หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 354 ผมมีเรื่องจะพูด

บทที่ 354 ผมมีเรื่องจะพูด

ทุกคนที่อยู่ในสมาคมการประมูลไม่นึกเลยว่า เสว่เฟยเส่จะจับต้วนหงซิ่วที่อยู่ในมือ ตัดแขนข้างหนึ่งของฉินซ่าวหัน ในสถานการณ์ที่ไม่มีการเตือนล่วงหน้า

ฉากนองเลือดแบบนี้ พวกเขาคนที่อยู่ดีกินดี เคยเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่?

ตกใจอยู่พักหนึ่ง หน้าซีด หายใจแรง กรีดร้องด้วยความตกใจไม่หยุด แล้วหลบเสว่เฟยเส่อย่างมีเงื่อนไข

กลัวว่านาทีต่อไป ต้วนหงซิ่วในมือเสว่เฟยเส่จะตกบนตัวพวกเขา จะทะลุตัวพวกเขาเป็นหลุมใหญ่

ผู้ขายทอดตลาดบนเวทีประมูล ก็นึกไม่ถึงเลย ว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น รีบเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสมาคมประมูลมา

ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็รีบพุ่งไปที่เสว่เฟยเส่อย่างรวดเร็ว

อีกทางกงหยู่หนิง ตกใจจนอ้าปากค้าง ถึงจะเป็นคนปกติ ก็ไม่ทำเหมือนเสว่เฟยเส่ที่แกว่งดาบฆ่าคน

แวบผ่านสมอง จู่ ๆ ก็นึกขึ้นได้ สิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางบอกกับเธอเมื่อกี้ ต้วนหงซิ่วมีปัญหา เป็นของที่ชั่วร้าย

ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริง เสว่เฟยเส่น่าจะได้รับผลกระทบของต้วนหงซิ่ว เพราะฉะนั้นถึงได้ทำเรื่องที่เสียสติไป

พอคิดดู ก็มีเหงื่อออกที่หลัง ถ้าไม่ใช่เพราะว่าลู่เสี้ยงหยางห้ามไว้ ต้วนหงซิ่วอาจจะอยู่ในมือเธอแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ ตอนนี้คนที่เสียสติ ฆ่าคนไปทั่วก็คือเธอ

จู่ ๆ ก็รู้สึกทนไม่ได้ เมื่อกี้เธอยังเข้าใจผิดลู่เสี้ยงหยาง โทษลู่เสี้ยงหยางอยู่อีก เพราะเขาตนเองถึงไม่ได้ซื้อต้วนหงซิ่ว

พอคิดแบบนี้ กงหยู่หนิงก็รู้สึกเสียใจ แต่ว่าในใจก็รู้สึกอยากรู้มากขึ้น ลู่เสี้ยงหยางเขาเป็นคนยังไงกันแน่ ? ทำไมในโลกนี้ ดูเหมือนจะไม่มีเรื่องที่เขาไม่รู้เลย

และในเวลาเดียวกัน คนรอบข้างมากมายก็มองลู่เสี้ยงหยางโดยไม่รู้ตัว

เมื่อกี้ หลังจากที่เกิดเรื่องนองเลือด ในหัวพวกเขาก็นึกถึงสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดเมื่อกี้ ต้วนหงซิ่วนั้นมีปัญหา

หรือว่าถูกลูกเขยเข้าบ้านนี้พูดถูก ต้วนหงซิ่วเป็นของที่โชคร้าย ใครที่มีมัน จะมีเรื่องเลือดตกยางแตก

หลิ่วหรูยู่มองลู่เสี้ยงหยางอึ้ง ๆ เมื่อก่อนดูไม่ออกเลย ลู่เสี้ยงหยางทำนายเป็นด้วย

สีหน้าฉินหยุนเฟยแย่มาก ๆ เหมือนกับว่ากินขี้หมาไปหนึ่งก้อน เยสแม่ง ทำไมเรื่องนี้ก็โดนลู่เสี้ยงหยางทายถูกอีกแล้ว ใช่ ต้องเป็นเพราะว่าไอ้ลูกเขยเข้าบ้านนี้บังเอิญ เดาถูกในตอนที่ความคิดของทุกคนแตกต่างกัน ดวงตาของเสว่เฟยเส่ก็กลายเป็นสีแดงเลือดมากขึ้น ในขณะนี้มันเหมือนกับหยดเลือดสองหยด และสีหน้านั้นชั่วร้ายและโหดร้ายมาก

ในขณะนี้ เธอยังจะมีออร่าลูกคุณหนูใหญ่ตระกูลเสว่ และราชินีอีกเหรอ เธอเหมือนปีศาจที่คลานออกมาจากนรก

และฉินซ่าวหันที่เพิ่งโดนตัดแขนไปหนึ่งข้าง ตกใจจนฉี่แตกไปแล้ว ใช้มือเดียวจับแผล เขาตัวอ่อนนั่งบนพื้น กรีดร้องไม่หยุด

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น เขาก็เห็นเสว่เฟยเส่มาหาเขาอีกครั้ง แล้วต้วนหงซิ่วในมือขึ้น ดูเหมือนว่าอยากจะตัดหัวของเขา

ฉินซ่าวหันอยากจะตาย เดิมทีเขาแค่อยากจะมาแอ่วสาว แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะเอาชีวิตเข้าสู่มัน

ชิ้ง !

แสงเย็นกะพริบอีกครั้ง และต้วนหงซิ่วก็ฟันลงมาอีกครั้งราวกับสายฟ้า

"อ๊า ช่วย……ช่วยด้วย"ฉินซ่าวหันส่งเสียงร้องอย่างสิ้นหวังและหลับตาลง

แต่ตั้งนาน ต้วนหงซิ่วไม่ได้ฟันลงมา กลับได้ยินเสียงการต่อสู้แทน

ฉินซ่าวหันลืมตาขึ้น เห็นทันทีว่า เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนกำลังต่อสู้กับเสว่เฟยเส่

ฉินซ่าวหันโล่งใจ รู้สึกดีใจเหมือนกับรอดจากภัยพิบัติ ดิ้นรนลุกขึ้นมาจากพื้น พยายามเบียดเข้าฝูงคนอย่างสู้ตาย อยากจะไปให้ไกลเสว่เฟยเส่ปีศาจตนนี้

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ที่ทำงานในสมาคมการประมูล มีความสามารถที่แข็งแกร่งมาก ระดับที่ต่ำที่สุด ก็แค่นักบู๊ระดับเจ็ดชั้นต้น ขนาดหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยังเป็นแค่นักบู๊ระดับแปด

ความสามารถของเสว่เฟยเส่ก็เป็นนักบู๊ระดับเจ็ดชั้นกลาง แม้ว่าจะได้ผลกระทบจากต้วนหงซิ่ว ความสามารถเพิ่มขึ้นมาก แต่ก็ยังไม่ถึงนักบู๊ระดับแปด

และที่สำคัญ เมื่อกี้หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่วมมือกันกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลาย ๆ คน เพราะฉะนั้นไม่กี่รอบ เสว่เฟยเส่ก็ถูกควบคุมแล้ว

ฟู่ !

คนรอบข้างมีหลาย ๆ โล่งใจสักที เมื่อกี้พวกเขาตกใจแทบแย่

ก็ไม่รู้ทำไม จู่ ๆ เสว่เฟยเส่ก็เหมือนกับบ้าไปแล้ว เห็นใครก็อยากฆ่า !

เหตุการณ์นี้ยังสร้างความตื่นตระหนกให้กับผู้บริหารระดับสูงของสมาคมการประมูล

ตอนนี้คนที่ออกมาจัดการเรื่องนี้ คือหัวหน้าสมาคมการประมูลหยางเก๋อเก๋อ

แม้ว่าชื่อหยางเก๋อเก๋อจะดูเป็นผู้หญิงไปหน่อย แต่เขาเองก็เป็นผู้ชายที่มีคิ้วหนาและดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความเป็นชาย

"เกิดอะไรขึ้น?"หยางเก๋อเก๋อถามผู้ขายทอดตลาดและหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

ผู้ขายทอดตลาดและหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่รู้เรื่อง ได้แต่เล่าสิ่งที่พวกเขาเห็นสั้น ๆ

เมื่อฟังที่พวกเขาพูดจบ หยางเก๋อเก๋อก็ขมวดคิ้ว ดูเหมือนเสว่เฟยเส่จะจงใจสร้างความวุ่นวายให้กับสมาคมการประมูลของพวกเขา คิดอยากจะทำให้สมาคมการประมูลของเขาเสียชื่อเสียง

พอลองคิดดู ผู้คนกำลังประมูลของในสมาคมการประมูล และพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะรับประกันชีวิตของพวกเขาได้ คราวหลังใครจะกล้ามาที่นี่อีก

มาถึงระดับนี้แบบหยางเก๋อเก๋อ เป็นเรื่องธรรมดาที่จะรู้ว่า ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาสมาคมการประมูลได้สร้างความขุ่นเคืองให้กับศัตรูมากมาย ศัตรูจำนวนมากต้องการที่จะทำพวกเขา แต่กลับไม่เคยมีโอกาสเลย

เพราะฉะนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ เขาคิดมาทางนี้เป็นอันดับแรก

ตัดสินใจว่าเสว่เฟยเส่เป็นศัตรู อยากใช้วิธีแสร้งทำเป็นผีเพื่อมาจัดการสมาคมการประมูลของพวกเขา

"ฮึ นังหนูที่ไม่รู้ที่ตาย เธอบอกคนที่อยู่เบื้องหลังเธอออกมาจะดีที่สุด ผมจะทำให้เธอตายได้ง่ายขึ้น"หยางเก๋อเก๋อจ้องไปที่เสว่เฟยเส่และพูดอย่างไม่แยแส

เสว่เฟยเส่ไม่ได้พูดอะไร แค่เผยรอยยิ้มแปลก ๆ บนใบหน้า

แม้ว่าหยางเก๋อเก๋อจะเจอมาเยอะ แต่พอเห็นรอยยิ้มแบบนี้ก็รู้สึกหนังศีรษะชา แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเสว่เฟยเส่ แต่เขาก็ไม่ได้คิดมาก แล้วยืนยันในการตัดสินของตัวเอง

"ฮึ เธอคิดว่าไม่พูดก็ไม่เป็นไรงั้นเหรอ? กล้ามาก่อเรื่องในสมาคมการประมูลเรา ผมจะให้เธอแลกมาอย่างสาสม" หยางเก๋อเก๋อพูดอย่างไม่แยแส ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ในมือของเขาก็มีมีดสั้นเพิ่มมาหนึ่งเล่ม

"วันนี้ ขอแค่ทุกคนที่มาในสมาคมการประมูลเรา ก็คือลูกค้าของสมาคมการประมูลของเราทั้งหมด ในเมื่อเมื่อกี้เธอตัดแขนคุณชายฉินไปหนึ่งข้าง ถ้างั้นเพื่อเป็นการลงโทษ ผมจะตัดแขนของเธอสองข้าง"หยางเก๋อเก๋อมองเสว่เฟยเส่แล้วพูด

วันนี้ เสว่เฟยเส่ได้เริ่มต้นให้สมาคมการประมูลไม่ดี เขาต้องลงโทษอย่างรุนแรง แบบนี้จะได้เกิดประโยชน์ที่ว่าเชือดไก่ให้ลิงดู

ไม่อย่างงั้นคราวหลังใครก็สามารถมาก่อเรื่องที่สมาคมการประมูลของเขาได้ หัวหน้านี้เขาก็ไม่ต้องเป็นแล้ว

และตามเสียงพูดจบ หยางเก๋อเก๋อก็ยกมีดสั้นในมือขึ้นแล้ว เตรียมจะตัดแขนทั้งสองข้างของเสว่เฟยเส่

มีหลายคนแอบเสียใจ น่าเสียดาย ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้อนาคตก็จะเป็นคนพิการแล้ว

"เดี๋ยวก่อน ผมมีเรื่องจะพูด"และในตอนนั้นเอง เสียงรีบร้อนของชายคนหนึ่งก็ส่งมา