หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 460 หุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม

บทที่ 460 หุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม

พูดตามตรง แม้ว่าลู่เสี้ยงหยางจะไม่เคยเห็นหุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม แต่เขาก็มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องหุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม

ในวงการฝึกตน หุ่นเชิดแห่งเทพสงครามถือเป็นอาวุธที่ใช้ฆ่าคนที่มีประสิทธิภาพ พลังในการสู้รบยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ

มีข่าวลือว่า หุ่นเชิดแห่งเทพสงครามพวกนี้ปรากฏให้เห็นเพียงร้อยปีก่อน หลังจากนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยโดยสิ้นเชิง มีคนกล่าวว่าหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามถูกทำลายไปจนหมดสิ้น

เดิมที ลู่เสี้ยงหยางเองก็เชื่อว่า ในบั้นปลายของชีวิตเขาอาจจะไม่สามารถได้เห็นหุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม แต่คาดไม่ถึงว่า ตอนนี้หยางเก๋อเก๋อจะบอกกับเขาว่าสมาคมการประมูลได้หุ่นเชิดแห่งเทพสงครามไว้ในมือ

“นายรอก่อน ฉันกำลังจะไป” เวลานั้น ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างอดรนทนไม่ไหว

เพิ่งจะพูดจบ เขาก็กระโดดลงจากเตียง พุ่งออกจากห้องนอนอย่างรวดเร็วราวกับควันไฟ ออกจากบ้านไป ใช้ความเร็วสูงสุดเร่งเดินทางไปถึงสมาคมการประมูล

ใช้เวลาเพียงยี่สิบนาทีลู่เสี้ยงหยางก็มาถึงสมาคมการประมูล ในห้องทำงานของหัวหน้าสโมสร ลู่เสี้ยงหยางก็ได้พบกับหยางเก๋อเก๋อ หยางหรองกับพวกระดับสูงของสมาคมการประมูลกลุ่มหนึ่ง

เพิ่งจะเห็นลู่เสี้ยงหยาง หยางเก๋อเก๋อก็รีบโค้งคำนับแสดงความเคารพ “สวัสดีครับปรมาจารย์ลู่”

คืนนั้น ลู่เสี้ยงหยางพ่นไฟออกมาจากปากราวกับเทพแห่งไฟ เผาปรมาจารย์ฮวงจุ้ยแห่งเกาะกั่งเต่าโจวต้าวหย่วนเป็นเถ้าถ่าน ตอนนี้หยางเก๋อเก๋อคิดย้อนกลับไปถึงฉากที่น่ากลัวขนาดนั้นแล้วก็ยังรู้สึกเหน็บหนาวไปทุกส่วน

โชคดีที่เขาไม่ได้เป็นคู่อริกับลู่เสี้ยงหยาง ไม่อย่างนั้นถ้าลู่เสี้ยงหยางปล่อยไฟออกมาจากปากหนึ่งลำก็สามารถเผาเขาให้กลายเป็นเศษซาก

หยางหรองตื่นเต้นไปทั้งเนื้อทั้งตัวอย่างหาอะไรเทียบไม่ได้ ลู่เสี้ยงหยางที่ศักยภาพแข็งแกร่ง ก็ยอมสยบให้กับเธอเช่นกัน

ตั้งแต่หลังจากเข้าวงการวิชาบู๊ เธอก็มีความฝันหนึ่งคือต่อไปจะต้องแต่งงานกับวีรบุรุษผู้เก่งกล้าคนหนึ่ง และตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางก็คือวีรบุรุษผู้เก่งกล้าคนนั้น

ดังนั้นพอเธอมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางก็อดไม่ไหวอยากจะคุกเข่าลงตรงนั้น

เหล่าระดับสูงของสมาคมการประมูลที่ยืนอยู่รอบ ๆ ต่างก็แสดงความเคารพอย่างสุดซึ้ง ความเคารพบูชา ความเลื่อมใสและศรัทธาที่มีต่อลู่เสี้ยงหยางก็เกิดขึ้นมาเอง

ถึงแม้พวกเขาจะไม่เคยเห็นลู่เสี้ยงหยางสังหารโจวต้าวหย่วนด้วยมือของตนเอง แต่พวกข่าวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้รับฟังมาก็คุยโวถึงลู่เสี้ยงหยางจนพิสดารเป็นที่สุด

อ้าปากพ่นไฟออกมาหนึ่งลำ ก็ทำให้ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยแห่งเกาะกั่งเต่าโจวต้าวหย่วนกลายเป็นเศษซากในชั่ววินาที

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าเบา ๆ ตอบรับหยางเก๋อเก๋อ จากนั้นจึงถามเขาว่า “หุ่นเชิดแห่งเทพสงครามที่เจ้าพูดถึงล่ะ?”

หยางเก๋อเก๋อรีบพูด “ปรมาจารย์ลู่ ของอยู่ในห้องลับใต้ดินของสมาคมการประมูลครับ ตอนนี้คุณลงไปห้องลับใต้ดินกับผมเถอะ”

“โอเค” ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า จากนั้นหยางเก๋อเก๋อก็นำทางอยู่ด้านหน้า ลู่เสี้ยงหยางก็ตามไป

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น ลู่เสี้ยงหยางก็ปรากฏตัวอยู่หน้าห้องลับใต้ดินของสมาคมการประมูล ห้องลับใต้ดินนี้ปกติใช้วางของที่ลับอย่างยิ่งของสมาคมการประมูล

และลู่เสี้ยงหยางเมื่อกี้ก็เพิ่งจะเอาตัวเองเข้ามาในห้องลับนี้ สายตาก็ล็อกอยู่ที่ชายหัวโล้นร่างสูงใหญ่คนหนึ่ง

ชายหัวโล้นร่างสูงใหญ่คนนี้สูงประมาณหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ผิวหน้าสีทอง ไหล่กว้างเอวสอบ เพียงข้อมืออย่างเดียวก็หนาเท่ากับแขนของคนทั่วไป ใบหน้าดุดันเหี้ยมหาญ รังสีอำมหิตบนร่างแผ่กระจาย แค่มองดูก็ไม่รู้แล้วว่าเคยฆ่าคนไปแล้วกี่คน ฝ่ามือเปื้อนเลือดของผู้คนมาไม่รู้กี่ชีวิต

แต่ว่าในตอนนี้ ชายหัวล้านร่างสูงนั้นเพียงแค่ยืนยิ่ง ๆ ไม่ขยับอยู่ที่เดิม สายตาก็ยิ่งว่างเปล่าหาใดเปรียบ

ลู่เสี้ยงหยางไม่สามารถรับรู้ได้ถึงคลื่นชีวิตใดๆจากตัวเขา

แต่ลู่เสี้ยงหยางรู้ว่านี่ก็คือหุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม

หุ่นเชิดแห่งเทพสงครามเดิมก็ต้องเป็นคนที่ตายแล้ว ไม่ใช่คนที่ยังมีชีวิต

แต่ก่อน ลู่เสี้ยงหยางได้รู้วิธีการทำหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามมาจากหยกพกที่เทพเทียนหัวให้มา

วิธีการทำหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามนั้นเหี้ยมโหดคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นคาวเลือดเป็นอย่างมาก ผู้ที่ทำจะใช้เหล็กและทองแดงหลอนหล่อเข้าไปในร่างกายของนักบู๊ และใช้เคล็ดลับบังคับให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่กลายเป็นคนเหล็กที่ฟันแทงไม่เข้า

ในระหว่างขั้นตอนการสร้าง ผู้ที่โดนจับทำเป็นหุ่นเชิดต้องเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก ต้องค่อย ๆ ตายไป แต่เป็นเพราะเคล็ดลับในการปลุกเสก ทำให้จิตใจในการต่อสู้ของผู้ที่โดนทำเป็นหุ่นเชิดถูกเก็บรักษาเอาไว้ ต่อไปแม้จะไม่มีชีวิตแต่ก็ยังสามารถสู้รบได้

พูดได้อย่างไม่เกินไปแม้แต่น้อยว่านี่คือเครื่องจักรสังหาร

เป็นเพราะความยิ่งใหญ่และฝืนธรรมชาติ สิ่งนี้จึงถูกเรียกว่าหุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม

ในตอนนี้เอง หยางเก๋อเก๋อที่ยืนอยู่ใกล้ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ปรมาจารย์ลู่ จากการประเมินจากผู้ประเมินของสมาคมการประมูลของพวกเรา นี่ก็คือหุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาประเมินผิดหรือเปล่านะครับ”

ลู่เสี้ยงหยางพูดยิ้ม ๆ “ไม่ผิด นี่ก็คือหุ่นเชิดแห่งเทพสงคราม”

หยางเก๋อเก๋อพยักหน้า สีหน้ากระตือรือร้นสุด ๆ เขาเองก็รู้ว่าหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามหายสาบสูญไปตั้งแต่ร้อยปีก่อน วันนี้สมาคมการประมูลได้สมบัติชิ้นใหญ่ชิ้นนี้มาไว้ในครอบครอง เป็นเพราะความโชคดีทั้งสิ้น

แต่ว่าไม่นาน สีหน้าของหยางเก๋อเก๋อก็กระอักกระอ่วนอยู่เล็กน้อย ถามว่า “ปรมาจารย์ลู่ ว่ากันว่าหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามนี่เป็นอาวุธที่ใช้ฆ่าคนที่มีประสิทธิภาพสูงมาก แต่ก็ไม่รู้จะควบคุมมันอย่างไร?”

พูดตามตรง ก่อนที่ลู่เสี้ยงหยางจะมา เขาก็ศึกษาหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามในตำนานอย่างละเอียดมาแล้ว แต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าควรจะเปิดใช้งานมัน ควบคุมมัน และออกคำสั่งมันอย่างไร

ลู่เสี้ยงหยางกวาดสายตาบนล่างมองชายหัวโล้นร่างสูงหนึ่งครั้ง และพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ในสมองของหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามทุกตนมีค่ายกลการควบคุมของพวกมันอยู่ ค่ายกลนี้ก็เหมือนกับกุญแจที่ใช้ควบคุมพวกมัน จากที่ฉันสังเกตวันนี้ ค่ายกลที่ใช้ควบคุมหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามตนนี้เสียหายไปแล้ว แน่นอนว่าไม่มีทางที่จะควบคุมมันได้อีก”

หา?

ได้ยินเช่นนี้ หยางเก๋อเก๋อเบิกตาอ้าปาก พูดว่า “หากเป็นเช่นนี้ นี่ก็เป็นหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามที่แจ้งชำรุด”

ลู่เสี้ยงหยางตอบรับอืมหนึ่งคำ และพูดว่า “จะว่าอย่างนั้นก็ได้”

เอ้อ!

หยางเก๋อเก๋อหมดอาลัยตายอยากในทันที เดิมทีตอนที่เขาค้นพบหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามตนนี้ ความคิดแรกในใจของเขาก็คืออยากจะมอบให้ลู่เสี้ยงหยางเพื่อแสดงความเคารพ แต่กลับนึกไม่ถึงว่าเป็นของเล่นที่ถูกแจ้งชำรุดไป เขาจะยอมรับมันได้อย่างไร?

ลู่เสี้ยงหยางอ่านความคิดของหยางเก๋อเก๋อออก ยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันชอบเล่นพวกเศษเหล็กพวกนี้ หุ่นเชิดแห่งเทพสงครามตนนี้ให้ฉันเอากลับไป ดีไหม?”

บังเอิญมาก ลู่เสี้ยงหยางได้รู้วิธีซ่อมแซมค่ายกลควบคุมหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามจากหยกพกที่เทพเทียนหัวให้มา เขาเพียงแค่ซ่อมแซมค่ายกลสักหน่อย ก็สามารถควบคุมหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามได้แล้ว

หยางเก๋อเก๋อยินดีมาก พยักหน้าติด ๆ กันและพูดว่า “ขอเพียงท่านปรมาจารย์ลู่ไม่รังเกียจ”

ลู่เสี้ยงหยางโบกไม้โบกมือและพูดว่า “ถ้างั้นก็ได้ ตอนนี้นายช่วยหารถคันหนึ่งส่งอาวุธนี่ไปที่ในบ้านของฉันให้หน่อยนะ”

“ได้ครับปรมาจารย์ลู่ ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้” หยางเก๋อเก๋อรีบล้วงโทรศัพท์ออกมาดำเนินการทันที

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป อาวุธชิ้นใหญ่ชิ้นนี้ก็ถูกส่งไปที่บ้านของลู่เสี้ยงหยางโดยรถกระบะคันหนึ่ง

ลำพังเพียงแค่เอาอาวุธชิ้นใหญ่ชิ้นนี้ขึ้นรถกระบะก็ใช้ชายร่างกำยำถึงหกคนยกขึ้นไป

แต่สิ่งที่ทำให้ชายร่างกำยำทั้งหกคนแทบควักลูกตาออกมาก็คือ ลู่เสี้ยงหยางที่ใช้เพียงมือข้างเดียวก็สามารถแบกอาวุธชิ้นใหญ่นี่ขึ้นหลังตัวเองได้ แบกมันเดินเข้าบ้านไป

ทันทีหลังจากนั้น ลู่เสี้ยงหยางก็วางมันที่ห้องเอนกประสงค์อย่างตื่นเต้น ฝ่ามือทำท่าร่ายมนตร์ เตรียมจะซ่อมแซมค่ายกลควบคุมหุ่นเชิดแห่งเทพสงครามนี้

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!

ไม่ต้องใช้เวลานาน ในมือของลู่เสี้ยงหยางก็เสกยันต์ที่ยุ่งเหยิงยากจะเข้าใจอย่างยิ่งยวดออกมามากมายนับไม่ถ้วน ยันต์พวกนี้ดูราวกับว่าจะมีชีวิตอย่างไรอย่างนั้น พากันทะลวงเข้าไปตรงตำแหน่งหว่างคิ้วของชายหัวล้านร่างสูง

ร่างกายของชายหัวล้านร่างสูงมีความเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้า ๆ