน​สายตา​

แต่​ในเวลานี้​ ชาย​ชรา​ร่าง​อ้วน​มาปรากฏตัว​ขึ้น​โดยที่​นาง​ไม่ทัน​รู้ตัว​ ไม่ทราบ​เลย​ว่า​อีก​ฝ่าย​ต้อง​มีขั้น​พลัง​สูงส่งเพียงใด​?

“ท่าน​เป็น​ใคร​?”

หวง​เฉิงอี้​ถามด้วย​น้ำเสียง​ดุดัน​ จากนั้น​โคจร​พลัง​ปราณ​ ใน​มือ​กำ​เมล็ด​พฤกษา​เป็น​จำนวนมาก​

“ข้า​หรือ​? ข้า​ก็​เป็น​เพียง​พ่อบ้าน​ธรรมดา​เท่านั้น​…”

ชาย​ชรา​ร่าง​อ้วน​ยิ้ม​อย่าง​ชั่วร้าย​และ​กล่าวว่า​ “ข้า​มีนาม​ว่า​หวัง​จง แต่​เจ้าคง​ไม่รู้​ความหมาย​ของ​มัน​หรอก​”

หวัง​จง?

คน​ผู้​นี้​คือ​ใคร​กัน​?

นี่​คือ​ชื่อ​ที่​หวง​เฉิงอี้​ไม่เคย​ได้ยิน​มาก่อน​

หวง​เฉิงอี้​นึกถึง​รายชื่อ​ของ​ผู้​ที่อยู่​ใน​ขั้น​จอม​เทพ​จัก​รา​ซึ่งมีลำดับชั้น​สูงส่งกว่า​ตนเอง​ แต่​ก็​ไม่มีผู้ใด​มีลักษณะ​ตรง​กับ​ชาย​ชรา​ร่าง​อ้วน​ที่​ยืน​อยู่​เบื้องหน้า​นางใน​ขณะนี้​เลย​

แม้ว่า​หวง​เฉิงอี้​จะได้รับบาดเจ็บ​ แต่​การ​ที่​มีศัตรู​เข้า​มาถึงตัว​ ไม่ว่า​อย่างไร​หวง​เฉิงอี้​ก็​สมควร​รู้ตัว​ก่อน​เสมอ​…

นี่​หมายความ​ได้​เพียง​อย่าง​เดียว​ว่า​ชาย​ชรา​ที่​ชื่อ​หวัง​จงนั้น​มีขั้น​พลัง​สูงส่งมากเกินไป​!!!

Favorite